[Michael1610]

Hoi ik ben Michael, 27 jaar en heb een maand geleden op 20 oktober een haartransplantatie ondergaan bij de kliniek Cosmedica in Istanbul.
Op dit forum zal ik het 1e jaar, elke maand een bericht delen met daarin mijn ervaringen in het herstelproces.

In dit 1e bericht wil ik ook graag uitleggen, waarom ik het heb gedaan en hoe de behandeling was. Sinds mijn 20e ongeveer begon ik te merken dat mijn inhammen steeds verder naar achter schoven. Dit vond ik best wel vervelend en schaamde mij daar ook een beetje voor, maar met t juiste kapsel is dat nog wel goed te camoufleren, alleen daarna werd de kruin dunner en vervolgens bovenop ook steeds meer. Mijn hele kapsel was een en al camouflage, ik ging niet meer fijn zwemmen omdat mijn kaalheid dan zichtbaar zou zijn en deed heel veel Haarlak ik m’n haar zodat t met wind nog bedekt bleef bovenop. Ik schaamde mij enorm en was bang betrapt te worden, vreselijk was t. Ik had wel in de loop van de jaren mij af en toe verdiept in een haartransplantatie, maar zocht in eerste instantie enkel in Nederland, alleen die prijzen zijn hoog! Toen ik op consult ging bij een Nederlandse kliniek werd ook gezegd dat t donorgebied dun was en er maar 2200 grafts konden worden geplaatst en ze zeiden al dat ik waarschijnlijk niet tevreden ging zijn met dat resultaat.

Gelukkig sprak ik deze zomer een jongen die een haartransplantatie had ondergaan en was daar echt blij mee dat die het had gedaan. Hij kende een vriend die t bij een Turkse kliniek had gedaan en daar ook heel goed geholpen werd. Na een tijdje zoeken en meer mensen gesproken te hebben (ook iemand die bij Cosmedica is geweest) is mijn keuze gevallen op Cosmedica.

Al het contact is in het Nederlands en loopt via WhatsApp, wat ik heel fijn vind. Er werd op voorhand duidelijk aangegeven wat mogelijk zou zijn en kreeg ook snel reactie op berichten. De techniek die ze daar toepassen met de DHI Saffier methode sprak mij ook heel erg aan, dit samen met de naadloze verdoving. Nadat mijn vertrouwen gewonnen was heb

De vlucht erheen moet je zelf regelen, maar eenmaal in Turkije aangekomen zijn alle transfers top geregeld en het hotel en de kliniek zelf zien er ook goed en modern uit. Personeel is overal vriendelijk enkel spreekt niet iedereen helaas even goed Engels. Dit had wel fijn geweest, zodat je soms vragen kunt stellen tijdens de operatie bijvoorbeeld. Bij aankomst in de kliniek rond 8 uur ‘s ochtends ging t allemaal vrij snel, zo werd er bloed afgenomen, donor gebied beoordeeld, haarlijn getekend, foto's gemaakt en kon de operatie starten.

Eerst wordt je naaldloos verdoofd, ik kan t echt aanbevelen om dit te doen want stress is eigenlijk je grootste vijand tijdens deze behandeling. Comfort van een minder pijnlijke verdoving zou ik zeker doen, want deze naadloze verdoving is alsnog wel naar en redelijk pijnvol, dus ik zou niet willen weten hoe een "normale" verdoving voelt. Nadat ze je hoofdhuid verdoofd hebben beginnen ze de grafts te verwijderen, dit doet niet zoveel pijn. Alleen het lang op je buik liggen wordt op een gegeven moment wel vervelend omdat je ook niet echt weet hoelang t nog duurt. Gelukkig nadat de helft van m’n achterhoofd was verwijderd van de grafts kon ik op m’n rug gaan liggen, er werd toen ook een infuus aangesloten en begon ik mij wel wat meer relaxed te voelen.



Vervolgens word de bovenzijde van je hoofd verdoofd en begint het maken van de kanalen waar de nieuwe grafts in komen. Ook hiervan merk je na het verdoven heel weinig qua pijn. Nadat dit klaar is ga word je op je buik gelegd en wordt het andere deel van je achterhoofd leeg gehaald. Hierna kreeg je een pauze om een lunch te nuttigen, waarna alle grafts bovenop in je hoofd worden geplaatst. Hoelang alles duurt weet ik niet precies, want er hangen geen klokken en bij het op je rug liggen krijg je een kapje voor je ogen wat het felle licht tegenhoudt. Nadat ik klaar was rond 8 uur s ’avonds vertelde ze mij dat er 4000 grafts zijn geplaatst, dit zijn er 500 meer dan ik had verwacht en was ik dus heel blij mee.

In mijn volgend bericht zal ik vertellen, hoe de eerste maand is verlopen. Tot dan!

Groet, Michael