Zelfmoordgedachten door kaalheid

[Eminem]

Beste Lotgenoten,

Vanwege de haaruitval ben ik al een paar jaar zwaar depressief.
Ik ben nu zelfs in een stadium gekomen dat de suicidale gedachten vanwege dit duivelse probleem de overhand beginnen te krijgen.Echt waar, de onbeheersbare woede die er door me heen gaat vanwege dit is gewoon niet met een pen of met woorden te beschrijven.Ieder dag denk ik weer bij mezelf, waarom moet dit juist weer mij overkomen en vreet mij zelf op aan deze gedachte.De gedachte die me waarschijnlijk het meeste frustreerd is het keiharde feit dat ik hier mee moet zien te leven, want een oplossing voor dit probleem is er gewoon niet, tenzij de RK19 zijn uitkomst bied, maar dit blijft natuurlijk ook weer een grote vraag.Ik heb echt het gevoel dat ik op een boot zit die langzaam aan het zinken is midden in de overdiepe grote Atlantische oceaan en dat niemand mij te hulp schiet en ik ook geen land zie om naar toe te zwemmen, of dat ik een enorm mooi beeldhouwwerk uit een grote blok ijs heb gemaakt en die ik langzaam voor mijn ogen zie wegsmelten zonder hier iets tegen te doen.Ik kamp nu al jaren met dit probleem, maar nu begin ik het dus echt zat te worden door me zo te voelen.Waar ik mezelf dus ook zo verschrikkelijk aan erger is het feit dat alle, maar dan ook echt alle problemen op te lossen zijn, behalve dit probleem.Als voorbeeld kan ik geven dat ik 100x liever een dikke vette pens had gehad die desnoods zwaar over mijn broek hangt, zodat ik mijn eigen lul niet meer zie.Kijk, aan een probleem als dit is iets te doen, gewoon een kwestie van afslanken.Niet tevreden over je neus, gewoon een neuscorrectie laten doen.Deze plastische ingrepen zijn vrijwel altijd succesvol, maar als het een haartransplantatie betreft zijn de resultaten meestal drastisch en als deze wel succesvol uitpakt is het overgrote deel aanwezig dat de overige haren ook uitvallen en dat er dus weer een ingreep nodig is.Over de kosten voor zo een haartransplantatie ben ik echt niet te spreken.Het is gewoon in een woord schandalig hoeveel zo een ingreep kost.Maar het ergste van alles vind ik vooral dat de verzekering mensen die psychisch hier helemaal van onder door gaan gewoon in de kou laten staan door geen rooie cent te vergoeden.Waarom krijgen mannen die zich een vrouw voelen wel een vergoeding om zich om te laten bouwen, waarom krijgen vrouwen die behaard zijn wel een vergoeding om zich te laten ontharen?Kortom, waarom word er met de mensen die kalend worden of al zijn geen rekening gehouden die door een ware hel gaan.Waar ik ook geen ene reet van begrijp is dat er wel veel tijd word gestoken in het uitvinden van onbenullige dingen, zoals het klonen van dieren, astronauten die een steeds grotere afstand afleggen door de ruimte etc....maar waar blijft nou eigenlijk de oplossing voor het leed waar kalende mensen door heen gaan?Het psyschisch leed onder kalenden bestaat al sinds de mensheid, maar tot de dag van vandaag is er nog steeds geen oplossing??!!
Het onbegrip zit 'm vooral ook in het feit dat degene die met de "oplossing" kan komen naar mijn weten nog rijker kan worden dan "Bill Gates" en bovendien bijna aanbeden zal worden door de slachtoffers van deze ziekte recht uit de hel, genaamd "Alopecia Areata"
Al deze bovengenoemde punten hebben hebben voor mij de emmer bijna doen overlopen en mijn hoofd voorzien van de meest gruwelijke gedachten.
Ik begin nu dus echt het idee te krijgen dat als ik er niet meer ben dat ik dan ook niet meer hoef te leven met deze onbeheersbare woede, frustratie, verdriet, angst, geen zelfvertrouwen, isolering, depressie, agressie, vriendenverlies, eenzaamheid, suicidale gedachten, lichamelijke pijnen en eetproblemen.Ik heb er nog eens erg goed over nagedacht en deze haaruitval/kaalheid is werkelijk het enigste onverslaanbare obstakel die mij tot deze gedachten brengt en tot deze hele lijst van klachten lijd.
Ik heb dus echt het gevoel dat ik word gedwongen om voor schut te lopen hiermee, iets anders kan ik er niet van maken.Het komt in principe op hetzelfde neer als dat er een grote gouden ring door je neus gepierced is, maar die er nooit uit gehaald kan worden en waarmee je dus voor altijd mee moet zien te leven (valt het kwartje?) Kan iemand op dit forum begrijpen waarom ik deze suicidale gedachten nu inmiddels gekregen heb vanwege dit? "het enigste onoplosbare probleem", wat juist je haar moet zijn.Iets dat voor iedereen zichtbaar is.Ik heb nog nooit een lichaamsdeel, zoals een vinger verloren, maar naar mijn mening moet dit dezelfde ervaring zijn als haarverlies/kaalheid.Iemand die zich hier in kan vinden?

[Henk]

Hoi Eminem,

Heb je geen vrienden waar je ermee over kunt praten? Ik heb ook een verschrikkelijke rottijd gehad toen ik mijn haren verloor, en ik denk de meesten onder ons wel. Het voelt zo oneerlijk aan.
Ik heb op hairsite eens een verhaal gelezen van iemand die ook zelfmoord gepleegd had vanwege zijn haaruitval. Heel indrukwekkend.
Het enige positieve wat ik erover kan zeggen dat je er uiteindelijk sterker uit zult komen, maar dat is een cliché waar je waarschijnlijk weinig aan hebt.

[cees]

He eminem, ik heb dit net als wat henk zei ook zo ervaren, ik vond op een gegeven moment niks meer leuk en iedereen kon voor mij de klere krijgen, niks boeide me meer!!! Maar ik heb een vraagje aan je wat je nu zoal gebruikt tegen deze kaaklheid, ik bedoel er zijn aardig wat resultaten geboekt met middelen als finas, duta etc.?
Heel veel sterkte

[Eminem]

Bedankt voor jullie reactie en de steundende woorden.
Vrienden heb ik inmiddels niet meer, vanwege de jarenlange islolering vanwege dit probleem.Ook al had ik vrienden dan zou ik het er niet met ze over hebben, vanwege de schaamte.Ik durf dit probleem zelfs niet met mijn psychiater of mijn ouders te bespreken.Alleen via dit forum.Problemen die op te lossen zijn maken mezelf inderdaad sterker nadat deze zijn opgelost, maar dit haarprobleem maakt werkelijk waar een zachtgekookt eitje van mezelf.Dit is omdat ik dit nooit maar dan ook nooit zal kunnen accepteren en omdat er nooit een oplossing voor dit probleem zal komen.Als deze er wel was, of ik zou ik het kunnen accepteren dan zou ik inderdaad wel sterker hier door heen gekomen zijn, maar dit is dus overduidelijk niet het geval.Ik gebruik nu al bijna 10 maanden Finasteride i.c.m vitamine B, maar ik ben alles behalve tevreden met deze medicijnen.Ik merk nog geen eens dat mijn haar dikker word, laat staan hergroei.Wat ik wel begin te merken is dat er bijwerkingen op beginnen te komen, zoals minder zin in seks, minder harde erecties en minder lozing.Waar ik me zwaar aan irriteer is dat er altijd zulke grote verhalen omtrent Finasteride worden opgehangen, maar in de werkelijkheid anders blijkt uit te pakken.Dit is trouwens bij alle haargroeimiddelen het geval.Ik zit dus te overwegen om binnenkort het gebruik te staken, maar ja, wat moet ik dan??

[MauZ]

Je moet zo denken dat je niet de enige bent met dit probleem. Ik zit nu zelf ook al dagen thuis van me werk, omdat ik 'het werk psychisch niet meer aankan'. Maar ik weet zelf ook wel dondersgoed dat mijn haaruitval hierin een permanente rol speelt. Dingen hangen met elkaar samen, veel stress op het werk kan leiden tot versnelde AGA, zo redeneer ik op moment. Maar ja, thuis zitten en heel de tijd zitten piekeren over die haren die wel niet uitvallen, dat werkt ook averrechts. Ik ben zelf 25 nu, weet niet hoe oud jij bent?, en ik ga me er eerdaags toch echt bij neerleggen dat ik kaal word. Er is niets anders aan te doen. Ik slik nu ook 4 maanden fina, maar dat heeft ook nog erg weinig uitgehaald, behalve vermindert libido, vetter wordend gezicht/ voorhoofd, jeukende en stekende hoofdhuid, sheddings als een gek, vermoeidheid enzovoorts. Om heel eerlijk te zijn, kan ik me volledig verplaatsen in het feit dat jij er een einde aan wilt maken, maar ik ben bang dat dat niet de oplossing is. Al denk ik daar zelf over na, dan doe ik mijn ouders zoveel pijn, dat zou ik toch nooit kunnen. Ik zou toch proberen om er met je ouders of je psychiater over te praten, want dat lucht wel op moet ik zeggen. Ik ben zelf ook een binnenvetter en laat meestal weinig los, maar als je eenmaal aan de praat bent, dan gooi ik er ook wel alles uit. Ik hoop dat je er wat aan hebt aan mijn woorden. In ieder geval veel strekte toegewenst!

Groetjes MauZ

[Haarmannetje]

Kom op mensen, deze richting moeten wij niet uit. Je moet jezelf een vraag stellen, hoe bot die ook mag klinken:

Zit het tussen de oren of niet?

Eminem bijvoorbeeld, wat is de reden waarom je er zo mee zit? Is het zo dat je op een gegeven moment allemaal nare opmerkingen kreeg van andere mensen? Of iets dergelijks? Hoe het ook zij namelijk, AGA is niet iets om je voor te schamen en het wordt ook gewoon geaccepteerd. Wanneer ik dit zo schrijf dan krijg ik al de kriebels, want wanneer we met zijn allen steeds over AGA praten alsof het een ziekte en een vloek is, dan plaatsen wij onszelf in een slachtofferrol en dat weiger ik in ieder geval voor mijzelf te doen. Ja, ik vind het ook jammer dat ik er last van heb en ik zal er zeker wat aan doen wanneer Het Wondermiddel beschikbaar komt, maar op dit moment... niets aan te doen; het gaat zoals het gaat. Eminem, hoe kijk jij tegen deze gedachtegang aan?

[Francis]

Oorspronkelijk geplaatst door Eminem

Ik durf dit probleem zelfs niet met mijn psychiater of mijn ouders te bespreken.

Vraagje voor High en Eminem:
Jullie vermelden allebei dat jullie in behandeling zijn bij een psychiater.
Betreft dit enkel voor jullie haarprobleem of zijn er ook nog andere factoren (zonder verder in detail te treden...)?

Ik zie het zelf ook niet echt meer zitten, maar weet niet of een psycholoog/psychiater oplossing zou kunnen bieden. Weet toch al op voorhand want die gaan zeggen en proberen doen. Dergelijke gesprekken kunnen onmogelijk de problemen wegnemen - hoogstens m'n eigen zelfbeeld wat opkrikken, vrees ik...

[Eminem]

Om je vraag te beantwoorden, ik ga naar mijn psychiater om ook de overige problemen in mijn leven te bespreken.Deze problemen worden eerlijk gezegd dus allemaal veroorzaakt door de kaalheid waar ik zwaar onder lijd.Dit probleem neemt veel meer psychische en lichamelijke problemen mee dan men ooit zou kunnen denken.Nogmaals de lijst van klachten;onbeheersbare woede, frustratie, verdriet, angst, geen zelfvertrouwen, isolering, depressie, agressie, vriendenverlies, eenzaamheid, suicidale gedachten, lichamelijke pijnen en eetproblemen en slaapproblemen.Zo vreemd vind ik het zelf dus eigenlijk niet dat ik vaak aan zelfmoord denk.Ik weet zeker dat als ik geen alopecia zou hebben dat ik deze klachten allemaal niet zou hebben en dat mijn leven er op dit moment heel anders uit zou zien.Je weet wel.........huisje boompje beestje.

[rachelxx]

Oorspronkelijk geplaatst door Eminem

Bedankt voor jullie reactie en de steundende woorden.
Vrienden heb ik inmiddels niet meer, vanwege de jarenlange islolering vanwege dit probleem.Ook al had ik vrienden dan zou ik het er niet met ze over hebben, vanwege de schaamte.Ik durf dit probleem zelfs niet met mijn psychiater of mijn ouders te bespreken.Alleen via dit forum.Problemen die op te lossen zijn maken mezelf inderdaad sterker nadat deze zijn opgelost, maar dit haarprobleem maakt werkelijk waar een zachtgekookt eitje van mezelf.Dit is omdat ik dit nooit maar dan ook nooit zal kunnen accepteren en omdat er nooit een oplossing voor dit probleem zal komen.Als deze er wel was, of ik zou ik het kunnen accepteren dan zou ik inderdaad wel sterker hier door heen gekomen zijn, maar dit is dus overduidelijk niet het geval.Ik gebruik nu al bijna 10 maanden Finasteride i.c.m vitamine B, maar ik ben alles behalve tevreden met deze medicijnen.Ik merk nog geen eens dat mijn haar dikker word, laat staan hergroei.Wat ik wel begin te merken is dat er bijwerkingen op beginnen te komen, zoals minder zin in seks, minder harde erecties en minder lozing.Waar ik me zwaar aan irriteer is dat er altijd zulke grote verhalen omtrent Finasteride worden opgehangen, maar in de werkelijkheid anders blijkt uit te pakken.Dit is trouwens bij alle haargroeimiddelen het geval.Ik zit dus te overwegen om binnenkort het gebruik te staken, maar ja, wat moet ik dan??

Heb je het hele relaas gelezen over je gevoel ,je frustraties ,boosheid ,non acceptatie e.d...en alle lieve reacties erop van leden van het web..
Ik zie dat je bent begonnen met fina en dat je misschien het wil staken ..vanwege de bij werkingen ..wat ik niet vreemd vindt ..

Weet je ik ben van mening dat het lichaam een intelligent en sociaal iets en dat als er in je leven te veel of extra belasting geweest is ,door dingen die je onderneemt en dat regelmatig doet...je dat uiteindelij kgaat merken aan je lichaam ...ook kan dat vanuit generaties of aangeboren toestanden of van invloeden vanbuitenaf zijn ...waardoor het lichaam extra power gaat halen uit je sterke plekken ,bij de een de rug ,de haren of tanden ..ed...en dat meestal onbewust ...ik denk in dit geval dat het daar mee te maken heeft en dat die disharomonieen een oorzaak hebben ,in dit geval je haar ...want het is ergens begonnen ...dat kan ook erfelijk zijn ..en meestal kan een arts je die antwoorden niet geven ..dus acceptatie met zoiets als dit is dan ook heel; moeilijk en al een proces op zichzelf...maar ik denk dat er wel iets aan gedaan kan worden ..ik heb het al meer op deze site gezegd ...en eigenlij kwil ik het wel van de daken schreeuwen ...maar dat wordt niet door iedereen gewaardeerd en dat geeft ook niet...als je de feitelijke oorzaak weet en waarom er iets in je lichaam gebeurt met wat het ook is ,want een lichaam wordt nooit zomaar ziek dan kun je dat weer in balans laten brengen ...en de antwoorden krijgen die je nu niet hebt..en daar sta ik 200 % voor omdat ik tientallen mensen al dit heb zien doen en zien oplossen....en dan heb ik het niet alleen over haaruitval ,maar ook over alle andere zaken en ziekten hier op het web! ..ik wil je een reikende hand bieden ,want ik denk ik weet dat je hier wat anders mee kan en dan niet door middel van fina ...ik ken dus iemand die jou hier mee kan helpen zonder dat jij iets zegt...die maakt je systemen en netwerken weer in orde...ook dat kost even ,maar gaat wel heel bijzondere verandering bremgen ,en ik kan het bewijzen aan de hand van meerdere mensen met de meest uiteenlopende klachten..

liefs rachel

[Franky430]

Hoi Eminem,

Ik begrijp heel goed dat je zelfmoord wilt plegen. Ben nu bijna 28 en sinds mijn 22e sterk kalend. In het begin was het me zelfs niet opgevallen totdat ik een opmerking kreeg van iemand die me vroeg of ik kaal werd of dat ik mijn haar anders had gekamd. Toen begon ik te beseffen dat mijn ergste nachtmerrie waarheid werd. Sindsdien begon ik meer en meer kaal te worden met als gevolg dat ik mijn haar naar voren ging kammen om de kale plekken te bedekken, echt geen zicht. Ik werd hier verschrikkelijk depressief van en kreeg bovendien verschrikkelijk veel opmerkingen omtrent mijn kapsel. Ik had net zoals jij een verschrikkelijke woede binnen mij en wou ook zelfmoord plegen. Uiteindelijk vonden mijn ouders dat ik hieronder te sterk leed en hadden ze me aangeraden een haarwerk te dragen. Ik moet zeggen dankzij het feit dat ik er snel genoeg bij was en mede door het feit dat ik de kale plekken goed wist te bedekken, heeft niemand tot nu toe kunnen vaststellen dat ik een haarwerk draag. De eerste keer toen ze me zagen met dat haarwerk verschoten ze dat ik ineens een mooi (normaal) kapsel droeg maar dat ging snel voorbij. Ik had natuurlijk schrik dat ze gingen merken dat ik een haarwerk droeg maar dat was niet het geval. In het begin voelt dat raar aan, zeker wanneer je voor de eerste maal bij de kappers moet gaan om je haarwerk te laten plaatsen maar dit went wel. Ik draag het nu anderhalf jaar en ben wel veel rustiger geworden van binnen. Maar ook een haarwerk heeft zijn negatieve kanten zo ga ik ook niet meer uit en zit elk weekend eenzaam naar TV te kijken of te computeren omdat ik bang ben dat op een fuif of zo mensen aan mijn haar gaan trekken of over mijn haar wrijven en ze dan duidelijk gaan merken dat ik een haarwerk draag. Uiterlijk kan je het niet zien maar wanneer je door mijn haar wilt gaan of je hand erop legt dan kan je het wel voelen omdat dit vastgeklemd zit op de weinige echte haren die ik nog over heb. Gaan zwemmen is ook gevaarlijk, nochtans het stevig vastzit durf ik toch het risico niet te nemen. Daarnaast durf ik ook niet op een meisje af te stappen, ze zal denken dat ik een mooie haardos heb maar totdat ze met haar vingers er door gaat of iets dergelijks en de waarheid aan het licht zal komen. Op dat moment denk ik dat ze me vierkant zal uitlachen en zal ik nog dieper wegzinken. Hieronder lijd ik nu het meeste dat ik geen vriendin heb en waarschijnlijk ook nooit één zal hebben. Echt verschrikkelijk dat je geen normaal leven meer kunt lijden. Net zoals jij vind ik het verschrikkelijk dat ze hun geld en tijd in zaken steken zoals het veranderen van geslacht enz. Nochtans nu ben ik tot de vaststelling gekomen dat ik vroeger beter mijn haar verschrikkelijk kort had gezet en dan zullen de mensen in het begin misschien lachen en opmerkingen geven maar dit gaat voorbij en uiteindelijk zijn ze je dan gewoon met je kale kop. Nu is er voor mij geen weg terug aangezien iedereen mij kent met een volle haardos en de overgang naar kale kop is te drastisch tenzij ik verander van werk en daar begin met een kale kop maar ik weet nu al dat ik dit niet zal kunnen en blijf daarom ongelukkig en eenzaam.

[pizzacat]

Ik zou het gewoon kaalscheren of milimeteren, doe dat haarwerk weg als het je belemmert. Bedenk dat 40% van de mannen met kaalheid te kampen krijgt. Je bent niet de enige, en je omgeving zal er heus wel begrip voor hebben. Bedenk dat het enige dat gebeurt is dat je minder haar op je hoofd krijgt. dat is op geen enkele manier een feitelijke belemmering in je leven. Goed misschien wat minder sjans, maar sjans en aantrekkelijkheid worden ontzettend bepaald door je uitstralling. Als je lekker in je vel zit straal je dat ook uit. Dus maak je niet te veel zorgen over je haar en ga lekker dingen doen die je graag doet, je krijgt er vanzelf weer zin in. Onthoud ook dat over een jaar of vijf waarschijnlijk echt goede haargroeimiddelen en HT mogelijkheden op de markt zijn, de strijd is nog niet verloren.

Ga voorlopig de Vin Diesel look en be happy.

[Jente]

Hallo, sorry dat ik even binnendring in deze thread. Ik ben Janika en zit eigenlijk op het Trichotillomanie-forum en het is vrij toevallig dat ik deze tekst las, en de lange post van Franky trok mijn aandacht. We hebben een heel ander soort probleem: jij kunt er niks aan doen dat je kaal bent, en ik doe het mijzelf aan (ik trek om onverklaarbare reden mijn eigen haar uit). Maar we voelen ons er allebei slecht door, en in een maatschappij waar uiterlijk vreselijk belangrijk is, wordt dat gevoel alleen maar sterker.
Wat me vooral interesseert is wat je schrijft over het haarwerk. Ik ben niet lang geleden naar de kapper geweest om er mij ook eentje te laten aanmeten (letterlijk en figuurlijk). Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken. Je stopt jezelf weg, je laat niet zien wie je bent. Dat is mijn bezwaar. Maar dat je er geen vervelende blikken door krijgt en niet negatief opvalt in een menigte, dat vind ik positief. Het lost onze feitelijke problemen niet op, maar het verbetert -dacht ik toch- onze levenskwaliteit.
Ik heb mijn haarwerkje nog niet, en ik weet ook niet hoe ik erop ga reageren. Ik ga het laten vastzetten zodat ik het er niet af kan halen, en dus niet kan trekken: dan kan de grote kale plek zich misschien een beetje herstellen. Misschien, als het nog niet te laat is, en als ik veel geduld heb.
Ik schrik er wel van dat jij door het haarwerk de neiging hebt om jezelf op te sluiten, en je verlegenheid tegenover meisjes vind ik ook een spijtige zaak. Maar ik herken het: voor vrouwen is mooi haar ook een teken van vrouwelijkheid, en het feit dat mijn haar is aangetast zie ik ook als afbreuk aan mijn vrouwelijkheid. Ook ik heb soms de gedachte dat mannen me niet mooi vinden omdat ik mijn hoofd onder een sjaal verstop. Toch wil ik niet dat het gebrek aan haar mijn sociale leven aantast. Ik hoop dat jij die knop ook leert om te draaien: hoe je eruit ziet, bepaalt natuurlijk hoe je je voelt en hoe mensen in eerste instantie op je reageren, maar: je karakter blijft, je wordt er niet minder door dan een ander. Mensen moeten jou een kans geven, en daar moet jij zelf voor openstaan. Als je openstaat voor een relatie, dan straal je dat uit naar de anderen. En als iemand je niet wil wegens je kale plek of kaalheid, dan is die persoon je niet waard.
Sorry voor mijn onsamenhangende verhaal, maar ik had het gevoel dat ik moest reageren. Sterkte en groetjes van Janika

[Frodo]

Frodo, dus jij hebt al wel een vriendin? Waar maak jij je dan nog druk over ? En hoezo dat vrouwen dwars door je heen kijken? Verbeeld jij je dat niet gewoon? Niet iedere vrouw valt op iedere man... smaken verschillen

Natuurlijk is het leuk als je goede relatie hebt, maar daaraan ontleen ik mijn eigenwaarde dus duidelijk niet ! Dat zou niemand moeten doen.
Als je van anderen afhankelijk bent voor een gevoel van eigenwaarde, ben je bij voorbaat kansloos. Ik heb een probleem, ook met mijn zelfbeeld. Ik heb weinig energie meer en weinig zin om dingen te ondernemen. Het feit dat ik een vriendin hebt, is dan soms een complicerende factor. Zij baalt ervan als ik lig te zeiken over mijn probleem. Maar ik ben wel heel blij dat ze er is!
Ik wil maar zeggen dat het hebben van een vriendin niet niet als het ultieme doel gezien moet worden. Je bent niks meer of minder met of zonder vriendin.

[Haarmannetje]

Oorspronkelijk geplaatst door Frodo

Natuurlijk is het leuk als je goede relatie hebt, maar daaraan ontleen ik mijn eigenwaarde dus duidelijk niet ! Dat zou niemand moeten doen.
Als je van anderen afhankelijk bent voor een gevoel van eigenwaarde, ben je bij voorbaat kansloos. Ik heb een probleem, ook met mijn zelfbeeld. Ik heb weinig energie meer en weinig zin om dingen te ondernemen. Het feit dat ik een vriendin hebt, is dan soms een complicerende factor. Zij baalt ervan als ik lig te zeiken over mijn probleem. Maar ik ben wel heel blij dat ze er is!
Ik wil maar zeggen dat het hebben van een vriendin niet niet als het ultieme doel gezien moet worden. Je bent niks meer of minder met of zonder vriendin.

Ik zeg ook niet dat je niets meer of minder bent met of zonder vriendin, maar meestal gaat haaruitval gepaard met een gevoel van verlies aan aantrekkelijkheid. Dat gevoel is bij mij in ieder geval het sterkste, voor de rest interesseert het me geen ene moer. Als ik een leuke vriendin zou hebben, dan zou ik me echt niet meer zo bezighouden met met haaruitval... en dat mag je van mij aannemen.

En over dat onlenen van eigenwaarde. Ieder mens ontleendt zijn/haar eigenwaarde aan een ander en dus ook een liefdespartner. Uiteraard gebeurt dit niet bewust, maar geheel onbewust. De mensen dicht om je heen zijn als het ware een verlengde van jouw persoon en als daarin verschuivingen plaatsvinden, werkt dat door op jouw eigen persoon. Natuurlijk moet je je daar niet bij neerleggen en zeggen dat je problemen niet meer belangrijk zijn, wanneer je een vriendin hebt. Maar ik kan mij wel goed voorstellen dat je vriendin wel eens baalt van het feit dat je zeikt over je haaruitval. Je moet toch inzien dat de relatie die jullie hebben veel waardevoller is en je haar weinig respect aandoet door over je eigen haar te zeuren, terwijl zij daar niets om geeft en veel van je houdt.

Dit sluit natuurlijk niet uit dat je niet met je haarproblemen bezig zou mogen zijn, maar probeer het in ieder geval niet ten koste van haar te doen (of wie dan ook in je naaste omgeving). Je moet zuinig zijn op mensen die echt bij je blijven om wie je bent.

[michael]

Ik zat deze morgen de krant te lezen en daar stond een stukje in over de knapste voetballers. In de lijst met lekkerste keepers stond bartehz en in de lijst met knapste voetballers stond larson. Deze jongens zijn allebei kaal (de 1 vrijwillig.) dus dat betekend dat haar voor een man absoluut niet noodzakelijk is om knap gevonden te hoeven worden. Ik merk de laatste tijd sowieso dat er steeds meer kale mannen komen in commercials en op tv. Loop voor de gein een keertje rond in amsterdam en let is op hoeveel mannen hun haar afscheren. IK vind een kale kop vaak wel iets karakterristieks hebben. Kom op jongens, er zijn belangrijkere dingen in het leven dan een gestileerd kapsel. Met een kale kop geef je een soort signaal af naar je omgeving, zo van "ik word kaal maar het intereseert me niet" Ieder mens heeft zo zijn onzekerheden, maar je omgeving heeft pas respect voor je als jij er wel mee om kan gaan.

beetje zelfspot doet het trouwens ook goed in het leven