Waar ben ik nou toch in Godsnaam mee bezig?

[John18]

Ahoi mede haarwebbers!

Welkom op mijn roep voor hulp. Misschien heeft u op dit topic geklikt omdat u dit soort situaties herkent en u antwoorden heeft. Misschien heeft u erop geklikt omdat u oprecht geïnteresseerd bent in andere mensen. Of misschien heeft u erop geklikt omdat u een ramptoerist bent of gewoon overal op klikt. Dat maakt mij niet uit, iedereen is welkom.

De bedoeling is hier een beetje dat ik een zielig verhaal neertyp en dat ik door het typen en posten hiervan(en hopelijk ook door jullie reacties) me weer een stuk beter over mezelf ga voelen. Dit klinkt vrij egocentrisch en dat is het ook, maar ik ben wel zo eerlijk om hiervoor uit te komen en dat maakt het mijn inziens wat minder storend.

Daar zijn we dan, 18 (en een half) jaar oud en op een NW3, vergezeld door een enorm hoog voorhoofd dat ik al heb vanaf geboorte zo'n beetje. 'Hoe ziet dat er nou ongeveer uit dan' denkt u? Om eerlijk te zijn.....niet al te best. Ik was er al aan gewend dat ik op straat nagestaart werd (en soms erop aangesproken) maar nu begint het een beetje terminaal irritante vormen aan te nemen. Het ironische is dat het me compleet niet kan schelen wat andere mensen denken, maar omdat ik het zelf vervelend vind, is het toch goed klote, je wordt er immers weer constant aan herinnerd.(als je er al niet mee bezig was)

Ik zal hier wat dingen neertypen waarvan ik dacht dat ze alleen in mijn freako mind voorkwamen, maar na wat leeswerk op dit web kennelijk voor redelijk normaal kunnen doorgaan.
-Het OBSESSIEF nadenken over deze situatie
-Het beoordelen van IEDERE haarlijn van wie dan ook, man, vrouw, poema.
-Werkelijk constant in spiegels kijken terwijl je weet dat ALS je dit doet, er een grote kans is dat je humeur er niet beter van wordt.

En natuurlijk het ongelofelijk zielig voor jezelf vinden. Daarmee zal ik u dan hiermee misschien een beetje helpen: iemand heeft het altijd nog erger dan u dames en heren. En vaak ben ik dat Ik hoorde zelfs van mensen van mijn leeftijd met een NW6 of iets in de richting. Uitzondering inderdaad, maar vooral niet te bevatten klote.

Wat ik bij mezelf nog meer merk is dat mijn zelfvertrouwen totaal shot is. Ik was nooit knap, ben altijd al vrij lelijk geweest, dus het is absurd hoeveel dit dan toch uitmaakt. Ik kan eerlijk zeggen dat er de afgelopen 6 maanden geen dag geweest is waarop ik niet aan mijn haar gedacht heb, en dat na er 17 jaar niet aan gedacht te hebben. Het is volslagen belachelijk, het gaat nergens meer over. Ik ben getransformeerd van bijzonder zelfvertrouwde, grappige, aardige, slimme jongen(u hoorde het, het kan, ideale schoonzoon) naar labiele, norse, slimheid-in-arrogantie-omzettende-om-van-mensen-af-te-zijn, ongelukkige ......nouja schim van een man. Grappige is dat mijn vrienden me allemaal nog zien als de vroegere John, en bewonderen hoe sterk ik ermee omga, een voorbeeld, klassevent. Ehm....ja, toch een beetje het moment dat je beseft dat je vrienden topgozers zijn, maar je toch niet supergoed kennen. Ik ben een gewoon een wrak, innerlijk en uiterlijk.

En dat is belachelijk. En het is maar goed ook dat mijn gezonde verstand weet dat het belachelijk is, anders had ik al wel eens domme dingen gedaan kunnen hebben. Probleem is dat iets weten en iets ook echt in praktijk brengen twee compleet verschillende dingen zijn. Ik krijg me er echt nog niet overheen gezet. De combinatie van zo'n jonge kaalheid en een enorm voorhoofd is me even teveel.

Hiermee zijn we zo'n beetje aan het einde gekomen van deze klaagzang. Ten eerste wil ik u feliciteren dat u deze tekst heeft kunnen uitlezen(anders zou u dit immers niet lezen). Ik weet dat ik bepaald geen Martin Bril ben. Ten tweede mij even verontschuldigen voor de semi-lolligheid die door dit stukje heen zit, ik moet dit met een berg zout doen, anders lul ik mezelf nog verder de depressie in, sorry. En ten derde uiteraard zou ik u willen vragen wat uw situatie is of was en hoe u hiermee om heeft leren gaan(of misschien wel niet).

Het woord is aan u.

[Limbo]

Op de eerste plaats: ben blij dat je geen Martin Bril bent. Dan was je nl. dood nu.

Kun je niet een foto van jezelf plaatsen? Kunnen medeleden kijken naar de (on-)mogelijkheden. Zoals je zegt, het kan altijd erger maar gelukkig kan er wel wat aan gedaan worden: fina en/of minox om uitval te stabiliseren, een ht om het ergste ongedaan te maken. Mits je dat wilt.

Wellicht zinvol eens eerst met een arts en/of dermatoloog te gaan praten.

En praat jezelf niet de put in, dat is nergens voor nodig!!

[John18]

Foto komt misschien later nog, heb geen digitale camera of iets in die richting, alleen van die ouderwetse 'vastpakbare' foto's overal in het huis En ook geen scanner nee.

Ik ga beginnen met finas ja, via Odessa ga ik dat eens proberen. Dus er wordt nog wel tegen gevochten.

Heb gepraat met 2 'specialisten', iemand van Transhair (hoepelman oid) die me geruststelde(dat kon toen nog) en doorsteurde naar Intermedica. Die wilden me aan de dutas hebben, maar ik had toen nog gezond verstand, vermoedde een setup tussen die apotheek van hen en dat voorschrijven, en vertouwde die "kaalheid kan altijd compleet voorkomen worden" uitspraak niet. Sensible thing to do bleek later, €50, per maand was wat veel geweest en garanties zijn er dus allerminst. Daarna hier gekomen en mezelf in gelezen.

Oh en ik praat mezelf niet de put in, ik probeer me er nu net uit te lullen

[Limbo]

Dat klinkt al beter. Fina lijkt me prima om mee te beginnen. De rest kan altijd nog; eerst proberen de boel te stabiliseren!!

[John18]

Als je nog een visueel beeld wilt. Leg een meetlat tegen je hoofd, meet 9cm vanaf het kleine stukje tussen je wenkbrauwen naar boven af. Daar zit mijn eerste haar, dus het midden-schiereiland zeg maar. Inhammen zitten nog zoveel cm verder.

[Limbo]

Oorspronkelijk geplaatst door John18

Als je nog een visueel beeld wilt. Leg een meetlat tegen je hoofd, meet 9cm vanaf het kleine stukje tussen je wenkbrauw naar boven af. Daar zit mijn eerste haar, dus het midden schiereiland zeg maar. Inhammen zitten nog zoveel cm verder.

Moeilijk daar een voorstelling van te maken want het is ook afhankelijk van je hoofd. Maar je hebt dus inhammen, je bent dus niet reddeloos verloren, er is nog van alles tegen te doen lijkt me!

[RdN]

John18! Als ik dit lees lijkt het dat ik het verhaal zelf op papier heb gezet. Ik lees zoveel overeenkomsten terwijl ik zelf dacht dat ik de enigste was die het zo erg vind om kaal te worden. Heb wel meer vrienden die wat kaal beginnen te worden maar die doen allemaal wel stoer dat het ze niks kan schelen.

ik ben daar dus heel anders in en ik geef gewoon toe dat ik het niet kan accepteren. Accepteren lukt misschien wel. Maar niet met mijn 24 jarige leeftijd. Ik heb gewoon nog een heel leven voor me en wil er niet aan denken dat ik de komende 50 jaar nog met een kale knikker moet rondlopen. Terwijl er 100x ergere dingen in het leven zijn.

Zelfs als ik mijn rijbewijs/paspoort bij me heb of foto's van vroeger vakantie zie zit ik weer te kijken naar mijn volle bos haar. En ik kan hier wel gewoon een half uur nakijken. Zelfde met alles wat reflecteert spiegels, ramen en auto's ik kijk overal in en kijk dan naar mijn haarstatus. Ook na ieder medemens kijk in na haar/zijn haarstatus. Soms ben ik gewoon jaloers.

[Hanna]

Je kunt ook nu alvast naar een haarwerkspecialist toestappen. Dan wordt er een maatwerk voor je besteld, wat na 2-3 maanden afgeleverd kan worden, dus dan kun je na de vakanties weer met een volle haardos lopen. Of je laat eerst een heel klein stukje maken, zodat het niet direct opvalt en neemt later steeds grotere haarwerkjes. Die dingen zitten wekenlang super goed vastgeplakt en je kunt er mee sporten, zwemmen, duiken, alles.

[John18]

Volgens mij wordt dat een erg prijzig grapje of zit ik fout? Weet niks van haarwerken(is "pruik" een taboe woord?), van wat ik dacht te weten zijn die dingen herkenbaar op schotafstand en niet handig.

Maar kennelijk niet dus, fijn om te weten. Altijd goed om achter de hand te hebben. Dank je Hanna.

[Hanna]

Nee hoor, "pruik" is niet taboe, maar daarmee bedoeld men meer een volledig haarwerk en velen associëren het woord met de pruikentijd of een carnavalspruik. Voor de gedeeltelijke haarwerkjes mag door sommigen het woord "toupet" ook niet gebruikt worden en noemt men zoiets een topper of haaraanvulling, maar in feite komt 't allemaal op hetzelfde neer en in het buitenland doet men helemaal niet moeilijk. Daar spreekt men over "wig", Perücke, perruque.
Sommige lotgenoten kiezen een haarwerk met veel te veel volume, waarbij zelfs een leek van 100 meter afstand ziet dat het een pruik is.

Ja, inderdaad wel prijzig, maar de prijs is ook afhankelijk van de kwaliteit; ligt er aan wat je wilt: synthetisch haar of mensenhaar en welke soort synthetisch haar of mensenhaar, plus welk basismateriaal.

Maar medicijnen levenslang moeten blijven gebruiken, is ook bijzonder kostbaar, evenals haartransplantaties waarbij later toch nog medicatie moet worden gebruikt.

Hier heeft net iemand 2 gedeeltelijke haarwerkjes van mensenhaar besteld voor € 112:
http://www.haarweb.nl/forum/showthre...197&page=2&#25

[John18]

Interessant, maar ik beschouw het voorlopig nog even als last resort vangnet


RdN hoe staat het bij jou? Ongeveer evenver "gevorderd" met je uitval als ik? Oh en "soms ben ik gewoon jaloers" gaat bij nog wel sterker op. Vrijwel iedereen van mijn leeftijd heeft een betere haarlijn (als ik geen klas had overgeslagen zou ik gewoon nog op de middelbare zitten man, haaruitval op de middelbare, had het me een jaar geleden gezegt en ik had je onder de tafel gelachen) en dat is vrij kut. Vooral als je van die dikke, slechtetende, rokende, 10-kuub-vetgel-in-het-haar mikkende aso's tegenkomt die nog perfect intact zijn. Sta je dan met je sportieve lichaam, eetregime en no smoking/drinking policy. En dan een NW3. Dan wil ik gewoon op een indiaanse manier zo iemand scalperen om het mij toe te eigenen

[Hanna]

Maar wat wil je dan? Medicatie voor de rest van je leven?

Of gewoon een ander kapsel met voorover gekamd haar?

[John18]

Nou dat kapsel heb ik nu al

Gewoon kijken of het iets beter kan denk ik, HT desnoods.

En om heel eerlijk te zijn, als het voor altijd zo bleef zou ik het misschien nog wel kunnen accepteren. Het is meer het gevoel dat het constant erger wordt.

[Limbo]

Met 18 jaar zou ik ook echt geen pruik overwegen...

[Limbo]

PS John: om 04.00 uur nog achter de pc??