Lang geleden...

[Madelief]

Heel lang geleden dat ik hier ben geweest...
Hallo bekenden (zullen er niet veel zijn..) en anderen.
Ik had even de behoefte om weer eens te kijken en te reageren op onze site.
Het gaat goed met mij. Wat ttm betreft is het nog steeds "goede tijden-slechte tijden" en daar kan ik mee leven.
Ik draag noodgedwongen wel weer een haarwerk en is voor mij dé oplossing om toch een gewoon leven te kunnen leiden. Zonder zou ik dat niet kunnen.

Ik zie dat er nog een aantal leden zeer actief zijn op de site, mijn complimenten! Voor mij is als eerste de ontmoeting met Monique dan de ontdekking van de site en de daarop volgende ontmoetingen met lotgenoten (w.o. Bolleke, denk nog regelmatig aan je Bolleke...)) een zeer belangrijk deel in mijn acceptatieproces van TTM geweest.
Ik denk dan ook dat m.n. voor mensen die ttm hebben en nog niet weten van het bestaan ervan...het een openbaring moet zijn om te lezen wat hier allemaal staat. De herkenning en erkenning!
Ga zo door....


Groeten,
Madelief

[bolleke]

Hé Madeliefje!

Leuk om nog eens iets van jou te horen!
Ik denk dat we zo ongeveer in hetzelfde schuitje zitten: op en af, goede en minder goede tijden. Voor mij is het duidelijk dat de ttm fluctueert. Er zijn momenten, dagen, zelfs weken dat ik totaal geen trekdrang heb, of misschien een beetje trekdrang maar best handelbaar... maanden dat alles er mooi uitziet en dan opeens (en ik kan er niet altijd een logische verklaring voor vinden) komt er zo'n onweersbui opzetten, een periode van innerlijke onrust die ik met geen krachten kan omzeilen... Ik vergelijk het steeds met een storm die pas gaat liggen als er voldoende getrokken is...
Het verschil met vroeger is dat de perioden van 'eb en vloed' ruimer zijn. Het lijkt wel een beetje seizoensgebonden. Terwijl het vroeger dagelijkse kost was; vechten! Ach ja, ik ben dan ook een dagje ouder hé ...

Hoe gaat het nog met jou, je werk, je hobby's, je dochters (pubers?), ik heb ondertussen een droom van een kleinzoon (nu 19 maanden).

Haarweb lijkt niet meer op wat het ooit was. Weinig ondersteuning naar elkaar toe... ik mis wel wat de ouwe getrouwen... Misschien gaat de jeugd er nu anders mee om. Maar dat zou me verbazen.
Zo, toch tof dat je nog wat van jou liet horen! Ik wens je veel geluk in 2009 en misschien een zomer zonder haarwerkje? En ik dan een zomer zonder haarlint...
Liefs,

[Madelief]

Leuk jouw reactie.
Met mij gaat het goed (had graag wat meer haar gehad maar ja..)
Met man en meiden gaat het ook goed. De een is 9 en de ander 11 en gaat volgend jaar naar het voortgezet onderwijs, weer een stap. Inderdaad ze is al aan het puberen, vermeoiend hoor, komt je haar ook niet ten goede..
Het zijn twee totaal verschillende meiden, de oudste is wat meer een dromer/creatief/muzikaal, de jongste is super sportief/aktief, en ook creatief...

Natuurlijk had ik gelezen van je kleinzoon. Geweldig! Ook weer zo'n andere fase...of niet? Ben je wel gelijk zo oud...
Ik heb het momenteel erg naar mijn zin op het werk. Ben twee jaar geleden van werkplek veranderd en deze zomer weer.... Erg leuk/verruimend, na 16 jaar op één en dezelfde werkplek gezeten te hebben...Nooit weer..., maar wel veilig he.... Ons ttm-ers houden wel van veiligheid, toch? Achteraf wel spijt dat ik het niet eerder gedaan heb, blijkbaar was ik er toen nog niet aan toe. Ik ben nu werkbemiddelaar, ik zoek werk in de maatschappij voor mensen met een beperking. Erg Leuk, boeiend...
Anderhalf jaar geleden een cursus NLP en coachen gedaan. Dit heeft me heel erg goed gedaan (veel andere, leuke mensen uit veel verschillende werkgebiedenontmoet), vandaar ook de stappen die ik bijv. op werkgebied heb gemaakt.
Kortom het gaat dus goed.
Vind het best leuk wat regelmatiger hier te kijken en mee te praten, maar ook best lastig er weer tussen te komen denk ik...
Komt tijd komt raad..

Lieve groet,
Madelief

[bolleke]

Dag Madeliefje,

Wat fijn dat het allemaal zo goed loopt! Het werk is idd een belangrijke geluks-factor en bepaalt absoluut de mate van innerlijke rust en voldoening, maar anderzijds ook van stress! Je daar goed in je vel voelen is eigenlijk onbetaalbaar...
Maar die twee beginnende pubers... pff, ik heb het gehad en jij mag het hebben! . Ik wil je niet ontmoedigen, pubers zijn heerlijk, spannend, actief, onvoorspelbaar en grappig, maar voor mij waren ze een ongelooflijke bron van stress!!! Ik hou ontzettend veel van mijn dochters maar ik besef nu, sinds ze allebei de deur uit zijn, dat ik de gerelateerde stress altijd onderschat heb. Pas nu slaag ik er in om 100% te doen wat ik graag doe, op de momenten dat ik het wil doen en vooral te rusten wanneer ik voel dat ik op 'reserve-piloot' begin te spelen. Dat heeft zo zijn positieve ttm-gevolgen!
Het kleinkind is daarbij natuurlijk de kers op de taart, gewoon heerlijk!! (alleen de lusten, niet de lasten)
Zo, ik zie dat je weer een beetje actiever bent op het forum, leuk! Lotgenotencontact is heel belangrijk, maar dat wisten wij al langer hé!
Groetjes nog en veel succes met de dochters!