even me hart luchten

Kaantje · 19 november 2002, 23:45

Hoi allemaal.

Met mij gaat alles redelijk goed.
Ik moet vrijdag ingeleid worden om de baby te halen.
Ik kijk daar erg tegen op omdat ik dan nog langer met een pruik op moet lopen in het ziekenhuis. Plus zijn de weeen veel heftiger en pijnlijker met het infuus dat weet ik nog goed van de eerste keer toen werd de baby ook gehaald.
Plus is mijn kat 2 uur geleden met een bebloed pootje binnen gekomen die drie breuken heeft en ook nog een achterpoot die waarschijnlijk gebroken is. De dierenarts denkt dat ze is aangereden. Het beesie lijd zoveel pijn dat ze niet eens onder narcose kan om foto''s te maken van de breuken en wonden omdat haar hartslag veel te hoog is en er vocht in haar longen zit.
Het ziet er erg slecht uit en de dierenarts denkt ook dat we haar moeten in laten slapen als de breuken te erg zijn. Ik moet zeggen dat ik nu in een verdoofde toestand leef. Het lijkt wel of mijn stressgehalte getest wordt. Ik hou zoveel van dat beesie.
Ze is altijd een soort kindje voor me geweest. Ik heb zoveel met die kat meegemaakt.
Ik ben blij te horen dat de meeting goed was verlopen en de volgende keer wil ik er zeker bij zijn.
Ik hoop dat ik morgen beter bericht heb over me kat.

Groetjes karin

gre · 20 november 2002, 11:54

Beste Kaantje,
Ik lees nooit overdag op de haarweb, maar nu vanochtend wel
en ik lees jouw berichtje.
Ja dit is een rot tijd voor jou, behalve dat je vrijdag voor de baby
ingeleid wordt, is je kat aangereden.
Ik hoop, maar je denkt zelf niet, dat het beestje
te redden is. Ik weet precies wat je voelt.
Ik heb zelf 2 katten en ben er zelf ook erg aan gehecht.
Ook dat gedoe met die pruik en de aankomende bevalling is geen leuk vooruitzicht.
Toch hoop ik, dat de het goed doorstaat en dat je baby gezond mag zijn.
Ik leef echt met je mee!
Groeten Gre.

monique3 · 20 november 2002, 12:57

Dag meissie, leuk om van je te horen ondanks het bericht.
Spannend zeg, dat je nu al weet dat je kindje vrijdag geboren gaat worden. Ik hoop dat het mee valt, want het hoeft niet zo te zijn dat het net als de eerste keer gaat. Want je krijgt nu je tweede kind, meestal dan gaat dat wat makkelijker omdat de weg al is vrijgemaakt.
Maarja, het heeft geen zin om je er druk over te maken, je gaat het vrijdag allemaal meemaken, dus je kunt je vasthouden aan het idee dat je vrijdag weer moeder word en je kindje kunt zien en vasthouden.
En dan kun je weer langzaam aan herstellen.

Maar het is heel vervelend voor je dat er nu een paar dingen door elkaar lopen, bevalling, pruik, gewonde kat.
Dat zul je net zien, dat er dan meerdere dingen tegelijk spelen, daar ben je niet echt mee geholpen nu.
Ik hoop dat je kat gered kan worden, en over je pruik moet je maar niet teveel nadenken. Ik deed dat ook, maar ik ben gewoon bevallen in het ziekenhuis met pruik op, en niemand heeft er raar van opgekeken.
En ach wat kan jou het schelen, na een dag zijn ze je alweer vergeten.
En wat kan er trouwens gebeuren als men ziet dat je een pruik draagt? Niemand kan vermoeden wat de echte reden is dat je de pruik draagt.
Nee meissie, neem maar van me aan, laat al je gedachtes over je pruik maar los, je hebt je energie dadelijk hard nodig voor het ter wereld brengen van je kindje.
En je kat, daar kun je nu ook even niets aan doen.
Ik zal vrijdag aan je denken, al heb je daar weinig aan.
Veel sterkte ene tot binnekort, laat je even weten wat het is geworden?
liefs van Monique3.

bolleke · 20 november 2002, 21:59

Hoi Kaantje,
Ook van mij nog even een bemoedigend woordje.
Wat de kat betreft, erg meid. Ik heb ooit staan huilen in de winkel toen onze kat overreden was. Iedereen verklaarde me gek maar ik hàd verdriet om dat beest!
Maar ach, je moet maar denken, je krijgt er iets héél moois voor in de plaats, ja toch!? Ik hoop dat het een wolk van een baby wordt!!!
En wat die pruik betreft. Ik ben ook twee keer bevallen mèt een pruik op m'n kop. Niemand die dààr belang aan hecht hoor. Op dàt moment ben jij, maar vooral jouw kindje hèt belangrijkste.
En dan zijn alle ogen gericht op dat wonder.
GENIET ervan en laat de rest voor wat het is, probeer die zorgen een beetje los te laten, alles komt in orde!
We duimen vrijdag met je mee (of moet ik zeggen, persen met je mee?)
Succes!
Bolleke

Kaantje · 20 november 2002, 23:43

Hoi

Ik heb nieuws over mijn kat.
Hij kan gered worden alleen dan moest hij naar een specialist en dan werd het kostenplaatje over de 1000 euro.
Duizend euro die ik niet bezit en zelfs niet kan afbetalen.
We hebben het al moeilijk genoeg.
Of de dierenarts zou zelf zijn voorpoot spalken maar dan had ik kans dat het pootje misvormd was en dat hij dan geamputeerd moest worden en dan moest ik elke week 2 keer komen.
Met een pasgeboren baby een zoontje van 20 maanden en een kat onderin de kinderwagen en dan vijf kilometer lopen of zo zag ik ook niet zitten. PLus daarbij zouden de kosten dan ook erg hoog oplopen.En dan zou ze nooit meer naar buiten kunnen vanwege haar kwetsbaarheid. Wat dus ook geen optie was.
Nu vroeg ik als iemand niet de kat over kon nemen anders moest ik hem in laten slapen en dat wou ik niet.
Maar wonder boven wonder was de dierenarts assistente helemaal verliefd op haar geworden en wou haar graag overnemen van me.
Ze heeft zelf twee katten die niet naar buiten mochten en ze wou snoes mijn poes graag overnemen. Ik dolblij omdat ik het beesie zo kon redden en dus toegestemd. Moest ik sávonds even langs komen om een afstandbriefje te schrijven. Snoes was al geopereerd aan haar voorpoot maar de poot was zo verbrijzeld dat het niet meer te redden was en hebben ze het pootje dus geamputeerd. Arm beesie. Ik heb samen met mij gezin nog afscheid van haar genomen. Waarvan ik nu nog een miselijk gevoel heb in mijn maag.
Want allerlei vragen kwamen op van, ja maar nu ze geamputeerd is hoeft ze niet meer 2 keer per week langs te komen? En de kosten zijn nu ook niet zo hoog. Heb ik haar te snel opgeven?
De dierenarts had zelf nog voorgesteld dat ik het een jaar later kon betalen, alleen toen dacht ik nog dat ik elke week 2 keer langs moesten komen zes weken lang. Ik weet niet als dat nu nog steeds moet of niet.Volgens mij niet want dat had te maken met verwissen van spalk en verband. Maar aan de andere kant denk ik dat ik de juiste beslissing heb genomen. Want met het aankomende kindje kan ik snoes niet de zorg en liefde geven die ze verdiend naar zo'n zwaar ongeluk. Dus nu is ze in de handen van iemand die haar de medische zorg kan geven en liefde en daar leg ik me bij neer. Dat geld zo'n grote invloed hebt op je beslissingen is eigenlijk van het gekke. Ze was daarvoor ook al ziek geweest en toen moest ik twee maanden wachten voordat ik haar medicijnen kon kopen. Daarom kan ze beter bij de dierenarts assistente blijven die hoeft aan de kast maar open te trekken. Ik hoop dat het goed gaat met haar in haar nieuwe thuis straks.

Oh monique ik weet al wat het is, het is nog een jongen dat weet ik al vanaf 30 weken toen heb ik een echo gekregen.
KOmt goed uit want ik heb nog zes vuilenszakken vol met kleding liggen van de eerste.
NOu jullie horen wel hoe de bevalling is gegaan!
Tot schrijfs

groetjes karin

monique3 · 21 november 2002, 13:18

Dag kaantje.
Wat fijn dat het goed gaat komen met je kat.
ik weet zelf hoeveel je kunt houden van een dier, en hoe machteloos je je kunt voelen als je niet kunt helpen.
Ik heb zelf mijn lievelingskat verloren, ik was toen intern opgenomen in een kliniek voor gedragstherapie.
Mijn moeder zorgde voor mijn kat. Op een dag, want ik belde elke dag naar huis, vertelde mijn moeder dat de kat zo raar deed. Hij bleef steeds maar op dezelfde plek liggen, at bijna niet.
Ik was heel erg ongerust, ik zei dat mijn moeder hem met de taxi meteen naar de dierenarts moest brengen. Dat heeft ze gedaan, bleek hij een accuute niervergiftiging te hebben, moest met spoed geopereerd worden, maar dat was teveel bovenop de vergiftiging. Hij is er niet van uit de narcose gekomen.
Ik heb me heel lang schuldig gevoeld, want als ik thuis was geweest had ik veel sneller in de gaten gehad dat er iets mis was met hem. Maarja, dat is achteraf en ik krijg hem toch niet terug, helaas!
Maar goed dit even tussendoor.

Wat leuk dat je al weet dat je nog een zoontje gaat krijgen, had ons nog maar even in spanning gelaten :-)
Maar goed, hopelijk kun je je bij je beslissing neerleggen (kat) en heb je morgen alle concentratie voor je kindje wat geboren moet gaan worden.
Kaantje, veel kracht en een goede bevalling.
Sterkte, Monique3.

Kaantje · 21 november 2002, 16:39

Nog even het nieuwe nieuws hehe

Ik word nu zaterdag ingeleid omdat het vrijdag te druk was.
Wel heb ik al drie centimeter ontsluiting en hebben ze me gestript. Ben benieuwd. Je hoort het wel

Groetjes karin

ernestina · 22 november 2002, 16:02

Hallo Kaantje,

Ik wil je even heel veel succes toewensen a.s. zaterdag!

Dat alles maar heel goed mag gaan, Ernestina

monique3 · 22 november 2002, 20:44

Meissie, sterkte morgen,ik zal morgen aan je denken terwijl ik bij St.Klaas op schoot zit (geintje).
succes morgen, Monique3.

19 november 2002, 23:45	#1
Kaantje HaarWeb lid Geregistreerd: 29 april 2002 Locatie: Flevoland Berichten: 93	even me hart luchten Hoi allemaal. Met mij gaat alles redelijk goed. Ik moet vrijdag ingeleid worden om de baby te halen. Ik kijk daar erg tegen op omdat ik dan nog langer met een pruik op moet lopen in het ziekenhuis. Plus zijn de weeen veel heftiger en pijnlijker met het infuus dat weet ik nog goed van de eerste keer toen werd de baby ook gehaald. Plus is mijn kat 2 uur geleden met een bebloed pootje binnen gekomen die drie breuken heeft en ook nog een achterpoot die waarschijnlijk gebroken is. De dierenarts denkt dat ze is aangereden. Het beesie lijd zoveel pijn dat ze niet eens onder narcose kan om foto''s te maken van de breuken en wonden omdat haar hartslag veel te hoog is en er vocht in haar longen zit. Het ziet er erg slecht uit en de dierenarts denkt ook dat we haar moeten in laten slapen als de breuken te erg zijn. Ik moet zeggen dat ik nu in een verdoofde toestand leef. Het lijkt wel of mijn stressgehalte getest wordt. Ik hou zoveel van dat beesie. Ze is altijd een soort kindje voor me geweest. Ik heb zoveel met die kat meegemaakt. Ik ben blij te horen dat de meeting goed was verlopen en de volgende keer wil ik er zeker bij zijn. Ik hoop dat ik morgen beter bericht heb over me kat. Groetjes karin

20 november 2002, 11:54	#2
gre HaarWeb lid Geregistreerd: 26 mei 2002 Locatie: zuid-holland Berichten: 45	kaantje Beste Kaantje, Ik lees nooit overdag op de haarweb, maar nu vanochtend wel en ik lees jouw berichtje. Ja dit is een rot tijd voor jou, behalve dat je vrijdag voor de baby ingeleid wordt, is je kat aangereden. Ik hoop, maar je denkt zelf niet, dat het beestje te redden is. Ik weet precies wat je voelt. Ik heb zelf 2 katten en ben er zelf ook erg aan gehecht. Ook dat gedoe met die pruik en de aankomende bevalling is geen leuk vooruitzicht. Toch hoop ik, dat de het goed doorstaat en dat je baby gezond mag zijn. Ik leef echt met je mee! Groeten Gre.

20 november 2002, 12:57	#3
monique3 HaarWeb lid Geregistreerd: 18 augustus 2001 Locatie: netherlands Berichten: 642	Sterkte Kaantje! Dag meissie, leuk om van je te horen ondanks het bericht. Spannend zeg, dat je nu al weet dat je kindje vrijdag geboren gaat worden. Ik hoop dat het mee valt, want het hoeft niet zo te zijn dat het net als de eerste keer gaat. Want je krijgt nu je tweede kind, meestal dan gaat dat wat makkelijker omdat de weg al is vrijgemaakt. Maarja, het heeft geen zin om je er druk over te maken, je gaat het vrijdag allemaal meemaken, dus je kunt je vasthouden aan het idee dat je vrijdag weer moeder word en je kindje kunt zien en vasthouden. En dan kun je weer langzaam aan herstellen. Maar het is heel vervelend voor je dat er nu een paar dingen door elkaar lopen, bevalling, pruik, gewonde kat. Dat zul je net zien, dat er dan meerdere dingen tegelijk spelen, daar ben je niet echt mee geholpen nu. Ik hoop dat je kat gered kan worden, en over je pruik moet je maar niet teveel nadenken. Ik deed dat ook, maar ik ben gewoon bevallen in het ziekenhuis met pruik op, en niemand heeft er raar van opgekeken. En ach wat kan jou het schelen, na een dag zijn ze je alweer vergeten. En wat kan er trouwens gebeuren als men ziet dat je een pruik draagt? Niemand kan vermoeden wat de echte reden is dat je de pruik draagt. Nee meissie, neem maar van me aan, laat al je gedachtes over je pruik maar los, je hebt je energie dadelijk hard nodig voor het ter wereld brengen van je kindje. En je kat, daar kun je nu ook even niets aan doen. Ik zal vrijdag aan je denken, al heb je daar weinig aan. Veel sterkte ene tot binnekort, laat je even weten wat het is geworden? liefs van Monique3.

20 november 2002, 21:59	#4
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	de moed erin houden! Hoi Kaantje, Ook van mij nog even een bemoedigend woordje. Wat de kat betreft, erg meid. Ik heb ooit staan huilen in de winkel toen onze kat overreden was. Iedereen verklaarde me gek maar ik hàd verdriet om dat beest! Maar ach, je moet maar denken, je krijgt er iets héél moois voor in de plaats, ja toch!? Ik hoop dat het een wolk van een baby wordt!!! En wat die pruik betreft. Ik ben ook twee keer bevallen mèt een pruik op m'n kop. Niemand die dààr belang aan hecht hoor. Op dàt moment ben jij, maar vooral jouw kindje hèt belangrijkste. En dan zijn alle ogen gericht op dat wonder. GENIET ervan en laat de rest voor wat het is, probeer die zorgen een beetje los te laten, alles komt in orde! We duimen vrijdag met je mee (of moet ik zeggen, persen met je mee?) Succes! Bolleke

20 november 2002, 23:43	#5
Kaantje HaarWeb lid Geregistreerd: 29 april 2002 Locatie: Flevoland Berichten: 93	Dank je voor jullie lieve berichtjes Hoi Ik heb nieuws over mijn kat. Hij kan gered worden alleen dan moest hij naar een specialist en dan werd het kostenplaatje over de 1000 euro. Duizend euro die ik niet bezit en zelfs niet kan afbetalen. We hebben het al moeilijk genoeg. Of de dierenarts zou zelf zijn voorpoot spalken maar dan had ik kans dat het pootje misvormd was en dat hij dan geamputeerd moest worden en dan moest ik elke week 2 keer komen. Met een pasgeboren baby een zoontje van 20 maanden en een kat onderin de kinderwagen en dan vijf kilometer lopen of zo zag ik ook niet zitten. PLus daarbij zouden de kosten dan ook erg hoog oplopen.En dan zou ze nooit meer naar buiten kunnen vanwege haar kwetsbaarheid. Wat dus ook geen optie was. Nu vroeg ik als iemand niet de kat over kon nemen anders moest ik hem in laten slapen en dat wou ik niet. Maar wonder boven wonder was de dierenarts assistente helemaal verliefd op haar geworden en wou haar graag overnemen van me. Ze heeft zelf twee katten die niet naar buiten mochten en ze wou snoes mijn poes graag overnemen. Ik dolblij omdat ik het beesie zo kon redden en dus toegestemd. Moest ik sávonds even langs komen om een afstandbriefje te schrijven. Snoes was al geopereerd aan haar voorpoot maar de poot was zo verbrijzeld dat het niet meer te redden was en hebben ze het pootje dus geamputeerd. Arm beesie. Ik heb samen met mij gezin nog afscheid van haar genomen. Waarvan ik nu nog een miselijk gevoel heb in mijn maag. Want allerlei vragen kwamen op van, ja maar nu ze geamputeerd is hoeft ze niet meer 2 keer per week langs te komen? En de kosten zijn nu ook niet zo hoog. Heb ik haar te snel opgeven? De dierenarts had zelf nog voorgesteld dat ik het een jaar later kon betalen, alleen toen dacht ik nog dat ik elke week 2 keer langs moesten komen zes weken lang. Ik weet niet als dat nu nog steeds moet of niet.Volgens mij niet want dat had te maken met verwissen van spalk en verband. Maar aan de andere kant denk ik dat ik de juiste beslissing heb genomen. Want met het aankomende kindje kan ik snoes niet de zorg en liefde geven die ze verdiend naar zo'n zwaar ongeluk. Dus nu is ze in de handen van iemand die haar de medische zorg kan geven en liefde en daar leg ik me bij neer. Dat geld zo'n grote invloed hebt op je beslissingen is eigenlijk van het gekke. Ze was daarvoor ook al ziek geweest en toen moest ik twee maanden wachten voordat ik haar medicijnen kon kopen. Daarom kan ze beter bij de dierenarts assistente blijven die hoeft aan de kast maar open te trekken. Ik hoop dat het goed gaat met haar in haar nieuwe thuis straks. Oh monique ik weet al wat het is, het is nog een jongen dat weet ik al vanaf 30 weken toen heb ik een echo gekregen. KOmt goed uit want ik heb nog zes vuilenszakken vol met kleding liggen van de eerste. NOu jullie horen wel hoe de bevalling is gegaan! Tot schrijfs groetjes karin

21 november 2002, 13:18	#6
monique3 HaarWeb lid Geregistreerd: 18 augustus 2001 Locatie: netherlands Berichten: 642	Aan kaantje. Dag kaantje. Wat fijn dat het goed gaat komen met je kat. ik weet zelf hoeveel je kunt houden van een dier, en hoe machteloos je je kunt voelen als je niet kunt helpen. Ik heb zelf mijn lievelingskat verloren, ik was toen intern opgenomen in een kliniek voor gedragstherapie. Mijn moeder zorgde voor mijn kat. Op een dag, want ik belde elke dag naar huis, vertelde mijn moeder dat de kat zo raar deed. Hij bleef steeds maar op dezelfde plek liggen, at bijna niet. Ik was heel erg ongerust, ik zei dat mijn moeder hem met de taxi meteen naar de dierenarts moest brengen. Dat heeft ze gedaan, bleek hij een accuute niervergiftiging te hebben, moest met spoed geopereerd worden, maar dat was teveel bovenop de vergiftiging. Hij is er niet van uit de narcose gekomen. Ik heb me heel lang schuldig gevoeld, want als ik thuis was geweest had ik veel sneller in de gaten gehad dat er iets mis was met hem. Maarja, dat is achteraf en ik krijg hem toch niet terug, helaas! Maar goed dit even tussendoor. Wat leuk dat je al weet dat je nog een zoontje gaat krijgen, had ons nog maar even in spanning gelaten :-) Maar goed, hopelijk kun je je bij je beslissing neerleggen (kat) en heb je morgen alle concentratie voor je kindje wat geboren moet gaan worden. Kaantje, veel kracht en een goede bevalling. Sterkte, Monique3.

21 november 2002, 16:39	#7
Kaantje HaarWeb lid Geregistreerd: 29 april 2002 Locatie: Flevoland Berichten: 93	Hoi Nog even het nieuwe nieuws hehe Ik word nu zaterdag ingeleid omdat het vrijdag te druk was. Wel heb ik al drie centimeter ontsluiting en hebben ze me gestript. Ben benieuwd. Je hoort het wel Groetjes karin

22 november 2002, 16:02	#8
ernestina HaarWeb lid Geregistreerd: 29 april 2002 Locatie: Soest Berichten: 152	Succes Hallo Kaantje, Ik wil je even heel veel succes toewensen a.s. zaterdag! Dat alles maar heel goed mag gaan, Ernestina

22 november 2002, 20:44	#9
monique3 HaarWeb lid Geregistreerd: 18 augustus 2001 Locatie: netherlands Berichten: 642	Sterkte kaantje!! Meissie, sterkte morgen,ik zal morgen aan je denken terwijl ik bij St.Klaas op schoot zit (geintje). succes morgen, Monique3.