Heb ik Alopecia Androgenetica of Telogeen Effluvium???

[susie]

Beste mensen,

ik wend mij tot dit forum, aangezien mijn huisarts en dermatoloog mij geen antwoord kunnen/willen geven....

Ik ben een vrouw van 29 jaar en heb sinds 4 weken te maken met ernstige haaruitval.
Ik verlies over mijn gehele hoofdhuid erg veel (gezonde) haren. Aan het einde (of begin) van de haren zit een wit puntje. Maar haardos is nu aanzienlijk dunner geworden en het valt nu andere mensen ook op. Je kunt namelijk mijn hoofdhuid erdoor heen zien.
Er kunnen een tweetal oorzaken zijn, namelijk:
* ik ben in februari gestopt met de anticonceptiepil (mycrogynon 30)
* in begin mei heb ik een flinke emotionele klap gekregen

Wie herkent dit? Wie kan mij meer informatie geven over de duur van de haaruitval en de hoeveelheid haarverlies en het eventuele herstel?

Ik word zo langzamerhand een beetje wanhopig.....

[kas]

Oorspronkelijk geplaatst door susie

Beste mensen,

ik wend mij tot dit forum, aangezien mijn huisarts en dermatoloog mij geen antwoord kunnen/willen geven....

Ik ben een vrouw van 29 jaar en heb sinds 4 weken te maken met ernstige haaruitval.
Ik verlies over mijn gehele hoofdhuid erg veel (gezonde) haren. Aan het einde (of begin) van de haren zit een wit puntje. Maar haardos is nu aanzienlijk dunner geworden en het valt nu andere mensen ook op. Je kunt namelijk mijn hoofdhuid erdoor heen zien.
Er kunnen een tweetal oorzaken zijn, namelijk:
* ik ben in februari gestopt met de anticonceptiepil (mycrogynon 30)
* in begin mei heb ik een flinke emotionele klap gekregen

Wie herkent dit? Wie kan mij meer informatie geven over de duur van de haaruitval en de hoeveelheid haarverlies en het eventuele herstel?

Ik word zo langzamerhand een beetje wanhopig.....

Susie,
Mocht de situatie in mei de oorzaak zijn, dan stopt of neemt de haaruitval (telogeen efflium) meestentijds na een maand of 3 sterk af.

Als de oorzaak het stoppen met de microgynon is dan vind ik dat nogal een behoorlijk heftige reactie. Als het alopecica androgenetica
Heb je geen veranderingen bemerkt aan je hoofdhuid? bijv. meer talg, jeuk, roos?

In het haarwoordenboekje staat veel info over vormen van haaruitval en evt. aanpak (medicatie/middelen) misschien kun je daar wat meer bruikbare informatie vinden.
sterkte
Kitty

[susie]

Bedankt voor jouw reactie Kas.

Van talg/jeuk/roos heb ik altijd al wel last van gehad, maar dit is niet verergerd. Ik heb al meerdere sites op het internet bezocht, maar zoek toch eigenlijk mensen met ervaringen. Misschien dat zij dit herkennen en mij antwoorden kunnen geven....

Gr. Susie

[snoeteke]

Hoi Susie,

Ik zou willen dat ik je een duidelijk antwoord kon geven. Maar ik denk dat niemand dit kan en dat de tijd het uit zal moeten wijzen. Ik vraag me ook wel eens af of het misschien al langere tijd AGA geweest zou kunnen zijn en die twee dingen die je noemt dit gewoon getriggerd hebben. Dat zou bij mij ook wel eens het geval kunnen zijn. Ik hoop voor jou en mij van niet!!! Ik wens je in tussentijd heel veel sterkte en hoop dat jouw haar zich weer herstelt. Daar hoop ik voor mezelf ook op.

Groetjes Snoeteke

[Sammy]

Niet erg opbeurend of hoopvol, wat ik nu ga schrijven, maar wel eerlijk en duidelijk.

Mijn haaruitval is 8 jaar geleden begonnen, nadat ik gestopt was met de pil. Dat kan zowel door AGA komen als een TE zijn. Vervolgens heb ik een burnout gehad, hetgeen de haaruitval in sterke mate verergerde. Oorzaak? Wie zal het zeggen? Van de heren dermatologen kreeg ik in ieder geval geen duidelijk antwoord. Verder ben ik ook nog haar kwijtgeraakt als gevolg van een vitamine- en mineralengebrek, wat ik merkte doordat mijn haaruitval zich (tijdelijk) stabiliseerde door supplementen te gaan slikken. Een tijd geleden was ik weer eens zo waaghalzerig om van pil te veranderen en wat denk je? Weer minstens 25% haar minder. Soms verbaas ik me er over dat er überhaupt nog wat op zit...

Zucht, het is volgens mij nooit met 100% zekerheid vast te stellen wat nu precies de oorzaak van je haaruitval is; dermatologisch onderzoek of niet. De artsen roepen ook maar wat en nog lang niet alles is bekend, is mijn ervaring. Mijn haaruitval begon en is nog steeds diffuus. Het is op alle plaatsen dunner geworden, maar ik heb inmiddels wel een behoorlijk gerafelde haarlijn, inhammen en ook op mijn kruin is het haar dunner (al heb ik mij wel eens laten vertellen dat dit bij iedereen zo is; AGA of niet). Soms komt er wat haar terug, soms valt er weer wat meer uit; wel is het zo dat het haar er over het geheel genomen op achteruit gaat. Ik denk dat je daarop voorbereid moet zijn. Hopelijk gebeurt het niet bij jou, maar ik merk dat ik mezelf veel schade heb berokkend door mezelf jarenlang voor de gek te houden en te denken dat het allemaal wel zo'n vaart niet zou lopen of dat mijn haar wel terug zou komen als ik minder zou stressen of een nog strakker regime zou volgen(wat bij sommige mensen gelukkig ook echt zo is!). Bij iedere nieuwe haarregen raakte ik dan weer compleet in paniek en depressief. Iedere keer die enorme mallemolen van angst, verdriet, wanhoop, dat eeuwige ontkennen en toch telkens dat zwaard van damocles boven m'n hoofd. Ik ben het inmiddels compleet zat! Door gewoon eerlijk tegen mezelf te zijn, merk ik nu dat ik beter met mijn haaruitval om kan gaan en beter voorbereid ben op nog dunner haar (en waarschijnlijk ooit een haarwerk).
Makkelijk is het dan echter nog steeds niet, want ik ben me toch een ijdeltuit, maar het is in ieder geval hanteerbaar en ik ben gelukkig niet langer depressief... En ik heb mezelf heilig voorgenomen om gewoon heel gelukkig te gaan worden, met of zonder dit probleem!

Desalniettemin kan het toch helpen om je klachten goed te laten onderzoeken, je uitvoerig in het onderwerp te verdiepen, de stappen te nemen die je kunt en wilt nemen, en gewoon de tijd nemen om hiermee om te leren gaan! Misschien ben je er binnen no time weer af, hartstikke goed! Misschien ook niet, maar dan ben je tenminste niet de enige en gedeelde smart is halve smart, toch?

Sterkte! Sammy

[snoeteke]

Hoi Sammy,

Iedereen is het meest blij met eerlijkheid. Of dat nu opbeurend is of kei hard. Soms moet je ook kei hard zijn. Ik weet nog niet eens zeker of ik AGA heb of niet. Volgens mijn dermatoloog wel. Maar die heeft alleen een trektest gedaan. Waarbij hij echt enorm hard aan mijn haar trok, ik weet niet of dat moet zo hard, maar goed! Daar kwamen teveel haren uit. Volgens mijn orthomoleculair geneeskundige niet. En zij test ook met medische apparatuur op celniveau. Wat zij wel tegen me zei is wel waar. Hoe minder stress je zal hebben, hoe beter het voor je hele lichaam is. En dus ook voor je haar. En ik ben me toch een ijdele stresskip ... mijn haar was altijd mijn sieraad dus ik vind het verschrikkelijk om het zelf zo terug uit te zien gaan. Maar aan de andere kant. Zoals mijn zus roept, je bent meer dan alleen "haar". En je hebt tegenwoordig haarwerken die je echt niet meer ziet. Tuurlijk kost je ook klauwen vol geld, maar dat doen die regimens ook als ik het zo lees. En al die hormonen zie ik niet zitten ivm kinderwens nog ... als mn "internetliefde" opbloeit tot een echte relatie dan he. Maar goed, hoe dan ook en welk stikkertje je ook opgeplakt krijgt ... je zal er mee verder moeten leren leven en het accepteren! En ik weet het ... dat is kei moeilijk!!! Maar we zullen wel moeten. We hebben hier geen van allen om gevraagd. Maar ik ben blij hier "lotgenoten" te vinden.

Groetjes Snoeteke.

[Girlygirl]

Alle mogelijke stress is gewoon slecht voor je lichaam en misschien reageren onze haren daar ook direct op, ik vind dat niet ondenkbaar. Iedereen heeft een zwakke plek.

Hierbij een paar stress onderdrukkende gedachtes...

Bedenk je...WAT is het ergste dat er gebeuren kan bij haaruitval? -> Het ergste en uiterste is KAAL WORDEN...daar ben je ook bang voor (tenminste ik wel!)

Ok...en WAT zal er gebeuren als je kaal bent??? Het leven gaat gewoon door.
Je wordt niet minder aardig, vriendelijk, lief, mooi...je hebt alleen geen haar meer. (believe me ik benijdt ook alle mensen met bossen haar hoor!!!) Maar als het zo is, dan kun je er niets aan veranderen.

Dus als je je zelf bedenkt WAT je zou doen als het ooit zover zou komen, dat je dan een haarwerk neemt bijv., dan brengt dat misschien meer rust.
Dan weet je, waar je in het allerergste geval op kan "rekenen" of vanuit kunt gaan. Dan lijkt het minder onvoorspelbaar.
Tuurlijk hoop je op hergroei van een enorme kop haar, dat hoop ik ook, maar als dat niet zo is...tja.

Ik denk ook welleens, vooral in mn enorme-haar-stress-tijd dacht ik dat vaak. Ik maak me nu enorm druk over mn haar en hoe het zal gaan aflopen, maar voor hetzelfde geld ben ik morgen dood en heb ik niet genoten van het leven, want ik had teveel stress om mn haar en hoe het er over 2 jaar uit zou zien, maar die 2 jaar later heb ik dan nooit gehaald. Dus heb me druk gemaakt om iets waar ik toch geen grip op zal hebben.

Wat ook goed is om bij stil te staan...
Er zijn hordes chemo-patiënten die het "kaal-worden" als een bijzaak zien, voor hen is overleven de hoofdzaak.

Dus laten wij proberen van hun bijzaak geen hoofdzaak te maken. Misschien helpt het?!

POSITIVE THINKING! (ik weet dat dat vaak moeilijk is...maar probeer het eens voor 1 dag)

[moontje45]

Hoi Susie,

Net als Sammy heb ik een vervelend maar wel eerlijk verhaal over "spontaan" haaruitval. Ik kan niet uit jouw verhaal opmaken of jij ook iets dergelijks hebt doorgemaakt maar ik had ook een flinke emotionele klap te verwerken gekregen en daarna is onderstaand verhaal bij mij begonnen.



Ik heb ook erg veel last gehad van haaruitval. Dit begon zo`n 6 jaar geleden. Op dat moment had ik veel stress en zat ik absoluut niet lekker in mijn vel. Om verschillende redenen ben ik toen gaan lijnen.Ook slikte ik tabletten met Senna (een middel dat perfect helpt als je naar het toilet wilt maar uiteindelijk krijg je er een luie darm van en in ernstige gevallen eindig je met een stoma) erin verwerkt en ik dronk regelmatig allerlei kruidenthee soorten (afslankthee e.d.). Na ongeveer twee jaar begon mijn omgeving opmerkingen te plaatsen dat ik nu wel erg slank (lees mager) werd en of het wel goed met mij ging.... Ik wuifde al deze opmerkingen weg en gaf als reactie (of hield ze voor mijzelf): ze zijn gewoon jaloers; laat ze maar kletsen, ik zit nu lekker in mijn vel.

Dit gaat zo door totdat ik last krijg van haaruitval. En niet zo`n beetje..... Ik werd soms wel eens wakker en dan lag mijn kussen vol met plukken haar! En mijn haar wassen onder de douche werd haast onmogelijk, mijn hele lijf en het putje zat er dan onder.Ook even lekker door mijn haar gaan met mijn hand durfde ik niet meer. Bang voor wat ik dan weer in mijn hand zou zien..... Ook ik ben langs de huisarts gegaan en hij weet het aan stress en hormoon(pil)wisselingen (ik was in de tussentijd overgestapt van de marvelon blauw naar naar de mycrogynon 30). Maar de oorzaak lag op een ander vlak..... Ik zal je de details van mijn levensverhaal besparen maar achteraf bleek het enkel en alleen te liggen aan het feit dat ik aan Anorexia leed. Ik was bij een vriendin en die had de site van Anorexia (www.sabn.nl) op de pc staan en die moest ik van haar lezen. En daar stond het daadwerkelijk; citaat:

De lichamelijke gevolgen:

Anorexia-patiënten kunnen door hun eetgedrag erg vermageren. Door de ondervoeding en vermagering kunnen veel lichamelijke klachten optreden.

• De conditie van het gebit en de haren verslechtert. Er kan haaruitval optreden. De huid wordt droog en schilferig en verslapt.

Bij mij was dit dus duidelijk het geval. Ik heb die vriendin wekenlang niet gesproken maar toch is het blijven hangen. Via de site van www.sabn.nl en mijn huisarts (en vele vrienden) ben ik bezig geweest om mijzelf weer te worden. Nu zit ik gelukkig weer op een normaal gewicht, al blijft het soms moeilijk om alles te eten!!) maar bovenal: mijn haardos groeit langzamerhand weer aan tot dat wat het was. En daar ben ik nog wel het meest gelukkig om! Want echt, slank is leuk maar een gezonde haardos maakt de vrouw. Dat vind ik in ieder geval.



Ik weet niet of ik jou help met mijn verhaal maar ik vind het wel fijn dat ik het kwijt kon en ik hoop dat als jij inderdaad in dit zelfde lastige pakket zit ik jou hiermee iets op weg heb kunnen helpen.



Succes en ik duim voor jou dat jij, men, erachter komt waar het probleem in zit en dat er een oplossing voor is.



Moontje_45

[susie]

Bedankt voor alle reacties! Ok, ze waren niet echt hoopvol, maar ik ben er in ieder geval mee bezig. En zit dus niet aan de zijlijn te kniezen.

Het kan bij mij val alles zijn, want alle bovenstaande verhalen slaan in meer of mindere mate ook op mij. Maar ik denk dat ik niet langer naar de oorzaak moet zoeken, maar naar oplossingen.
Ik kan niet veel anders als afwachten, maar als dit doorzet in deze snelheid.... Dan moet ik over een maand al wel op zoek naar een haarwerk. Dat is het enige wat mij enorm verbaasd....ik lees nergens verhalen van vrouwen die binnen 3 maand kaal zijn geworden. Maar dat wordt waarschijnlijk wel mijn verhaal, want binnen 5 weken is mijn haar al geslonken tot 50%.
Dus de laatste 2 dagen heb ik op het internet van alles gelezen over haarwerken en werd er toch enigzins rustig van. Ik zag dat ze er erg natuurlijk uitzagen (soms nog mooier dan mijn kapsel ooit!!!), dat je er alles mee kan en dat het niet eens zo onprettig zit. Kortom; ik slaap weer wat beter.....

Wat me nu vooral bezig houdt is de vraag: wanneer ga je over tot het aanvragen van een haarwerk???? Dat is natuurlijk bij iedereen anders, maar ik denk dat ik mijn haar eerst een 2e kans moet gunnen om terug te komen. Dus ik stel voorlopig de deadline op november.

[kas]

Oorspronkelijk geplaatst door Girlygirl

Alle mogelijke stress is gewoon slecht voor je lichaam en misschien reageren onze haren daar ook direct op, ik vind dat niet ondenkbaar. Iedereen heeft een zwakke plek.

Hierbij een paar stress onderdrukkende gedachtes...

Bedenk je...WAT is het ergste dat er gebeuren kan bij haaruitval? -> Het ergste en uiterste is KAAL WORDEN...daar ben je ook bang voor (tenminste ik wel!)

Ok...en WAT zal er gebeuren als je kaal bent??? Het leven gaat gewoon door.
Je wordt niet minder aardig, vriendelijk, lief, mooi...je hebt alleen geen haar meer. (believe me ik benijdt ook alle mensen met bossen haar hoor!!!) Maar als het zo is, dan kun je er niets aan veranderen.

Dus als je je zelf bedenkt WAT je zou doen als het ooit zover zou komen, dat je dan een haarwerk neemt bijv., dan brengt dat misschien meer rust.
Dan weet je, waar je in het allerergste geval op kan "rekenen" of vanuit kunt gaan. Dan lijkt het minder onvoorspelbaar.
Tuurlijk hoop je op hergroei van een enorme kop haar, dat hoop ik ook, maar als dat niet zo is...tja.

Ik denk ook welleens, vooral in mn enorme-haar-stress-tijd dacht ik dat vaak. Ik maak me nu enorm druk over mn haar en hoe het zal gaan aflopen, maar voor hetzelfde geld ben ik morgen dood en heb ik niet genoten van het leven, want ik had teveel stress om mn haar en hoe het er over 2 jaar uit zou zien, maar die 2 jaar later heb ik dan nooit gehaald. Dus heb me druk gemaakt om iets waar ik toch geen grip op zal hebben.

Wat ook goed is om bij stil te staan...
Er zijn hordes chemo-patiënten die het "kaal-worden" als een bijzaak zien, voor hen is overleven de hoofdzaak.

Dus laten wij proberen van hun bijzaak geen hoofdzaak te maken. Misschien helpt het?!

POSITIVE THINKING! (ik weet dat dat vaak moeilijk is...maar probeer het eens voor 1 dag)

Girly-Girl,
Je hebt gelijk... hoe pijnlijk het verliezen van je haar, in mijn geval mijn mooiste sieraad, dan ook mag zijn er is altijd een oplossing .. dan maar een heel mooi haarwerk.
Kitty

[kas]

Oorspronkelijk geplaatst door susie

Bedankt voor alle reacties! Ok, ze waren niet echt hoopvol, maar ik ben er in ieder geval mee bezig. En zit dus niet aan de zijlijn te kniezen.

Het kan bij mij val alles zijn, want alle bovenstaande verhalen slaan in meer of mindere mate ook op mij. Maar ik denk dat ik niet langer naar de oorzaak moet zoeken, maar naar oplossingen.
Ik kan niet veel anders als afwachten, maar als dit doorzet in deze snelheid.... Dan moet ik over een maand al wel op zoek naar een haarwerk. Dat is het enige wat mij enorm verbaasd....ik lees nergens verhalen van vrouwen die binnen 3 maand kaal zijn geworden. Maar dat wordt waarschijnlijk wel mijn verhaal, want binnen 5 weken is mijn haar al geslonken tot 50%.
Dus de laatste 2 dagen heb ik op het internet van alles gelezen over haarwerken en werd er toch enigzins rustig van. Ik zag dat ze er erg natuurlijk uitzagen (soms nog mooier dan mijn kapsel ooit!!!), dat je er alles mee kan en dat het niet eens zo onprettig zit. Kortom; ik slaap weer wat beter.....

Wat me nu vooral bezig houdt is de vraag: wanneer ga je over tot het aanvragen van een haarwerk???? Dat is natuurlijk bij iedereen anders, maar ik denk dat ik mijn haar eerst een 2e kans moet gunnen om terug te komen. Dus ik stel voorlopig de deadline op november.

Susie,
Mocht je uiteindelijk besluiten voor een haarwerk, houd dan rekening met een levertijd tussen de 8-12 weken voor een maathaarwerk. Richt je voor info anders eens op de rubriek haarwerken tot els bergers, zie is hw specialist en kan je van de nodige info voorzien op dat gebied.
Kitty

[moontje45]

Hai Susie,

Ik denk zeker dat je ook naar oplossingen moet zoeken maar je moet ook écht wel blijven zoeken naar de oorzaak!! Want stel dat je zoals ik haar verliest door teveel afvallen kun je op een toch redelijk simpele wijze je haargroei weer stimuleren. En is simpel niet het juiste woord maar je snapt vast wel wat ik bedoel. Je kunt ook nog eens een onderzoek laten doen in de Polikliniek Haarziekten te Bussum, de website is: www.HaarKliniek.nl. Daar kun je allerlei informatie vinden over wat zij doen en informatie over de prijzen. Er staat ook een telefoonnummer bij dus je zou altijd eens kunnen bellen voor info. Een kennis van mij is hier (op advies van haar kapster!) ook geweest. Zij heeft daar echt antwoorden gekregen op haar vele vragen en angsten terwijl haar huisarts en de artsen op het ziekenhuis zeiden dat hormonen, stress e.d. geen rol speelden. En volgens mij vergoeden bepaalde zorgverzekeraars dit ook wel.

Ik hoop voor jou dat het niet erger wordt!! Succes en sterkte ermee.

Groetjes Moontje45

Oorspronkelijk geplaatst door susie

Bedankt voor alle reacties! Ok, ze waren niet echt hoopvol, maar ik ben er in ieder geval mee bezig. En zit dus niet aan de zijlijn te kniezen.

Het kan bij mij val alles zijn, want alle bovenstaande verhalen slaan in meer of mindere mate ook op mij. Maar ik denk dat ik niet langer naar de oorzaak moet zoeken, maar naar oplossingen.
Ik kan niet veel anders als afwachten, maar als dit doorzet in deze snelheid.... Dan moet ik over een maand al wel op zoek naar een haarwerk. Dat is het enige wat mij enorm verbaasd....ik lees nergens verhalen van vrouwen die binnen 3 maand kaal zijn geworden. Maar dat wordt waarschijnlijk wel mijn verhaal, want binnen 5 weken is mijn haar al geslonken tot 50%.
Dus de laatste 2 dagen heb ik op het internet van alles gelezen over haarwerken en werd er toch enigzins rustig van. Ik zag dat ze er erg natuurlijk uitzagen (soms nog mooier dan mijn kapsel ooit!!!), dat je er alles mee kan en dat het niet eens zo onprettig zit. Kortom; ik slaap weer wat beter.....

Wat me nu vooral bezig houdt is de vraag: wanneer ga je over tot het aanvragen van een haarwerk???? Dat is natuurlijk bij iedereen anders, maar ik denk dat ik mijn haar eerst een 2e kans moet gunnen om terug te komen. Dus ik stel voorlopig de deadline op november.

[Nikky]

Hallo Suzie,
Las je vraag over 'n haarwerk en misschien kan ik je iets wijzer maken. Moest er n.m. ook aan geloven in 2002.
Na de gebruikelijke gang huisarts en doorverwezen naar dermatoloog werd de diagnose Alopecia Areata gesteld.
In het begin kon ik de kale plekken nog wel maskeren met 'n petje.
Maar toch maar afspraak gemaakt met haarwerkspecialist.
Er ging toen 'n wereld voor me open. Zoveel keus als er is.
HS adviseerde mij 'n synthetisch haarwerk. Makkelijker in onderhoud en goedkoper dan echt haar. Nadat zij mij het eerste haarwerk had opgedaan keek ik vreemd aan tegen m'n eigen spiegelbeeld. Wat 'n bos haar vond ik het, niet zo gek eigenlijk want ik was al zo aan m'n kalende koppie gewend geraakt dat het haarwerk me onnatuurlijk aandeed.
Ze heeft me 15 minuten laten zitten met haarwerk op en inderdaad, het werd eigenlijk steeds leuker.
Jammer genoeg heb ik de fout gemaakt om er 'n klem -is klein kammetje- boven in te laten zetten bang als ik was dat het zou afwaaien met fikse tegenwind.
Klem raad ik je dus niet aan, doet zeer, zit strak en het weinige haar dat er nog zat is toen ook veranderd in kale plek. Je begrijpt het al klem heb ik verwijderd en haarwerk bleef toch mooi zitten zelfs bij harde wind.
Er zitten elastische bandjes onderin het haarwerk dat je zelf kan verstellen door middel van kleefbandjes.
Over het onderhoud van je haarwerk...je hoeft de dure eigen merk shampoo en cremespoeling van de HS niet te kopen, shampoo van Dove bv is ook goed hoor. Als creme spoeling gebruikte ik verdunde wasverzachter en eens in de twee maanden 'n anti-roos shampoo om de boel eens goed te ontvetten.
Verder om 'n lang verhaal kort te maken, niemand geloofde dat ik 'n haarwerk op had, zelfs 'n arts in het ziekenhuis keek raar op toen hij me 'n bepaald medicijn voorschreef en ik aan hem vroeg, wat doet dat medicijn met mijn Alopecia?
Moet nog lachen om zijn snoetje toen.
De haarwerken van Gisela Mayer zijn echt heel leuk en van goede kwaliteit maar je begrijpt natuurlijk wel dat ik voor jou hoop dat je er niet aanhoeft en je haaruitval spontaan stopt.

Momenteel kan ik weer zonder haarwerk door het leven ondanks haaruitval tijdens de was- en kambeurt maar voor hoelang?
Oh ja, mocht je meer willen weten mbt verzekering laat het me dan even weten.
Veel liefs
Nikky

[susie]

Jemig, wat een lieve mensen hier allemaal! Ik voel me enorm gesteund.... nog beter dan door mijn omgeving?! De mensen in mijn omgeving wimpelen het veelal weg door opmerkingen als:"ik zie nauwelijks wat" en "dat groeit echt wel vanzelf aan" of zelfs wat gegrinnik....doet best pijn!

Op dit moment lijkt het (durf het haast niet uit te spreken/typen) alsof de haaruitval minder wordt.... Maar ik ga niet te vroeg juichen en houdt in mijn achterhoofd dat het tijdelijk verminderd kan zijn. Maar intussen kan ik niets anders als mijn haar in een knot dragen, anders is het geen gezicht. Maar het kan altijd erger.

Ik wil wel even duidelijk stellen dat ik door die nare periode veel afgevallen ben, maar dat ik na 3 weken weer goed ben gaan eten. Inmiddels zijn de verloren kilo's er ook weer aan en eet ik regelmatig en gezond. Dus een eetprobleem is niet van toepassing op mij.....

Ik wacht wederom geduldig af en zal jullie op de hoogte houden.

Liefs

[kas]

Oorspronkelijk geplaatst door susie

Jemig, wat een lieve mensen hier allemaal! Ik voel me enorm gesteund.... nog beter dan door mijn omgeving?! De mensen in mijn omgeving wimpelen het veelal weg door opmerkingen als:"ik zie nauwelijks wat" en "dat groeit echt wel vanzelf aan" of zelfs wat gegrinnik....doet best pijn!

Op dit moment lijkt het (durf het haast niet uit te spreken/typen) alsof de haaruitval minder wordt.... Maar ik ga niet te vroeg juichen en houdt in mijn achterhoofd dat het tijdelijk verminderd kan zijn. Maar intussen kan ik niets anders als mijn haar in een knot dragen, anders is het geen gezicht. Maar het kan altijd erger.

Ik wil wel even duidelijk stellen dat ik door die nare periode veel afgevallen ben, maar dat ik na 3 weken weer goed ben gaan eten. Inmiddels zijn de verloren kilo's er ook weer aan en eet ik regelmatig en gezond. Dus een eetprobleem is niet van toepassing op mij.....

Ik wacht wederom geduldig af en zal jullie op de hoogte houden.

Liefs

Fijn dat je merkt dat je haaruitval wat is afgenomen.
Kitty