'De verslaving voorbij'

[bolleke]

Zoals beloofd dus, 'De verslaving voorbij'...

Dit boek van Jan Geurtz kwam ik per toeval tegen in een tweedehandswinkeltje. Ik voelde me aangetrokken door de titel, kocht het en... raakte bijna verslaafd aan zijn woorden...
Het is nogal moeilijk om hier een volledig boek te verduidelijken, ik raad jullie aan om het zelf te lezen (Jan Geurtz is trouwens een Nederlander en heeft een eigen website). Toch probeer ik zijn woorden even te vertalen naar ttm-normen.

Hij heeft het vooral over rook-, drank-, drugs-, eet-, gok-, seks-, medicatie- en relatieverslavingen. Maar ergens spreekt hij ook over dwanghandelingen. Dat woord heb ik (in gedachten) dan telkens vervangen door ttm. En het werkte... ik bedoel, ik herkende een groot stuk van mezelf. Op pagina 12 schrijft hij trouwens: "Dit boek werkt voor iedereen die zich bekneld voelt in een situatie met een of meer van de volgende vier kenmerken: dwangmatigheid, afhankelijkheid, angst en destructiviteit." Is dat niet op ons lijf geschreven?? Op het mijne in elk geval wel...

Het komt er eigenlijk op neer dat elke vorm van verslaving gegroeid is uit on-vrede. Ik begreep hierbij dus de onvrede in mezelf, met mezelf en in de situatie waarin ik me toen (op 14-jarige leeftijd) bevond. Onvrede als gevolg van angst, verdriet, teleurstelling, het gevoel er niet bij te horen of ergens niet op mijn plaats te zijn... (vul zelf in).
Verder schrijft hij: "Eén van de redenen dat je verslaafd geraakt bent, is juist je verlangen om pijnlijke of negatieve aspecten van je leven te ontvluchten of te verdoezelen" Oké, probeer dit niet te grootschalig te zien... ga er gewoon maar van uit dat er ooit wel een reden zal geweest zijn. (Psychoanalyse kan je hierbij helpen maar daar gaat het nu niet over).
Het belangrijkste is echter dat die reden om te starten met harentrekken niet dezelfde reden is die ons doet verder trekken! En dit is meestal het twijfelpunt: ofwel blijf je zoeken naar de oorzaak, blijf je werken aan je emoties en aan je valkuilen, ofwel werk je aan je gedrag, je handeling, je verslaving. Jammer genoeg geven geen van beiden 100% resultaat! (Zou de combinatie ideaal zijn? Misschien wel, maar ook onbetaalbaar )

Maar wat Jan Geurtz zegt is het volgende:
Ooit is er een reden geweest (die onvrede dus), wat daarna gebeurt is een vicieuze cirkel...
"De verslaving levert je een aantal voordelen op; (...) het is kalmerend, rustgevend, het levert genot, kicks, veiligheid en geborgenheid (...). Het eerste gebruik van het middel (het eerste haar) vindt bijna altijd plaats in een situatie van relatieve onzekerheid over jezelf (...) De lichamelijke beloning is het genot, of de kick (...) De psychische beloning bij het eerste gebruik: wat er op dat moment ook aan onzekerheid en negatieve gevoelens over jezelf is, het wordt door het gebruik van de verslavingshandeling tijdelijk opgeheven en omgekeerd in zijn tegendeel..."
Ik weet dat het nogal zware stof is maar je moèt dit niet lezen hé...
Oké, voor de geïnteresseerden dan...
"Wat er ook is aan onzekerheid, geremdheid, geblokkeerdheid, twijfel aan jezelf, machteloosheid om je leven te veranderen, eenzaamheid of gewoon verveling, het middel heft dit tekort op. Ook als je je van dat tekort en die negatieve gevoelens niet eens bewust was. Dit is de psychische beloning van verslaving: een tijdelijke en kunstmatige vermindering van de emotionele beknotting van jezelf."

Einde citaat. Morgen (of later) doe ik verder. Laat dit eerst een beetje doordringen...
Slaapzacht x