Verzuring tegengaan als oplossing voor AGA

[Guoy]

He Vertig, waar heeft je moeder die chlorofyl en zulks gekocht, en hoeveel kost het? Ik ben wel benieuwd. Misschien ga ik het ook doen.

[Vertig]

Oorspronkelijk geplaatst door Guoy

He Vertig, waar heeft je moeder die chlorofyl en zulks gekocht, en hoeveel kost het? Ik ben wel benieuwd. Misschien ga ik het ook doen.

k zou het niet weten. Maar ze is therapeut en bestelt dat in grote aantallen. We hebben hier werkelijk alle soorten vitaminen enzow . Dus als je het particulier wilt bestellen moet het waarschijnlijk zowiezo ergens anders... waarschijnlijk voorkopen ze het wel bij een of ander reform/vitamine zaakje ofzow....

[rie]

Oorspronkelijk geplaatst door lex

Ik hoop ook dat Pierre snel weer online is - en zo mijn PMtje kan replyen ;-)

Maar over de theorie e.d.
Ik ben zelf nu ook naar een natuurarts gegaan en een ontlastingsonderzoek laten doen. Het blijkt nu dat mijn darmen heel slecht functioneren en dus ook essentiele stoffen niet opnemen en er schimmels aan het onstaan zijn (heb 2 gist vormen in mij). Ik ben vrijdag met een kuur begonnen om mijn darmen weer schoon te maken. Ik houd jullie op de hoogte (kuur zou een 8 weken moeten duren) omtrent mijn (hevige) haaruitval - nu richting nw3, zeg maar prince william niveau (zelfde kapsel, zelfde leeftijd als ik ;-)

Ben benieuwd of je je na
die kuur beter voelt.Ik heb alleen een bloedonderzoek gehad.
En daar vanuit is mijn voeding nu sterk gewijzigd.Maar mijn natuurarts
dacht toch aan een schimmel.Als ik mij na 8 weken niet beter voelde
raadde ze mij een onlastings onderzoek doen.
Maar ik heb zoiets van ik kijk het nog wel even aan.Kost alweer zoveel geld,
en ik heb er mijn twijfels over.

Dus ik ben heel benieuwd hoe het jou vergaat!

Groetjes Ryjan

[Guoy]

Heb nog wat websites gelezen over verzuring. Ik vind het vrij vreemd dat je van negatieve gedachten gaat verzuren. Gaan je hersenen dan zuur uitscheiden? Anyway, als je van chlorofyl slikken een minder zuur lichaam krijgt kan ik dat natuurlijk proberen. Heeft iemand het al ergens gekocht, en zo ja: waar en voor welke prijs? En vertig hoeveel gram of ml slik jij per dag?

[T4BuL4 R4S4]

lichaam en geest zijn 1: als je geest verstoord is(negatieve gedachten) uit zich dat in je lichaam, logisch toch!

[Vertig]

Oorspronkelijk geplaatst door Guoy

Heb nog wat websites gelezen over verzuring. Ik vind het vrij vreemd dat je van negatieve gedachten gaat verzuren. Gaan je hersenen dan zuur uitscheiden? Anyway, als je van chlorofyl slikken een minder zuur lichaam krijgt kan ik dat natuurlijk proberen. Heeft iemand het al ergens gekocht, en zo ja: waar en voor welke prijs? En vertig hoeveel gram of ml slik jij per dag?

k weet niet hoeveel gram, 5 pilletjes per dag ongeveer, staat ook zo op de achterkant...

[Vertig]

Oorspronkelijk geplaatst door T4BuL4 R4S4

lichaam en geest zijn 1: als je geest verstoord is(negatieve gedachten) uit zich dat in je lichaam, logisch toch!

beetje een rare redenering. Zelfde als zeggen, een konijn eet wortels, ik eet wortels, ik ben een konijn... zeg maar .

Een geest is niet een bewezen iets. Wel kan het zo zijn dat onder stress en druk een of ander stofje vrijkomt waardoor je lichaam ook naar de neuk gaat...

[T4BuL4 R4S4]

met geest bedoel ik oa je psyche! als het daar miszit ja dan volgt de rest vanzelf

[Georgie]

Bij stress maakt het lichaam adrenaline, nor-adrenaline en cortisol aan.


Een citaat uit een artikel uit de Volkskrant:


Slaapproblemen, prikkelbaarheid, emotionele labiliteit en vermoeidheid die niet overgaat: het wordt steeds duidelijker dat ontregelde stresshormonen een belangrijke rol spelen in het proces dat leidt tot uitputting. Hormonen die in hun normale doen zorgen voor de extra stoot energie, nodig voor een bijzondere inspanning, worden schadelijk voor het lichaam wanneer ze te vaak en te lang hun aanjagende functie moeten vervullen. Hoe dat werkt, is nog maar voor een deel bekend.

DE FUNCTIE van het hormoon cortisol is suiker vrijmaken en daardoor energie. Naast de 'gewone' activiteitshormonen adrenaline en noradrenaline, wordt cortisol extra aangemaakt om nieuwe, spannende of onplezierige situaties aan te kunnen. 'De mens is een gewoontedier', zegt Sluiter. 'Als je weet wat er van je wordt verwacht en wat je kunt, herstelt de hormoonbalans zich na de inspanning. Zodra mensen onzeker zijn omdat ze in een nieuwe situatie komen, stijgt het cortisol. Dat gebeurt ook als ze in een omstandigheid komen die ze al kennen, maar waarmee ze een negatieve ervaring hebben. Als je bang bent voor je baas, stijgt het cortisol iedere keer dat je met hem te maken krijgt.'

Sluiter mat de hartslag en de uitscheiding van stresshormonen bij ambulancepersoneel dat met spoed uitrukte en vroeg naar de ervaren stress. Zij stuitte op een opmerkelijk verschil tussen ritten waarbij de situatie bij aankomst meeviel en die waar een kritieke toestand werd aangetroffen. 'Bij steek- en schietpartijen en hartaanvallen waarbij de patiënt in de ambulance moest worden gereanimeerd of overleed, was 30 minuten na terugkomst de stress nog steeds hoger dan voordat ze op pad gingen.'

Zolang het lichaam alleen meer van die hormonen produceert om een situatie op te lossen, is er geen probleem. Een nacht slecht slapen omdat de opwinding niet wegebt, leidt niet tot blijvende schade. Nooit uitgerust zijn wél. Wie de alledaagse inspanning door gebrek aan energie niet meer aankan, maakt extra stresshormonen om dingen het hoofd te bieden die voorheen op de automatische piloot gingen.

'Het gaat om het herstel', zegt Sluiter. 'Wanneer moet het afgelopen zijn met het extra aanjagen? Het ziet ernaar uit dat het een continuüm is: opgejaagd, doorrennen, verder opjagen en dan in elkaar storten.' Bij sporters laat het lichaam het afweten. Op de werkvloer gaat het sluipenderwijs. Sluiter: 'Het uitputtingsproces lijkt meestal vergevorderd tegen de tijd dat bij iemand burn-out wordt geconstateerd.'

De geneeskunde heeft van het wetenschappelijk onderzoek in de sportwereld geleerd dat bewegen beter is voor het herstel van vrijwel alles dan langdurige bedrust. Dat geldt ook voor mensen die burned-out zijn. Of, zoals psychotherapeut en analytica Sonja van Zweden het noemt: lijden aan chronische stress.

'Naarmate de uitputting toeneemt, van overwerkt naar oververmoeid en overspannen, is er een cascade van klachten die uiteindelijk leiden tot depressie, angst aanvallen en andere dingen die gekwalificeerd zijn als psychiatrische ziektebeelden. Daar komen ze mee bij de dokter, die het eindbeeld van de roofbouw ziet en concludeert: dit is een neurotische persoonlijkheid die doorverwezen moet worden voor psychotherapie.'

Ik heb het op een rijtje gezet en mijn conclusies eruit getrokken. We hebben te maken met het effect van neuro-hormonale ontregeling ten gevolge van roofbouw. Die ontregeling heeft de neiging zichzelf in stand te houden. Als het lang genoeg duurt, past het systeem zich aan. Als het tekort aan herstel chronisch wordt, gaan mensen stresshormonen overproduceren. Dat is slecht voor alles.'

'Omdat er geen goed medisch concept is met meetbare klachten, slaat de pendule de andere kant op. Er wordt steeds vaker verkondigd dat mensen met psychische klachten niet echt ziek zijn, maar gewoon problemen hebben die alleen opgelost kunnen worden door en in het werk. Een in de politiek populaire stelling die strijdig is met de praktijk.'

Het bovenstaande artikel is gepubliceerd in de Volkskrant. De commerciële passages uit het artikel zijn weggelaten om een zo objectief mogelijk beeld te geven.

De jacht op ongeremde hormonen
13 oktober 2000 Uit de Volkskrant
door Ineke Jungschleger

Copyright: de Volkskrant

[lanne]

Dit product kreeg ik geadviseerd door mijn orthomoleculaire dieetist:

Brain Bow®

Het progressieve verlies van mentale alertheid, naarmate de leeftijd vordert, is één van de voorname onderzoeksprojecten geworden van wetenschappers. De eerste, kleine geheugenproblemen - 'senior moments' - manifesteren zich reeds vanaf het veertigste levensjaar. De hersenen van de mens worden minder soepel. Het is moeilijker om nieuwe dingen aan te leren en het concentratievermogen verzwakt. Tussen ons veertigste en tachtigste levensjaar kunnen we tot 50% van onze cognitieve capaciteiten verliezen (1,2). Dit heeft tot gevolg dat ouder wordende mensen minder zelfverzekerd worden, nieuwe ervaringen zullen mijden, een lagere productiviteit halen op hun werk waardoor hun gevoel van levenskwaliteit daalt.
Wetenschappers onderzoeken sinds het einde van de tachtiger jaren hoe men de afname van de geestelijke kracht zou kunnen vertragen of verhinderen met phosphatidylserine (PS). Deze lichaamseigen stof schijnt in dit proces een belangrijke rol te spelen. PS is één van de vijf fosfolipiden die van essentieel belang zijn voor het goed functioneren van de hersencellen. Alle fosfolipiden dragen er toe bij dat de structurele matrix van alle celmembranen optimaal blijft (3). De vijf fosfolipiden zijn phosphatidylserine, fosfatidylcholine, fosfatidylethanolamine, fosfatidylinositol en sphingomyeline. Phosphatidylserine is echter uniek omdat het de functionele status van eiwitten van de celmembranen regelt (4,5). PS vergemakkelijkt membraanfusies door o.a. de celoppervlakte receptoren te activeren (6,7) waardoor de signaal-transductie wordt bevorderd. Dit is het proces waardoor cellen reageren op chemische signaalstoffen.

Gedurende de drie laatste decennia werden er tientallen studies gepubliceerd over de positieve effecten van suppletie met phosphatidylserine vanaf het veertigste levensjaar. Uit de conclusies kan men afleiden dat PS een goede preventie kan zijn om de gevolgen van ouder wordende hersencellen te beperken.

Verkeerde levensgewoonten kunnen er toe bijdragen dat de hersencellen reeds op jongere leeftijd beschadigd worden (8). In het milieu komen er bijvoorbeeld steeds meer zware metalen voor. Ze veroorzaken op celniveau vrije radicalen (stressoren) die het hersenweefsel aantasten. Roken en alcoholgebruik zijn andere factoren die de werking van de hersencellen kunnen belemmeren. Ook emotionele stress beschadigt de optimale werking van de hersencellen.

Het feit dat sommige tachtigers en negentigers scherper kunnen redeneren en memoriseren dan een aantal veertigers en vijftigers laat zien dat ouderdom alleen niet de oorzaak vormt voor cognitieve disfunctie. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat veranderingen in neuronale celmembranen de voornaamste oorzaak vormt voor het afnemen van het denkvermogen en de kwaliteit van het menselijk geheugen. Een dagelijkse suppletie met fosfolipiden - en phosphatidylserine in het bijzonder - lijkt in steeds meer gevallen aangewezen.

Veranderingen in de hoeveelheid of het type van fosfolipiden zorgen ervoor dat er wijzigingen optreden in de structuur en de functie van hersencelmembranen. Dit resulteert in negatieve gevolgen voor het hele centrale zenuwstelsel.
Veroudering (9,10), stress (11,12) milieuvervuiling (13) en hedendaagse eetgewoonten (14,15) verminderen de efficiënte werking van onze hersenen, omdat deze de hoeveelheid en de samenstelling van de cerebrale fosfolipiden negatieve beïnvloeden.

Het verouderingsproces is de belangrijkste oorzaak van de minder goede samenstelling van de membraanlipiden van de hersencellen(9,10). Een daling in de kwaliteit hiervan is gedeeltelijk toe te schrijven aan het feit dat oudere cellen minder goed in staat zijn PS uit voeding te synthetiseren (16). Dit resulteert in steeds meer cholesterol dat zich op de celmembranen vast kan zetten. Het gevolg is dat de soepelheid van de celmembranen vermindert (17). Een tekort in neurontransmissie (18,19), neurotransmitter receptorsignalen (20) en Ca2 vrijmaking worden geassocieerd met deze chemische en fysische veranderingen van de cellulaire membranen.

De NA+, K+ en ATP pomp, die verantwoordelijk is voor de regeling van de membraanprikkeling - door ervoor te zorgen dat er een lage Na+ en een hoge K+ concentratie binnen in de cel aanwezig is - heeft een zeer soepele en beweeglijke membraanomgeving nodig om optimaal te functioneren. Een minder goede samenstelling van de membraanlipiden vermindert de kwaliteit van de pompfunctie (21,22). Dit resulteert in abnormaliteiten in de cellulaire homeostase en in receptor signaaltransmissie en transductie.

PS bevordert homeostase van hersencelmembranen
Homeostase - het bewaren van een innerlijk evenwicht en stabiliteit - is voor iedere hersencel van cruciaal belang. Om dit te bereiken moeten alle celmembranen soepel en beweeglijk gehouden worden. Het celplasmamembraan is een met eiwitten verstevigde bilaag van lipiden. De aanwezige lipiden zijn voor meer dan 50% fosfolipiden. Ze bevatten een 3-koolstof glycerol structuur met twee vetzuren die gekoppeld zijn aan de twee eerste koolstofatomen en een fosfaatgroep op het derde koolstofatoom. Een molecule met een positieve (ethanolamine of choline) of een negatieve (serine of inositol) lading is gekoppeld aan de fosfaatgroep. Deze hoofdgroep is polair en kan waterstofverbindingen maken. De twee vetzuurketens zijn niet polair. Omdat een van beide membraanzijden in een waterachtige substantie ligt, positioneren de fosfolipiden zich met hun polaire kant naar de buitenzijde van de cel. De vetoplosbare vetzuurketens richten zich op de binnenkant van de cel waar ze een bilaagstructuur aannemen. De fosfolipidenbilaag is dynamisch en laat de lipiden toe om zijdelings te bewegen en van plaats te veranderen binnen hun eigen laag. Phosphatidylserine (PS) en fosfatidylethanolmine (PE) zijn fosfolipiden die aan de binnenkant van het celmembraan actief zijn. Fosfatidylcholine (PC) en sphingomyeline (SPH) werken aan de buitenkant. In het celmembraan zitten ook proteïnen die een interactie hebben met de fosfolipiden. Ze zorgen samen voor een optimale structuur en werking van het celmembraan. De aanwezige eiwitten beschikken over enzymatische eigenschappen, zorgen voor de nodige receptorbindingen, ionenkanalen en cellulaire transportmogelijkheden. Om al die functies goed uit te voeren moet er altijd een optimale interactie bestaan met de genoemde fosfolipiden (24). Alle neurotransmitters zitten verpakt in intracellulaire fosfolipidenblaasjes. Phosphatidylserine en het DHA-vetzuur (DocosaHexaenoic Acid) spelen een bepalende rol in cel signalerende systemen die neurotransmitters en hormonen toelaten om goed te functioneren.

[lanne]

vervolg vorige artikel

Neuronale cellen en hun plasmamembranen worden tijdens de kindertijd gevormd. Gedurende het verdere leven worden ze regelmatig vernieuwd. De samenstelling van de hersenfosfolipiden reflecteert de interactie van het dieet en de geërfde genen. Lange keten meervoudig onverzadigde vetzuren (LC-PUFA), afkomstig van omega 3 en omega 6 vetzuren, zijn de ideale bouwstenen voor de fosfolipiden. De mens is echter niet in staat om de precursoren van de lange keten vetzuurcomponenten van de hersenfosfolipiden zelf te synthetiseren. Om die reden moet men de essentiële vetzuren (EFA) uit de voeding of suppleties halen. Bijna de helft (45%) van de vetzuren in synaptische membranen - de plaats voor het vrijgeven en de actie van neurotransmitters - zijn essentiële vetzuren. Daarenboven bestaat meer dan een derde van de vetzuren in de hersenen van een gezonde man of vrouw uit lange keten onverzadigde vetzuren. Hersenfosfolipiden zijn zeer rijk aan LC-HUFA die ook beter bekend staan onder de naam omega 3 en omega 6 vetzuren. Deze lange keten onverzadigde vetzuren worden in de lever aangemaakt door alfa linoleenzuur (ALA) voor de omega 3 en linoleenzuur (LA) voor omega 6. De hersenspecifieke essentiële vetzuren worden vanuit de lever via het bloed naar de hersenen getransporteerd als vrije vetzuren of lysolfosfolipiden. Alleen de zeer lange keten meervoudige vetzuren van de omega 3 en omega 6 familie kunnen de bloed-hersenbarrière passeren (25,26).

PS en beginnende alzheimerklachten
Placebo gecontroleerde (27) en dubbelblind studies lieten zien dat de toestand van Alzheimerpatiënten, die geconfronteerd werden met het beginstadium van de ziekte, tot 15% verbeterde indien ze gedurende drie tot twaalf weken 300 milligram phosphatidylserine per etmaal gebruikten (28,29,30,31).

Biochemische effecten van phosphatidylserine (PS)
* zorgt voor de activering van proteïne-kinase C. Dit is een belangrijk enzym waarvan aangetoond is dat de hoeveelheden in het brein afnemen met het ouder worden.
* veroorzaakt een toename van de acetylcholine receptoren in de hersenen. Acetylcholine is een neurotransmitter die een cruciale rol speelt in de goede werking van het autonome zenuwstelsel.
* verhoogt de dopamine-afgifte. Dopamine regelt de activiteit in de hersenen en zorgt er onder andere voor dat mensen niet teveel informatie tegelijkertijd verwerken.
* verbetert de zenuwprikkeloverdracht.
* werkt als signaalfunctie voor het immuunsysteem. Het bepaalt welke cellen oud of ongezond zijn en vervangen moeten worden door nieuwe cellen.
* verbetert het glucose metabolisme. Ongeveer een derde van alle glucose in het lichaam wordt gebruikt om de hersenen te voeden.
* heeft in de hersenen - op receptorniveau - een lokale antioxidatieve werking.

Phosphatidylserine is gedurende de afgelopen jaren veelvuldig klinisch getest. Er werden niet minder dan 35 klinische studies uitgevoerd met deze stof, waarvan er 16 dubbel blind placebo gecontroleerd waren. De meeste onderzoeken werden uitgevoerd met mensen in de leeftijdsgroep 50 tot 85 jaar. De mediaanleeftijd bedroeg 64 jaar. De vrijwillige proefpersonen hadden last van geheugenverlies, concentratieproblemen, depressies tot een verlies van hun psychomotorische mogelijkheden. In de meeste gevallen kregen de deelnemers driemaal per dag 100 milligram PS toegediend bij de maaltijden. De studies duurden doorgaans vier maanden. Al na drie weken stelden de meeste patiënten een lichte verbetering van hun geheugenfunctie vast. De grootste studie werd uitgevoerd op 425 mannen en vrouwen door Cenacchi et al. PS zorgde er na twaalf weken gebruik voor dat de gemiddelde cognitieve leeftijd van 64 jaar daalde naar 52 jaar (33).

Optimale phosphatidylserinebron
Phosphatidylserine kan zowel uit dierlijke als uit plantaardige bronnen gewonnen worden. Een veilige en uitgeteste vorm van phosphatidylserine wordt gewonnen uit niet-gemanipuleerde soja lecithine en een enzym dat afkomstig is van zuiver biologisch gekweekte koolsla. Voor 1992 werden vooral testen gedaan met PS uit de hersenen van kalveren. Men noemde het 'Bovine Cortex Phosphatidylserine. Het ontdekken van de gekke koeienziekte heeft er voor gezorgd dat wetenschappers hun onderzoek sinds het begin van de jaren negentig volledig op plantaardige formules hebben toegespitst. De PS uit soja lecithine is goed biobeschikbaar, omdat het uitstekend de bloed-hersenbarrière passeert.

"Geheugen"-studies met PS uit soja lecithine
De laatste tien jaar zijn er verschillende studies gedaan met phosphatidylserine uit soja lecithine.
Een dubbelblind klinisch onderzoek door Dr. Jacob Gindin, hoofd van het "Geriatric Institute of Education and Research" in het Kaplan ziekenhuis in Rehovot, Israël vergeleek een groep gezonde ouderen van 72 personen tussen de 60 en 80 jaar gedurende drie maanden. De helft kreeg een placebo, de andere helft het phosphatidylserine preparaat (met 100 mg PS). Twee van de parameters waren de "Wechsler geheugen test" en de "List of Depressive Symptoms". De resultaten wezen op een sterke en belangrijke positieve invloed van de behandeling op zowel geheugen als stemming. Delen van geheugen en waarneming die het meest verbeterden door de behandeling waren het herinneren van informatie, visueel geheugen (gezichten, situaties e.d.) en het onthouden van nummers. Ook de stemming verbeterde. De zgn. najaarsdepressies ontwikkelde zich wel in placebo groep, maar werden volledig geblokkeerd in de groep behandeld met phosphatidylserine.

Een gerandomiseerd dubbelblind placebo gecontroleerd onderzoek werd door dezelfde wetenschapper uitgevoerd met 96 patiënten met de Ziekte van Alzheimer. Gedurende twee maanden werden het dagelijks functioneren en de emotionele status bekeken. De PS-groep stabiliseerde 90% van de patiënten, terwijl de placebo-groep verder verslechterde, zoals dat bij dit ziektebeeld verwacht mag worden. Ook de emotionele status verbeterde bij de PS-groep (35).

Om de effecten op langere termijn te bestuderen, voerde Gindin et al een vervolgstudie uit over een langere periode van gemiddeld 17 maanden bij een groep van 68 geriatrische patiënten. De populatie van deze trial bestond uit Azlheimerpatiënten (51) en mensen met (niet-vasculaire) geheugenstoornissen. De Wilcoxon Signed Ranks Test wed gebruikt om de cognitieve status van de deelnemers te meten na 3 tot 6 maanden en na 12 maanden. Een statistisch belangrijke positieve klinische invloed van PS werd bevestigd in de meeste categorieën van patiënten die aan cognitieve stoornissen leden. Negatieve bijwerkingen werden niet geconstateerd. De meeste patiënten zetten de behandeling op eigen kosten voort na afloop van de studie vanwege de positieve effecten (36).

Phosphatidylserine en stressreductie
Wetenschappelijke studies laten zien hoe phosphatidylserine het cortisolgehalte bij mensen, die last hebben van een acute én chronische stressor, met circa 30 % laat dalen. Stress kan zowel lichamelijk als geestelijk zijn. Voor atleten en recreatieve sporters kan suppletie met PS minder blessures betekenen.

Het stressprobleem
De term stress beschikt over veel betekenissen maar heeft altijd twee gevolgen voor het lichaam. Een acute stressor activeert het sympathisch adrenomodullair systeem waardoor de hartslag versnelt. Een chronische stressor stimuleert het adrenalinehypofyse proces waardoor er meer cortisol stresshormonen vrijkomen. Daardoor stijgt o.a. de bloeddruk.
Bij psychologische stress veroorzaakt de aanvoer van cortisol overspannen zenuwen, angst, agressie en andere neurotische problemen.

Sportmensen ervaren lichamelijke stress door overtraining waardoor er kwetsuren en spierpijnen ontstaan. De prestaties dalen en de atleet voelt zich min of meer depressief. Hij wordt immers geconfronteerd met een biochemische vicieuze cirkel. Aan de ene kant moet hij hard blijven trainen om in conditie te blijven. Aan de andere kant zou hij moeten rusten om de spieren de nodige hersteltijd te gunnen. Deze negatieve spiraal wordt bij sportlui dikwijls tijdelijk verbroken door het gebruik van anabole steroïden. Dat zijn de precursoren van testosteron. Een atleet die niet tevéél traint behoudt een gunstige spieropbouwende testosteron-cortisol ratio. De eigen testosteronproductie zorgt door het stimuleren van de proteïne synthese voor de opbouw en het versterken van de spieren. Testosteron beschikt over anabolische eigenschappen.

Sporters die meer trainen dan goed is voor hun lichaam, zetten hun spieren onder stress waardoor de cortisolproductie de bovenhand krijgt. Het gevolg is een te hoge cortisolconcentratie die zowel de spierkwaliteit als het humeur van de atleet aantast. Cortisol is een catabolisch hormoon. Het breekt spiereiwitten af in aminozuren die door de lever worden omgezet tot glucose. Cortisol verhindert ook dat aminozuren nog tot in de spiercellen kunnen doordringen.

Zowel cortisol als testosteron zijn natuurlijke steroïde hormonen die gesynthetiseerd worden uit cholesterol. Atleten en recreatieve sporters staan voor het biochemisch dilemma dat ze de natuurlijke testosteronproductie hoger moeten houden dan de aanmaak van cortisol.

Uit recente studies blijkt dat PS in staat is het humeur en optimaal denkvermogen van atleten en niet sporters zodanig in evenwicht te brengen dat ze hun eigen grenzen minder snel zullen overschrijden. De sportman kan daardoor blessurevrij tot aan zijn pieklimiet trainen.

Werkingsmechanisme van ps bij stress
Overbelaste lichaamscellen hebben één gemeenschappelijke eigenschap. Ze vertonen biochemisch een sterke gelijkenis met vermoeide of verouderde, beschadigde neuronen. Oudere mensen hebben veel sneller hogere cortisolconcentraties in hun bloedbeeld dan jongeren die niet onder hoge druk hoeven te presteren. Wetenschappers bestuderen sinds het einde van de jaren tachtig de rol van phosphatidylserine in depressies bij ouderen.

Stress zorgt er voor dat cellen phosphatidylserine uit voeding niet meer kunnen synthetiseren. Dit resulteert in het feit dat er steeds meer zuivere cholesterol de kans krijgt om zich in de celmembranen vast te zetten. Het gevolg is dat de soepelheid van de celmembranen vermindert. Suppletie met phosphatidylserine garandeert de homeostase of het bewaren van een intracellulaire soepelheid. Daardoor krijgen oudere mensen veel minder last van depressies, terwijl jongeren gevrijwaard blijven van negatieve fysische en psychische stress.

Studies
Acht mannen tussen 24 en 42 jaar deden gedurende één week drie intervaltrainingen met de fietsergometer. De vrijwilligers kregen ofwel een placebovloeistof ingespoten of PS. Dit gebeurde telkens tien minuten voordat er een fietsproef werd gedaan. Bij de placebogroep steeg het cortisolniveau 30 % meer dan bij de mensen die phosphatidylserine hadden gekregen (5).

Soortgelijke resultaten werden bereikt door de orale toediening van 800 milligram PS per etmaal over een periode van tien dagen (6,7). Monteleone et al. toonden aan dat de phosphatidylserine in staat was de intracellulaire spiercelsoepelheid te behouden zodat cortisolstressreacties in de spiergroepen aanzienlijk daalden.

De California State University onderzocht in 1998 het effect van phosphatidylserine op ervaren gewichtheffers (8,9,10). De atleten gebruikten gedurende een trainingsperiode van twee weken iedere dag 800 milligram phosphatidylserine of een placebo. Het trainingsprogramma - dat vier keer per week moest afgewerkt worden - was veel zwaarder dan normaal. De gewichtheffers die phosphatidylserine gebruikten hadden na één week training 60% minder last van pijnlijke spieren dan de placebogroep.

De Amerikaanse St. Cloud State University deed een kleine studie met twaalf zeer goed getrainde afstandslopers. Phosphatidylserine verlaagde de vorming van creatine kinase met 60% in vergelijking met de placebogroep. De lopers kregen gedurende twee weken 600 milligram phosphatidylserine of een placebopreparaat. Op de vijftiende dag liepen ze een driekwart marathon. Het creatine kinase niveau is een wetenschappelijk algemeen aanvaarde indicator van celmembraanschade en de necrose van spierweefsel. De meting gebeurt 24 uur na de extreme lichamelijke inspanning (11,12). Creatine kinase zit bij goed getrainde maar fitte atleten in het spiercelmembraan. De gemeten waarden in het bloed zijn laag. Na een uitzonderlijke inspanning is er veel meer creatine kinase in het bloedbeeld terug te vinden. Dat is een duidelijk bewijs voor overbelasting en spiercelschade. Phosphatidylserine remt de creatine kinase in sterke mate af.

Lichamelijke en psychische stress resulteren in bijna dezelfde cellulaire reacties. Dit feit werd in 2001 andermaal aangetoond door D. Benton, R.T. Donohoe, B. Sillance en S. Nabb van het Department of Psychology van de universiteit van Wales (2). Voor het eerst toonden deze Britse wetenschappers aan dat phosphatidylserine in staat is mentale stress bij jonge mensen op een significante manier te verminderen.

48 studenten namen deel aan een mentale stress test. De helft van de deelnemers kreeg gedurende dertig dagen 300 milligram phosphatidylserine per etmaal. De andere groep ontving een placebocapsule. Na een maand werden alle vrijwilligers uitgenodigd om snel, onder tijdsdruk een aantal wiskundige oefeningen te doen. De stress die veroorzaakt werd door de psychische druk van de rekenproef was duidelijk kleiner bij de groep die phosphatidylserine had gekregen. De studenten behaalden ook betere resultaten omdat ze zich meer zelfverzekerd voelden en duidelijk méér controle hadden over hun beschikbare energie.

Het onderzoeksteam van de Universiteit van Wales bewees ook dat phosphatidylserine beter werkt bij personen met een neurotisch gedrag. Mensen met zwakke of overbelaste zenuwen hebben immers veel sneller de neiging om depressief te worden. PS beschermt zowel tegen de gevolgen van te zwakke zenuwen als tegen de depressies.

Veiligheid en mogelijke nevenwerkingen
Oraal toegediende phosphatidylserine is een veilige stof die dertig minuten na inname in het bloedbeeld verschijnt. Proeven met zeer grote hoeveelheden PS op dieren toonden aan dat honden geen nevenverschijnselen vertoonden nadat ze gedurende een jaar dagelijks zeventig gram phosphatidylserine bij hun voeding hadden gekregen (37). Tijdens de klinische studies op mensen bleek dat een éénmalige toediening van 600 milligram PS op een lege maag wel voor lichte spijsverteringsmoeilijkheden kon zorgen. Het had op mensen hetzelfde effect als drie tot vier kopjes koffie drinken op een lege maag. Hoge doseringen PS 's avonds nemen kan voor inslaapproblemen zorgen. Ook hier gaat de vergelijking met koffie weer op. Phosphatidylserine gaf tot op heden geen interactie met medicijnen.

Uit de studies blijkt ook dat het niet zinvol is om meer dan 300 milligram phosphatidylserine per etmaal te gebruiken om de geheugenfunctie te stimuleren. Hogere dosissen zijn niet schadelijk maar resulteren niet in een nog betere werking van de hersencellen. Sportmensen kunnen bij zware inspanningen naar een dosering gaan van 600 tot 800 milligram per etmaal.

Indicatieve doseringen
Mensen tussen veertig en vijftig jaar kunnen preventief 100 milligram PS per dag nemen om ouderdomsgerelateerde beschadiging van de hersencelmembranen te helpen voorkomen.
Personen ouder dan vijftig jaar gebruiken bij het ochtend en middagmaal telkens 100 milligram phosphatidylserine om hetzelfde resultaat te verkrijgen. Zij die al geheugen- en concentratie-problemen hebben krijgen het advies om driemaal per dag 100 milligram PS tijdens - of vlak na - het eten in te nemen.

Conclusie
Phosphatidylserine (PS) is een veilige en waardevolle stof om de menselijke geheugenfunctie en het concentratievermogen tot op hoge leeftijd te helpen verbeteren. Phosphatidylserine zorgt er, in combinatie met beweging en gezonde eetgewoonten, voor dat de totale levenskwaliteit van de oudere mens verhoogt. Tevens lijkt het voor mensen met een drukbezet leven een extra (haast letterlijk) geheugensteuntje te zijn om zich beter te kunnen concentreren en oriënteren.

Productinformatie:

Brain Bow bevat:
100 mg phosphatidylserine
100 mg fosfatidezuur
295 mg andere fosfolipiden en glycerine zoals choline en ethanolamine.

Verpakking:
150 softgels van 630 mg in een basis van sojaolie. (softgel: gelatine en bijenwas).

[lanne]

vervolg op vorige artikel
(sorry voor de lengte, maar ik had geen link alleen de info gekregen, en wilde jullie dit allemaal niet onthouden)




Literatuurlijst:
01 Crook TH, et al. Recalling names after introduction: changes across the adult life span in two cultures. Dev Neuropsychol 1993; 9: 103-13.
02 Ivnik RJ, et al. Traditional and computerized assessment procedures applied to the evaluation of memory change after temporal lobectomy. Archs Clin Neuropsychol 1993; 8: 69-81.
03 Alberts B, et al. Molecular Biology of the Cell. New York, NY: Garland Publishing; 1989.
04 Nash HA, Tobias JM. Phospholipid membrane model: importance of phosphatidylserine and its cation exchanger nature. Proc Natl Acad Sci US 1964; 51: 476-9.
05 Genge BR, et al. Identification of three major matrix vesicle proteins as Ca-and phosphatidylserine-binding proteins. In: Pecile A, de Bernard B, eds. Bone Regulatory Factors. New York: Plenum Press; 1989: 76-92.
06 Moynagh PN, Williams DC. Stabilization of the peripheral-type benzodiazepine acceptor by specific phospholipids. Biochem Pharmacol 1992; 43: 1939-45.
07 Yoshimura T, Sone S. Role of phosphatidylserine in membrane actions of tumor necrosis factor and interferons alpha and gamma. Biochemistry Intl 1990; 20: 697-705.
08 Shiao Y-J, et al. Evidence that phosphatidylserine is imported into mitochondria and that the majority of mitochondrial phosphatidylethanolamine is derived from decarboxylation of phosphatidylserine. J Biol Chem 1995; 270 (19): 11190-98.
09 Svennerholm L, Bostrom K, Jungbjer B, Olsson L. Membrane lipids of adult human brain: lipid composition of frontal and temporal lobe in subjects of age 20 tot 100 years. J. Neurochem 1994; 63: 1802-1811.
10 Svennerholm L, Bostrom K, Jungbjer B. Changes in weight and composition of major membrane components of human brain during the span of adult human adult life. Acta Neuropathol 1997; 94 (4): 345-352.
11 Lupien SJ, Nuir NP, Briere S, Maheu F, Lemay M, McEwen BS, Meaney MJ. Increased cortisol levels and impaired cognition in human aging: implication for depression and dementia in later life. Rev Neurosci 1999; 10: 117-139.
12 Sapolsky RM. Glucocorticoids, stress and their adverse neurological effects: relevance tot aging. Exp Gerontol. 1999; 34: 721-732.
13 Singh AK. Age-dependent neurotoxicity in rats chronically exposed to low level lead ingestion: phospholipid metabolism in synaptosomes and microvessels. Toxicol Ind Health Jan-Apr 1994; 10 (1-2): 89-101.
14 Simpoulos AP. Essential fatty acids in health and chronic disease. Am J Clin Nutr. Sep 1999; 70 (3 suppl): 5608-5698.
15 Kris-Etherton PM, Taylor DS, Yu-Poth S. et al. Polyunsaturated fatty acids in the food chain in the United States. Am J Clin Nutr. Jan 2000; 71 (1 suppl): 1798-1888.
16 Gaiti A, Brunetti M, Picini GL, Woelk H, Porcelatti G. The synthesis in vivo of choline and ethanolamine phosphoglycerides in different brain areas during ageing. Lipids. 1982; 17: 291-296.
17 Calderini G, Aporti F, Bellini F, Bonetti AC, Rubini R, Teolato S, Xu C, Zanotti A, Toffano G. Phospholipids as pharmacological tools in the ageing brain. In: Horrocks LA, ed. "Phospholipids in the Nervous System, Vol 2, Physiological Roles", New York: Raven Press; 1985: 11-19.
18 Bartus RT, Dean RL III, Beer B. Lippa AS. The cholinergic hypothesis of geriatry memory dysfunction. Science. 1982; 217: 408-416.
19 McEntee WJ, Crook TH. Age-associated memory impairment: a role for catecholamines. Neurol. 1990; 40: 526-530.
20 Joseph JA, Cutler R, Roth GS. Changes in G- protein-mediated signal transduction in aging and Alzheimer's disease. Ann N Y Acad Sci. 1993; 695: 42-45.
21 Roth GS. Mechanisms of altered hormone and neurotransmitter action during aging: the role of impaired calcium mobilization. Ann NY Acad Sci. 1988; 521: 170-176.
22 Calderini G., Bonetti AC, Battistella A. Crews FT, Toffano G. Biochemical Changes of rat brain membranes with aiging. Neurochem Res 1983; 8: 483-492.
23 Tanaka Y. Ando S. Synaptic aging as revealed by changes in membrane potential and decreased activity of Na+, K (+) - ATPase. Brain Res. 1990; 506: 46-52.
24 Alberts B, Bray D, Lewis J, Raff M, Roberts K, Watson J. Chapter 10: Membrane Structure in molecular biology of the cell. New York: Garland Publishing; 1994: 478-505
25 Edmond J. Higa TA, Korsak RA et al. Fatty acid transport and utilization for the developing brain. J Neurochem. 1998; 70(3): 1227-1234.
26 Bernoud N, Fenart L, MolièreP, Dehouck MP, Lagarde M, Cecchilli R, Lecerf J. Preferential transfer of 2-docosahexaenoyl-1-lysophosphatidylcholine through an in vitro blodd-brain-barrier over unesterified docosahexaenoic acid. J Neurochem 1999; 72: 338-345
27 Crook T, Petrie W, Wells C, Massari DC. Effects of phosphatidylserine in Alzheimer's disease. Psychopharmacol Bull 1992; 28:61-6.
28 Delwaide PJ, Gyselynck-Mambourg AM, Hurlet A, et al. Double-blind randomized controlled study of phosphatidylserine in senile demented patients. Acta Neurol Scand 1986; 73:136-40.
29 Engel RR, Satzger W, Gunther W, et al. Double-blind cross-over study of phosphatidylserine vs. placebo in patients with early dementia of the Alzheimer type. Eur Neuropsychopharmacol 1992; 2:149-55.
30 Fünfgeld EW, Baggen M, Nedwidek P, et al. Double-blind study with phosphatidylserine (PS) in Parkinsonian patients with senile dementia of Alzheimer's type (SDAT). Prog Clin Biol Res 1989; 317:1235-46.
31 Amaducci L. Phosphatidylserine in the treatment of Alzheimer's disease: results of a multicenter study. Psychopharmacol Bull 1988; 24:130-4.
32 Heiss WD, Kessler J, Mielke R, et al. Long-term effects of phosphatidylserine, pyritinol, and cognitive training in Alzheimer's disease. A neuropsychological, EEG, and PET investigation. Dementia 1994; 5:88-98.
33 Crook TH, et al. Effects phosphatidylserine in age-associated memory impairment. Neurol 1991; 41: 644-9.
34 Gindin J, et al. The effect of herbal phosphatidylserine on memory and mood in community elderly. The Gerontologist, Oct. 1993; Vol. 33; Spec. Issue I.
35 Gindin J, et al. Effect of soy lecithin phosphatidylserine (PS) treatment on daily functioning and self-reported general condition in patients with Alzheimer's disease. Progress report
36 Gindin J, et al. Long tern effects and safety of soy lecithin phosphatidylserine (PS) treatment in cognitively impaired out-patient geriatric population. Study Progress Report, Sept. 2000.
37 Heywood R, Cozens DD, Richold M. Toxicology of a phosphatidylserine preparation from bovine brain (BC-PS). Clin Trials J 1987; 24: 25-32.
38 D. Benton, R.T. Donohoe, B. Sillance, S. Nabb. The influence of phosphatidylserine supplementation on mood and heart rate when faced with an acute stressor. Nutritional Neuroscience 2001.

[lanne]

http://www.watershed.net/catalog.pdf

[Kretos]

Oorspronkelijk geplaatst door lanne

http://www.watershed.net/catalog.pdf

Nadat ik de eerste drie pagina's had gelezen, realiseerde ik me dat ik niet eerst de hele tekst globaal had doorgenomen, wat ik meestal wel doe. Wat blijkt een aantal pagina's verder? Is het gewoon pure reclame! Dan geloof ik er gelijk geen woord meer van.

Achteraf: had ik natuurlijk kunnen weten als ik in een 'catalog' las.

[lanne]

Oorspronkelijk geplaatst door Kretos

Nadat ik de eerste drie pagina's had gelezen, realiseerde ik me dat ik niet eerst de hele tekst globaal had doorgenomen, wat ik meestal wel doe. Wat blijkt een aantal pagina's verder? Is het gewoon pure reclame! Dan geloof ik er gelijk geen woord meer van.

Achteraf: had ik natuurlijk kunnen weten als ik in een 'catalog' las.

Hi,

Het klopt dat er inderdaad producten genoemd worden van verschillende fabrikanten, door die man.
Nu interesseert het merk me niet zo direct. Wat ik zelf echter wel interessant vond welk soort apparaten (ff los van het merk) en welke aandachtspunten kunnen helpen bij het ontzuren.
Ik zat zelf al op het spoor met mijn eigen plan van:
sauna, veel rauw voedsel, bezig nu met waterzuivering e.d.
En wat dat betreft hielp het mij om meer te lezen over wat allemaal nog meer zou passen in een dergelijk ontzuringsplan.
Ik vind dat die man daar wel bruikbare ideeen en producten bij heeft aangegeven. Dus ook al staat er reclame in, gooi niet gelijk de ideeen weg, zou ik zeggen.

het beste, Lanne