Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ingepinge
Je moet eens een tijdje met je benen omhoog in de lucht liggen, je zou bijna denken dat het allemaal wel meevalt (tot je weer enkele minuutjes gestapt hebt).
|
Ook dat fenomeen is mij bekend
.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ingepinge
Momenteel draag ik een rok! Heerlijk, het weer is immers koud genoeg om er opaak zwarte collants onder te dragen zonder dat iemand er zich vragen bij stelt.
|
Dat vind ik zo heerlijk aan de winter (da's dan ook het enige). Met dikke kousen ben je ineens helemaal "normaal" he, niemand die raar opkijkt en je voelt je zelf helemaal op je gemak.
Aan mijn hals en decolleté heb ik nog nooit gekrabd, daar is ook niets om te krabben. Bij mij zijn de triggers haartjes, ingegroeide haartjes, puistjes, bultjes, ... In mijn halsstreek heb ik er geen last van. Op mijn armen des te meer. Weet je wat ik dan wel al ondervonden heb? Het is een logische reflex om de littekens zo goed mogelijk te verstoppen, maar ik vind dat het altijd rapper geneest als ze bloot gelaten worden. Dus thuis, wanneer ik alleen ben, probeer ik dat dan wel zoveel mogelijk.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ingepinge
Ik weet nog toen ik ermee begon, een van de domste handelingen in mijn leven denk ik.
|
Van het haren trekken op mijn benen weet ik het ook nog exact, ik weet nog precies waar en wanneer het begonnen is, intussen helaas al 7 jaar geleden. Daarvoor had ik wel al de gewoonte om aan bultjes te pulken. Aan mijn gezicht ben ik ermee begonnen in het zesde leerjaar, bij het verschijnen van de eerste puistjes. Kort daarna ook begonnen met pulken aan mijn armen en benen. Het haartjes trekken is (logisch) maar later begonnen dus, vanuit een idioot idee dat ik mijzelf eens mooie gladde benen ging bezorgen en alle haartjes er ging uittrekken...
De examens zijn inderdaad een hele zware tijd voor ttm'ers. Eerst en vooral het gevolg (uiterlijk), maar ook dat je er zoveel tijd door verliest he. En meestal: hoe minder tijd, hoe meer ttm
, dus nóg minder tijd enz...
Op reis heb ik er ook altijd weinig last van. Je bent dan gewoon de hele tijd met leuke dingen bezig en dan heb je weinig behoefte aan pulken of trekken he. Ik neem wel altijd een pincet mee, want ik weet dat er toch altijd momenten kunnen zijn waar ineens de behoefte toch opduikt. En dan heb ik liever dat éne haartje toch uit te trekken, dan dat ik uit pure frustratie mijn hele benen openhaal.
Groetjes.