wondjes krabben

[Diable]

Lieve allemaal,

Ik ben hier 2,5 jaar niet meer geweest, misschien kennen sommigen me nog.
Ik wilde niet geconfronteerd worden met TTM omdat het beter met me ging, maar helaas heb ik alweer sinds 2 jaar een afzakker, hoewel ik geen haren uittrek.

Ik vraag me af of meerderen van jullie wondjes op jullie hoofdhuid maken. Ik heb zelf wondjes die er al maanden, soms langer dan een jaar zitten omdat ik ze steeds stuk krab. De korstjes eet ik op.
Met haren trekken ben ik een paar jaar geleden onder begeleiding van een gedragspsycholoog gestopt. Helaas heb ik mijn gedrag nu "verplaatst" naar het krabben (pulken). Dat deed ik altijd al, dus van 2 "tics" heb ik er 1 gemaakt. Ik loop hierdoor nogs teeds met kale (vaak rode) plekken.

Herkent iemand het gepulk aan wondjes? En wat doe jij er aan? Ik weet, dat als de wondjes weg zijn, dat de drempel dan lager is, er zit dan geen korstje om aan te pulken. Maar dan moet ik er eerst een week afblijven. En dat is nou zo verdomde lastig...

Overigens heet het kortjes pulken: titillomanie
(En nagelbijten heet otillomanie)

[dian]

heeeeeeeeeeeey... Natuurlijk weet ik nog wie jij bent. Ik ben er zelf ook niet vaak meer hoor, lurk een beetje en lees 2 x in de week ofzo.

Dat pulken herken ik ook. Ik deed het ook op mijn hoofd en bij mij is dat door t dragen van pruiken over gegaan. Ik doe het nu gewoon op de rest van mijn lichaam. Kan er niet vanaf blijven en de korstjes moeten er gewoon af. Ook ik eet ze op. Yuk eigenlijk maar goed. Mijn vriend zegt regelmatig niet krabben maar dan doe ik het als ik bijvoorbeeld als ik op het toilet zit. Tips kan ik je niet geven omdat ik het zelf ook doe. Misschien iemand anders?

[Diable]

Ik vrees dat het hetzelfde is als bij TTM: zo makkelijk kom je er niet vanaf.

Ik heb nu zo hardnekkig gekrabd dat ik aan de voorkant, langs mijn haarlijn, een kale rode plek heb met 2 kleine korstjes. Alleen als ik mijn haar los draag is het enigszins te verbloemen, maar het valt sowieso ook dan op. grmbl.... wat doe ik toch stomme dingen...

[Poema]

Met plukken creeer ik ook korstjes en wondjes, die krab ik er ook af en eet ik ook op. Doe ik dus ook. Zal er wel bij horen?

[Madelief]

Ik krab ook altijd aan wondjes en dan m.n. op mijn hoofd en benen. Op mijn hoofd zijn wondjes ook de triggers om te gaan haren trekken.
Mijn benen hebben ook altijd open plekken. Ik peuter, als het nodig is, knip ik en/of trek ik met de pincet velletjes of korstjes van wondjes met als resultaat dat ze ten eerst vaak jaren open blijven, groter worden en als er dan wel weer eens een wondje de kans krijgt dicht te gaan dan is er al lang een litteken ontstaan. De huid van mijn benen is dan ook meer litteken dan normaal huid. Ik kan niet met goed fatsoen meer in een korte broek lopen zonder vragen en/of opmerkingen. De korstjes en velletjes eet ik ook op, als het korstje bijv. soms valt dan dan mist er iets in mijn ritueel van het krabben. Het korstjes moet n.l. in mijn mond, dan verpulveren met de tanden en klaar, volgende..... Eigenlijk precies hetzelfde ritueel als bij de haren alleen gaat het bij mij dan om het haarzakje dat eraf moet, voor het ritueel compleet is. Brrrr bizar gewoon, maar de waarheid

groetjes,
Madelief

[Diable]

ik herken dat gevoel van het gevallen korstje. als je korstje valt is het net of je voor niets gepulkt hebt, het gaat om de "beloning", namelijk het opeten!

Ik realiseer me nu dat daar de sleutel ligt tot het afleren: dwing jezelf die korstjes weg te gooien! Als je ze niet meer mag eten, wat is dan nog de lol van het krabben? ik ga deze methode nu proberen, wordt vervolgd...

(mocht het niet werken omdat ik ze toch opeet dan ga ik mezelf dwingen ze te bewaren en dan moet ik de bewaarde korstjes aan iemand laten zien elke week. Dat is verschrikkelijk om te doen en daarom werkt het vaak goed, zo'n methode, denk ik).