jeetje.. ik zat te wachten tot ik een reactie kreeg op mijn topic, maar die kreeg ik via de mail niet, dus mijn excuses dat het zo lang geduurd heeft. inmiddels heb ik vanmorgen ontdekt dat ze niet alleen haar wimpers er helemaal uitgetrokken, maar ook haar wenkbrauwen zijn nu bijna weg op een toefje na. ik vind het echt verschrikkelijk en ik word er als moeder wel erg wanhopig van, vooral als je alleen maar te horen krijgt dat ze niet weet waarom ze het doet en het vanzelf gaat.. snap het wel hoor, maar is voor een buitenstaander en zeker als moeder zijnde frustrerend.
haar geschiedenis.. kort in de notendop.. haar vader is alcoholist, geen agressieve, maar tis er wel een. ik ben gaan scheiden van hem toen ze een jaar of anderhalf was. ik ben uit huis gevlucht en heb mijn kinderen een tijd moeten achterlaten (heb ze wel gezien in de tussentijd hoor, maar wegens het geweldige rechtsysteem heb je beiden net zoveel recht op de kinderen en om te voorkomen dat het armtrekken werd heb ik ze tijdelijk achtergelaten) daarna zijn we een jaar van het ene huis naar het andere huis getrokken omdat de woningbouw het niet urgent genoeg vond, een moeder met 2 kinderen op straat. na een jaar een eigen woning. 10 jaar vechtscheiding gehad met een vader die gewoon zoveel mogelijk wilde doen om mij het leven zuur te maken en de kinderen bij hem te laten wonen, gelukkig trapte de rechter daar niet in, maar toch.. het heeft er wel ingehakt. ik ben in therapie geweest voor een jaar (cogn. gedragstherapie) en ben in die tussentijd wel in staat geweest om voor mijn kinderen te zorgen, maar of het optimaal is geweest.. ik twijfel eraan, maar ik twijfelde uberhaupt aan mijn hele hebben en houden (leuk zo'n verleden en ex).. maar we hadden redelijke stabiliteit op een ex na die bij elke keer wanneer hij de kinderen kwam halen ging schreeuwen en dergelijke.
ex bleef achter in de koopwoning, betaalde anderhalf jaar de hypotheek niet en werd er dus uitgezet, bij zijn moeder gewoond, ruzie gekregen, moeder niet meer gezien, op zichzelf in een huurwoning, huur niet betaald, dus weer uit huis gezet, nu weer bij zijn moeder.. dan hebben we het nog niet over de vele "vriendinnen" die hij zag.. met kinderen, waardoor dochterlief aan ze ging hechten, maar zodra het weer over was mocht ze die ex niet meer zien en niet meer met de kinderen om gaan, oma mocht ze van vader in die tussentijd dat hij contact had niet zien, dus bracht ik ze maar naar haar. hij had een meisje die hij zwanger maakte na 1 maand dat ik de deur uit was... heeft hij mee samen gewoond.. is uit gegaan, hij kreeg dat kindje nooit meer te zien, maar dochterlief dus ook niet.. alle exen mocht ze niet meer zien, alle vriendinnetjes mocht ze niet meer zien... nou ja.. ze heeft een heel verleden achter zich.
we zijn nu eindelijk zover dat instanties na bijna 10 jaar aan kloten dat ze haar toch wel een therapie willen aanbieden en een gedragsonderzoek.
ttm is dus wel vaststaand, ze word nog onderzocht op PTSS, ze is een KOPP kind, een kvo kind, ADHD word ze op getest en nog wat andere dingen. Het is een ontzettende lieve meid die haar gevoel niet kan ventileren, maar dat ze dat nu via haar haren doet ook al is er "niets" aan de hand is frustrerend
ik heb mij hier aangemeld om te kijken hoe het nou precies werkt (ervaringsdeskunigen) maar ook voor tips.. ik las ergens de tip van het elastiek je om haar pols, helaas vergeet ze het elastiekje om te doen of ze doet er niets mee (ipv haren elastiekje trekken) dus ik ben echt echt wanhopig op zoek naar tips en tricks, voor zowel haar als mij :"( ik word er zo verdrietig van
overigens is dit nog lang niet het hele verhaal, maar laten we het er maar op houden dat het leven niet makkelijk is geweest voor zowel mij als mijn dochter :-( voor mijn zoon ook niet hoor, maar is weer een ander verhaal hihi.. Overigens is de situatie bij mij al een tijd stabiel, bij vader dan weer niet, maar het contact tussen vader en mij gaat zover mogelijk redelijk stabiel en rustig en zorgend dat dat niet gebeurt waar dochterlief bij is.