Rouwen om haarveries

[karelenfleur]

Haarverlies kan zo ingrijpend zijn. Dagelijks hoor ik de verhalen van lotgenoten, en een paar keer heb ik meegemaakt dat er bewust door iemand die hierin zit wordt gekozen om het haar maar te verwijderen om rust te krijgen.

Dat vergt moed en deze stap is voor velen te groot, vaak duurt het ook jaren, na jaren behandelingen en hoop dat het beter wordt. Ik wil dit filmpje met jullie delen. Er zijn tegenwoordig prachtige haaroplossingen te krijgen.
http://www.alopeciaworld.com/video/video/show…

[CarlaBosman]

Dat filmpje vind ik heel herkenbaar, al ben ik dan wel heel blij dat ik niet eerst negen jaar om de drie weken nare injecties heb moeten doorstaan... Door deze keuze pakt ze zelf weer het initiatief en krijgt ze weer greep op haar leven. Nu zag je haar nog een pruik kiezen die leek op haar oude haar, maar er is nog zo veel meer mogelijk met kleuren en modellen! Gisteren vond ik trouwens nog een leuk petje voor mijn collectie, ook niet verkeerd

Inmiddels ervaar ik mijn haarloosheid echt als een klein probleem, en niet eens altijd als een probleem, maar soms ook als een interessante en - het klinkt gek - leuke ervaring. Waar ik niet voor heb gekozen maar wel prima mee kan leven. Er zijn zo veel ergere dingen!

[Astrid26]

Er zijn zeker ergere dingen in het leven dan haarverlies, is mijn mening.
Haarverlies is niet levensbedreigend en heeft eigenlijk alleen maar met uiterlijk te maken. Sorry, dat ik het zo bot zeg, maar dat is wel mijn ervaring.

In mei 2013 hoorde dat ik alopecia had en in juni liep ik blij met een pruik op. Waarom zou je het je zelf zo moeilijk maken, terwijl er uitstekende hulpmiddelen zijn.

Ik heb er ook niet voor gekozen, maar het leven gaat door!
Het is niet levensbedreigend en je gaat er niet aan dood....

[kiki79]

Ik kan er de ene dag beter mee leven dan de andere.... Het is een rouwproces. Maar zoals Astrid zegt, er zijn ergere dingen. Je haar verliezen door een levensbedreigende ziekte bvb. Ik ben gezond, mijn kinderen ook.
Het leven gaat verder en dit forum helpt me een beetje. En als je ziet wat er tegenwoordig allemaal mogelijk is met haarwerken.....

[karelenfleur]

klopt, maar ieder zijn proces he? ik ben zelf ook meer van durven doen maar.... dat gaat niet voor iedereen op, en ik denk dat leeftijd ook meespeelt.

Nieuw onderzoek heeft inmiddels uitgewezen dat de huidige jongere generatie die zich meer kan inlezen via internet en zaken bespreekbaar kunnen maken ook sneller accepteren. Daar komt bij als je hulpmiddel goed is, je daar je weg in hebt gevonden en je bent daar tevreden over dat je het ook gemakkelijker plek kunt geven. Als je echter een probleem met je hulpmiddel hebt en dit voort duurt, wordt het lastiger.

Ik zie zelf ook bij de huidige generatie jongeren dat het gemakkelijker bespreekbaar is en ben daar heel blij mee. Zeer recent een heel jong meisje van 18 jaar die met haar Universalis de camera's heeft opgezocht en aan next top model meedeed om daar voor zichzelf ook een statement in te zetten. Dat vind ik heel knap en moedig. Haar verhaal publiceren wij volgende maand onder het tabje bijzondere verhalen. Hoe heeft iemand zijn proces van haarverlies en acceptatie doorlopen?

[Effie]

Heel erg bedankt voor het plaatsen van het filmpje. Ik ben nu zelf op het punt dat ik heel erg twijfel om te stoppen met de medicatie en het af te scheren. Ik ben er inmiddels obsessief mee bezig en ik heb het vermoeden dat de angst om kaal te worden misschien wel erger is dat het zijn..
Wat mij alleen heel erg tegenhoud is dat ik een hoofdhuidaandoening heb. Ik zou de situatie alleen maar verergeren als ik het afscheer en het blijkt dat ik geen haarwerk kan verdragen. Ik hoop juist dat ook de jeuk weggaat als ik het afscheer. Het lijkt hierdoor alsof ik gevangen zit. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen.

[granny]

Erg herkenbaar!
Ook ik was er obsessief mee bezig, zeker de helft van mijn leven. Dan weer een nieuwe shampoo, dan weer een beter voedingsmiddel. Jaren naar de Haarkliniek in R'dam(dr. Plinck)gelopen. En maar hopen op betere tijden.....enz. enz.
O.A.dankzij mijn lotgenoten op het Haarweb heb ik de strijd overwonnen.
Nu koop ik regelmatig een nieuw haarwerkje en lijk 10 jaar jonger(denk ik...). En het belangrijkste, een heleboel rust in mijn hoofd!

[Salvamia]

Wat mij alleen heel erg tegenhoud is dat ik een hoofdhuidaandoening heb. Ik zou de situatie alleen maar verergeren als ik het afscheer en het blijkt dat ik geen haarwerk kan verdragen. Ik hoop juist dat ook de jeuk weggaat als ik het afscheer. Het lijkt hierdoor alsof ik gevangen zit. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen.

Beginnen met een manier waarin je je eigen haren niet behoefd weg te scheren is mijn advies dan.

Is ook mijn eerste advies, wil er niet aan denken dat ik alles wegscheer en je het daarna niet de oplossing vindt!

Maar als het dan toch je gelukkig maakt dan zeg ik scheren of een heel haarwerk gaan dragen.

Want ook bij een heel haarwerk zijn tegenwoordig in maatwerk zulke mooie oplossingen beschikbaar op je kale koppie.

Maar zoals ik dat ook heb ervaren ;

1. Micropoint
2. Clips (en meer vrijheid).
3. Tape (gehele vrijheid)

Begin ergens mee maar niet met scheren OF je haar moet zo dun zijn dat het eigenlijk niet meer uitmaakt.