Ik heb trichotillomanie, graag luisterend oor

Princesa · 8 juli 2015, 03:31

Halo iedereen.
Ik ben een vrouw van 19 jaar en ik heb trichotillomanie. Het voelt moeilijk om hierover te praten, maar dat dit hier op een anonieme manier kan maakt het iets makkelijker voor me. Ik zou graag mijn verhaal doen, eventueel tips krijgen en antwoorden.

Ongeveer 3 tot 4 jaar geleden ben ik begonnen met haren uit te trekken. Ik weet niet wat de aanleiding ervoor was, maar ik herinner mij nog goed dat ik een haar voelde dat 'anders' was, het voelde gebroken en gerribeld dus trok ik het uit. Ik begon vanaf dat moment vaker op zoek te gaan naar van die afwijkende haren om ze vervolgens uit te trekken. Op een bepaald moment, bleef ik nadat ik het afwijkende haar uittrok gewoon doortrekken op die plaats... ik had ineens een heel plukje in mijn handen. Ik schrok er best van, ik dacht 'he waarom deed ik dit nou?'. Het dagelijkse leven ging verder en ik bleef af en toe eens trekken, ik dacht bij mezelf: 'het kan zo'n kwaad toch niet, niemand merkt er iets van want ik heb voldoende haar'. Maar helaas was dit het begin van een dagelijkse gewoonte. Ik ben dagelijks beginnen trekken, en zag op een bepaald moment mijn haar veranderen. Het werd dunner. Omdat het dunner was, besloot ik om mijn haar korter te laten knippen zodat het weer wat voller leek. Ik vond dat het er terug mooi uit zag, maar ik zou nu wel stoppen met trekken. Natuurlijk lukte dit niet... ik bleef trekken maar wou voor mezelf nog niet toegeven dat ik een probleem had. Uiteindelijk was ik zover gekomen dat mensen me vroegen wat er gebeurd was met mijn kapsel, 'waarom ziet het er niet meer zo mooi en levendig uit als vroeger'? Ik verzinde dat ik het nu eenmaal zo liet knippen omdat ik het mooier en praktischer vond. Uiteindelijk begon mijn haar er telkens slechter uit te zien, dat ik zelf de punten ervan knipte om opnieuw wat voller te lijken. Maar ondertussen ging ik door met trekken, niet omdat ik mijn haar nog in slechtere conditie wou hebben maar omdat het simpel weg te laat was... ik kon niet meer stoppen. Met speldjes probeerde ik af en toe mijn haar in een wat degelijker model te brengen. Mijn haar zag er op dat moment slecht uit, onverzorgd, maar ik kon er nog 'mee leven'.

De tijd ging voorbij, en nu ongeveer 4 jaar later heb ik vanachter 2 grote kale plekken. Ik heb de voorbije maand van iedereen in mijn omgeving de opmerking gehad dat ik kaal aan het worden ben. Zo'n opmerking gaat door merg en been, en de leugentjes die ik probeer te verzinnen doen mij schuldig voelen. Ik durf mijn trichotillomanie geheim aan niemand toegeven, daarom dat ik nu hier anoniem lotgenoten probeer te zoeken. Ik kan mijn kale plekken vanachter héél moeilijk verbergen, het lukt maar net met de hoeveelheid haar die ik nog heb. Ik ben bang dat indien mijn haarconditie verslechterd, ik dit helemaal niet meer ga kunnen verbergen. Mijn kapsel nu is lelijk, dun, onverzorgd en kalend. :'-(

Wat ik op dit moment denk: Ik MOET en WIL nu herstellen. Het moet nu echt gedaan zijn voor me. Ik word over 5 maanden voor het eerst mama en wil dat mijn kindje trots op me kan zijn. Ik wil weer die leuke complimentjes krijgen net zoals vroeger. Ik wil weer een mooie paardenstaart kunnen maken. Ik wil niet langer een eeuwigheid in de badkamer spenderen proberende om mijn kale plekken te bedekken. Ik wil me niet langer 'bedreigd' voelen wanneer mensen achter me lopen zodat ze mijn kale plekken kunnen zien. Ik wil niet langer jaloers zijn op elk meisje dat ik zie voorbij lopen, met een normaal en gezond kapsel.

De vraag waar ik heel graag antwoord op zou krijgen is:
Heb ik een grote kans dat deze kale plekken permanent zijn? Ik trek op deze plaats pas sinds enkele maanden. Ik zou dit verschrikkelijk vinden... kan iemand mij alstublieft antwoord hierop geven?

Hoe lang duurt het tot een kale plek terug mooi bedekt is? Het zijn dan wel korte haren, maar het is ten minste bedekt... hoe lang duurt dit?

Doe ik er goed aan om conditioners en andere verzorgingsproducten voor het haar te gebruiken, of zijn dit alleen maar extra chemicalien die mijn haar gaan beschadigen?

Werken producten verkrijgbaar bij de apotheker die de haarwortels herstellen/haargroei versnellen écht ?

Klopt het dat je snachts tijdens je slaap onbewust blijft doortrekken ?

Zijn er mensen die door hetzelfde zijn gegaan, en hersteld zijn of aan het herstellen zijn? Hoe verloopt dit bij jullie, willen jullie dit verhaal met mij delen als inspiratiebron?

Tips, informatie of steunende woorden zijn erg welkom. Het is de eerste keer dat ik mijn trichotillomanie verhaal doe. Erg bedankt aan diegenen die de tijd genomen hebben om te luisteren naar mijn lange verhaal. Ik sluit dit bericht af met een klein hartje en met tranen in de ogen.

8 juli 2015, 03:31	#1
Princesa HaarWeb lid Geregistreerd: 8 juli 2015 Berichten: 4 Geslacht:	Ik heb trichotillomanie, graag luisterend oor Halo iedereen. Ik ben een vrouw van 19 jaar en ik heb trichotillomanie. Het voelt moeilijk om hierover te praten, maar dat dit hier op een anonieme manier kan maakt het iets makkelijker voor me. Ik zou graag mijn verhaal doen, eventueel tips krijgen en antwoorden. Ongeveer 3 tot 4 jaar geleden ben ik begonnen met haren uit te trekken. Ik weet niet wat de aanleiding ervoor was, maar ik herinner mij nog goed dat ik een haar voelde dat 'anders' was, het voelde gebroken en gerribeld dus trok ik het uit. Ik begon vanaf dat moment vaker op zoek te gaan naar van die afwijkende haren om ze vervolgens uit te trekken. Op een bepaald moment, bleef ik nadat ik het afwijkende haar uittrok gewoon doortrekken op die plaats... ik had ineens een heel plukje in mijn handen. Ik schrok er best van, ik dacht 'he waarom deed ik dit nou?'. Het dagelijkse leven ging verder en ik bleef af en toe eens trekken, ik dacht bij mezelf: 'het kan zo'n kwaad toch niet, niemand merkt er iets van want ik heb voldoende haar'. Maar helaas was dit het begin van een dagelijkse gewoonte. Ik ben dagelijks beginnen trekken, en zag op een bepaald moment mijn haar veranderen. Het werd dunner. Omdat het dunner was, besloot ik om mijn haar korter te laten knippen zodat het weer wat voller leek. Ik vond dat het er terug mooi uit zag, maar ik zou nu wel stoppen met trekken. Natuurlijk lukte dit niet... ik bleef trekken maar wou voor mezelf nog niet toegeven dat ik een probleem had. Uiteindelijk was ik zover gekomen dat mensen me vroegen wat er gebeurd was met mijn kapsel, 'waarom ziet het er niet meer zo mooi en levendig uit als vroeger'? Ik verzinde dat ik het nu eenmaal zo liet knippen omdat ik het mooier en praktischer vond. Uiteindelijk begon mijn haar er telkens slechter uit te zien, dat ik zelf de punten ervan knipte om opnieuw wat voller te lijken. Maar ondertussen ging ik door met trekken, niet omdat ik mijn haar nog in slechtere conditie wou hebben maar omdat het simpel weg te laat was... ik kon niet meer stoppen. Met speldjes probeerde ik af en toe mijn haar in een wat degelijker model te brengen. Mijn haar zag er op dat moment slecht uit, onverzorgd, maar ik kon er nog 'mee leven'. De tijd ging voorbij, en nu ongeveer 4 jaar later heb ik vanachter 2 grote kale plekken. Ik heb de voorbije maand van iedereen in mijn omgeving de opmerking gehad dat ik kaal aan het worden ben. Zo'n opmerking gaat door merg en been, en de leugentjes die ik probeer te verzinnen doen mij schuldig voelen. Ik durf mijn trichotillomanie geheim aan niemand toegeven, daarom dat ik nu hier anoniem lotgenoten probeer te zoeken. Ik kan mijn kale plekken vanachter héél moeilijk verbergen, het lukt maar net met de hoeveelheid haar die ik nog heb. Ik ben bang dat indien mijn haarconditie verslechterd, ik dit helemaal niet meer ga kunnen verbergen. Mijn kapsel nu is lelijk, dun, onverzorgd en kalend. :'-( Wat ik op dit moment denk: Ik MOET en WIL nu herstellen. Het moet nu echt gedaan zijn voor me. Ik word over 5 maanden voor het eerst mama en wil dat mijn kindje trots op me kan zijn. Ik wil weer die leuke complimentjes krijgen net zoals vroeger. Ik wil weer een mooie paardenstaart kunnen maken. Ik wil niet langer een eeuwigheid in de badkamer spenderen proberende om mijn kale plekken te bedekken. Ik wil me niet langer 'bedreigd' voelen wanneer mensen achter me lopen zodat ze mijn kale plekken kunnen zien. Ik wil niet langer jaloers zijn op elk meisje dat ik zie voorbij lopen, met een normaal en gezond kapsel. De vraag waar ik heel graag antwoord op zou krijgen is: Heb ik een grote kans dat deze kale plekken permanent zijn? Ik trek op deze plaats pas sinds enkele maanden. Ik zou dit verschrikkelijk vinden... kan iemand mij alstublieft antwoord hierop geven? Hoe lang duurt het tot een kale plek terug mooi bedekt is? Het zijn dan wel korte haren, maar het is ten minste bedekt... hoe lang duurt dit? Doe ik er goed aan om conditioners en andere verzorgingsproducten voor het haar te gebruiken, of zijn dit alleen maar extra chemicalien die mijn haar gaan beschadigen? Werken producten verkrijgbaar bij de apotheker die de haarwortels herstellen/haargroei versnellen écht ? Klopt het dat je snachts tijdens je slaap onbewust blijft doortrekken ? Zijn er mensen die door hetzelfde zijn gegaan, en hersteld zijn of aan het herstellen zijn? Hoe verloopt dit bij jullie, willen jullie dit verhaal met mij delen als inspiratiebron? Tips, informatie of steunende woorden zijn erg welkom. Het is de eerste keer dat ik mijn trichotillomanie verhaal doe. Erg bedankt aan diegenen die de tijd genomen hebben om te luisteren naar mijn lange verhaal. Ik sluit dit bericht af met een klein hartje en met tranen in de ogen.