Voor iemand anders... - Pagina 4

Jente · 18 augustus 2005, 09:54

"Oilily heeft zijn/haar limiet voor opgeslagen privé-berichten overschreden en kan pas berichten ontvangen nadat ruimte is vrijgemaakt."

Just to let you know: maak de boel leeg, dan kan ik je een berichtje sturen!!!

In elk geval, Daniëla en Kim: bedankt voor onze ontmoeting gisterenavond, het was fijn om jullie nog eens te spreken. Ik kwam met een tevreden gevoel en nieuwe energie thuis.

Oilily · 18 augustus 2005, 09:58

Oké tis leeg nu. Ik dacht dat er dan wel ineens een nieuw bericht in ging invallen maar zo werkt het niet

Jente · 18 augustus 2005, 10:06

opnieuw verstuurd!

Maaike · 19 augustus 2005, 00:10

Beste Kim,

Ik lees maar af en toe hier. Dat heeft zo z`n redenen. Aan stoppen met trekken ben ik nog lang niet toe...... Maar wat ik van jou lees, dat doet me kippevel krijgen, daar heb ik bewondering voor. Je vechtlust en je doorzettingsvermogen (met of zonder vriend, tenslotte ben jij het die eraf blijft!) daar doe ik mijn hoed voor af.
Geef het niet op, jou gaat het lukken. Dat hoorde ik al toen ik je je verhaal hoorde vertellen bij Bolleke.
Er gaat kracht van je uit. Behou die kracht en geef er een positieve wending aan.
Ik denk aan je en hoop dat het mij en mijn dochter ook eens zal lukken.
Want ik kan je verzekeren dat wanneer je als moeder je kind ziet trekken je echt hoopt dat het een keer zal stoppen.
Voor mij is het dan geeneens zo belangrijk, maar voor mijn dochter wel.
Echt wel.
Groeten van Mia

Oilily · 19 augustus 2005, 09:16

Dag Maaike

Dit is één van de mooiste berichtjes die ik al heb gekregen. Bedankt daarvoor en bedankt voor het hart onder de riem. Ik kan me jou niet meer levendig voorstellen maar weet nog wel dat er een moeder én dochter bij Bolleke thuis waren.

Ik kan me inbeelden dat je als moeder (ik ben nog geen moeder) je kind als het middelpunt ziet en je vooral het best voor haar wil. Ik hoop dan ook dat je ze met de tips op haarweb kan verder helpen. Iedereen moet zijn eigen methode vinden. Evengoed kunnen jullie er samen aan werken. Eerlijk zijn tegenover elkaar over hoe de dag is geweest en hoeveel je hebt getrokken. Het is veel fijner om het met zijn twee te doen dan dag in dag uit de drang alleen te trotseren. Ik merk ook dat ik eerlijker ben als ik alles tegen Luc 'opbiecht'. Ik kan wel tegen mezelf liegen maar niet tegen anderen want als je die leugen hardop zegt tegen iemand anders, hoor je ze ook zelf. Je kent het zinnetje ongetwijfeld: Nog één en ik ga stoppen' of 'ik ben goed bezig en heb tot hiertoe nog alles onder controle' terwijl je bezig bént. Ik denk dat iedereen onder ons de kracht bezit (al moet ze van heel ver komen) om te minderen en de ttm 'leefbaar' te maken.

Lieve groet
Kim

bolleke · 19 augustus 2005, 13:08

Hoi Kim,
Ik las deze morgen dat berichtje van Maaike en vond het zo mooi... dat ik eventjes heb gewacht, jou de kans heb gegeven om te reageren (wat je dus hebt gedaan

)
Ik kan me voorstellen dat je veel aan zulke woorden hebt, moesten we eigenlijk meer doen, elkaar moed inspreken in plaats van elk op ons eigen eilandje te worstelen. Maar goed, ttm vergt zoveel tijd en energie dat we die eerst aan onszelf moeten geven. Alleen moeten we opletten dat het geen nutteloze energie wordt. Daarmee bedoel ik dat we beter een keertje met elkaar kunnen afspreken in plaats van uren aan een stuk de strijd aan te gaan tegen het trekduiveltje. ..
Hoe dan ook, JIJ ZAG ER FANTASTISCH UIT!!! WAW... doe zo voort! Het was voor mij alvast een stimulans om mijn haren nu ook eens te laten groeien... wil ze altijd zo kort hebben, snap echt niet waarom...

PS: gisteren een heerlijk dagje aan zee gehad

enne... groetjes aan Luc, energieke, postieve kerel... houwen zo!

Knuffel, Daniëla

Oilily · 19 augustus 2005, 13:57

Dat is bij deze gedaan en je hebt de groeten terug.

Ik ben gisteren ene (en meer

) gaan drinken in mijn stamkroeg en één van mijn beste vrienden herkende me niet meer! Ik stond op 3 meter afstand te zwaaien en hij vroeg zich af wie ik was. Grappig hé. Alle reacties waren positief maar daar had ik ook geen bang van, ik had meer angst over vragen die zouden komen maar die slikt iedereen in (gelukkig maar ook). Ik hoef er niet veel over te zeggen.

Groetjes
Kim

Jente · 19 augustus 2005, 17:54

Wel ja dat dacht ik dus ook, dat er vragen zouden komen toen ik van sjaals naar 'bloot' hoofd ging, maar dat valt echt mee. Zelfs van degenen die het weten.
Vandaag wel een sjaaltje op m'n hoofd, en de lieve mevrouw van de bib die me zo complimenteerde toen ik pas geknipt was, zag me; ze wees naar het sjaaltje en trok een gezicht van 'foei, weer een sjaaltje' en ik zei, verontschuldigend, dat ik het vanmorgen niet in orde kreeg... Zij weet totaal niet dat ik kale plekken of TTM heb, maar toch vond ik het op een of andere manier troostend...
ik stop met zeveren, ik ga naar huis, yes WEEKEND

Oilily · 22 augustus 2005, 09:05

Haha, ja, da's wel schattig van die dame in de bib. De meest 'schattige' opmerking die ik heb gekregen over mijn ttm, heb ze hier al eens neergeschreven hoor, was: 'Is dit je zorgenplekje?'. Ik was er helemaal van ontroerd en verlegen door

Dit weekend buiten vrijdag, toen ik was verloren gereden ion Brasschaat 's avonds laat (20 haartjes), niet meer getrokken. Nog wel enkele leuke complimentjes gekregen. Sebiet ben ik er al aan gewend, aan al die complimenten

Groetjes

Jente · 22 augustus 2005, 11:31

Ja, die van dat zorgenplekje vind ik ook geweldig. Ik denk daar nog vaak aan.
Fijn dat je nog complimentjes hebt gehad! Ik ook, van twee vrienden die me nog niet hadden gezien met dit kapsel. Ik heb wel 1 speldje nu in gedaan omdat ik me wat onzeker voelde over de plek vanvoor/vanboven. Door een trekbui vorige week was die plek beter zichtbaar geworden en ik kon hem niet goed bedekken.
Nu zit ik ook een beetje aan m'n haar. Ik ben een beetje nerveus voor vanmiddag, moet een stuk van mijn project voorstellen aan een paar collega-onderzoekers en proffen. Voel me dan weer zo'n beetje alsof ik me moet bewijzen. Daar zo vanvoor in het lokaal staan, de groep proberen aan te kijken, zelfverzekerd overkomen i.v.m. het onderzoek (weten waarover ik het heb).

Oilily · 22 augustus 2005, 11:47

Een truukje dat mijn pa altijd toepaste. Als je vooraan een groep moet toespreken, kan je evengoed net naar hun voorhoofd kijken ipv in hun ogen. Zij krijgen de indruk dat je naar hen kijkt en jij voelt je minder zenuwachtig omdat je niet in hun ogen moet kijken die je kunnen afleiden.

Het zal even lastig zijn voor je begint maar eens je op dreef bent en alle vragen kunt beantwoorden (want je weet er tenslotte elk detail van), zal je daarna een adrenalinekick krijgen, omdat het weeral zo goed is meegevallen. Let op mijn woorden

Groetjes

Jente · 22 augustus 2005, 17:23

Mwah, het kon erger. We hadden de tafels in een kring gezet, en ik kon zelf mee in die kring gaan zitten. Dat was iets minder stressy dan vooraan staan. Heb echt geprobeerd af en toe iemand aan te kijken maar moet me daar zo op concentreren dat ik dan bijna vergeet wat ik aan het zeggen was.
Het uitleggen op zich ging wel, maar ja, ik was mezelf wel steeds aan het inprenten "niet zenuwachtig zijn, normaal doen, niet zenuwachtig zijn" en ik denk dat ik toch nog nerveus sprak.
Ik heb veel kritiek gehad maar het ging gelukkig niet om mij alleen, mijn promotor en collega zijn er ook bij betrokken, dus droegen we de kritiek met ons drieën (nou ja, de promotor gaf mij ook nog wel kritiek tussendoor, en dat was niet zo netjes, maar zo is hij nu eenmaal).
Dit heb ik weer gehad, nu moet ik weer aan de slag.

Jente · 25 augustus 2005, 09:49

Hoi
Ik heb nu drie avonden achter elkaar alleen gezeten in mijn appartementje en dat is echt niet leuk. Ik heb veel vrienden, maar na drie avonden in mijn eentje vraag ik me af waar die vrienden dan in godsnaam zijn en waarom ze geen aandacht aan mij besteden. Gisteren had ik eigenlijk een afspraak met een vroegere schoolvriendin maar ze zegde af wegens geen tijd. Dit geloof ik ook wel, maar ik vond het zo jammer, en ik heb rond zitten mailen/sms-en om een alternatief te zoeken. Ik wou geen derde avond alleen want de vorige twee heb ik ook al zitten trekken voor tv... Maar helaas, niet gelukt. Eén persoon heeft me dan wel teruggebeld, maar van bellen kwam natuurlijk ook trekken... Gelukkig heb ik daarna niet meer getrokken en heb ik me nog wel beziggehouden in mijn eentje, maar ik besef dat dit helemaal niet goed voor me is. Ik heb het nodig om alleen te zijn, maar als ik een paar dagen én alleen in mijn bureau zit te werken én 's avonds alleen moet eten en voor tv zitten en gaan slapen, dan is dat teveel. Ik besef nu nog maar eens hoeveel ik verlang naar een vriend, een partner bedoel ik, iemand die ik op zo'n moment kan bellen en die dan gewoon langskomt en er voor mij is. Al is het maar een uurtje of zo, gewoon even iets te praten hebben of even iemand die me vasthoudt.
Sorry voor dit zielige gedoe...
Kim, wees blij met zo'n goeie vriend als Luc, waar je zoveel steun aan hebt!

Oilily · 25 augustus 2005, 10:15

Da's helemaal geen zielig gedoe. Ik begijp perfect wat je bedoelt. Meer nog, ik vind dat je het lang volhoudt. Ik heb na één avond al net hetzelfde gevoel. Het is gewoon ook niet leuk om er altijd in je eentje voor te staan. Wat ik daartegen doe, is op voorhand alles plannen, zodat die mogelijkheid zich praktisch niet kan voordoen. Natuurlijk, als ze afbellen, zijn dat onvoorziene omstandigheden... Dat is gewoon vervelend. En het is gewoon ook niet tof dat je op je werk het meeste van de tijd alleen zit. Ik heb dat af en toe en dan is dat leuk maar als dat constant is, loop ik de muren op. Ik persoonlijk heb volk rondom mij nodig om te kunnen presteren, ander lanterfanter ik toch maar wat. Ik merk nu dat ik van het zwemmen heel vrolijk word. Ik ga vanavond opnieuw zwemmen. Gisteren was dat met een vriendin, vandaag ga ik terug alleen. Misschien kun je zoiets inbouwen, zodat je avond niet eindeloos lijkt? Iets doen wat je leuk vindt en waarvoor je naar buiten moet komen. Zwemmen is daar een voorbeeld van maar evengoed iets anders... Verder heb ik ook geen oplossingen behalve voor ons controlefreaken, plannen, plannen, plannen. Zeker als je single bent... Ik duim met je mee dat je binnenkort iemand heel leuk tegenkomt, die je alle eenzame momenten laat vergeten. Knuffel,

Kim

Jente · 25 augustus 2005, 12:32

Merci voor je begrip...
Het is ook komkommertijd, he... Vanaf september-oktober beginnen er weer activiteiten en ik wel zeker weer dansles/taalcursus of dergelijke gaan doen. En vanaf dan komen de studenten ook weer dus is er meer beweging op de campus, en dat wekt ook al een minder eenzame indruk.
Positief denken dus maar...
En goed zwemmen jij hé!

22 augustus 2005, 17:23	#57
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Oef Mwah, het kon erger. We hadden de tafels in een kring gezet, en ik kon zelf mee in die kring gaan zitten. Dat was iets minder stressy dan vooraan staan. Heb echt geprobeerd af en toe iemand aan te kijken maar moet me daar zo op concentreren dat ik dan bijna vergeet wat ik aan het zeggen was. Het uitleggen op zich ging wel, maar ja, ik was mezelf wel steeds aan het inprenten "niet zenuwachtig zijn, normaal doen, niet zenuwachtig zijn" en ik denk dat ik toch nog nerveus sprak. Ik heb veel kritiek gehad maar het ging gelukkig niet om mij alleen, mijn promotor en collega zijn er ook bij betrokken, dus droegen we de kritiek met ons drieën (nou ja, de promotor gaf mij ook nog wel kritiek tussendoor, en dat was niet zo netjes, maar zo is hij nu eenmaal). Dit heb ik weer gehad, nu moet ik weer aan de slag.

25 augustus 2005, 09:49	#58
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	alleen Hoi Ik heb nu drie avonden achter elkaar alleen gezeten in mijn appartementje en dat is echt niet leuk. Ik heb veel vrienden, maar na drie avonden in mijn eentje vraag ik me af waar die vrienden dan in godsnaam zijn en waarom ze geen aandacht aan mij besteden. Gisteren had ik eigenlijk een afspraak met een vroegere schoolvriendin maar ze zegde af wegens geen tijd. Dit geloof ik ook wel, maar ik vond het zo jammer, en ik heb rond zitten mailen/sms-en om een alternatief te zoeken. Ik wou geen derde avond alleen want de vorige twee heb ik ook al zitten trekken voor tv... Maar helaas, niet gelukt. Eén persoon heeft me dan wel teruggebeld, maar van bellen kwam natuurlijk ook trekken... Gelukkig heb ik daarna niet meer getrokken en heb ik me nog wel beziggehouden in mijn eentje, maar ik besef dat dit helemaal niet goed voor me is. Ik heb het nodig om alleen te zijn, maar als ik een paar dagen én alleen in mijn bureau zit te werken én 's avonds alleen moet eten en voor tv zitten en gaan slapen, dan is dat teveel. Ik besef nu nog maar eens hoeveel ik verlang naar een vriend, een partner bedoel ik, iemand die ik op zo'n moment kan bellen en die dan gewoon langskomt en er voor mij is. Al is het maar een uurtje of zo, gewoon even iets te praten hebben of even iemand die me vasthoudt. Sorry voor dit zielige gedoe... Kim, wees blij met zo'n goeie vriend als Luc, waar je zoveel steun aan hebt!

18 augustus 2005, 09:54	#46
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	"Oilily heeft zijn/haar limiet voor opgeslagen privé-berichten overschreden en kan pas berichten ontvangen nadat ruimte is vrijgemaakt." Just to let you know: maak de boel leeg, dan kan ik je een berichtje sturen!!! In elk geval, Daniëla en Kim: bedankt voor onze ontmoeting gisterenavond, het was fijn om jullie nog eens te spreken. Ik kwam met een tevreden gevoel en nieuwe energie thuis.

18 augustus 2005, 09:58	#47
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Oké tis leeg nu. Ik dacht dat er dan wel ineens een nieuw bericht in ging invallen maar zo werkt het niet

18 augustus 2005, 10:06	#48
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	opnieuw verstuurd!

19 augustus 2005, 00:10	#49
Maaike HaarWeb lid Geregistreerd: 29 december 2001 Berichten: 6	Beste Kim, Ik lees maar af en toe hier. Dat heeft zo z`n redenen. Aan stoppen met trekken ben ik nog lang niet toe...... Maar wat ik van jou lees, dat doet me kippevel krijgen, daar heb ik bewondering voor. Je vechtlust en je doorzettingsvermogen (met of zonder vriend, tenslotte ben jij het die eraf blijft!) daar doe ik mijn hoed voor af. Geef het niet op, jou gaat het lukken. Dat hoorde ik al toen ik je je verhaal hoorde vertellen bij Bolleke. Er gaat kracht van je uit. Behou die kracht en geef er een positieve wending aan. Ik denk aan je en hoop dat het mij en mijn dochter ook eens zal lukken. Want ik kan je verzekeren dat wanneer je als moeder je kind ziet trekken je echt hoopt dat het een keer zal stoppen. Voor mij is het dan geeneens zo belangrijk, maar voor mijn dochter wel. Echt wel. Groeten van Mia

19 augustus 2005, 09:16	#50
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Dag Maaike Dit is één van de mooiste berichtjes die ik al heb gekregen. Bedankt daarvoor en bedankt voor het hart onder de riem. Ik kan me jou niet meer levendig voorstellen maar weet nog wel dat er een moeder én dochter bij Bolleke thuis waren. Ik kan me inbeelden dat je als moeder (ik ben nog geen moeder) je kind als het middelpunt ziet en je vooral het best voor haar wil. Ik hoop dan ook dat je ze met de tips op haarweb kan verder helpen. Iedereen moet zijn eigen methode vinden. Evengoed kunnen jullie er samen aan werken. Eerlijk zijn tegenover elkaar over hoe de dag is geweest en hoeveel je hebt getrokken. Het is veel fijner om het met zijn twee te doen dan dag in dag uit de drang alleen te trotseren. Ik merk ook dat ik eerlijker ben als ik alles tegen Luc 'opbiecht'. Ik kan wel tegen mezelf liegen maar niet tegen anderen want als je die leugen hardop zegt tegen iemand anders, hoor je ze ook zelf. Je kent het zinnetje ongetwijfeld: Nog één en ik ga stoppen' of 'ik ben goed bezig en heb tot hiertoe nog alles onder controle' terwijl je bezig bént. Ik denk dat iedereen onder ons de kracht bezit (al moet ze van heel ver komen) om te minderen en de ttm 'leefbaar' te maken. Lieve groet Kim

19 augustus 2005, 13:08	#51
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	Hoi Kim, Ik las deze morgen dat berichtje van Maaike en vond het zo mooi... dat ik eventjes heb gewacht, jou de kans heb gegeven om te reageren (wat je dus hebt gedaan ) Ik kan me voorstellen dat je veel aan zulke woorden hebt, moesten we eigenlijk meer doen, elkaar moed inspreken in plaats van elk op ons eigen eilandje te worstelen. Maar goed, ttm vergt zoveel tijd en energie dat we die eerst aan onszelf moeten geven. Alleen moeten we opletten dat het geen nutteloze energie wordt. Daarmee bedoel ik dat we beter een keertje met elkaar kunnen afspreken in plaats van uren aan een stuk de strijd aan te gaan tegen het trekduiveltje. .. Hoe dan ook, JIJ ZAG ER FANTASTISCH UIT!!! WAW... doe zo voort! Het was voor mij alvast een stimulans om mijn haren nu ook eens te laten groeien... wil ze altijd zo kort hebben, snap echt niet waarom... PS: gisteren een heerlijk dagje aan zee gehad enne... groetjes aan Luc, energieke, postieve kerel... houwen zo! Knuffel, Daniëla

19 augustus 2005, 13:57	#52
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Dat is bij deze gedaan en je hebt de groeten terug. Ik ben gisteren ene (en meer ) gaan drinken in mijn stamkroeg en één van mijn beste vrienden herkende me niet meer! Ik stond op 3 meter afstand te zwaaien en hij vroeg zich af wie ik was. Grappig hé. Alle reacties waren positief maar daar had ik ook geen bang van, ik had meer angst over vragen die zouden komen maar die slikt iedereen in (gelukkig maar ook). Ik hoef er niet veel over te zeggen. Groetjes Kim

19 augustus 2005, 17:54	#53
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Wel ja dat dacht ik dus ook, dat er vragen zouden komen toen ik van sjaals naar 'bloot' hoofd ging, maar dat valt echt mee. Zelfs van degenen die het weten. Vandaag wel een sjaaltje op m'n hoofd, en de lieve mevrouw van de bib die me zo complimenteerde toen ik pas geknipt was, zag me; ze wees naar het sjaaltje en trok een gezicht van 'foei, weer een sjaaltje' en ik zei, verontschuldigend, dat ik het vanmorgen niet in orde kreeg... Zij weet totaal niet dat ik kale plekken of TTM heb, maar toch vond ik het op een of andere manier troostend... ik stop met zeveren, ik ga naar huis, yes WEEKEND

22 augustus 2005, 09:05	#54
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Haha, ja, da's wel schattig van die dame in de bib. De meest 'schattige' opmerking die ik heb gekregen over mijn ttm, heb ze hier al eens neergeschreven hoor, was: 'Is dit je zorgenplekje?'. Ik was er helemaal van ontroerd en verlegen door Dit weekend buiten vrijdag, toen ik was verloren gereden ion Brasschaat 's avonds laat (20 haartjes), niet meer getrokken. Nog wel enkele leuke complimentjes gekregen. Sebiet ben ik er al aan gewend, aan al die complimenten Groetjes

22 augustus 2005, 11:31	#55
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Ja, die van dat zorgenplekje vind ik ook geweldig. Ik denk daar nog vaak aan. Fijn dat je nog complimentjes hebt gehad! Ik ook, van twee vrienden die me nog niet hadden gezien met dit kapsel. Ik heb wel 1 speldje nu in gedaan omdat ik me wat onzeker voelde over de plek vanvoor/vanboven. Door een trekbui vorige week was die plek beter zichtbaar geworden en ik kon hem niet goed bedekken. Nu zit ik ook een beetje aan m'n haar. Ik ben een beetje nerveus voor vanmiddag, moet een stuk van mijn project voorstellen aan een paar collega-onderzoekers en proffen. Voel me dan weer zo'n beetje alsof ik me moet bewijzen. Daar zo vanvoor in het lokaal staan, de groep proberen aan te kijken, zelfverzekerd overkomen i.v.m. het onderzoek (weten waarover ik het heb).

22 augustus 2005, 11:47	#56
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Een truukje dat mijn pa altijd toepaste. Als je vooraan een groep moet toespreken, kan je evengoed net naar hun voorhoofd kijken ipv in hun ogen. Zij krijgen de indruk dat je naar hen kijkt en jij voelt je minder zenuwachtig omdat je niet in hun ogen moet kijken die je kunnen afleiden. Het zal even lastig zijn voor je begint maar eens je op dreef bent en alle vragen kunt beantwoorden (want je weet er tenslotte elk detail van), zal je daarna een adrenalinekick krijgen, omdat het weeral zo goed is meegevallen. Let op mijn woorden Groetjes

25 augustus 2005, 10:15	#59
Oilily HaarWeb lid Geregistreerd: 3 mei 2002 Berichten: 1.105	Da's helemaal geen zielig gedoe. Ik begijp perfect wat je bedoelt. Meer nog, ik vind dat je het lang volhoudt. Ik heb na één avond al net hetzelfde gevoel. Het is gewoon ook niet leuk om er altijd in je eentje voor te staan. Wat ik daartegen doe, is op voorhand alles plannen, zodat die mogelijkheid zich praktisch niet kan voordoen. Natuurlijk, als ze afbellen, zijn dat onvoorziene omstandigheden... Dat is gewoon vervelend. En het is gewoon ook niet tof dat je op je werk het meeste van de tijd alleen zit. Ik heb dat af en toe en dan is dat leuk maar als dat constant is, loop ik de muren op. Ik persoonlijk heb volk rondom mij nodig om te kunnen presteren, ander lanterfanter ik toch maar wat. Ik merk nu dat ik van het zwemmen heel vrolijk word. Ik ga vanavond opnieuw zwemmen. Gisteren was dat met een vriendin, vandaag ga ik terug alleen. Misschien kun je zoiets inbouwen, zodat je avond niet eindeloos lijkt? Iets doen wat je leuk vindt en waarvoor je naar buiten moet komen. Zwemmen is daar een voorbeeld van maar evengoed iets anders... Verder heb ik ook geen oplossingen behalve voor ons controlefreaken, plannen, plannen, plannen. Zeker als je single bent... Ik duim met je mee dat je binnenkort iemand heel leuk tegenkomt, die je alle eenzame momenten laat vergeten. Knuffel, Kim

25 augustus 2005, 12:32	#60
Jente HaarWeb lid Geregistreerd: 10 februari 2004 Berichten: 1.040	Merci voor je begrip... Het is ook komkommertijd, he... Vanaf september-oktober beginnen er weer activiteiten en ik wel zeker weer dansles/taalcursus of dergelijke gaan doen. En vanaf dan komen de studenten ook weer dus is er meer beweging op de campus, en dat wekt ook al een minder eenzame indruk. Positief denken dus maar... En goed zwemmen jij hé!