Haarweb Forum  
Bijna 100.000 bezoekers p/mnd! Zie hier

Ga terug   Haarweb Forum > Trichotillomanie > Boeken en artikelen

Reageren
 
Discussietools Discussie waarderen Weergave
Oud 19 november 2008, 13:14   #1
Maeseke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 november 2008
Berichten: 4
School

Hey iedereen,

Ik studeer voor maatschappelijk assistent in mijn laatste jaar.
Voor psychopathologie moeten we een paper schrijven over een stoornis, dat we zelf mogen kiezen.

Tijdens de lessen kwam trichotillomanie kort aan bod. Het leek me heel interessant en leerrijk, omdat het toch een aandoening is die weinig gekend is.

In mijn paper ben ik al aan de behandeling. Ik beschrijf de gedragstherapie waarin Baer 5 stappen gaat onderscheiden. Namelijk Bewustwordingstraining, tegenrespons aanleren, ontspanningstraining, contingentie management en generalisatietraining.

Ik kan dit natuurlijk allemaal terug vinden in boeken of op het internet wat dit inhoud, maar ik zou graag een persoonlijk voorbeeld toevoegen aan mijn paper.

Is het mogelijk dat een patiënt van gedragstherapie deze 5 stappen kort toelicht vanuit eigen ervaring?

Ik zou het heel vriendelijk vinden.

Groetjes Ellen x
Maeseke is offline   Met citaat reageren
Oud 19 november 2008, 13:16   #2
bolleke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 3 december 2001
Locatie: Antwerpen
Berichten: 1.670
Ellen,
Mag ik vragen waar jij je studies doet? Gewoon uit interesse...
Verder hoop ik oprecht dat mensen zich hier aanmelden, maar ik ben een beetje bang dat dat niet zal gebeuren.
Je gooit met woorden uit het vakjargon, en wij zijn maar 'gewone' mensen. Wij ervaren die dingen dus niet zo systematisch zoals jij ze voorschrijft. Ik bedoel maar, ttm kan moeilijk beschouwd worden als een aandoening waar je dan een simpele therapie tegenaan gooit. Meestal is de behandeling een mix van verschillende zaken waarbij zowel ontspanning, bewustwording, andere voeding- en leefgewoontes, omgaan met emoties enz... DOOR elkaar heen lopen...
Ik kan je natuurlijk wel een aantal voorbeelden geven. Maar ik wil dat men zich in de opleiding daar goed bewust van is, dat ttm niet eenvoudig te behandelen is.
Ik vraag me trouwens af of lotgenoten zich herkennen in de therapie van Baer. Wordt er in Nijmegen op deze manier gewerkt? En zo ja, waarom falen dan zoveel behandelingen? Faalt de therapie of faalt de manier waarop men met mensen omgaat?

Maar goed, tof dat er interesse voor is! En goed dat ttm in de lessen wordt gezien...
Groetjes, Bolleke (Daniëla)
__________________
Bolleke (Daniëla)
"Dromen worden waar als wij ze waar maken"
bolleke is offline   Met citaat reageren
Oud 19 november 2008, 16:33   #3
Maeseke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 november 2008
Berichten: 4
Hallo,

Ik doe mijn studies in Antwerpen, op hogeschool Artesis (vroeger was dat Hogeschool Antwerpen).

Ik heb je boek gelezen en was aangenaam verrast. Eigenlijk ben ik niet zo een lezer, maar dit boek kon me wel vasthouden. Het heeft me veel bijgeleerd.

In mijn paper staat het idd heel systematisch uitgelegd, maar ik moet nog een voorstelling geven over mijn onderwerp aan mijn klasgenoten. Daar zal ik zeker vermelden dat het in de werkelijkheid door elkaar loopt. Daarom vond ik het wel leuk een levend voorbeeld te geven, dan krijg ik er een beter beeld over maar ook mijn klasgenoten.

U stelt enorme interessante vragen over de behandeling. Heeft u ook al eens contact gehad met een Maatschappelijk asssitent(e)? Zo ja, hoe heeft die persoon u dan geholpen? ( Ook een onderdeel van de paper, hoe kunnen wij, als maatschappelijk assistent, een persoon met trichotillomanie zo goed mogelijk begeleiden.)

Groetjes Xx
Maeseke is offline   Met citaat reageren
Oud 19 november 2008, 17:42   #4
bolleke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 3 december 2001
Locatie: Antwerpen
Berichten: 1.670
Hoi, wat een toeval... ik woon in het Antwerpse...

Neen, ik heb nooit contact gehad met een maatschappelijke assistent(e) (behalve dan bij een opname in een psychotherapeutisch centrum, maar dat was puur om formaliteiten te regelen)
Ik vraag me trouwens af in welke context dat dan zou moeten gebeuren, verband houdende met ttm. Ik heb een aandoening en ga daarmee naar de dokter of de therapeut. Waar zit de schakel met een maatschappelijke assistent(e)? Ttm is geen indicatie op zich om ziekverlof te krijgen, dus ook daar zie ik geen link.

Ik zou het wel weten hoor, waar en hoe maatschappelijke assistenten zich nuttig kunnen maken, maar ik heb nooit het geluk gehad om dat te mogen ervaren. Is er dan toch hoop??

PS/ ik geloof dat Lila wèl ervaring heeft met een maatschappelijke assistente.
Lila, kan jij er meer over vertellen?

Ellen, vuur gerust je vragen af... interessant!
Groetjes
__________________
Bolleke (Daniëla)
"Dromen worden waar als wij ze waar maken"
bolleke is offline   Met citaat reageren
Oud 20 november 2008, 15:53   #5
Maeseke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 november 2008
Berichten: 4
Een MA (maatschappelijk assistent) kan met heel veel verschillende stoornissen in contact komen, daarom niet altijd rechtstreeks.

Een MA staat bekend voor het luisteren naar problemen van een cliënt. Achteraf kan gezocht worden naar oplossingen. Er kan doorverwezen worden, aangezien er zoveel vertakkingen zijn in de sociale sector. (cliënten weten om den duur niet meer waar heen te gaan met hun probleem). Er kan miss geholpen worden aan de schaamte die ttm'ers ervaren, de naaste omgeving kan betrokken worden, opzoeken van lotgenoten,... Ik denk dat er wel veel mogelijke redenen zijn waarom een MA wordt ingeschakeld.

Hoe denk jij dat ze hun nuttig zouden kunnen maken?

Groetjes x
Maeseke is offline   Met citaat reageren
Oud 20 november 2008, 20:48   #6
Lila
Proefkonijn
 
Lila's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 november 2004
Berichten: 310
Presente!

Ik ga inderdaad elke maand naar een maatschappelijk werkster in het ziekenhuis, nu al iets van anderhalf jaar. Ik vind het heel prettig en ik heb er ook al veel aan gehad. We hebben het voornamelijk over hoe ik in het dagelijks leven kan omgaan met mijn 'handicap'; hoe het gaat qua werk, de relatie met mijn ouders, mijn dagindeling, mijn relatie met anderen enz. Eigenlijk gewoon mijn functioneren in het dagelijks leven dus.

Ik heb ook wel gesprekken gehad met een psycholoog (ook in het ziekenhuis), maar dat vond ik niet prettig. Dat was erg gericht op het veranderen van mij, op het 'beter maken'. Het Maatschappelijk Werk doet dat niet. Daar heb ik juist geleerd om te accepteren wie ik ben en mijn leven zo in te richten dat het voor mij 'te leven' is. Ik probeer niet langer mijzelf in een keurslijf te proppen dat ik niet pas.
Mijn ouders konden dat moeilijk accepteren, want zij hadden toch liever dat ik 'normaal' was, of tenminste deed alsof ik dat was. Het Maatschappelijk Werk heeft mij gesteund om toch mijn eigen weg te gaan.

Ik zie het Maatschappelijk Werk ook als een soort surrogaat-ouders. Ze kunnen je advies geven over het dagelijks leven, maar dan wel op een neutrale, professionele manier. Ze zijn niet zo emotioneel betrokken als je ouders, en dat is soms wel beter.

Een voorbeeldje: Ik ben een ramp met het netjes houden van mijn huis. Ik ruim nooit op en ik was nooit af; ik stel het veel te lang uit. Een typisch kenmerk van TTMers denk ik. Ik heb mezelf daar altijd om verafschuwd, en ook mijn ouders zijn vaak boos op mij geweest. Nu had ik bedacht dat ik misschien maar eens een afwasmachine aan moest schaffen. Dat is op zich natuurlijk onzin, want ik heb tijd genoeg, ben maar alleen en mankeer niks aan mijn handjes, dus ik kan makkelijk even afwassen. Alleen ik weet van mezelf: Ik doe het gewoon niet! Bovendien is een afwasmachine best wel een rib uit mijn lijf. Ik heb het aan mijn moeder verteld, en die vond het ook te belachelijk voor woorden. 'Als dat water dat zo'n ding verspilt! Je kan net zo makkelijk gewoon even afwassen'. Maar de maatschappelijk werkster zei: Jij weet van jezelf dat je niet afwast. Je weet dat nu al zoveel jaar, je hebt jezelf al zo gepijnigd om het te veranderen, maar dat lukt je niet. Verwacht je dat het je in de toekomst wel gaat lukken? Nee? Neem het dan als gegeven aan en probeer daar zo goed mogelijk naar te handelen.
Dus ik heb toch die afwasmachine gekocht (zo'n mini-ding en tweedehands, dus niet duur). Het is nog steeds een bende in mijn huis, maar er slingeren geen borden met etensresten meer door mijn huis en ik kan mijn aanrecht weer zien! Daardoor durf ik nu héééél soms ook wel eens mensen bij mij thuis uit te nodigen. En het is gewoon een hele opluchting dat er niet altijd een dijk van een afwas op mij staat te wachten.

En zo is er elke maand wel iets. Alles bij elkaar is mijn leven er toch al een heel stuk prettiger op geworden dankzij het Maatschappleijk Werk.

Ohja, ze hebben mij ook getipt dat ik wel in aanmerking kon komen voor een WAjong-uitkering (arbeidsongeschiktheid) en toen ik eenmaal op keuringsgesprek moest komen hebben we dat eerst geoefend. En met succes dus! Dat is ook heel belangrijk voor mij geweest.
__________________
Weblog: TLC Conference 2009

Bereid je maar vast voor
op de dag dat alles beter is.
Lila is offline   Met citaat reageren
Oud 21 november 2008, 19:00   #7
bolleke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 3 december 2001
Locatie: Antwerpen
Berichten: 1.670
Aha! Alweer een tipje van de sluier opgelicht Lila! Jij hebt dus een persoonlijke coach, want zo zie ik het. (Ivm je boekje, echt van primordiaal belang om te vermelden bij je 'plan van aanpak')... maar dat mail ik je liever persoonlijk .
Ellen, dit is dus idd wat een MA kan doen. Hij of zij kan een bijzondere schakel zijn in het TOTAALPAKKET. Zoals het bij Lila gebeurt, is het te mooi om te geloven. Ik kan me dan ook moeilijk voorstellen dat ttm alleen aanleiding was tot de inbreng van een MA. (Was het niet 'depressie' en het gevolg daarvan, nl werkonbekwaamheid?). Is de MA dan ingeschakeld als tussenpersoon ivm controle op die werkonbekwaamheid? Hier in België is ttm op zich geen indicatie tot terugval op ziekenkas. Blijven werken dus... tenzij je oververmoeid en depressief wordt van de combinatie, maar dan nog zal men alle aandacht geven aan je depressie en je vermoeidheid (de ttm is voor de meeste controleartsen een 'ver-van-mijn-bed-show').
Anderzijds is het ook zo dat mensen met ttm zich zodanig schamen om wat ze doen dat ze ook zelf niet de ttm op de voorgrond gaan plaatsen. Tenzij een goede hulpverlener of een goed-opgeleide maatschappelijk ass. dit plaatje doorprikt!!! Een prachtige opdracht voor maatsch. ass.-en!!

Maar ik stel me nog steeds de vraag; hoe kom je hier in België met je ttm bij een MA terecht?
Als patiënt ga je naar je huisarts, die verwijst je door naar een psychiater of psycholoog (in het beste geval). In het ergste geval verwijst hij je door naar een dermatologe om te checken of je wel de waarheid spreekt (onvoorstelbaar maar persoonlijk meegemaakt ).
Als je zelf het initatief neemt om een hulpverlener op te zoeken, dan zal hij of zij je persoonlijk proberen te 'helpen', met meestal beperkte kennis (over wat ttm eigenlijk is) en zelden of nooit zal er naar het totaalpakket gekeken worden. Op die manier kan je jaren vasthangen aan een therapeut zonder dat er veel verandert. Het wordt dan een moeizaam proces waarbij je als patiënt het gevoel hebt dat je er alleen voorstaat.
Met een MA niet dus...
Maar hoe kan de link gelegd worden?

Ellen, ik denk dat je alweer wat stof hebt om over na te denken en om dieper op in te gaan. Ik ben eigenlijk heel blij dat er vanuit die richting eens interesse is... Het is een invalshoek waar ik zelf nooit aan gedacht had, maar die (zie Lila) prima werkt!
Is er dan toch nog hoop?

Groetjes,
__________________
Bolleke (Daniëla)
"Dromen worden waar als wij ze waar maken"
bolleke is offline   Met citaat reageren
Oud 24 november 2008, 12:27   #8
Maeseke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 november 2008
Berichten: 4
Hey,

Ik denk ook dat iemand met ttm niet naar een MA gaat stappen voor
de aandoening, maar voor andere problemen die hij ondervindt.
Uiteindelijk zal de stoornis wel aan bod komen en kan er aan gewerkt worden.

Een heel interessant verhaal van Lila, kan ik zeker iets mee doen.

Of er hoop is, daar kan ik niet op antwoorden. Natuurlijk hoop ik dat een MA het leven van een ttm'er leefbaar en aangenaam kan maken.

Groetjes E.
Maeseke is offline   Met citaat reageren
Reageren

Discussietools
Weergave Geef een waardering voor deze discussie
Geef een waardering voor deze discussie:

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie

Soortgelijke discussies
Discussie Auteur Forum Reacties Laatste bericht
Monique3 in Intiem Lies86 Boeken en artikelen 14 3 juli 2009 18:38
Ook nieuw hier Jami AA - Algemeen 10 29 oktober 2008 00:22
Mijn hoofd. Natalee TTM - Algemeen 5 11 september 2007 15:26
Hallo allemaal! zonnestraal TTM - Algemeen 510 6 september 2006 13:21


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 10:02.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Produced by Limelight Studios. Copyright © 2001-2024 Stichting HaarWeb.