stress en aa

[hannes]

Wat je veel hoort is dat stress haaruitval zou uitlokken.
Nu heb ik nog nooit zoveel stress ervaren als vanaf het moment dat de haaruitval begonnen is. Iedere keer als ik weer een plek ontdek krijg ik een enorm beklemmend gevoel. Vreselijk vind ik dit. Maar als stress een oorzaak zou zijn dan zou ik alleen maar continu met kale plekken op mijn hoofd lopen.
Ik ben benieuwd naar jullie reacties m.b.t. stress en het ontdekken van wéér een kale plek....

Hannes

[Martijn]

Hoi Hannes,

Zelf heb ik ook het gevoel dat AA de oorzaak is van stress in plaats van andersom... Hoe het ontdekken van een kale plek gaat mbt stress weet ik ondertussen niet meer, ik loop ondertussen een jaar of 15 rond zoals de welbekende scheidsrechter die je hier links kunt zien

Groeten,
Martijn

[Karin1503]

Hey Hannes,
Heel herkenbaar. Sinds het verliezen van de eerste pluk kan ik niet meer gewoon douche, wakker worden of mijn haar doen. Telkens weer de angst nog een pluk kwijt te zijn.
Jou gedachte heb ik precies het zelfde voor de AA was ik redelijk relax maar nu....
Ik heb al veel geprobeerd maar helaas nog geen resultaat.
Suc6 is eigenlijk het enige dat ik kan zeggen.

[Lia]

Hallo Hannes,

Ik, voor mijzelf, ben ervan overtuigd dat mijn aa door stress komt, maar wel met een auto immuum storing als onderliggende oorzaak.
Mijn dermatoloog heeft me in sept vorig jaar (toen ik dus aa kreeg) uitgelegd dat het niet goed functioneren van ons immuum systeem veroorzaakt kan worden door o.a. stress. Bij de een uit zich dat dan in aa, maar bij de ander kan het ook psoriasis tot gevolg hebben.
Ik heb bijna 3 jaar lang enorme stress heb gehad (had te maken met het verliezen van mijn baan en de daaruit voortvloeiende financiele gevolgen)
de ene week niet weten of je de volgende nog genoeg geld had om rond te kunnen komen en samen met mijn 2 pubers leven van 50,00 pw.
Mijn zus (die nu 59 is) kreeg op 19 jarige leeftijd van de ene op de andere dag psoriasis en die had toen al 2 jaar lang stress omdat ze maar niet kon slagen voor haar rijbewijs. Tot haar 50ste heeft ze psoriasis gehad en toen was het bijna van de ene op de andere dag verdwenen.
Ik ken nog iemand die ook psoriasis heeft gekregen n.a.v. stress door een scheiding. Bij beide werd toen al gezegd dat het een storing van het immuum systeem was.
Er zullen nog wel meer aandoeningen zijn die veroorzaakt worden door een storing in het auto immuum systeem.
Jammer genoeg is het niet zo dat als je de oorzaak van de stress aanpakt, de aandoening ook meteen weer verdwijnt. Maar ik heb hier wel van geleerd dat als ik weer meer dan normaal stress voel, ik zo snel mogelijk probeer iets aan de oorzaak van die stress te doen (als dat kan tenminste).
Mijn aa is niet weg, maar ik heb geen kale plekken meer, alleen is het haar wat heel langzaam terug groeit op de eerdere kale plekken, pigmentloos en heel dun. Maar ik heb goede hoop en probeer positief te blijven denken.

[hannes]

Heel erg bedankt voor jullie reacties.

Lia, hoe lang heeft het bij jou geduurd voordat je kale plekken weg waren?
Ik was vorig jaar zo goed als al mijn haar kwijt. Ik heb voordien geen stress ervaren, echter de maanden daar aan voorafgaand wel meer gewerkt dan anders maar met veel plezier.

Nu had ik in december weer een redelijk koppie met haar zodat ik mijn pruik af kon laten. Nu 2 maanden later heb ik 2 grote kale plekken en verschillende kleine plekjes. Het is nog niet rustig want als ik bij de kale plekken door mijn haar ga dan heb ik er zeker een stuk of 7 vast. Ook wel heel dun en inderdaad is mijn haar ook vrij pigmentloos teruggekomen.

Ik ervaar door de aa zelfs zoveel stress dat ik mezelf betrap op de neiging tot hyperventilatie. Ik ken dit helemaal niet van mezelf. Was altijd een bijzonder nuchter type.

Nu hoor je eigenlijk alleen maar verhalen dat er steeds weer kale plekken terugkomen. Ik zou ook graag ervaringen willen horen vcan mensen bij de haaruitval zo goed als weggebleven is. (die mensen zitten waarschijnlijk niet meer op dit forum?)

Liefs
Hannes

[Lia]

Hoi Hannes,

Wat erg dat je nu door de uitval van je haar zoveel stress hebt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik juist minder stress heb, omdat ik zoiets heb "heel jammer maar het is nu zo en ik moet er iets van maken". Of daardoor de kale plekken verdwenen zijn weet ik niet. Ik ben er wel op voorbereid dat er bv morgen weer kale plekken kunnen ontstaan, maar ben er niet op gefixeerd.
Je vroeg wanneer bij mij de kale plekken weg waren. Ik denk dat dat ongeveer in dec 2009 was. Dus 3 mnd nadat bijna al mijn haar uitgevallen was.
Ik lees hier regelmatig dingen en ieder zijn of haar verhaal is weer anders, niet vanwege de kale plekken, maar wel wat de tijdsduur betreft. De een is er al heel lang mee bezig, de ander nog maar kort. Soms lees je ook dat iemand het steeds weer terug krijgt. Dus er valt niet echt een patroon in te ontdekken.
Ik heb ook vrijwel meteen een haarwerk aangeschaft, maar werd daar zo ongelukkig van dat ik het alles bij elkaar 2 weken op het gehad.
Ik had halflang haar en heb dat resoluut erg kort laten knippen, zodat de kale plekken veel minder opvielen. Verder heb ik mensen die me vaker zagen ingelicht zodat ze niet zouden schrikken als ik ineens bijna kaal binnenkwam en nu weet ik niet beter.
Het moeilijkste vind ik denk ik wel, dat ik wel merk dat sommige mensen zielig naar me kijken, denken misschien wel dat ik er zo bij loop omdat ik chemo heb. Maar ook aan die blikken wen je.
Jammer genoeg is een wenkbrauw ook aan het uitvallen, maar mijn hoofdhaar valt nu al zeker 'n maand niet meer uit, zoals ik al schreef is het dan wel pigmentloos, maar prachtig wit en gelukkig staat me dat redelijk goed.
Ik heb geprobeerd om een foto erbij te doen zodat je kunt zien hoe het eruit ziet, maar of het gelukt is?????
Ik denk echt Hannes dat het belangrijk is dat je probeert te accepteren, daarmee gaat het niet weg, maar je wordt er wel rustiger van en dat is goed.
Of je er iets aan hebt weet ik niet, maar zonlicht doet ook goed heb ik gehoord, dus waarschijnlijk ook de zonnebank.
Als je nog meer vragen hebt, ga je gang, ik zal ze graag beantwoorden, als ik dat kan.
Sterkte
Lia

[hannes]

Wat bijzonder dat jij dat zo goed oppakt allemaal. Bij mij is het dus allemaal bij elkaar nu ongeveer 5 maanden bezig. Een periode van diffuus haarverlies tot geheel kaal zijn (pruik aangeschaft en 2 1/2 maand gedragen), vervolgens weer geheel hergroei waarop nu dus alweer een periode met verschillende grote en kleine kale plekken.

Ik kan me hier dus eigenlijk nog niet in berusten hoe graag ik dat ook zou willen. Wat mij ook nekt hierin is mijn werk denk ik. Ik ben verpleegkundige en zie dus eigenlijk continu nieuwe patiënten. Als je daar dan als verpleegkundige met kale plekken op je hoofd rondloopt dan word je denk ik toch wel heel raar aangekeken. Ik heb ook geen zin om het dan vervolgens steeds opnieuw uit te leggen. Het is ook wel een hele onbekende aandoening want ik heb nog niemand in mijn omgeving ontmoet die van het bestaan van alopecia af wist.

Die tip van de zonnebank heb ik vanmiddag gelijk maar weer eens aangenomen. Was lang geleden maar heerlijk ontspannen een uurtje onder de zonnebank!
Ben trouwens ook begonnen met capsules van de rode pilaren voor huid, haar en nagels. Baadt het niet schaadt het niet denk ik dan


Hannes