Terugval!

_rainbow_ · 28 maart 2009, 22:19

Hallo allemaal,

Ik heb zo net een zware terugval gehad, de wenkbrauwen en wimpers die ik had laten groeien en waar ik zo trots op weg...zijn verdwenen! Hoe kan ik mezelf dit aan doen! Ik bleef maar plukken en plukken...todat er niks meer over was. Hoe kan je tijdens een terugval sterk zijn en de schade beperkt houden? Ik moet nu weer helemaal opnieuw beginnen. Ik ben van streek en erg emotioneel. Ik schrik vanmezelf als k in de spiegel kijk. Ik kan dit niet meer aan.....het maakt me kapot....ik ben alleen maar aan het huilen...ik wil beter worden....ik haat me leven!

bolleke · 29 maart 2009, 11:34

Zo velen onder ons begrijpen perfect hoe jij je voelt

... we hebben het allemaal al zo dikwijls meegemaakt. Jammer genoeg. Zeggen dat dit bij de ziekte hoort is natuurlijk een magere troost. En toch is het zo. Het is gebeurd, het is voorbij... de schade is groot en het verdriet, de pijn, de boosheid onmetelijk.
En wat ik nu ga zeggen is een cliché, maar het is uit de grond van mijn hart en ik meen het dus: ween eens goed, huil je te pletter en neem dan een besluit. Sta recht en bedenk dat dit een veldslag is maar niet de oorlog. Je hebt één keer verloren. Je kan opnieuw beginnen en er opnieuw voor gaan. Je bent gevallen, oké, schud dan NU het zand van je kleren en ga door, recht vooruit! JIJ hebt niet gefaald, jouw ziekte heeft je weer eens flink te grazen genomen. Heel, hèèl jammer, maar gedaan, voorbij, achter de rug...
Morgen, neen vandaag is een nieuwe dag. Ga naar buiten, voel af en toe de zon en bedenk dat JIJ meer bent dan je wimpers, wenkbrauwen, je uiterlijk is slechts schijn. Wees goed vanbinnen en straal dàt uit. Je zal zien, mensen zullen je met vriendschap omringen en op die manier krijg je de kracht om er opnieuw voor te gaan...
Ik ga alvast een eindje mee, je bent niet alleen!!!
X

_rainbow_ · 29 maart 2009, 13:48

Dank je Bolleke echt bedankt,

Jij heb zulke mooie woorden..en door die woorden krijg ik weer kracht om opnieuw te beginnen en weer de strijd aan te gaan met TTM. Je bent een goed mens met een mooi hart echt waar! Ik ga mezelf weer oppakken en niet meer verdrietig blijven en depressief blijven. Ik moet genieten van het leven met of zonders wimpers en wenkbrauwen. Ik zeg dit nu wel makkelijk maar zo makkelijk is dit niet. Ik ga over een paar weken beginnen met therapie en hopelijk gaat het me lukken om tijdens een terugval de schade beperkt te houden en niet alles eraf plukken tot ik kaal ben. Die vreselijke terugval! Na zoveel mooie volle haren en dan de volgende minuut een kaal gezicht. Ik wil tijdens een terugval bewust zijn dat ik als ik door ga en door ga dan kaal wordt. Ik wil op z'n minst wat haren over houden, dat ik de kracht nog heb om door te gaan. Als ik mijn kale gezicht zie dan schrik ik...ik wil dit niet meer ik ben echt moe van alles...maar ik moet ik geloof in mezelf en ga door....

Liefs Rainbow!

En bolleke hartstikke bedankt....jou motiverende bericht doet mij veel!

Jorinde · 1 april 2009, 13:26

Ik snap wat je bedoeld, _Rainbow_! Het is vreselijk als je zó hard ergens voor gewerkt hebt, je wenkbrauwen en wimpers zijn helemaal terug, en dat je de volgende minuut helemaallweer terug bij af bent. Zelf heb ik ook geen wenkbrauwen, mijn wimpers laat ik zitten, maar mijn haar aan de rechterkant van mijn hoofd is heel kort. De haren op mijn hoofd kan ik onderhand bijna met rust laten, maar mijn wenkbrauwen zijn voor de zoveelste keer weg. Ik vind het echt heel naar voor je, je kan het er altijd met me over hebben, misschien dat het oplucht om het er met iemand over te hebben. Ik wens je heel veel succes, blijf proberen en geef de moed niet op, want ook zonder wenkbrauwen en wimpers kan je gelukkig zijn. Voor mij is het ook moeilijk om dat te geloven, ik voel me een alien, overal waar ik ben. Maar ik ga ook proberen om dat niet meer te denken. Laten we het samen proberen en NIET opgeven!

Lila · 2 april 2009, 16:38

Hoi Rainbow

Das mooi balen, zo'n terugval.

Heb je een idee waardoor de terugval is veroorzaakt? Is er iets bijzonders gebeurd in de dagen ervoor of heb je iets bijzonders gedaan? Als je dat weet dan kun je het misschien in de toekomst voorkomen. Het helpt misschien ook tegen het machteloze gevoel dat je nu hebt.

_rainbow_ · 14 april 2009, 08:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jorinde

Ik snap wat je bedoeld, _Rainbow_! Het is vreselijk als je zó hard ergens voor gewerkt hebt, je wenkbrauwen en wimpers zijn helemaal terug, en dat je de volgende minuut helemaallweer terug bij af bent. Zelf heb ik ook geen wenkbrauwen, mijn wimpers laat ik zitten, maar mijn haar aan de rechterkant van mijn hoofd is heel kort. De haren op mijn hoofd kan ik onderhand bijna met rust laten, maar mijn wenkbrauwen zijn voor de zoveelste keer weg. Ik vind het echt heel naar voor je, je kan het er altijd met me over hebben, misschien dat het oplucht om het er met iemand over te hebben. Ik wens je heel veel succes, blijf proberen en geef de moed niet op, want ook zonder wenkbrauwen en wimpers kan je gelukkig zijn. Voor mij is het ook moeilijk om dat te geloven, ik voel me een alien, overal waar ik ben. Maar ik ga ook proberen om dat niet meer te denken. Laten we het samen proberen en NIET opgeven!

Hoi Jorinde,

Ik voel me ook overal waar ik ben lelijk en een alien. Ik heb het gevoel dat ik nooit echt gelukkig zal worden. Ik wil ook een keer wakker worden zonder van mezelf te schrikken en niet meer afhankelijk zijn van make-up. Ik voel me de laatste tijd ook depressief en kan om de kleinste dingen erg woedend worden en flip ik helemaal in me hoofd en de huilbuien stoppen maar niet. Denk je dat ik misschien aan de antidepressiva moet? Ik wil weer rust in me leven...Zolang ik niet rustig wordt wordt ik niet beter. Ik heb gisteren weer een zware terugval gehad en ben nu op mijn werk...voel me zo down. Me ogen prikken heb veel wimpers eruit getrokken. Maar goed ik moet verder hoe moeilijk het ook is...Jorinde bij mij kan je ook altijd terecht om je hart te luchten.

Veel liefs Rainbow!!!

_rainbow_ · 14 april 2009, 08:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Lila

Hoi Rainbow

Das mooi balen, zo'n terugval.

Heb je een idee waardoor de terugval is veroorzaakt? Is er iets bijzonders gebeurd in de dagen ervoor of heb je iets bijzonders gedaan? Als je dat weet dan kun je het misschien in de toekomst voorkomen. Het helpt misschien ook tegen het machteloze gevoel dat je nu hebt.

Ik baal ontzettend!!! Ik worstel met mijn gedachtes....ik probeer altijd te analyseren waarom ik heb geplukt en wat de mogelijke oorzaken kunnen zijn maar ik kom er niet uit...en daarom heb ik proffecionele hulp gezocht maarik sta op een wachtlijst dus kan nog niet aan de slag met therapie.
Ik wil zooooooooooo graaaag beter worden!!!!!!!!!!!

Liefs Rainbow!!

Poema · 16 april 2009, 10:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door _rainbow_

Hoi Jorinde,

Ik voel me ook overal waar ik ben lelijk en een alien. Ik heb het gevoel dat ik nooit echt gelukkig zal worden. Ik wil ook een keer wakker worden zonder van mezelf te schrikken en niet meer afhankelijk zijn van make-up. Ik voel me de laatste tijd ook depressief en kan om de kleinste dingen erg woedend worden en flip ik helemaal in me hoofd en de huilbuien stoppen maar niet. Denk je dat ik misschien aan de antidepressiva moet? Ik wil weer rust in me leven...Zolang ik niet rustig wordt wordt ik niet beter. Ik heb gisteren weer een zware terugval gehad en ben nu op mijn werk...voel me zo down. Me ogen prikken heb veel wimpers eruit getrokken. Maar goed ik moet verder hoe moeilijk het ook is...Jorinde bij mij kan je ook altijd terecht om je hart te luchten.

Veel liefs Rainbow!!!

Dat flippen en huilen ken ik maar al te goed, ik slik daarom ook al zeker zo´n 12 jaar antidepressiva (prozac) anders kan ik niet functioneren. Dan krijg ik woedeaanvallen, gillen en huilbuien en flip ik om alles, om de stomste dingen zoals, de zeep die op is of zoiets onbenulligs. Ook wordt ik zonder echt depri en ik kan dus zeker niet zonder. Ik wijd mijn depressies en buien ook met name aan de TTM en de daarbij komende beperkingen, emotionele stress en de inzinkingen van woede, woede, woede, pijn en verdriet na een terugval.
Sterkte xxx

Poema · 16 april 2009, 10:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door _rainbow_

Ik baal ontzettend!!! Ik worstel met mijn gedachtes....ik probeer altijd te analyseren waarom ik heb geplukt en wat de mogelijke oorzaken kunnen zijn maar ik kom er niet uit...en daarom heb ik proffecionele hulp gezocht maarik sta op een wachtlijst dus kan nog niet aan de slag met therapie.
Ik wil zooooooooooo graaaag beter worden!!!!!!!!!!!

Liefs Rainbow!!

Wat betreft dit, de oorzaken en het waarom, dit weet niemand, hoewel er wel steeds meer bekend wordt. Volgens mijn boek wat ik nu lees van Fred Penzen hebben mensen met TTM niet een ander leven gehad als andere mensen. Geen andere nare ervaringen hebben. ofwel, de oorzaak ligt niet bij traumatische ervaringen of stress. Wél kan door zoiets en door stress de ttm naar buiten komen (de trigger die je laat beginnen), maar de oorzaak ligt veel dieper, neuro/biologisch. Athans wat ik lees dan, he?

Vraag jezelf die vraag niet meer af. dat kost zoveel energie, ik heb me lang afgevraagd of ik wellicht iets ergs meegemaakt zou hebben in mijn leven wat ik verdrongen zou hebben ofzo, maar dat IS niet zo. gewoon omdat je wilt weten waarom je het doet !! Maar ik begrijp nu door het boek dat we ons die vragen niet af moeten stellen, want het IS niet te achterhalen. Het kan zelfs erfelijk zijn en dus genetisch bepaald.
Geef jezelf rust en pieker niet teveel over die oorzaak, je kunt er helaas toch niks aan veranderen dat je ttm hébt. Het enige wat we kunnen doen is proberen er af te komen, en jezelf nog meer in de stress gooien om perse een reden te vinden waardoor het komt, kost je alleen maar meer haren

probeer je erbij neer te leggen dat je het hebt en werk vandaar uit naar een stoppoging, dat is wat ik nu probeer. Omdat ik die woede naar mezelf toe kwijt wil.

_rainbow_ · 27 april 2009, 13:11

Ik heb een aantal weken een zware terugval gehad, en sinds dien lukt het me niet om van mijn haren af te blijven. Ik heb geen wimpers en geen wenkbrauwen meer. Ik baal enorm vooral als ik de foto's erbij pak van de maanden dat ik trekvrij was....tenminste van me wenkbrauwen me wimpers zijn heel moeilijk van af te blijven.
Ik probeer nu echt weer te vechten maar ik vind het zo erg moeilijk. Ik heb ook het afgelopen jaar last van woede aanvallen dat ik ineens erg boos kan worden om de kleinste dingen. Ik word dan erg emotioneel. Ik huil heel snel en heel veel. Ik kan moeilijk met spanningen omgaan.
Ik sta jammer genoeg nog steeds op een wachtlijst voor Gedragstherapie. Ik hoop dat ik snel aan de slag kan gaan want ik heb hulp nodig...ik kan het niet meer op eigen kracht.
En weet je waar ik zo bang voor ben dat ik nooit beter zal worden en dat ik maar moet accepteren dat ik nooit wimpers en wenkbrauwen zal hebben. En dat idee maakt me zo verdrietig.
Maar ik geef de hoop niet op!

Veel succes iedereen!

Liefs Rainbow!

28 maart 2009, 22:19	#1
_rainbow_ HaarWeb lid Geregistreerd: 17 april 2007 Berichten: 104	Terugval! Hallo allemaal, Ik heb zo net een zware terugval gehad, de wenkbrauwen en wimpers die ik had laten groeien en waar ik zo trots op weg...zijn verdwenen! Hoe kan ik mezelf dit aan doen! Ik bleef maar plukken en plukken...todat er niks meer over was. Hoe kan je tijdens een terugval sterk zijn en de schade beperkt houden? Ik moet nu weer helemaal opnieuw beginnen. Ik ben van streek en erg emotioneel. Ik schrik vanmezelf als k in de spiegel kijk. Ik kan dit niet meer aan.....het maakt me kapot....ik ben alleen maar aan het huilen...ik wil beter worden....ik haat me leven!

29 maart 2009, 11:34	#2
bolleke HaarWeb lid Geregistreerd: 3 december 2001 Locatie: Antwerpen Berichten: 1.670	Zo velen onder ons begrijpen perfect hoe jij je voelt ... we hebben het allemaal al zo dikwijls meegemaakt. Jammer genoeg. Zeggen dat dit bij de ziekte hoort is natuurlijk een magere troost. En toch is het zo. Het is gebeurd, het is voorbij... de schade is groot en het verdriet, de pijn, de boosheid onmetelijk. En wat ik nu ga zeggen is een cliché, maar het is uit de grond van mijn hart en ik meen het dus: ween eens goed, huil je te pletter en neem dan een besluit. Sta recht en bedenk dat dit een veldslag is maar niet de oorlog. Je hebt één keer verloren. Je kan opnieuw beginnen en er opnieuw voor gaan. Je bent gevallen, oké, schud dan NU het zand van je kleren en ga door, recht vooruit! JIJ hebt niet gefaald, jouw ziekte heeft je weer eens flink te grazen genomen. Heel, hèèl jammer, maar gedaan, voorbij, achter de rug... Morgen, neen vandaag is een nieuwe dag. Ga naar buiten, voel af en toe de zon en bedenk dat JIJ meer bent dan je wimpers, wenkbrauwen, je uiterlijk is slechts schijn. Wees goed vanbinnen en straal dàt uit. Je zal zien, mensen zullen je met vriendschap omringen en op die manier krijg je de kracht om er opnieuw voor te gaan... Ik ga alvast een eindje mee, je bent niet alleen!!! X __________________ Bolleke (Daniëla) "Dromen worden waar als wij ze waar maken"

2 april 2009, 16:38	#5
Lila Proefkonijn Geregistreerd: 11 november 2004 Berichten: 310	Hoi Rainbow Das mooi balen, zo'n terugval. Heb je een idee waardoor de terugval is veroorzaakt? Is er iets bijzonders gebeurd in de dagen ervoor of heb je iets bijzonders gedaan? Als je dat weet dan kun je het misschien in de toekomst voorkomen. Het helpt misschien ook tegen het machteloze gevoel dat je nu hebt. __________________ Weblog: TLC Conference 2009 Bereid je maar vast voor op de dag dat alles beter is.

Soortgelijke discussies
Discussie	Auteur	Forum	Reacties	Laatste bericht
opnieuw de kracht vinden na een zware terugval	soezie	TTM - Algemeen	4	24 april 2006 11:52
Terugval...	Worteltje	TTM - Algemeen	1	29 september 2005 09:08
enorme terugval!!	N_tas	TTM - Algemeen	2	20 december 2004 21:41
terugval	dolfijn_007	TTM - Algemeen	2	27 september 2004 11:45
terugval	eus	TTM - Algemeen	5	19 maart 2002 21:24

29 maart 2009, 13:48	#3
_rainbow_ HaarWeb lid Geregistreerd: 17 april 2007 Berichten: 104	Dank je Bolleke echt bedankt, Jij heb zulke mooie woorden..en door die woorden krijg ik weer kracht om opnieuw te beginnen en weer de strijd aan te gaan met TTM. Je bent een goed mens met een mooi hart echt waar! Ik ga mezelf weer oppakken en niet meer verdrietig blijven en depressief blijven. Ik moet genieten van het leven met of zonders wimpers en wenkbrauwen. Ik zeg dit nu wel makkelijk maar zo makkelijk is dit niet. Ik ga over een paar weken beginnen met therapie en hopelijk gaat het me lukken om tijdens een terugval de schade beperkt te houden en niet alles eraf plukken tot ik kaal ben. Die vreselijke terugval! Na zoveel mooie volle haren en dan de volgende minuut een kaal gezicht. Ik wil tijdens een terugval bewust zijn dat ik als ik door ga en door ga dan kaal wordt. Ik wil op z'n minst wat haren over houden, dat ik de kracht nog heb om door te gaan. Als ik mijn kale gezicht zie dan schrik ik...ik wil dit niet meer ik ben echt moe van alles...maar ik moet ik geloof in mezelf en ga door.... Liefs Rainbow! En bolleke hartstikke bedankt....jou motiverende bericht doet mij veel!

1 april 2009, 13:26	#4
Jorinde HaarWeb lid Geregistreerd: 1 april 2009 Berichten: 17	Ik snap wat je bedoeld, _Rainbow_! Het is vreselijk als je zó hard ergens voor gewerkt hebt, je wenkbrauwen en wimpers zijn helemaal terug, en dat je de volgende minuut helemaallweer terug bij af bent. Zelf heb ik ook geen wenkbrauwen, mijn wimpers laat ik zitten, maar mijn haar aan de rechterkant van mijn hoofd is heel kort. De haren op mijn hoofd kan ik onderhand bijna met rust laten, maar mijn wenkbrauwen zijn voor de zoveelste keer weg. Ik vind het echt heel naar voor je, je kan het er altijd met me over hebben, misschien dat het oplucht om het er met iemand over te hebben. Ik wens je heel veel succes, blijf proberen en geef de moed niet op, want ook zonder wenkbrauwen en wimpers kan je gelukkig zijn. Voor mij is het ook moeilijk om dat te geloven, ik voel me een alien, overal waar ik ben. Maar ik ga ook proberen om dat niet meer te denken. Laten we het samen proberen en NIET opgeven!

27 april 2009, 13:11	#10
_rainbow_ HaarWeb lid Geregistreerd: 17 april 2007 Berichten: 104	Ik heb een aantal weken een zware terugval gehad, en sinds dien lukt het me niet om van mijn haren af te blijven. Ik heb geen wimpers en geen wenkbrauwen meer. Ik baal enorm vooral als ik de foto's erbij pak van de maanden dat ik trekvrij was....tenminste van me wenkbrauwen me wimpers zijn heel moeilijk van af te blijven. Ik probeer nu echt weer te vechten maar ik vind het zo erg moeilijk. Ik heb ook het afgelopen jaar last van woede aanvallen dat ik ineens erg boos kan worden om de kleinste dingen. Ik word dan erg emotioneel. Ik huil heel snel en heel veel. Ik kan moeilijk met spanningen omgaan. Ik sta jammer genoeg nog steeds op een wachtlijst voor Gedragstherapie. Ik hoop dat ik snel aan de slag kan gaan want ik heb hulp nodig...ik kan het niet meer op eigen kracht. En weet je waar ik zo bang voor ben dat ik nooit beter zal worden en dat ik maar moet accepteren dat ik nooit wimpers en wenkbrauwen zal hebben. En dat idee maakt me zo verdrietig. Maar ik geef de hoop niet op! Veel succes iedereen! Liefs Rainbow!