Wie stopt er mee?! We gaan er voor!

[ilseke]

Hoi meiden,
Ik ben vandaag 43 dagen nagenoeg trekvrij! En ik wil iedereen die dit wil opnemen in het clubje om de strijd aan te gaan tegen TTM !
Samen lukt het echt veel beter dan alleen. Momenteel haal ik veel hulp uit de steun van Bolleke en ik heb ook nog een niet ttm-er als buddy, nl mijn nichtje.

Ik zet hier alles neer wat mij helpt om het trekken af te bouwen, in de hoop iemand anders hier mee te helpen.
Ok, eerst en vooral, je moet het stap voor stap bekijken.

Ik heb dus een schriftje waarin ik elke dag onderverdeel in 3 groepen: voor- en namiddag en avond. Per groep turf ik wanneer ik trek (in een 2de kolom turf ik wanneer ik het haar ook opeet) Zo krijg ik een idee van mijn trekgedrag. Ik schrijf er ook bij wat de oorzaak van mijn trekgedrag was. Bijv. een ruzie, vermoeidheid...

Maar ik schrijf niet enkel de negatieve emoties er in, maar ook vooral positieve. Zoek per dag naar 1 positieve eigenschap of daad bij jezelf. Bijv. je hebt goed gereageerd op een situatie of je zag er goed uit. Dit is echt niet makkelijk in het begin, want wij zijn zeer kritisch tov onszelf. Maar doe het toch maar.

Als je dit 7 dagen volgehouden hebt dan tel je het aantal samen en neem dan het gemiddelde. Dat getal is dan een stimulans om het de week daarop iets beter te doen of op zijn minst het zelfde te houden. Werk volgens je eigen tempo, leg jezelf geen onmogelijke streefdoelen op. En hou een beloning voor ogen, bijv. eens een filmpje, etentje of kledij. Voor mezelf heb ik bijv voorgehouden dat ik na 2 weken trekvrij naar de kapper mocht. Maar zoek dingen, hoe klein ook, die je als beloning kan gebruiken.

En vooral, zoek iemand die je steunt. Dit forum is al een hele hulp, maar als er daarbij nog iemand is die je dagelijks een hart onder de riem kan steken, die je oppept, dan helpt echt!

En gaat het eens een dag minder, kijk terug in je schrift en haal hier terug moed uit.

PS. ik steek de trekvrije daggroepen in een fluokleurtje, dat geeft op hoor !

ik hoop dat er zich heel veel onder jullie geroepen voelen om zich hierbij aan te sluiten! Samen sterk meiden !!!

Ilse

[ilseke]

Blijkbaar is dit nog niet zo evident voor velen? ok, ik hoop dat mijn uitleg hierboven toch een eerste stap kan zijn.

Voila, gisteren weer een fluoroze streep erbij. Nu ga ik er terug volledig voor!

Ilse

[Stefke]

Een goed idee dat ik sinds vandaag ook ga hanteren.
Ik ben inmiddels 2 maanden bijna trekvrij, maar soms kan ik de verleiding niet weerstaan.
Ik hoop dat er meer mensen volgen.

Liefs,
Stef

[ilseke]

Stefke, welkom hier! Blijkbaar ben jij ook al goed bezig, houden zo !
Zelf ben ik nu bijna 2 mnd nagenoeg trekvrij. Ik trek soms nog een haartje, maar voor mij is de 'beloning' het opeten. Als ik dit al kan laten is de zin in trekken ook al veel minder. Dus op die manier kan ik het ook afbouwen.

Ik volg niet alle topics op dit forum, dus als je zin hebt om in een notedop te vertellen hoe TTM zich bij jou manifesteert? Ik heb misschien wel al eens iets van jou gelezen, maar ik mijn geheugen laat mij in de steek.

groetjes,
Ilse

[miejefke]

Ilse, An, Bolleke, Stefke en Jente,

Achter de schermen doe ik mee, ik denk dikwijls aan jullie, maar reageer slechts sporadisch, als ik even thuis ben lees ik de voornaamste treads.
Ik doe mijn best, maar soms komt er opeens trekdrang opzetten, momenten van onmacht.. ik kan het wel steeds beperken tot een paar haartjes, en daar ben ik fier op.
Bolleke volhouden hé zo hélemaal trekvrij, proficiat, hoe vlotten de verbouwingen? stof en nog eens stof?
Jente, leuk om nog eens iets van jou te horen, positief blijven in doen en laten hé, een collega als sociale controle zal zeker je ttm ten goed komen, een eerste stap in de goede richting, en de rest volgt vanzelf.

Wel te rusten,

Miejefke

[bolleke]

Misschien mogen we niet te hard van stapel lopen Ilse...
Uiteindelijk blijft het voor iedereen een (ander) proces en kan niemand dat forceren (niet dat dat jouw of mijn bedoeling is hé!). Verder mogen we ook niet vergeten dat zowel jij als ik in therapie zijn bij een (weliswaar andere)hulpverlener (die hebben toch ook hun inbreng, niet?).
In elk geval: ik vind het sterk wat je doet en MIJ heb je in elk geval positief beïnvloed! Thanks!

[mirjam]

Pffff confronterend zo'n oproepje. Aan de ene kant had ik meteen zoiets van ja ik doe mee aan de andere kant is er die twijfel. WIL ik eigenlijk wel stoppen? Het eeuwige gevecht met mezelf. Hier gaat het niet goed en ik heb echt wat nodig om uit de neerwaartse spiraal te komen. Jullie positieve berichtjes geven me energie. Ik ga zo een schriftje zoeken en dan leg ik dat meteen in zicht en pleisters plakken. Bedankt want ik had dit even nodig.Zo, de pleisters meteen maar geplakt.
Ik kwam hier eigenlijk nog maar sporadisch op het forum maar ik zal het maar weer eens oppakken.

[Stefke]

Hoi Ilseke,

Ik zal even vertellen hoe TTM zich bij mij manifesteert:

Al sinds mijn geboorte trek ik mijn hoofdharen. Het viel mijn ouders op dat ik dat constant deed, maar sinds ik naar school ging werd het plukken steeds erger met de rapportovergangen.
"is het een stressreactie?"

Ik merkte dat telkens bij spanningen en stress de drang om te plukken veel groter was dan normaal. Het geeft mij een gevoel van rust en gelukzadigdheid. Als ik een haar getrokken heb, dan klem ik die in mijn wijsvinger en begin er mee over mijn bovenlip te friemelen. Dat gevoel geeft mij die rust.

Het plukken van mijn haren doe ik dus alleen maar om met die haren over mijn bovenlip te gaan friemelen. Hier heb ik ook andere dingen voor gebruikt, zoals kwastharen. Maar niets gaat boven een echte haar van mezelf. Samen met mijn psycholoog hebben we afgesproken dat ik ge geplukte haren bewaar in een voorrraadpotje, zodat ik niet steeds nieuwe haren hoef te plukken en toch door kan gaan met friemelen.
Dit werkt nu uitstekend, alleen als ik dus ergens voor een tijdje ben (zegge een paar dagen), dan kan ik dus niet uit het voorraadpotje halen en dan krijg ik het moeilijk en is de drang om te plukken erg groot, soms te groot.....
Ik was afgelopen twee weken bij mijn broer om op zijn huis te passen, en ik heb gewoon mijn voorraardpotje meegenomen.

Inmiddels ben ik al twee maanden op de goede weg en merk dat mijn kale plek al aan begint te groeien.

Liefs,
Stef

[bolleke]

Hé Mirjam,
Welkom meid! Inderdaad, die eeuwige hamvraag: "WIL ik het wel echt?"
Eens je daar achter bent en het besluit genomen hebt om te stoppen, kan je er pas echt voor gaan. Zolang je twijfelt, heb je er nog steeds 'voordeel' bij om te trekken en zal je dit gedrag nooit afleren. De keuze is aan jou, al is dit ook niet waar. Want die keuze kan je niet zomaar maken, daar spelen een hoop andere factoren een rol bij...
Hoe dan ook, als je voelt dat je d'er aan toe bent, en als je echt wil, dan is het makkelijker om te mogen en kunnen steunen op lotgenoten en vrienden!
Alleen van een 'verslaving' afkomen is echt vreselijk moeilijk...
We zijn er, ook voor jou hoor!

[Glamazone]

Ik was ooit heel boos op mezelf en had zin om mn haren uit mn hoofd te trekken maar, toen ik dat deed, deed het erg veel...pijn, sindsdien heb ik het nooit meer gedaan =)

[ilseke]

hier ben ik terug.
Tja, dat niet willen stoppen is herkenbaar hoor! Ergens geeft het je een veilig gevoel, maar dit is een valse veiligheid. Wat levert het uiteindelijk op? Behalve de ontlading die van heel korte duur is brengt het veel verdriet en frustratie met zich mee. Ergens moeten we beseffen dat we het echt niet nodig hebben om te trekken. Mijn psychologe vergelijkt het in een bepaalde mate met roken. Het roken brengt de spanning naar beneden en dat doet het trekken ook bij ons. Enkel komt er bij roken nog de lichamelijke verslaving, maar de handeling en doel zijn hetzelfde volgens mij.

Je kan maar stoppen als je je sterk genoeg voelt. Begin met het begin. Zet in kaart hoeveel je trekt en wanneer en vooral, staar je niet blind op TTM alleen. Je bent zoveel meer ! Zoek alle waardevolle eigenschappen van jezelf en hou je deze ook voor. En als je wilt dan zijn wij er voor je, vergeet dat niet!

Stefke, bedankt voor je uitleg! Ja, dat met je haar over je bovenlip strijken dat is aangenaam, maar voor mij heel gevaarlijk Ik eet ze dan meestal op.
Blijkbaar helpt dat potje voor jou, misschien hebben anderen hier ook iets aan.

Meiden, ik ben vandaag dag 47 ingegaan. We doen voort en ondertussen krijg ik complimenten dat mijn haar er goed uit ziet. Dat alleen is al een stimulans. Er sneuvelt wel bijna dagelijks 1 haartje, maar ik zie het niet als een verloren strijd, neen, ik kan het trekken indijken en dat is al heel wat!

Tot volgende week !!
Ilse

[Stefke]

Hoi Ilseke,

Voor mij is het opeten van de haren meer een noodzaak geweest dan echt een verslaving. Ik at mijn haren op om het zo voor mijn ouders te verbergen dat ik weer plukte...

Liefs,
Stef

[ilseke]

Stefke, en het opeten kan jij dus met gemak laten? Dat is voor mij de echte overwinning. Het trekken op zich doet me niet zo veel, maar eens ik begin te eten...dan wordt het gevaarlijk.

BOLLEKE, sorry meid dat ik gisteren je berichtje zo laat heb gezien. Hoe gaat het vandaag met je? Je hoofd niet laten hangen door deze terugval. Kop op, jij kan dit aan! We zijn een nieuwe week, we gaan er opnieuw voor!

Liefs,
Ilse

[Oilily]

Hey Ilseke

Tis weeral lang geleden dat ik nog eens iets van me liet horen. Ik las wel veel maar geraakte op één of andere manier niet aangelogd. Nu dus wel. Je post heeft me geïnspireerd en ik ben ook begonnen met de oplijsting. Zit na aan dag 6 en gisteren heb ik zelfs niet getrokken! Enkel de eerste dag wat (17 haren) maar de dagen erna, 2, 3. Echt bijna niets. De eerste dag gebeurde het inderdaad onbewust. Zo van, ik had al getrokken en zag de haren in mijn hand maar had niet door dat ik die echt had uitgetrokken, raar hoor. Het werd tijd dat ik er nog eens bewust mee bezig ging zijn. Ik doe dus mee met de strijd!
@ Bolleke. Sorry dat ik pas nu reageer....We wonen in hetzelfde huis in Wilrijk, ze is er gewoon komen bijwonen.Tis heel relax en soms ook ambiance

[ilseke]

leuk nog eens iets van je te horen Oilily. Doe maar lekker mee met ons.

Ik begin in een gevaarlijke zone te komen. Ik trek niet zoveel haren uit, maar breek ze nu af en eet die deeltjes dan op. Gisteren zo'n 5 stukjes opgegeten. Dat is een gevaarlijk spel dat ik nu speel en ik moet er mee ophouden.
Ik heb last van PMS en ik merk dat dit altijd een moeilijkere periode wordt. Maar dat mag een excuus zijn, ik moet me herpakken.

Morgen mag ik gelukkig terug naar mijn psychologe. Daar kijk ik wel naar uit. Bij haar vind ik soms terug dat extra beetje kracht.

Hoe gaat het met de rest van jullie?

Liefs,
Ilse