Ik wil het even van me afschrijven...ellende

[nieuw]

Hallo allemaal,

Sinds vorig jaar juli heb ik alopecia areatha. Het is begonnen met twee kleine kale plekjes en sinds drie maanden is heel mijn achterhoofd kaal.
De laatste weken valt het heel erg uit en ben ik links boven mijn oor ook helemaal kaal en heb ik sinds zondag een kale plek links langs mijn haargrens bij mijn gezicht. Het verdoezelen zit er bijna niet meer in en nu moet ik dus verder. Het is echt een straf om mijn haren te wassen, want er vallen plukken uit. Het is echt zo pijnlijk om je lange haren te verliezen en dan nu ook in een keer zo snel. Aanstaande donderdag ga ik naar tophaar en zaterdag naar Peels. Dit om te gaan kijken voor een haarwerk.
Ben er nog helemaal niet aan toe, maar ik zal moeten.
Voel me onzeker hierdoor en probeer het met tijden te relativeren, van het is maar haar en je gaat er niet dood aan..
Ik snap niet waarom het in een keer veel erger is geworden, en dat het veel sneller uitvalt. Maar het zal wel bij de ziekte horen..
Sorry voor mijn geklaag.

Veel liefs,

[Saar]

Voor mijn gevoel hangt het toch ergens ook samen met stress (samen met aanleg en andere factoren) en ik denk dat je algauw in een vicieuze circel terecht komt. Je haar valt uit en daardoor raak je nog gestresster en daardoor valt het nog sneller/meer uit. Tja...

Er mee leren omgaan kost tijd, idd blijven relativeren, beseffen dat je afentoe best in de put mag zitten en jezelf zielig vinden maar ervoor waken dat je het leven niet te zwart ziet. Je hebt er geen ruk aan maar het kan idd altijd erger.
Wat ik trouwens voor mezelf deed was als het toch zo erg werd dat het niet te verbergen was er alles afscheren... dan is het in 1x ff doorbijten maar je bent af van al die rondslingerende haren en met een pruik is een kale kop zowiezo fijner.

Succes met het kiezen van een pruik.

[Rosemary]

Heey,

Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Ik heb sinds 3 maanden ook een haarwerk, en ik was er ook totaal niet klaar voor. Maar net als bij jou was ik in een paar maanden bijna al mijn haar kwijt.
Het is zo zwaar. Waar ik heel erg last van heb is dat ik mezelf niet meer voel met het haarwerk op, je hebt toch het idee dat je je anders laat zien dan je bent. Het voordeel is wel dat je je weer zeker voelt op straat, geen gekke blikken meer als een windvlaag je haar anders blaast (zo was het bij mij tenminste).
En over het kaalscheren betreft, daar moet je wel lef voor hebben haha. Ik heb ook nog maar heel weinig haar, maar kaalscheren ik weet het niet. Het zit denk ik inderdaad wel beter onder je haarwerk, maar als je er nog een beetje haar onder hebt zitten vind ik wel dat je het beter in model kan brengen. Je kan het er zeg maar wat natuurlijker uit laten zien.
Want daar moet je ook rekening mee houden, zeker in het begin zal je zelf echt telkens als je in de spiegel kijkt zoiets hebben van 'iedereen ziet dat ik een pruik op heb'! Ik heb het nu zelfs nog wel eens.
Weten de mensen om je heen waar je last van hebt (vrienden enz.)? Want dat heb ik ook lang verborgen, maar het is toch wel een opluchting als je er gewoon over kan praten, ookal zullen ze toch nooit helemaal snappen hoe je je voelt.

Sterkte! x