Haarweb Forum  
Bijna 100.000 bezoekers p/mnd! Zie hier

Ga terug   Haarweb Forum > Trichotillomanie > TTM - Algemeen

Reageren
 
Discussietools Discussie waarderen Weergave
Oud 18 juni 2003, 17:08   #1
Yet
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 juni 2003
Berichten: 54
hallo allemaal!

Ik ben Yet, 33 jaar, getrouwd en ben moeder van 2 kinderen. Ik kreeg last van TTM toen ik 15 jaar was. tijdens mijn moeilijke jeugd. Ik lijd hier dus al 18 jaar aan... Het is mijn eerste keer dat ik hier over praat met lotgenoten. Ik moet zeggen dat ik het ook een beetje vreemd vind, maar het begint al te wennen nu ik dit vertel. Ik besef me dat ik mijn "geheim" niet meer alleen hoef te dragen. Wat is dit een opluchting en opzich ook weer een ander gevoel, weer anders toen ik het mijn man vertelde. Destijds had ik de behoefte en ook veel angst en verdriet, veel verdriet, waarvan een van de redenen was dat ik hem zou kunnen verliezen. Maar mocht het dan gebeuren wist ik meteen waar ik bij hem aan toe was, toch? Hij was heel erg geschrokken maar ontzettend begripvol. Hij is nog steeds mijn luisterend oor, eigenlijk is dat wat je nodig hebt, want zoals jullie allemaal weten moet je het uiteindelijk zelf doen. Je moet het van je wilskracht hebben en doorzettingsvermogen. Ik ben nu al, eigenlijk weet ik niet meer precies wanneer ik hiermee opgehouden ben met haartrekken, in ieder geval vanaf vorig jaar december. Hoe vind je dat al een half jaar "pluk-vrij"!!!! Voor alle lotgenoten die nog steeds niet in therapie zijn: DOEN, WANT WAT HEB JE ERMEE TE VERLIEZEN INTEGENDEEL JE WINT ER ALLEEN MAAR MEE!!! JEZELF EN ANDEREN. Sterkte, Yet.
Yet is offline   Met citaat reageren
Oud 18 juni 2003, 18:29   #2
Ellis
HaarWeb lid
 
Ellis's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 december 2002
Locatie: eindhoven(nl)
Berichten: 239
Hoi Yet !

Allereerst welkom op dit forum !!!
Hartstikke goed dat je al zo lang plukvrij bent en dat het ineens lijkt te lukken !!
Ik heb zelf ook al wat therapieen (ook gedragstherapie..) achter de rug en helaas heeft het bij mij nooit lang geholpen...Even ging het weer goed maar na een paar maanden val ik steeds weer terug ...Ik hoop voor je dat jij een beter resultaat hebt !
Wil je misschien wat meer over jezelf vertellen ? Waar pluk jij en wat voor therapie volg je nu ?
Fijn dat je man er in ieder geval ook voor je is , dat is wel zo prettig !! Mijn man weet het eigenlijk ook al vanaf het moment dat ik hem leerde kennen ( toen was het wel minder erg dan nu...) en heeft toen eigenlijk steeds gezegd dat ik er maar gewoon mee moest stoppen....dezelfde reactie als mijn ouders , je hebt er niets aan !
Nu weten zij gelukkig beter en kan ik er wel aardig met ze over praten.
Alhoewel....op 28 juli zit ik in het programma"je zal het maar hebben"van BNN en ik zag het helemaal niet zitten dat zij naar de uitzending zouden kijken !! Toch wat te close allemaal ...
Nu overweeg ik alsnog om ze "toestemming" te geven om te kijken , maar het blijft toch eng !!

Heel veel succes met het doorgaan met niet-plukken !!
Groetjes Ellis !!
__________________
ELLIS
Ellis is offline   Met citaat reageren
Oud 18 juni 2003, 21:18   #3
Yet
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 juni 2003
Berichten: 54
Thumbs up Bedankt!

Hoi Ellis, tuurlijk kan ik iets over mezelf vertellen. Maar voordat ik dat doe wil ik eerst zeggen dat ik jou moed enorm bewonder en wens je veel sterkte toe, want ik denk dat ikzelf zoiets zou hebben hoe meer de tijd nadert des te nerveuzer je wordt, dus ook ben je dan weer op jezelf aangewezen om er vanaf te blijven. Je komt per slot van rekening op de tv! (Tou)Petje af voor je, grapje natuurlijk.
Vanaf mijn 15e begon ik met het trekken van mijn haar vanuit mijn kruin. Dit deed ik 's avonds in bed en voelde er een opluchting bij. Het was voor mij een soort van uitlaatklep, omdat ik in mijn jeugd me erg ongelukkig voelde door traumatische ervaringen. Hierdoor werd ik als kind agressief en teruggetrokken en creeerde een soort van eigen wereldje. Ik moest immers mijn ei kwijt. In mijn puberjaren werd het alleen maar erger en uiteindelijk begon het vanaf toen. Ik had nog kort haar totdat een klasgenoot lacherig in de klas tegen mij zei dat ie een kaal plekje op mijn hoofd zag. Ik ben toen enorm geschrokken en heb vanaf toen mijn haren laten groeien. Ik ben vanaf toen ook niet meer naar de "gewone" kapper geweest... Sinsdien deed ik het steeds vaker en de kale plek werd van kwaad tot erger. Ik voelde me in deze jaren zo alleen en van binnen zo ellendig en onzeker. Maar het weerhield mij er niet van om te stoppen het gaf me nog steeds een opgelucht gevoel. Waarna je je weer schuldig voelde. Ik durfde er toen nog met niemand over te praten. Hoe dan ook ik heb me er toch doorheen weten te slepen. Je moet wel. Mijn haar moest ik iedere dag zo kammen en touperen om het te verbergen, dat ging op een dag niet en heb zo gehuild dat ik het mijn moeder vertelde maar zij nam mij niet serieus en zei dat het wel vanzelf over ging. Een paar jaar later heb ik mijn zus in vertrouwen genomen. Ze reageerde positief maar liet later toch merken dat ze zich er ongemakkelijk door voelde. Meer van een soort schaamte heb ik het idee, zo heb ik het vaker ervaren met mensen uit mijn omgeving die het weten. Al met al deze kale plek zit bovenop mijn hoofd en sinds ik er niet meer aan zit, beginnen de haartjes te groeien. Helaas zijn er bepaalde plekken dat al zo beschadigd zijn dat het daar kaal blijft.... Ik heb een aantal jaar geleden een haarwerk gehad maar daar kon ik niet aan wennen. Nu denk ik erover om een haartransplantatie te laten doen. Maar alleen als ik aan mezelf heb bewezen dat ik er van af kom en blijf! Mijn zelfvertrouwen is er zeker beter van geworden. Ik heb een therapeute waar ik mij heel goed kon uiten, zij pakt de problemen tot in de "roots" aan. En confronteerd mij ermee. Dit was voor mij de juiste aanpak,maar dat is voor iedereen verschillend, immers niemand is hetzelfde. Dit was mijn verhaal. Tot mails.
Yet is offline   Met citaat reageren
Oud 19 juni 2003, 11:56   #4
monique3
HaarWeb lid
 
monique3's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 18 augustus 2001
Locatie: netherlands
Berichten: 642
Welkom Yet!!

Ook welkom op dit forum namens mij, Monique3.
Wat jij vertelt is zo herkenbaar, en niet alleen voor mij denk ik zo.
Wat fijn voor je dat je het plukken onder controle houd.

En ik vind het advies wat je aan anderen geeft, dus het gaan volgen van therapie heel goed.
Want alleen kunnen we het niet, therapie is nodig.
Ik ben ook zo ver gekomen dankzij therapie, en bij mijn weten is het het enige wat kan helpen.
Maar we moeten altijd in ons achterhoofd houden dat TTM "bij ons hoort" en dat die waarschijnlijk nooit weggaat, maar dat wil NIET zeggen dat we TTM niet onder controle kunnen krijgen en houden.

Dus Yet, veel sterkte met het volhouden.
En ook aan alle andere ttm-ers veel succes natuurlijk.

groetjes van Monique3.
monique3 is offline   Met citaat reageren
Oud 20 juni 2003, 14:32   #5
Grover
Op weg naar mijzelf
 
Grover's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 februari 2002
Berichten: 195
Geslacht:
Thumbs up Re: hallo allemaal!

Citaat:
Originally posted by Yet
...Je moet het van je wilskracht hebben en doorzettingsvermogen. Ik ben nu al, eigenlijk weet ik niet meer precies wanneer ik hiermee opgehouden ben met haartrekken, in ieder geval vanaf vorig jaar december. Hoe vind je dat al een half jaar "pluk-vrij"!!!! Voor alle lotgenoten die nog steeds niet in therapie zijn: DOEN, WANT WAT HEB JE ERMEE TE VERLIEZEN INTEGENDEEL JE WINT ER ALLEEN MAAR MEE!!! JEZELF EN ANDEREN. Sterkte, Yet.
Hoi Yet,

Welkom op HaarWeb! Knap dat je al een half jaar 'pluk-vrij' bent! (ik kan hier geen duimpie-smiley neerzetten, dus dan maar zo: duimpie!).

Gezien je goede resultaat ben ik benieuwd naar de therapie die jij gevolgd hebt : zou je daar misschien wat meer over kunnen vertellen?
Je vertelt ook dat je in je jeugd erg ongelukkig was door traumatische ervaringen. Ook daar ben ik benieuwd naar, mits je dat natuurlijk zelf überhaupt wilt delen hier. (Je bent in ieder geval niet de enige hier, veel (TTM)-lotgenoten hebben een vorm van trauma opgelopen.)

Ik weet niet of je specifiek 'gedragstherapie' volgt/hebt gevolgd: mijn eigen ervaring is ook: als het je lukt je eigen (destructieve) gedrag om te buigen, dan win je hiermee aan zelfvertrouwen. En wat je vertelt over je therapeute die de problemen op een confronterende wijze bij de 'roots' aanpakt vind ik heel mooi. Lees het boek van Daniëla maar eens, wat in het najaar uit gaat komen...: de 'roots' worden door haar ook aangehaald.

De problemen -op confronterende wijze- bij de 'roots' aanpakken is ook hetgeen waardoor ik de grootste doorbraak heb bereikt. En hoewel 'gedragstherapie' een hele goede bijdrage levert aan het herstel van mijn ziekte, ben ik van mening dat er méér bij komt kijken dan uitsluitend het veranderen van je gedrag.

Ooit heb ik een therapie gevolgd van 5 dagen achter elkaar en ik was binnen 4 dagen van 90% van mijn ziekteklachten af.... inderdaad: binnen deze 4 dagen gingen wij helemaal tot de 'roots'.... naar de achterliggende oorzaken. Uiteindelijk ervaarde ik wie ik werkelijk ben en ..... ik was niet meer ziek:

Je kan alleen dàt verliezen wat niet werkelijk bij je hoort.

Ga zo door!
__________________
Grover

'I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear'


'True Faith' - New Order.
Grover is offline   Met citaat reageren
Oud 20 juni 2003, 14:48   #6
Ellis
HaarWeb lid
 
Ellis's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 december 2002
Locatie: eindhoven(nl)
Berichten: 239
"je kan alleen dat verliezen wat niet werkelijk bij je hoort"

Mooie zin Grover !!
Jij weet mij (ons) wel weer iedere keer aan het denken te zetten !!

Groetjes Ellis !!
__________________
ELLIS
Ellis is offline   Met citaat reageren
Oud 23 juni 2003, 23:52   #7
Yet
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 juni 2003
Berichten: 54
Smile gestalttherapie

Hallo grover, ik ben even terug van weggeweest, vandaar dat je niet snel een antwoord hebt gekregen. Je vroeg me over mijn therapie: ik ben bij een Gestalttherapeute. Over deze therapie ben ik zeer over te spreken. Met deze therapie behandelt zij niet zozeer hoe een klacht/probleem ontstaat, maar veel meer hoe deze nu wordt beinvloedt. Dus jouw problematiek en andere inbreng wordt in het "hier en nu" vertaald. Er wordt gekeken naar je houding en hoe je je "verhaal" vertelt. Zij werkt met oefeningen en experimenten om te kijken wat het beste bij jou past. Ze laat mij zien hoe ik mijn leven nu beleef (wat overigens met veel emoties gepaard gaan......) In de eerste sessies heb ik veel over mijn overleden moeder gepraat. Mijn band met haar was heel close. In mijn ogen had ik alleen haar als steun en toeverlaat in mijn jeugd (vol mishandelingen waaronder ook geestelijk mishandeling). Dus toen zij overleden was kon ik haar niet loslaten. Het beheerste mijn leven, het gemis... en geen afscheid hebben kunnen nemen (ze was destijds geemigreerd). Door middel van oefeningen heb ik mijn moeder (en dat ging verbazingwekkend snel) "een plaats" kunnen geven... zelf ook de rust gevonden. Met deze therapie ben ik vanaf oktober vorig jaar begonnen. Voor mijn gevoel maak ik progressie en hoop dit zo te houden. Wil je meer info over deze therapie, dan zou je ook kunnen kijken op www.pgta.nl
groetjes, yet.
Yet is offline   Met citaat reageren
Oud 24 juni 2003, 10:38   #8
Oilily
HaarWeb lid
 
Oilily's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 3 mei 2002
Berichten: 1.105
Beste Yet

Heel interessant, die uitleg over gestallttherapie.. IK heb de lijst opgezocht voor België en afgeprint. Ik ga dit eens bespreken met mijn ouders, bedankt!
Oilily is offline   Met citaat reageren
Oud 24 juni 2003, 10:54   #9
Yet
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 juni 2003
Berichten: 54
Thumbs up Succes!

Hoi oililly,

Ik wou je succes en sterkte wensen en hoop dat je er ook zoveel baat bij hebt als ik. Mijn therapeute stond ook open voor diegene die een belangrijk rol in mijn leven hadden en erbij betrokken waren geweest.

groetjes,
Yet is offline   Met citaat reageren
Oud 24 juni 2003, 14:56   #10
Grover
Op weg naar mijzelf
 
Grover's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 februari 2002
Berichten: 195
Geslacht:
Thumbs up Re: gestalttherapie

Citaat:
Originally posted by Yet
Hallo grover, ..... In de eerste sessies heb ik veel over mijn overleden moeder gepraat. Mijn band met haar was heel close. In mijn ogen had ik alleen haar als steun en toeverlaat in mijn jeugd (vol mishandelingen waaronder ook geestelijk mishandeling). Dus toen zij overleden was kon ik haar niet loslaten. Het beheerste mijn leven, het gemis... en geen afscheid hebben kunnen nemen (ze was destijds geemigreerd). Door middel van oefeningen heb ik mijn moeder (en dat ging verbazingwekkend snel) "een plaats" kunnen geven... zelf ook de rust gevonden. groetjes, yet.
Hoi Yet,

Bedankt voor je uitgebreide antwoord.

De band met je moeder heeft een grote rol in je leven gespeeld schrijf je. Mijn visie is dat TTM alles te maken heeft met 'in je eigen kracht staan'. Jouw moeder was je steun en toeverlaat. Totdat ze wegviel. Je kon haar niet 'loslaten'. (<--- en deze zin mag je letterlijk èn figuurlijk (je eigen 'haar') opvatten).

Wat ik mij afvroeg is of jij je herkent in deze visie? Heb je het gevoel dat de band met je moeder (voor en na haar overlijden) te maken heeft met het ontstaan -en in stand houden- van jouw TTM?

Daniëla beschrijft in haar boek (wat in sept. 2003 zal verschijnen) ook over een belangrijke afhankelijke relatie in haar jeugd. Ik ben van mening dat het thema 'afhankelijkheid' cruciaal is. Wanneer je afhankelijk bent van iemand anders, sta je niet in je eigen kracht. In mijn ogen staat het uittrekken van je eigen haar symbool voor het ont-krachten van jezelf. Ik was benieuwd hoe jij daar over denkt?

Je bent op de goede weg!! Ga zo door!
__________________
Grover

'I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear'


'True Faith' - New Order.
Grover is offline   Met citaat reageren
Oud 24 juni 2003, 21:21   #11
Yet
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 juni 2003
Berichten: 54
Ik ben het gedeeltelijk met je eens wat afhankelijkheid betreft. En mijn mening is dan dat je het per situatie moet bekijken. In mijn geval was ik nog maar een kind en een kind is altijd afhankelijk van haar ouders ongeacht of het gelukkig of ongelukkig is. Als kind ben je daar niet bewust mee bezig het is juist logisch dat je je dan vastklampt aan diegene(n) waar je je veilig bij voelt. Het lag niet alleen aan mijn moeder maar zeker ook aan samenloop van omstandigheden. Als volwassene was ik juist het tegenovergestelde.
Het is voor het eerst dat ik eindelijk de juiste therapie heb en in mijn sessies ben ik nog steeds bezig met mijn haarprobleem. Vandaar deze vooruitgang maar ik heb nog een weg te gaan. Maar in ieder geval de goeie weg! Je moet niet iets of een ander "de schuld" geven, begin bij jezelf. Hopelijk heb ik je
vra(gen) beantwoordt.
Groetjes,
Yet is offline   Met citaat reageren
Oud 24 juni 2003, 21:59   #12
Grover
Op weg naar mijzelf
 
Grover's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 10 februari 2002
Berichten: 195
Geslacht:
schuldvraag

Hoi Yet,

Inderdaad: ieder mens is uniek, met zijn of haar eigen ervaringen. Ik ben het met je eens dat je niemand over 1 kam kan scheren : het ontstaan en genezen van hetzelfde ziektebeeld verschilt per persoon.

Het is zeker logisch dat je je vastklampt aan diegene waarbij je je in je jeugd veilig voelt. In mijn eigen geval is dat ook mijn moeder geweest. Mijn vader deed altijd (voor zover ik het me kan herinneren) vreselijk lelijk tegen me. Mijn moeder stond vaak tussen hem en mij in. Ik bood enorme weerstand tegen mijn vader. Ik voelde me nooit gesteund door hem, maar op een andere manier ook niet door mijn moeder. Door mijn eigen bewustwording/persoonlijk groei van de laatste jaren ben ik nu in staat om mijn ouders inderdaad niet meer als de schuldigen aan te wijzen van mijn ellende. Ik heb een hele lange tijd in de slachtoffer-rol rondgezwalkt. Totdat ik beetje bij beetje ging inzien dat er maar één persoon verantwoordelijk is voor mijn ellende en geluk... en dat ben ikzelf.

Amen,
__________________
Grover

'I used to think that the day would never come
I'd see the light in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost replaced by fear'


'True Faith' - New Order.
Grover is offline   Met citaat reageren
Oud 25 juni 2003, 09:58   #13
Yet
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 juni 2003
Berichten: 54
Thumbs up

En zo is het maar net!!!!!! Blijf in jezelf geloven en veel sterkte.
Yet is offline   Met citaat reageren
Oud 25 juni 2003, 10:47   #14
Oilily
HaarWeb lid
 
Oilily's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 3 mei 2002
Berichten: 1.105
IK herken me volledig in het verhaal van grover over afhankelijkheid. Door het pestgedrag van de middelbare school ben ik me enorm afhankelijk gaan opstellen tov mijn toenmalige beste vriendin. Er was een soort van symbiose ontstaan. Wij waren 1 persoon en ik voelde me er perfect bij. Ik moest me maar verschuilen bij haar en zij besliste wat best was voor mij en wat niet (ze zei me bv. altijd dat ik beter niet kon roken omdat dat slecht voor me was). Toen we door een stom voorval ruzie hebben gekregen (zij wou mij niet meer zien) en ik er niet in slaagde van mijn leerstof van eerste jaar hogeschool onder de knie te krijgen is de ttm gestart (op mijn 19)... Ik was helemaal, hulpeloos, alleen op de wereld en ik kon de leerstof niet aan (was een bevestiging van wat de pestkoppen van me dachten, ik kon het niet). Die afhankelijkheid zou ik nog steeds! op sommige momenten terug hebben. Gewoon 1 vriendin die er altijd staat, telkens je het moeilijk hebt maar ik wéét dat dit niet goed is voor mij én niet gezond... Afhankelijkheid en onafhankelijkheid is dus bij mij ook een heel moeilijk iets. Ik heb mensen nodig die geloven in mij, als ik het zelf niet doe...

Groetjes (ik ga niet direct kunnen antwoorden want ik vertrek op verlof)
Oilily is offline   Met citaat reageren
Reageren

Discussietools
Weergave Geef een waardering voor deze discussie
Geef een waardering voor deze discussie:

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 19:52.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Produced by Limelight Studios. Copyright © 2001-2024 Stichting HaarWeb.