TTM... een ziekte?

[bolleke]

Dag allemaal,

Onlangs stelde ik de vraag aan mijn therapeut of ttm een ziekte is... Ikzelf ervaar het niet als een ziekte, omdat ik op die manier een stuk verantwoordelijkheid van mezelf afschuif. Maar met het oog op 'het oprichten van een zelfhulpgroep', wil ik vertrekken vanuit een juiste visie. In Nederland noemen jullie het (gemakkelijkheidshalve?) een patiëntenvereniging... ik heb het daar moeilijk mee... vooral omdat ik zelf aan den lijve ondervonden heb dat de menselijke, de 'humane psychologie' mij het meest op goede weg heeft gebracht...

Het antwoord van mijn therapeut:
"... Je stelt me de eeuwige vraag over ziek en gezond...
De Wereld Gezondheidsorganisatie heeft een definitie van gezondheid gegeven en zegt: 'Gezondheid is een toestand van lichamelijk, emotioneel en sociaal welbevinden'. Dus, er zijn niet zo veel mensen 'gezond', niet?
Ziekte is voor mij een goed woord als het als positief moment in je leven een poging tot herstel inhoudt... Ik bedoel dat ziekte vaak een vorm van protest is!
Ziekte is dus voor mij niet altijd een vijand, maar ook een bondgenoot die mij helpt om ergens aan te ontsnappen.
Ons medisch én manisch denken probeert ziekte zo snel mogelijk te genezen of te bannen omdat dit tijd en geldverlies is in onze Dea Moneta-samenleving...
Ziekte is echter een signaal van ons organisme dat om aandacht vraagt, erkenning, troost, bemoediging... maar zo wordt er echter niet naar ziekte gekeken!
In die zin is TTM voor mij geen ziekte zoals men er heden mee omgaat en naar kijkt; en is het wél een ziekte als het gaat om een moment van bezinning, stilstand, protest, vraag naar...
Ik zou het kunnen vergelijken met wat ik op mijn voordrachten tegenwoordig vertel over depressie: 'Is depressie een ziekte? Depressie is een verinnerlijking, een poging om vragen te stellen, een stilstaan bij mijn leven; een filosofisch moment...
Als het tegenwoordig een ziekte is -waar het soms wel op lijkt- om nog vragen te stellen, te protesteren, kritisch te zijn... dan is depressie inderdaad een ziekte!'
Ik hoop dat dit je een beetje verderhelpt... " (Bob Vansant.)

Hoe ervaren jullie de ttm?
Eigenlijk maakt het niet zo veel uit welke naam wij er aan geven, als we het maar onder controle kunnen houden, hé!

Groetjes, bolleke

[lotte]

Ikzelf weet het zo net nog niet.
wat ik doe met mezelf zie ik als een zeer hinderlijke tic waar ik last van heb.
Een ander zou zeggen; als je iets mankeerd en het functioneren van jezelf lijdt eronder ,als je problemen groter worden dan mankeer je toch wat?
We worden[ik althans] er dagelijks mee geconfroneerd,al is het alleen maar in je gedachte.
Dan zou je mischien wel kunnen spreken van een ziekte.maar dat wil niet zeggen dat je de verantwoordelijkheid ergens op mag schuiven,ikzou dit niet doen.
Simpel gezegd; ik denk ik doe het zelf maar kom er zonder hulp niet vanaf. En inderdaad ;iedereen mankeert wel wat,alleen wat wij doen dat willen we eigenlijk niet maar doen we toch.
Soms geneest een ziekte vanzelf; is er hier iemand op het forum die zegt;Goh, na 23 jaar trekken was ik er meteen van af?????
Denk vannie he........
lotte.

[monique3]

Ja, wat denk ik wat ttm is!
Ik denk dat ttm veroorzaakt word door een gen, maar wel onder de juiste omstandigheden dus!
Spanningen, een traumatische gebeurtenis, al word die niet door iedereen als traumatisch gezien.
In ieder geval, denk ik dat dat gen gewoon in je zit, en dus tot uiting kan komen in situaties en dus getriggerd word.

Een arts in amerika doet daar op dit moment onderzoek naar, en zij zegt dat er een soort van oergen in de mens is achtergebleven, en die dus werkzaam kan worden door gebeurtenissen.
Ik geloof dat daar wel een waarheid in zit.
Hoe verklaar je anders dat er zoveel mensen over de hele wereld verspreid dus het zelfde gedrag vertonen wat dus bij ttm hoort?
Dat kan geen toeval zijn!!!
De tijd zal het uitwijzen, en ooit dan vinden ze hopelijk uit waar het nu precies door komt.
Tot die tijd zullen we ons met elkaars steun moeten behelpen, dus veel sterkte allemaal.
groetjes van Monique3.

[eus]

Hallo allemaal,

Ik bedoel dat ziekte vaak een vorm van protest is!
Ziekte is dus voor mij niet altijd een vijand, maar ook een bondgenoot die mij helpt om ergens aan te ontsnappen

Ik geloof dat je geen enkele kwaal of ziekte 'zomaar' hebt. Er zal een reden voor zijn, dat geloof ik echt. Dit hoeft m.i. niet altijd een concreet aantoonbaar trauma of gebeurtenis te zijn, niet altijd genetisch/biologisch te achterhalen. Ik blijf een groot deel van het leven als iets mysterieus zien, in de positieve zin des woords. Ik denk wel eens dat een heel groot deel van 'ziektes' terug te leiden is naar onze psyche, geest of ziel. Een kennis van mij, 50 jaar, nooit gerookt, amper gedronken een rustig stabiel type en fietsen was zijn grote hobby. Hij kreeg kanker en binnen 1 jaar was hij dood. Dan ga je je ook afvragen, waarom hij, geen enkele aanleiding? Maar toch, ookal klink het raar of hard, zal dit niet voor niets op zijn pad zijn gekomen......(denk ik)
Zo denk ik ook dat niemand van ons 'zomaar' ttm heeft, het feit dat we het doen zal voor ieder van ons een reden hebben. Het levert ons iets op.
Monique, wat jij schrijft over een gen wat eventueel ttm zou veroorzaken vind ik interressant, dit is voor mij nieuwe informatie, had ik nog nooit van gehoort.

Hoe verklaar je anders dat er zoveel mensen over de hele wereld verspreid dus het zelfde gedrag vertonen wat dus bij ttm hoort? Dat kan geen toeval zijn!!!

Tja, daar zeg je me wat......
Wisten jullie dat er, ik geloof ergens in Afrika, een oude stam leeft die altijd hun wimpers en wenkbrauwen uittrekken? Dit is hun cultuur/ritueel. Hmm, misschien moet ik daar maar gaan wonen, zal ik me wel thuis voelen....
Tja, ziek of gezond, het blijft een interressante vraag. Uiteindelijk gaat het er voor mij heel erg om dat ik voel wat goed voor mij is, en wat niet goed. Wat voor de een als o.k, gezond gedrag wordt gezien kan voor een ander helemaal niet zo voelen. Ikzelf rook bijvoorbeeld, ik weet dat het niet 'goed' voor je is, maar toch doe ik het. Ik geniet ervan, geen schuldgevoel. Als de tijd er rijp voor is zal ik echt wel ooit stoppen. Maar ik drink bijvoorbeeld bijna niet, daar kan ik weer niet goed tegen.
Ieder mens is uniek, ieder mens heeft sterke en minder sterke kanten, en ieder mens heeft kwalen. Wat je ermee doet is ook heel persoonlijk, als het voor jou goed voelt is het goed.
nou, dag allemaal
liefs eus.

[monique3]

Dit blokje is een tijd terug aangemaakt, en aangezien er weer een aantal nieuwe ttm-ers bij zijn gekomen, wil ik deze vraag aan jullie stellen.
Wat denken jullie wat ttm is?
Is het een ziekte of iets anders?

Ik ben nog steeds van mening dat het iets genetisch moet zijn, wat onder de juiste (verkeerde) omstandigheden dus tot leven word geblazen.
En het gedrag wat daarbij hoort is dus het haren trekken, en is dus aangeleerd gedrag. Dat kan dus ook weer, met veel moeite worden afgeleerd.
Hoe verklaar je anders dat zoveel mensen over de hele wereld hetzelfde gedrag erop na houden?
Dit is iets wat je niet verzint, of zomaar even voor de lol gaat doen.
Nee het zit dieper, veel dieper.
Iemand die ik ken van de ocd-vriendenkring, denkt dat het een oeroud gedrag is wat diep in de mens zit geworteld, en dus gaat werken als je dus heel onrustig bent en weer rustig wilt worden.
Vergelijk het maar met apen die gaan vlooien, of een kat die haar vacht likt.
Het is gedrag wat nodig is om rustig te worden, toevallig heeft het allebei met haar te maken, valt me nu ineens op. Stom toeval????
En je hebt kinderen die met de duim in de mond en tegelijk met een andere vinger in het haar draaien, dit, om ook rustig te worden.
Dus ja, wat is het nou toch die TTM?
groetjes Monique3.

[Dino]

Hoi Monique,

Ik denk dat jij gelijk hebt dat ttm in je genen zit en dat het
alleen een zetje nodig heeft om tevoorschijn te komen, alhoewel
ik ook gelezen heb op dit forum dat er mensen zijn die eigenlijk
niet echt weten wanneer het precies is begonnen en er ook geen bepaalde "omstandigheden" aan kunnen koppelen.

Tot voor kort dacht ik dat ik de enige was en heb hier dan ook
nooit zo over nagedacht, maar als je ziet hoeveel ttm-ers er zijn dan moet het wel iets genetisch zijn. Waarom doet de een het
wel en de ander het niet? Misschien komen we er ooit nog eens
achter, er wordt natuurlijk wel steeds meer onderzoek naar gedaan. Alleen maar goed natuurlijk, het moet veel meer in de
bekendheid gebracht worden. Als ik niet op het internet had gekeken had ik het nu waarschijnlijk nog niet geweten.

Ik vraag me alleen af, als het iets genetisch is, denk jij dan nooit: als mijn kinderen (of kleinkinderen) dit ook maar niet gaan doen. Ik ben daar soms wel eens bang voor. Ik heb ook nog nooit een haar uit mijn hoofd getrokken als mijn kinderen er bij zijn. Sterker nog, ik doe dit alleen als ik helemaal alleen ben.

Nog even iets anders, Monique ik zou van jou nog graag willen weten of jij, na tien maanden trekvrij, nog wel trekdrang hebt of wordt dat bij jouw steeds minder? Ik trek ook (bijna) geen haren meer, maar ik merk dat de drang er nog wel is en heel soms betrap ik mezelf erop dat ik een haartje in mijn hand heb. Gelukkig kan ik er dan wel mee stoppen, maar toch...... Graag hoor ik van jou hoe jij hier mee omgaat.

Groetjes, Dino

[Kaantje]

Hoi monique

Ik denk dat je gelijk hebt over dat tot jezelf tot rust te brengen.
Sinds vijf jaar dat ik het nu heb heb ik altijd gezegd dat ik alleen maar rust wil.. innerlijke rust. en elke keer wanneer ik me opgefokt depressief of wat dan ook voel dan trek ik aan me haar en word daar op een vreemde manier rustig van. Net alsof je je controle over jezelf weer terug heb.
IK had ook eens gelezen dat je zei dat je een keuze hebt om het te doen of niet. Daar heb je ook gelijk in.
Ik ben zelf maanden gestopt geweest met de gedachte van ik hoef dit niet te doen. Het is goed zo.
Las het een eeuwe oude oergen is weet ik niet.
Ik weet wel als papagaaien zich niet lekker voelen dat ze dan ook hun veren eruit trekken.
Vaak heeft het ook met eenzaamheid te maken.
Maar voelen wij ons ook niet eenzaam en geisoleerd door ttm.


Groetjes karin/kaantje

[bolleke]

Dag allemaal,

TTM is inderdaad een ziekte als je ervan uitgaat dat jou dit ZOMAAR is overkomen, als je ervan overtuigd bent dat er sprake is van erfelijke factoren, als je kan bewijzen dat alleen een gen dit gedrag veroorzaakt, of als je zeker bent dat voor jou biologisch-chemische storingen in je hersenkwab de boosdoeners zijn..., als je blijft wachten op medische verklaringen en als je op zoek bent naar een DOKTER die jou met een PILLETJE van dit euvel kan afhelpen...
Wanneer je zo iemand bent... dan zal je nog lang 'ziek' zijn en 'ziek' blijven... Het KAN zijn dat er een gen is dat mede-verantwoordelijk is, het zou best kunnen dat de inhoud van mijn hersenpan anders is dan die van mijn buurvrouw (gelukkig maar!). Maar TTM is ZOVEEL MEER!!!

TTM is MEER dan haartrekken alleen! Het is (oa) een VLUCHT!
En zolang we het gevoel hebben te moeten blijven vluchten, zolang we niet tot rust komen, zolang we niet kunnen 'thuis-komen' bij onszelf, zolang we niet goed voor onszelf zorgen... zullen we blijven vluchten, en zullen we de TTM blijven NODIG hebben...
Waarom lijden zoveel mensen aan depressie, anorexia, alcoholisme of andere -moderne-tijds-kwalen-... ? Zou dit dan allemaal in de genen zitten???
Noem het zoals je wil, het zijn allemaal 'signalen' van het lichaam die je erop wijzen dat er iets FOUT gaat, de oplossing ligt in jezelf, waarmee ik niet wil zeggen dat je er altijd zelf uitkomt.
Wij zijn echt geen TTM-patiënten, wij zijn heel normale mensen, soms iets te gevoelig, en we hebben TTM.
Ik heb 30 jaar TTM, maar ik heb me nooit 'ziek' gevoeld. Ik ben nu 5 maanden 'stabiel', maar ik voel me dus ook niet 'genezen'. Ik heb nog steeds TTM... draag die drang in mij, maar ik HOEF er niet meer aan toe te geven. Ik hoef niet meer te vluchten omdat ik me goed voel in mijn vel. Ik ben blij om wie ik ben, en vooral omdat ik me nu thuis voel tussen mensen die écht om me geven en die van me houden zoals ik ben! En met deze mensen bedoel ik niet alleen mijn gezin en mijn vrienden, maar ook en vooral lotgenoten!!!
Als kind of als puber heb je niet altijd die keuze en is TTM misschien de enige uitweg...

Lieve groetjes, bolleke