Wie stopt er mee?! We gaan er voor! - Pagina 5

xJoyce · 15 februari 2008, 18:20

Heb mij hier vandaag aangemeld, en merk nu al dat dit veel met me doet.
Ik heb echt bewondering voor jullie, als ik dan verhalen lees van: Ik ben al zo en zolang trekvrij, denk ik echt van: Dat wil ik ook.
Ik heb de moed een beetje opgegeven, na 10talle mislukte pogingen, Maar ik ga het weer proberen. Want altijd dat plukken is niet wat ik wil.

@Stefke. Ik doe het ook heel vaak onbewust, dat ik het echt later pas doorheb, maar de meeste keren heb ik het wel door als ik al aan het plukken ben, maar op de 1 of andere manier ben ik dan niet sterk genoeg om er mee te stoppen.

ilseke · 16 februari 2008, 10:56

@ Stefke, het is goed dat je bewust bent van wat je 'zwakke' plekken zijn. Als trimmen helpt, zeker doen!

Dat is het dus, jezelf bewust proberen maken dat je trekt. Ik ben dat meestal wel, maar dat weerhoudt me niet altijd om te trekken. Dan is het alsof het me geen bal kan schelen. Zover mag ik het niet laten komen dus ik moet al stoppen voor ik het eerste haartje in mijn mond steek. Die eerste dagen zijn de lastigste, daarna gaat het beter tot je het gevoel hebt dat het te gemakkelijk wordt en dan moet je oppassen dat je niet hervalt. Dus ten allen tijde waakzaam blijven is de boodschap.

ilseke · 16 februari 2008, 10:58

@ xJoyce: welkom hier. Ik kom hier al jaren en het heeft ook lang geduurd eer ik mijn eerste lange trekvrije periode had, maar die heeft dan wel 4j geduurd.
Als ik het kan dan kan jij het ook. Er zijn dagen dat je wat milder moet zijn voor jezelf. Elke nieuwe dag is een nieuwe kans. Er zijn hier veel tips te vinden. Lees op je gemak eens door en als je vragen hebt dan stel je ze maar (ook gevoelens en gedachten kan je hier kwijt) We zitten allemaal in hetzelfde schuitje!

groetjes,
Ilse

Kellietje · 16 februari 2008, 12:08

Hey XJoyce,

Ik denk dat iedereen hier, heel veel pogingen heeft gedaan om trekvrij te worden. Maar er komt echt een moment dat je 'stop' tegen jezelf kunt zeggen en dat je de power hebt om jezelf te blijven motiveren.

Zoals Ilseke zegt: zie elke dag als een kans

Het komt echt wel goed met ons.

xJoyce · 16 februari 2008, 14:08

ik heb er echt weer vertrouwen in gekregen. Want na al die pogingingen dacht ik echt dat ik niet meer zou kunne stoppen uit mezelf.
Maar ik lees nu inderdaad dat bijna iedereen hier al heel veel pogingingen heeft gedaan, en je kan inderdaad niet verwachten dat dat meteen goed gaat. Dus ik ga net als jullie doorzetten!

Bedankt

Als ik nog vragen heb zal ik ze zeker stellen.

**Stefke** · 16 februari 2008, 17:13

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door xJoyce

ik heb er echt weer vertrouwen in gekregen. Want na al die pogingingen dacht ik echt dat ik niet meer zou kunne stoppen uit mezelf.
Maar ik lees nu inderdaad dat bijna iedereen hier al heel veel pogingingen heeft gedaan, en je kan inderdaad niet verwachten dat dat meteen goed gaat. Dus ik ga net als jullie doorzetten!

Bedankt

Als ik nog vragen heb zal ik ze zeker stellen.

Kijk, zo willen we het horen

Keep the spirit alive!

Lila · 16 februari 2008, 23:39

Eerlijk gezegd geloof ik niet zo in stoppogingen. Ik geloof meer in het rustig aanpassen van je levensstijl, waardoor het langzamerhand minder kan worden.
Ik zie het als diëten: Daarbij ga je ook alleen maar gaat jojoën waardoor je uiteindelijk alleen maar meer aankomt. Zo veroorzaak je met TTM-stoppogingen zoveel stress dat je uiteindelijk meer haren kwijt bent.

Bovendien: TTM is niet zoals roken waarbij als je eenmaal echt gestopt bent, je er min of meer definitief vanaf bent. TTM zal altijd blijven, en je zult dus altijd in een staat van afkicken verkeren. Dat houdt niemand vol. Het heeft totaal niets te maken met wilskracht. Het is geen kwestie van 'even volhouden', want dat 'even' kon best eens de rest van je leven zijn.

Kwel jezelf niet met stoppogingen en wees lief voor jezelf.
Zorg dat je drang vemindert. Verspil je energie niet aan het weerstaan van de drang.

Kellietje · 17 februari 2008, 19:07

Kijk en daar zit het verschil. Ik wil nu niemand kwetsen maar idd je kunt denken TTM houdt niet op, gaat nooit meer weg. De TTM dus accepteren. Daar ligt het probleem: je moet de gevolgen van TTM accepteren, maar de TTM zelf absoluut niet. Zorg ervoor dat TTM geen grip op je krijgt.

Zolang je accepteert dat je TMM hebt, maak je het voor jezelf ook makkelijker om het te blijven doen. En ik weet dat dit misschien overkomt als ontkenning, maar dat is het juist niet. Nuchter naar TTM kijken en jezelf motiveren om geen TTM meer te willen hebben, zorgt voor een verandering in je denkwijze en een verminderde trekdrang.

Zo kijk ik er tegenaan in ieder geval. En nogmaals, heel veel mensen zullen het er misschien niet mee eens zijn, maar mij helpt het om het zo te zien. Ik wil en ben geen slachtoffer van TTM (zijn), enkel een overwinnaar.

Lila · 17 februari 2008, 20:46

Ja, tuurlijk moet je gemotiveerd zijn om TTM te bestrijden. Je moet ook absoluut niet bij de pakken neer gaan zitten. Maar ik denk dat je beter je energie kunt stoppen in het uitvinden waar je erg van gaat trekken, en daar dan iets aan doen. Je kunt je voeding aanpassen, naar een psychiater gaan, van werk/school veranderen, meer gaan slapen, enz. enz. enz.

Door je alleen maar te richten op het weerstaan van de drang, en boos op jezelf te worden als het weer eens niet is gelukt, daar schiet je niks mee op. In tegendeel. Hoe slechter je je voelt, hoe meer je gaat trekken.

Maar ik heb het vroeger ook gedaan hoor. Ik heb tig straf- en beloningssystemen voor mezelf bedacht. Ik denk dat het ook met de fase in je leven te maken heeft. Iedereen heeft zo'n stoppogingen-fase denk ik. Pas als je na heel wat jaar hebt gemerkt dat dat echt niet gaat werken, ga je er anders over denken. Misschien heeft het ook geen zin om te proberen om iemand uit zo'n fase te praten. Je moet het toch allemaal zelf doen.

xJoyce · 18 februari 2008, 12:11

Daar zit wel wat in Lila. Ik wilde eerst ook naar een psychiator gaan. Maar ik ben nu anderhalve dag trekvrij. En ik ben echt trots op mezelf!

Ik lig nu wel ziek op de bank, dus moet ik extra opletten omdat ik nu eigelijk de hele dag niks te doen heb, en de verleiding groter word.

De rede dat ik het doe is volgens mij de stres. Als ik ergens mee zit dan doe ik het ook veel meer.

ilseke · 22 februari 2008, 12:31

Het is waar dat je je niet mag focussen op tegenslagen. Je moet het goede belichten, zelf al ben je nog maar 1 of 2 dagen trekvrij, dat is al heel wat.
Kijk, ik spreek enkel voor mezelf. Ik heb al vele pogingen achter de rug waaronder 1x 4j volledig trekvrij. Ik kwam hier zelfs niet meer omdat het ver van mijn bed stond. Ik dacht werkelijk volledig ttm-vrij te zijn. Maar een combinatie van stress (trouwvoorbereidingen), hormonenwisselingen (zwangerschap) heeft mij weer doen trekken. Het zal wel complexer zijn dan dit, maar het was toch schrikken dat TTM terug de kop opstak.

Wat Lila zegt over je levenstijl aanpassen is voor een stuk waar. Een gezonde levenstijl, voldoende nachtrust dragen allemaal bij tot het overwinnen van TTM. Ik zeg altijd dat je een rust in jezelf moet vinden en dan kan je TTM aan. Maar het is een viscieuze cirkel, want een paar dagen trekvrij heeft moed en brengt ook rust.

Wat ik wil zeggen, iedereen heeft voor een stuk gelijk en ieder van ons moet zoeken hoe hij best de strijd tegen TTM aan kan gaan. En sorry, maar voor mezelf berust het wel een stuk op wilskracht. Ik moet de kracht hebben om dat haartje niet in mijn mond te steken, ook niet eentje !!! Als ik mezelf dat kan ophouden kan ik TTM stoppen en dat meen ik.

Succes,
Ilse

Patricia85 · 26 februari 2008, 20:50

Ikzelf heb het meeste aan het ondervinden van de keten die vooraf gaat aan het trekken. Hierdoor kun je zelf analyseren waar het misgaat en hierop kun je proberen te anticiperen door die schakels te doorbreken. Als je bijv. altijd eerst een stressmoment heb doordat je iets te binnen schiet wat je nog had moeten doen, sta dan direct op en ga iets anders doen. Pak nog even de vaatwasser in, haal de was uit de wasmachine of zet een kopje koffie. Mijn gedachten gaan dan al snel weer naar wat anders en ik blijf op dat moment trekvrij. Zo kun je jezelf trainen. Tuurlijk heb ik ook wel es geen zin om dan op te staan en wat anders te doen. Ik heb nu een superhippe muts gekocht die me nog staat ook en die zet ik lekker op voor de tv en de computer. Met de muts mag ik spelen van mezelf, niet met mijn haren die eronder verstopt zijn.
En ik schrijf elke dag op hoeveel haren ik getrokken heb, waar ik op dat moment was en hoe ik me voelde. Tevens hou ik samen met mijn psycholoog bij wat mijn gemiddelde per week was en wat ik gedaan heb om het haren trekken te bestrijden. Ook mag ik in diverse ruimten in huis niet meer trekken, doe ik dat wel dan moet ik voor mezelf een consequentie bedenken en uitvoeren.

Als ik dit allemaal vol blijf houden ben ik over ongeveer 3 maanden trekvrij! Daar streef ik naar toe en dat is mijn doel. Dan ga ik, met psycholoog, aan de slag om een preventieplan voor de toekomst te bedenken.

De strijd en TTM blijft, maar ik ga ervoor om ermee te stoppen voor meer dan 100%.

Zet hem op allemaal!

Laura.Kairos · 28 februari 2008, 22:55

Het is heel erg lang best goed gegaan met mij. Niet trekvrij, maar kon het wel binnen de perken houden.

Nu mijn huwelijk na vijf jaar problemen en proberen in een nieuwe ernstige crisis is geraakt (gelukkig deze keer misschien wel met betere vooruitzichten) is het weer heel erg. Oftewel: ik móet stoppen.

Ik heb dus ook een schriftje (=excel-documentje) gemaakt waar ik de geturfde haren wil noteren. Mijn probleem is het turven. Ik heb ooit met kleine papiertjes en een klein potloodje in m'n zak gelopen, dat werkte wel. Maar ik vraag me af hoe jullie dat doen.

Patricia85 · 29 februari 2008, 14:27

Ik heb registratieformulieren gekregen van mijn psychologe. Onder elkaar (rijen) staan 2 dagen: ochtend | middag | avond.
Daar rechts naast (kolommen) : aantal haren | situatie (waar was ik) | gedachten/gevoelens.

Zo kun je het schema elke dag invullen en kijk er naar een week es naar, dan weet je precies hoe je er voor staat en wanneer je het meeste haren trekt.

Tai · 4 maart 2008, 09:57

Scheren werkt bij mij ook het beste (trek primair de baardharen eruit). Maar het lastige is dat die krengen zo snel blijven groeien...1/2 dag later voel ik ze alweer en dat is echt supergevaarlijk...die stompjes

In zo'n geval kies ik er dan maar 1 om eruit te halen (als ik me echt niet kan bedwingen) en het daarbij proberen te houden. Soms zit er weer zo'een die je niet met je nagels eruit krijgt...ik weet dat ik dan wel eens zover door ga dat ik tot bloedens toe probeer 'm eruit te halen...het lukt nu 50% van de keer om dan maar 'te wachten' en thuis direct naar de badkamer te hollen en 'm alsnog met de pincert eruit te halen...en weet je? soms vergeet ik dat wel eens en kom ik 'm de volgende dag pas weer tegen.
Ups and downs...maar stress helpt iig, dat weten we ondertussen allemaal.

16 februari 2008, 23:39	#67
Lila Proefkonijn Geregistreerd: 11 november 2004 Berichten: 310	Eerlijk gezegd geloof ik niet zo in stoppogingen. Ik geloof meer in het rustig aanpassen van je levensstijl, waardoor het langzamerhand minder kan worden. Ik zie het als diëten: Daarbij ga je ook alleen maar gaat jojoën waardoor je uiteindelijk alleen maar meer aankomt. Zo veroorzaak je met TTM-stoppogingen zoveel stress dat je uiteindelijk meer haren kwijt bent. Bovendien: TTM is niet zoals roken waarbij als je eenmaal echt gestopt bent, je er min of meer definitief vanaf bent. TTM zal altijd blijven, en je zult dus altijd in een staat van afkicken verkeren. Dat houdt niemand vol. Het heeft totaal niets te maken met wilskracht. Het is geen kwestie van 'even volhouden', want dat 'even' kon best eens de rest van je leven zijn. Kwel jezelf niet met stoppogingen en wees lief voor jezelf. Zorg dat je drang vemindert. Verspil je energie niet aan het weerstaan van de drang. __________________ Weblog: TLC Conference 2009 Bereid je maar vast voor op de dag dat alles beter is. Laatst gewijzigd door Lila; 16 februari 2008 om 23:45

17 februari 2008, 20:46	#69
Lila Proefkonijn Geregistreerd: 11 november 2004 Berichten: 310	Ja, tuurlijk moet je gemotiveerd zijn om TTM te bestrijden. Je moet ook absoluut niet bij de pakken neer gaan zitten. Maar ik denk dat je beter je energie kunt stoppen in het uitvinden waar je erg van gaat trekken, en daar dan iets aan doen. Je kunt je voeding aanpassen, naar een psychiater gaan, van werk/school veranderen, meer gaan slapen, enz. enz. enz. Door je alleen maar te richten op het weerstaan van de drang, en boos op jezelf te worden als het weer eens niet is gelukt, daar schiet je niks mee op. In tegendeel. Hoe slechter je je voelt, hoe meer je gaat trekken. Maar ik heb het vroeger ook gedaan hoor. Ik heb tig straf- en beloningssystemen voor mezelf bedacht. Ik denk dat het ook met de fase in je leven te maken heeft. Iedereen heeft zo'n stoppogingen-fase denk ik. Pas als je na heel wat jaar hebt gemerkt dat dat echt niet gaat werken, ga je er anders over denken. Misschien heeft het ook geen zin om te proberen om iemand uit zo'n fase te praten. Je moet het toch allemaal zelf doen. __________________ Weblog: TLC Conference 2009 Bereid je maar vast voor op de dag dat alles beter is.

28 februari 2008, 22:55	#73
Laura.Kairos Registered User Geregistreerd: 14 juli 2003 Berichten: 3	Ik doe mee Het is heel erg lang best goed gegaan met mij. Niet trekvrij, maar kon het wel binnen de perken houden. Nu mijn huwelijk na vijf jaar problemen en proberen in een nieuwe ernstige crisis is geraakt (gelukkig deze keer misschien wel met betere vooruitzichten) is het weer heel erg. Oftewel: ik móet stoppen. Ik heb dus ook een schriftje (=excel-documentje) gemaakt waar ik de geturfde haren wil noteren. Mijn probleem is het turven. Ik heb ooit met kleine papiertjes en een klein potloodje in m'n zak gelopen, dat werkte wel. Maar ik vraag me af hoe jullie dat doen.

Soortgelijke discussies
Discussie	Auteur	Forum	Reacties	Laatste bericht
Ziekte en Gezondheid	Grover	Inspiratie	2	22 februari 2006 11:24
Wie kan mij adviseren over gebruik fenasteride bij verstandelijk gehandicapt kind	Marivon	Haarproblemen bij vrouwen	3	20 januari 2006 15:57
ik weet het niet meer...	Ellis	TTM - Algemeen	36	8 januari 2003 18:21

15 februari 2008, 18:20	#61
xJoyce HaarWeb lid Geregistreerd: 15 februari 2008 Berichten: 32	Heb mij hier vandaag aangemeld, en merk nu al dat dit veel met me doet. Ik heb echt bewondering voor jullie, als ik dan verhalen lees van: Ik ben al zo en zolang trekvrij, denk ik echt van: Dat wil ik ook. Ik heb de moed een beetje opgegeven, na 10talle mislukte pogingen, Maar ik ga het weer proberen. Want altijd dat plukken is niet wat ik wil. @Stefke. Ik doe het ook heel vaak onbewust, dat ik het echt later pas doorheb, maar de meeste keren heb ik het wel door als ik al aan het plukken ben, maar op de 1 of andere manier ben ik dan niet sterk genoeg om er mee te stoppen.

16 februari 2008, 10:56	#62
ilseke HaarWeb lid Geregistreerd: 14 februari 2002 Berichten: 316	@ Stefke, het is goed dat je bewust bent van wat je 'zwakke' plekken zijn. Als trimmen helpt, zeker doen! Dat is het dus, jezelf bewust proberen maken dat je trekt. Ik ben dat meestal wel, maar dat weerhoudt me niet altijd om te trekken. Dan is het alsof het me geen bal kan schelen. Zover mag ik het niet laten komen dus ik moet al stoppen voor ik het eerste haartje in mijn mond steek. Die eerste dagen zijn de lastigste, daarna gaat het beter tot je het gevoel hebt dat het te gemakkelijk wordt en dan moet je oppassen dat je niet hervalt. Dus ten allen tijde waakzaam blijven is de boodschap.

16 februari 2008, 10:58	#63
ilseke HaarWeb lid Geregistreerd: 14 februari 2002 Berichten: 316	@ xJoyce: welkom hier. Ik kom hier al jaren en het heeft ook lang geduurd eer ik mijn eerste lange trekvrije periode had, maar die heeft dan wel 4j geduurd. Als ik het kan dan kan jij het ook. Er zijn dagen dat je wat milder moet zijn voor jezelf. Elke nieuwe dag is een nieuwe kans. Er zijn hier veel tips te vinden. Lees op je gemak eens door en als je vragen hebt dan stel je ze maar (ook gevoelens en gedachten kan je hier kwijt) We zitten allemaal in hetzelfde schuitje! groetjes, Ilse

16 februari 2008, 12:08	#64
Kellietje What's up! Geregistreerd: 19 december 2004 Berichten: 41	Hey XJoyce, Ik denk dat iedereen hier, heel veel pogingen heeft gedaan om trekvrij te worden. Maar er komt echt een moment dat je 'stop' tegen jezelf kunt zeggen en dat je de power hebt om jezelf te blijven motiveren. Zoals Ilseke zegt: zie elke dag als een kans Het komt echt wel goed met ons.

16 februari 2008, 14:08	#65
xJoyce HaarWeb lid Geregistreerd: 15 februari 2008 Berichten: 32	ik heb er echt weer vertrouwen in gekregen. Want na al die pogingingen dacht ik echt dat ik niet meer zou kunne stoppen uit mezelf. Maar ik lees nu inderdaad dat bijna iedereen hier al heel veel pogingingen heeft gedaan, en je kan inderdaad niet verwachten dat dat meteen goed gaat. Dus ik ga net als jullie doorzetten! Bedankt Als ik nog vragen heb zal ik ze zeker stellen.

17 februari 2008, 19:07	#68
Kellietje What's up! Geregistreerd: 19 december 2004 Berichten: 41	Kijk en daar zit het verschil. Ik wil nu niemand kwetsen maar idd je kunt denken TTM houdt niet op, gaat nooit meer weg. De TTM dus accepteren. Daar ligt het probleem: je moet de gevolgen van TTM accepteren, maar de TTM zelf absoluut niet. Zorg ervoor dat TTM geen grip op je krijgt. Zolang je accepteert dat je TMM hebt, maak je het voor jezelf ook makkelijker om het te blijven doen. En ik weet dat dit misschien overkomt als ontkenning, maar dat is het juist niet. Nuchter naar TTM kijken en jezelf motiveren om geen TTM meer te willen hebben, zorgt voor een verandering in je denkwijze en een verminderde trekdrang. Zo kijk ik er tegenaan in ieder geval. En nogmaals, heel veel mensen zullen het er misschien niet mee eens zijn, maar mij helpt het om het zo te zien. Ik wil en ben geen slachtoffer van TTM (zijn), enkel een overwinnaar.

18 februari 2008, 12:11	#70
xJoyce HaarWeb lid Geregistreerd: 15 februari 2008 Berichten: 32	Daar zit wel wat in Lila. Ik wilde eerst ook naar een psychiator gaan. Maar ik ben nu anderhalve dag trekvrij. En ik ben echt trots op mezelf! Ik lig nu wel ziek op de bank, dus moet ik extra opletten omdat ik nu eigelijk de hele dag niks te doen heb, en de verleiding groter word. De rede dat ik het doe is volgens mij de stres. Als ik ergens mee zit dan doe ik het ook veel meer.

22 februari 2008, 12:31	#71
ilseke HaarWeb lid Geregistreerd: 14 februari 2002 Berichten: 316	Het is waar dat je je niet mag focussen op tegenslagen. Je moet het goede belichten, zelf al ben je nog maar 1 of 2 dagen trekvrij, dat is al heel wat. Kijk, ik spreek enkel voor mezelf. Ik heb al vele pogingen achter de rug waaronder 1x 4j volledig trekvrij. Ik kwam hier zelfs niet meer omdat het ver van mijn bed stond. Ik dacht werkelijk volledig ttm-vrij te zijn. Maar een combinatie van stress (trouwvoorbereidingen), hormonenwisselingen (zwangerschap) heeft mij weer doen trekken. Het zal wel complexer zijn dan dit, maar het was toch schrikken dat TTM terug de kop opstak. Wat Lila zegt over je levenstijl aanpassen is voor een stuk waar. Een gezonde levenstijl, voldoende nachtrust dragen allemaal bij tot het overwinnen van TTM. Ik zeg altijd dat je een rust in jezelf moet vinden en dan kan je TTM aan. Maar het is een viscieuze cirkel, want een paar dagen trekvrij heeft moed en brengt ook rust. Wat ik wil zeggen, iedereen heeft voor een stuk gelijk en ieder van ons moet zoeken hoe hij best de strijd tegen TTM aan kan gaan. En sorry, maar voor mezelf berust het wel een stuk op wilskracht. Ik moet de kracht hebben om dat haartje niet in mijn mond te steken, ook niet eentje !!! Als ik mezelf dat kan ophouden kan ik TTM stoppen en dat meen ik. Succes, Ilse

26 februari 2008, 20:50	#72
Patricia85 TTM-er Geregistreerd: 17 september 2006 Locatie: Noord-Holland Berichten: 27 Geslacht:	Ikzelf heb het meeste aan het ondervinden van de keten die vooraf gaat aan het trekken. Hierdoor kun je zelf analyseren waar het misgaat en hierop kun je proberen te anticiperen door die schakels te doorbreken. Als je bijv. altijd eerst een stressmoment heb doordat je iets te binnen schiet wat je nog had moeten doen, sta dan direct op en ga iets anders doen. Pak nog even de vaatwasser in, haal de was uit de wasmachine of zet een kopje koffie. Mijn gedachten gaan dan al snel weer naar wat anders en ik blijf op dat moment trekvrij. Zo kun je jezelf trainen. Tuurlijk heb ik ook wel es geen zin om dan op te staan en wat anders te doen. Ik heb nu een superhippe muts gekocht die me nog staat ook en die zet ik lekker op voor de tv en de computer. Met de muts mag ik spelen van mezelf, niet met mijn haren die eronder verstopt zijn. En ik schrijf elke dag op hoeveel haren ik getrokken heb, waar ik op dat moment was en hoe ik me voelde. Tevens hou ik samen met mijn psycholoog bij wat mijn gemiddelde per week was en wat ik gedaan heb om het haren trekken te bestrijden. Ook mag ik in diverse ruimten in huis niet meer trekken, doe ik dat wel dan moet ik voor mezelf een consequentie bedenken en uitvoeren. Als ik dit allemaal vol blijf houden ben ik over ongeveer 3 maanden trekvrij! Daar streef ik naar toe en dat is mijn doel. Dan ga ik, met psycholoog, aan de slag om een preventieplan voor de toekomst te bedenken. De strijd en TTM blijft, maar ik ga ervoor om ermee te stoppen voor meer dan 100%. Zet hem op allemaal!

29 februari 2008, 14:27	#74
Patricia85 TTM-er Geregistreerd: 17 september 2006 Locatie: Noord-Holland Berichten: 27 Geslacht:	Ik heb registratieformulieren gekregen van mijn psychologe. Onder elkaar (rijen) staan 2 dagen: ochtend \| middag \| avond. Daar rechts naast (kolommen) : aantal haren \| situatie (waar was ik) \| gedachten/gevoelens. Zo kun je het schema elke dag invullen en kijk er naar een week es naar, dan weet je precies hoe je er voor staat en wanneer je het meeste haren trekt.

4 maart 2008, 09:57	#75
Tai HaarWeb lid Geregistreerd: 4 december 2003 Berichten: 102	Scheren werkt bij mij ook het beste (trek primair de baardharen eruit). Maar het lastige is dat die krengen zo snel blijven groeien...1/2 dag later voel ik ze alweer en dat is echt supergevaarlijk...die stompjes In zo'n geval kies ik er dan maar 1 om eruit te halen (als ik me echt niet kan bedwingen) en het daarbij proberen te houden. Soms zit er weer zo'een die je niet met je nagels eruit krijgt...ik weet dat ik dan wel eens zover door ga dat ik tot bloedens toe probeer 'm eruit te halen...het lukt nu 50% van de keer om dan maar 'te wachten' en thuis direct naar de badkamer te hollen en 'm alsnog met de pincert eruit te halen...en weet je? soms vergeet ik dat wel eens en kom ik 'm de volgende dag pas weer tegen. Ups and downs...maar stress helpt iig, dat weten we ondertussen allemaal.