Haarweb Forum  
Bijna 100.000 bezoekers p/mnd! Zie hier

Ga terug   Haarweb Forum > Trichotillomanie > TTM - Algemeen

Reageren
 
Discussietools Discussie waarderen Weergave
Oud 29 juli 2009, 22:01   #46
wishofnight
HaarWeb lid
 
wishofnight's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 3 mei 2005
Locatie: belgie - kontich
Berichten: 38
Een artikel in het laatste nieuws. Ik maakte er een topic over aan hier al, misshcien dat er hier mensen zijn die er meer over weten.

http://www.hln.be/hln/nl/37/Psycho/a...ken-haar.dhtml
wishofnight is offline   Met citaat reageren
Oud 31 juli 2009, 18:04   #47
Rupsje
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 31 juli 2009
Berichten: 1
Hallo allemaal,

Meer dan een jaar geleden vond ik dit forum al, nadat ik op aanraden van mijn psycholoog wat was gaan opzoeken over Trichotillomanie. Op dat moment vond ik het te confronterend om de reacties te lezen en al helemaal om mijn verhaal te vertellen. Nu is het dan toch eindelijk het goede moment, blijkbaar. Het gaat een enorm verhaal worden, sorry alvast. Waarschijnlijk is dit vooral een stukje therapie voor mij, en is het een extra als anderen het lezen.

Ik ben 21 en ben sinds mijn 17e begonnen met haartrekken. Destijds was ik net begonnen met een intensieve therapie tegen mijn sociale fobie, bloosangst en lichte depressie. Mezelf moeten confronteren met mijn grootste angsten bracht enorm veel spanning met zich mee, en ik zocht naar manieren om controle te houden. Hierdoor ontwikkelde ik OCD, en had ik allerlei dwangmatige maniertjes die mijn leven beheersten (alle handelingen tellen, zo veel dat ik vaak zelfs te laat kwam op school). De psychiater schrok hiervan, en gaf me meer medicatie naast antidepressiva, en ik probeerde er vanaf te komen. Dit lukte, maar de onrust en angst die ik voelde, was natuurlijk niet weg en ik zocht onbewust naar iets anders om het niet meer te voelen. Het begon met plukken aan mijn wenkbrauwen. Er werd geprobeerd om me daarvan af te helpen, maar het werd alleen maar erger. Ik merkte dat de korte pijn die je bij het haartrekken ervaart, me rustiger maakte. Kort daarna begon ik helaas aan mijn hoofdhaar te trekken en het werd van kwaad tot erger. Eerst deed ik het niet in publieke situaties door schaamte, maar na een tijdje kon me dat ook niets meer schelen. Mijn therapeute wist niet wat ze ermee aanmoest en heeft me doorverwezen naar het ambulatorium in Nijmegen, waar ze een methode hebben tegen TTM. Hiervan staat ook nog een oproep op dit forum. Tijdens het trekken 'zoek' ik meestal een 'goede' haar door er zachtjes aan te trekken en wanneer het 'goed' voelt, trek ik er met korte rukjes aan. Dit vind ik moeilijk om te zeggen omdat ik me dan zo pervers voel, maar het fijnste moment is, wanneer de wortel eruit komt. Het korte moment van lichte pijn, en dan een soort tintelige of fijne sensatie en een soort adrenaline die er soms bij te pas komt. Dan bestudeer ik de wortel meestal, want die vind ik er interessant uitzien. Vervolgens gooi ik de haar op de grond. Daarna komt het schuldgevoel natuurlijk.

Ondertussen voelde ik me steeds ellendiger eronder en durfde ik niet meer naar de kapper. Ik wilde er koste wat kost vanaf. Ondertussen kampte ik helaas nog steeds met (verminderde) sociale fobie/faalangst. Tijdens therapie is vanalles geprobeerd; op mijn handen zitten nadat ik een haar getrokken had, handschoenen aan, pet op, haren in een envelop doen, etc. Het leek erop dat het hielp, want na een tijdje trok ik nog maar rond de 25 haren per dag. Helaas had ik erg veel stress en ook weer een terugval waar ik eigenlijk nooit bovenop ben gekomen.

Ik voel me vaak wanhopig, omdat ik er nog steeds niet vanaf ben en hier ook lees dat er veel mensen niet vanaf komen. Ik voel me een mislukkeling omdat de gedragstherapie niet bij me aan lijkt te slaan. Het ging een tijd iets beter, maar ik ben een half jaar naar het buitenland geweest en het was erger dan ooit toen. Het paradoxale is, dat ik intens jaloers kan zijn op mooie, volle en glanzende kapsels van anderen. Ook heb ik een steeds beter beeld van mezelf en kan ik vol overtuiging tegen mezelf zeggen dat ik een mooie haarbos VERDIEN. Maar de impuls lijkt te sterk.

Wat ik wel uit de therapie heb gehaald, is dat ik nu zie dat ik in het begin enorm in de slachtofferrol zat. Nooit wilde ik toegeven dat de gedachte dat ik niet kán stoppen, niet waar is. Ik wíl niet stoppen. Altijd gaf ik de TTM de schuld. Maar het is gewoon zo; als ik er niet kaal van zou worden, zou ik het willen blijven doen. De pogingen om te stoppen zijn op pure wilskracht, en ik zit nog te wachten op het 'knopje', de verbinding waardoor ik er opeens geen behoefte meer aan zal hebben. Dat ik niet meer van die excuus gedachten zal hebben. Terugkijkend, weet ik nu dat ik eigenlijk al mijn hele leven mezelf lichtelijk pijn heb gedaan om rust te krijgen. Zo drukte ik heel hard met mijn nagels in mijn arm wanneer mijn ouders weer eens ruzie maakten. Ook heb ik het nooit erg gevonden om puistjes uit te knijpen. Te korte pijn die daarbij vrijkomt, maakt me rustig en geeft een soort adrenaline.

Sorry voor het onsamenhangende en lange verhaal. Ben benieuwd of iemand het uitleest. De reden hiervoor is denk ik dat ik nu al 7 maanden geen therapie heb gehad ivm buitenland en even mijn verhaal kwijt moet. Langzaam ben ik weer een kleine strijd met de TTM aangegaan. Ik tel hoeveel haren ik eruit trek en schrijf dit op. Op een goede dag blijf ik onder de 55. Hopelijk kan ik het ooit meer onder controle houden en kan ik eindelijk het mooie kapsel en volle haar hebben waar ik al tijden van droom.
Rupsje is offline   Met citaat reageren
Oud 4 augustus 2009, 14:57   #48
Lnn
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 4 augustus 2009
Berichten: 7
Post Ttm

Heb sinds kort ontdekt dat ik trichotillomanie heb, hoe ik het ontdekt heb? Door een artikel te lezen uit een jongerentijdschrift. Een meisje vertelde haar verhaal en hier hoorde ik voor de eerste keer over trichotillomanie. Heb me hierna uitgebreid geïnformeerd en kwam op jullie forum terecht.

Ik ben ondertussen 19 jaar maar heb het al van mijn 11 jaar, geloof ik. Ik had zo een drang om aan mijn wenkbrauwen en wimpers te trekken dat het een obsessie werd. Natuurlijk begonnen de ouders het te merken en werden boos. Ik moest er vanaf blijven of ik zou kanker krijgen en sterven. Het beterde even maar paar maanden later kwam de drang terug. Had ondertussen wel geleerd om het minder te laten opvallen.
Ik begon ook met hoofdharen uit te trekken, wel niet zo extreem als sommige hier op het forum, toen met het haar op mijn armen en benen. Ik pakte het haartje met mijn duim en middelvinger en trok het uit. Hmm, ik voelde me zo ontspannen dat ik het bleef herhalen. Ik vond me wel een 'freak' worden, want wie trekt er nu in godsnaam zijn haren uit? Ik besloot om er vanaf te raken. Eerst knipte ik mijn nagels zo kort, dat het niet meer lukte. Later toen ik meer vrouw werd, scheerde ik mijn haar op mijn benen ver elke dag, zodat ik geen haar had om uit te kunnen trekken. Met het haar op mijn armen was ik ondertussen gestopt.
Toen kocht ik mij een pincet en begon dit als vervanging te gebruiken. Ik stond weer terug bij af. Ik merkte wel dat het tijdens de examens erger werd en in de winterperiode maakte ik dan altijd dat ik nylonkousen droeg, dit was moeilijker om erbij te geraken. De stress werd erger en niets van mijn hulpmiddeltjes werkte nog, ik gaf het gewoon op, ik kon er niet meer aan weerstaan. Tot nu, nu ik het ontdekt heb, wil ik het nog een keer zelfstandig proberen, alhoewel ik nu al in paniek geraak. Ik word er zo moedeloos van dat er geen echte behandeling voor is. Ik zie mij gewoon niet als echtgenote of moeder nog haren uittrekken .
Gelukkig heb ik nu een vriend die me steunt. Hij is de eerste aan wie ik het vertel, en nu aan jullie. Voorlopig blijft het hierbij want ik schaam me nog steeds dood.

Nu ik zo nadenk, zou het kunnen dat dit erfelijk is?
Ik heb me onlangs gerealiseerd dat toen ik met trichotillomanie begon, ik mijn moeder ook vaak aan haar wenkbrauwen zag trekken met haar vingers. Ze trekt ook vaak hoofdharen uit en als papa haar dan bezig ziet zegt hij: stop er mee of je hebt geen haar meer.
De broer heeft volgens mij ook last van trichotillomanie. Hij heeft waarschijnlijk last van stress waardoor hij grote kroeten in zijn haar heeft, die hij dan ook uittrekt samen met zijn haar.
Maar de mama en de broer doen dit in het bijzijn van andere gezinsleden in tegenstelling tot mij. Ik schaam mij dood en zet me dan alleen op mijn kamer, in mijn bed, op de rand van mijn kast of bureau.

Dit was mijn verhaal, ik vertel mijn verhaal omdat het voor een deel wel oplucht en ik hoop dat anderen dat ook doen. De mensen moeten beseffen dat trichotillomanie bestaat. Het mag geen taboe blijven!!
Lnn is offline   Met citaat reageren
Oud 4 augustus 2009, 16:08   #49
Lnn
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 4 augustus 2009
Berichten: 7
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Annek Bekijk bericht
Vandaag googelde ik op "dwangneurotisch epileren" en kwam via via op deze site terecht. Als ik de verhalen zo lees is het bij mij niet hetzelfde, vandaar mijn vraag of ik ook trichotillomanie zou kunnen hebben.
Sinds een jaar of twee/drie is het epileren van mijn wenkbrauwen een soort "verslaving" geworden. Ik epileer ze nu vrijwel iedere dag en krijg hierdoor wondjes onder en tussen mijn wenkbrauwen, omdat ik maar doorga terwijl het haartje echt te kort is om eruit te trekken. Vaak tot bloedens toe. Als het niet lukt een bepaald haartje eruit te trekken wacht ik tot de volgende dag en maak het wondje weer open om het nog een keer te proberen. Gevolg is dat ik altijd wel kleine wondjes heb, die ik wel kan camoufleren met make-up, maar daardoor genezen ze weer langzamer. Behalve mijn wenkbrauwen doe ik dat ook wel op andere plekken op mijn lichaam, bijvoorbeeld onder mijn navel, maar dat is nog niet zo uit de hand gelopen dat ik dat iedere dag "moet" doen. Ik word er echt gek van: ik heb het niet meer in de hand lijkt wel. Iedere keer neem ik me voor om die wenkbrauwen een paar dagen met rust te laten om die wondjes te laten genezen, maar dat hou ik zelden vol. Voordat dit een 'verslaving' werd had ik geen ingegroeide haartjes onder mijn wenkbrauwen, maar door dat pulken wordt dat juist steeds erger.
Zou dit ook (een vorm van) trichotillomanie kunnen zijn? En heeft iemand tips om hier beter mee om te gaan? Alvast bedankt!!!


Hey Annek, Je hebt ook trichotillomanie volgens mij. Ik wil ook elke dag mijn wenkbrauwen epileren en trek ook mijn haren onder mijn navel uit. Maar bij mij blijft het daar niet bij, ik trek zowat overal haren uit.
Lnn
Lnn is offline   Met citaat reageren
Oud 5 augustus 2009, 13:25   #50
Lila
Proefkonijn
 
Lila's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 november 2004
Berichten: 310
Hallo Rupsje en Lnn, en Welkom op Haarweb!

In welk tijdschrijft had je het gelezen Lnn? Was dat de Girlz toevallig? Het meisje dat dat geschreven heeft zit hier ook op Haarweb. Misschien is het wel leuk om haar te laten weten dat jij nu weet wat je hebt dankzij haar artikel.

Op dit moment wordt er in Amerika een groot onderzoek gedaan naar de genen die van invloed lijken te zijn op TTM. Dat het erfelijk is staat eigenlijk al vast. (Mijn opa had het ook dus ik kan me daar helemaal in vinden ). Ze zijn nu aan het onderzoeken welke genen een afwijking vertonen en wat voor afwijking dat is. Bij muizen met TTM hebben ze die afwijkende genen al gevonden.
TTMers hebben bloed en speeksel afgestaan voor dit onderzoek. Ik ben erg benieuwd wat eruit gaat komen.
__________________
Weblog: TLC Conference 2009

Bereid je maar vast voor
op de dag dat alles beter is.
Lila is offline   Met citaat reageren
Oud 8 augustus 2009, 16:07   #51
lies
HaarWeb lid
 
lies's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 17 april 2004
Berichten: 347
vreemd, want ik weet niet beter dat ze al jaren geleden een soortgelijk onderzoek hebben gedaan bij ratten.
en ik geloof dus weer niet dat het erfelijk is. Wat ik me dan wel weer kan voorstellen is dat een gen defect( wat ik ook weer een beetje vreemd vind) en dat het door andere factoren weer wordt geactiveerd.
Dat er iets in de basis anders is dan bij anderen wil ik wel geloven. Overgins hebben wij last van ons gedrag toch denk ik dat het wel ergens een functie zal hebben.
lies is offline   Met citaat reageren
Oud 9 augustus 2009, 00:04   #52
Lila
Proefkonijn
 
Lila's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 november 2004
Berichten: 310
Zo heb ik het ook gehoord bij muizen Lies. Er is een genetisch defect dat zich laat gelden afhankelijk van de omstandigheden. Dus als je het genetisch defect hebt wil dat nog niet zeggen dat je ook echt TTM krijgt, maar heb je het defect niet dan kun je het zeker niet krijgen.

Dus volgens mij denken we hetzelfde, maar trekken we een andere conclusie.

Je zou nog wel kunnen discussiëren over de vraag hoe dat defect er dan in komt. Ik denk dat meekrijgen van je ouders een stuk meer voor de hand ligt dan spontane genmutatie bij elke TTM-patiënt. Maarja, je weet het niet met die kernproeven van de vorige eeuw...

Verder ben ik het helemaal met je eens dat we er érgens blijkbaar voordeel uit halen om onze haren uit te trekken. Dat is een bekend verschijnsel in de psychologie en psychiatrie. Zelfs gedrag dat heel destructief is levert een patiënt iets op, anders zou hij het niet doen. Dat is ook altijd mijn uitgangspunt geweest bij TTM.
__________________
Weblog: TLC Conference 2009

Bereid je maar vast voor
op de dag dat alles beter is.
Lila is offline   Met citaat reageren
Oud 9 augustus 2009, 16:04   #53
lies
HaarWeb lid
 
lies's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 17 april 2004
Berichten: 347
Oh nee hoor dan denken we wel hetzelfde. Het klonk nu zo van het is erfeljk dus andere in je famillie hebben het ook maar ik had meer zoiets van volgens mij hoeft dat niet omdat niet bij iedereen dat wordt geactiveerd om wat voor reden dan ook. Kunnen ze nog wel als het ware drager zijn van het defect. Dus ik geloof wel dat we op een lijn zitten.

Ik ken dat verhaal van die ratten al jaren maar ik heb er nooit geen concrete informatie over kunnen vinden. Maar goed ze doen dat onderzoek nu bij muizen.
lies is offline   Met citaat reageren
Oud 9 augustus 2009, 21:14   #54
Fleurrr
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 9 augustus 2009
Berichten: 136
Nieuw op het forum

Goedenavond iedereen,

Hoewel ik liever niet op een forum als dit terecht was gekomen, ben ik eerlijk gezegd opgelucht nu ik weet dat ik niet de enige ben.

Ik ben een meisje van 18jaar en sinds een maand of 2 is het plukken niet meer houdbaar!
Als ik erover nadenk trek ik m'n haren al uit sinds mijn kindertijd. Niet zo extreem, gelukkig maar. Tegenwoordig zijn er veel kale plekken op mn hoofd, ik heb nog maar 4x zo weinig haar als pakweg een halfjaar geleden.
Iedereen heeft zijn eigen ervaring, maar bij mij zit het zo:
Vooral tijdens het studeren heb ik telkens het automatisme om aan mn haren te zitten, mijn hoofdhuid begint zeg maar te jeuken, er komt die drang om eraan te komen, om ze uiteindelijk uit te trekken. Elke keer als ik die berg haar dan zie liggen word ik echt verdrietig, boos, radeloos.
Vorige week werd het me echt teveel. Ik heb het mijn moeder verteld en ging naar de dokter, die me meteen doorstuurde naar een psycholoog. Het is verbazend hoeveel zaken er bij die persoon naar boven komen. Ik hoop althans door te praten over mijn verleden, en door oplossingen te zoeken voor dit gedrag, ik er uiteindelijk toch van af geraak. Ik durf tegenwoordig amper nog buitenkomen.

Ook hoop ik dat ik hier steun kan vinden wanneer de drang het hoogst is. Erover praten moet zeker helpen, denk ik. Het geeft hoop om te lezen dat anderen een periode plukvrij zijn, en op dit moment is dat een grote droom. Ik kijk nu wel al 2uur rond op dit forum en heb nog maar 3 haren uitgetrokken. Bizar!

Mijn berichtje is precies wat lang geworden..
Ik wens iedereen heel veel succes!

Fleur
Fleurrr is offline   Met citaat reageren
Oud 10 augustus 2009, 15:29   #55
Lila
Proefkonijn
 
Lila's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 november 2004
Berichten: 310
Hoi Fleurr en welkom op Haarweb.

Fijn he, om te weten dat je niet de enige bent. Daar wordt het plukken op zichzelf vaak al minder van. Maar dat had je al gemerkt.
__________________
Weblog: TLC Conference 2009

Bereid je maar vast voor
op de dag dat alles beter is.
Lila is offline   Met citaat reageren
Oud 21 augustus 2009, 12:23   #56
Lnn
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 4 augustus 2009
Berichten: 7
Post

Hey,

Het artikel kwam uit een joepie die verschenen is in 2008 geloof ik. Een echt artikel was het niet, een meisje legde gewoon haar probleem uit in zo een rubriekje. Mensen van de joepie schreven dat ze aan ttm leed, en zo wist ik het dus ook.

Ben ondertussen al een tweetal weken gestopt met het haar uittrekken van mijn benen. Niet dat ik echt gestopt ben, want op andere plekken trek ik nog. Maar ik ben blij dat het al niet meer mijn benen zijn. Daar is het namelijk het extreemst. Al heel veel op het punt gestaan om te breken en toe te geven, maar dan licht ik mijn vriend in. Hij kan me dan altijd overhalen om het niet te doen. Morgen, krijg ik namelijk een verrassing omdat ik het dan al zo lang heb uitgehouden en ik moet toegeven, mijn nieuwsgierigheid helpt me er ook een deel door .
Ben eigenlijk wel fier op mijn eigen, want ik zit nu in mijn herexamens maar toch pluk ik niet, terwijl ik toch telkens ik wil beginnen met leren de drang voel om eerst nog even te 'ontspannen'.

Ik had al verteld van de mama en broer die soms ook haar uittrekken, vandaag bevestigde mijn broer dat weer. Hij zat in de zetel en ik zag het hem doen, hij zei het zelfs ook. Hij zat eerst, terwijl hij een strip las, met een haar te spelen, erna trok hij het uit en zat hij er gefascineerd naar te kijken. Moet toegeven dat het best raar is om iemand bezig te zien.

Laatst gewijzigd door Lnn; 21 augustus 2009 om 12:31
Lnn is offline   Met citaat reageren
Oud 21 augustus 2009, 13:34   #57
Lnn
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 4 augustus 2009
Berichten: 7
Wat ik me afvraag, zitten er hier veel mensen uit België?
Lnn is offline   Met citaat reageren
Oud 23 augustus 2009, 00:27   #58
saarii_1991
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 23 augustus 2009
Berichten: 2
nieuw lid

hoii , ik ben sarina, 17 jaar uit Antwerpen, en heb al van mijn 12 jaar ongeveer TTM.
is het normaal dat ik soms plukken haar bijhou omdat ik het leuk vind om eraan te frutselen?
zijn er nog mensen van rond de 17 jaar uit eht antwerpse?

x
saarii_1991 is offline   Met citaat reageren
Oud 23 augustus 2009, 00:28   #59
saarii_1991
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 23 augustus 2009
Berichten: 2
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Lnn Bekijk bericht
Wat ik me afvraag, zitten er hier veel mensen uit België?
ik kom uit belgië, Antwerpen.

x
saarii_1991 is offline   Met citaat reageren
Oud 25 augustus 2009, 12:40   #60
Lnn
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 4 augustus 2009
Berichten: 7
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door saarii_1991 Bekijk bericht
ik kom uit belgië, Antwerpen.

x

Ik uit Oost-Vlaanderen
Lnn is offline   Met citaat reageren
Reageren

Discussietools
Weergave Geef een waardering voor deze discussie
Geef een waardering voor deze discussie:

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie

Soortgelijke discussies
Discussie Auteur Forum Reacties Laatste bericht
Ziekte en Gezondheid Grover Inspiratie 2 22 februari 2006 12:24
Van jeZelf houden - door Louise Hay. Grover Inspiratie 2 15 mei 2005 15:42
Status update HaarWeb (v3.0.0): NIEUW HaarWeb Forum is in de lucht! Webmaster Mededelingen 7 19 april 2004 22:48


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 21:23.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Produced by Limelight Studios. Copyright © 2001-2024 Stichting HaarWeb.