Hoe gaat het?

[Stefke]

Tic-vrij is denk ik ook niet zomaar haalbaar; daar is echt een gedragsverandering voor nodig.

Sinds een paar maanden ben ik ook trek-vrij (op bepaalde dagen na, maar een kleine terugval vind ik ook niet erg) maar de tic om te 'spelen' met de haren is nog altijd aanwezig. Daarom ook doblij dat mijn partner een masker met haar heeft gekocht, waar ik de haren van uittrek. Ten eerste zijn ze veel sterker dan mijn eigen haar (waardoor mijn eigen haar minder aantrekkelijk wordt) en ten tweede zit er voor jaren haar op dat masker.

Eigenlijk heb ik (en mijn partner denk ik ook wel) me er bij neergelegd dat ik TTM heb en geaccepteerd dat ik het heb. Ben ook niet echt meer opzoek naar een oplossing om er van af te komen, maar geef het een plek in mijn leven.

Deze combinatie geeft zoveel rust dat de schaamte en de stress er omheen weg is, waardoor de drang/dwang minder is dan vroeger.

[Karentje]

@ Stefke: dat vind ik een hele positieve instelling! Alleen weet ik niet of ik het ooit een plaats in mijn leven ga kunnen geven: ik veranderde vroeger zo graag van kapsel, nu is het bv lang en kan ik het opsteken (ik heb gelukkig veel en dik haar zodat de kale plekken verborgen blijven maar heb bv een hele dunne staart tegenover vroeger), maar ik haat de onzekerheid die erbij gepaard gaat: als de wind blaast, oei, mijn haar gaat toch geen kale plekken tonen enzovoort...

Als je een kleine terugval hebt, hoe geraak je dan terug op de goede rails? Ik kan trek-vrij blijven zolang ik niet aan mezelf toegeef om het op te eten... Eens ik dat doe, dan kan ik weer helemaal opnieuw beginnen...
Mja iets dat we natuurlijk al 17jaar doen, leren we ook niet zo snel af...

[jartje]

Helaba iedereen,
het is nu superlang geleden dat ik nog eens iets op het forum heb geschreven

ik zie dat iedereen zo zijn ups and downs heeft (gehad).
Ik ben daar geen uitzondering in,zelf ben ik amper een week trekvrij geweest sinds ik ook 17jaar geleden ben begonnen met trekken.
Niet gemakkelijk,zeker nu de zon niet zo vaak schijnt,ik mis die echt.
kben trg begonnen met nagelbijten,en kprobeer er trg vanaf te graken.

Heb nu terug een heel lieve vriend,ik heb het hem direct gezegd da ik TTM had,hij maakte daar geen probleem van,gelukkig maar.
mijn zus weet er nu ook van,ik heb het haar durven zeggen,eindelijk.

Ik denk als hobby zanglessen te gaan nemen,kwestie om bezig te blijven,dan kan ik da haar ook ni in mn mond steken,mss helpt het wel om mijn stres te minderen.

ik probeer de TTM ook een plaats in mn leven te geven,
maar soms kan ik dat ook zo hard vevloeken.
Zoals nu tewijl ik aant typen ben,trek ik heel veel uit,
Ik ga dus nu stoppen,en mij met iets actievers bezig houden.

Ik wens alle TTM'ers nog veel geluk om trekvrij te worden.

met heel mijn hart,jartje