Voorstellen

[Midweekhippo]

Bij mijn zoon van 11 jaar is gisteren de diagnose Alopecia Areata gesteld. Heb heel wat waterlanders laten vloeien....
Ik was al bekend met de ziekte, 2 van mijn ex-zwagers hebben het en een oudtante van mijn zoon. Duidelijk dus een erfelijke aangelegenheid.
Vooral het feit dat deze familieleden na jaren van sukkelen alle 3 geen haar meer hebben zorgt ervoor dat ik de toekomst voor mijn zoon wat zijn haar betreft somber in zie
Hij heeft een lotion gekregen waarmee ik de kale plekken in moet smeren. En voor de rest is het een kwestie van afwachten wat de toekomst hem brengt.
Tuurlijk hoop ik dat het beperkt blijft bij de plekken die hij heeft of dat het haar zelfs weer terug groeit.

[mama]

Hallo Midweekhippo,

Veel kan ik niet zeggen behalven dat we met je meevoelen en hopen .

Mijn dochter was 6 jaar toen ze aa kreeg , nu is ze 16.
We behelpen ons met haarwerken.
Mijn dochter heeft haar ziekte aanvaard ,ik denk nog beter dan haar mama.
Vooral blijven positief denken en wat vandaag nog niet is kan morgen nog komen.

Een dikke knuffel

[Midweekhippo]

Inmiddels draagt mijn zoon buitenshuis een pet, want zijn haar is nu heel dun en de kale plekken enorm groot.
Heb zelfs al overwogen om al zijn haar te verwijderen, maar dat wil hij pertinent niet. Gisteren zei hij dat nu ook zijn wimpers beginnen uit te vallen. Ik schrok hier enorm van...vind het nog wel meevallen, maar goed hij kent zijn lichaam het beste.
Met de medicatie die hij gekregen heeft ontwikkelen zich wel stoppeltjes op zijn hoofd, maar hier blijft het ook bij. Groeien doet het haast niet.
Ik heb nog 2 herhaalrecepten liggen en daarna moeten we het kennelijk maar uitzoeken. De dermatoloog heeft ons naar huis gestuurd met de woorden: Ik kan geen wonderen verrichten....
En daar moeten we het maar mee doen....vervolgafspraken waren volgens hem niet nodig.
Kennelijk moeten we het maar afwachten....