hallo lotgenoten! 
Ik wilde graag mijn verhaal delen op dit haarweb forum.
Het doet me goed om te lezen dat ik er niet alleen last van heb.
Ik ben een meisje van net 19 jaar.
Het is allemaal begonnen toen ik een jaar of 4 was, het is begonnen met beertjes kaal plukken.
me ouders zochten er verder niks achter.
toen ik ouder werd en na groep 8 ging begon het me zelf op te vallen dat ik
dwangmatig hoofdharen eruit trok. want zelf had ik het vaak niet door pas na dat ik de haren in me hand had besefte ik
dat ik het weer had gedaan.
later kreeg ik ook opmerkingen van mede leerlingen: waarom heb je een kale plek op je hooft?!
daar van schrok ik zo erg dat ik besefte dat ik echt iets had..
Ik ben toen gaan google wat het zou kunnen zijn, kwam er al snel achter wat het was. Trichotillomanie!
Mijn kleine nichtje van bijna 4 begint er nu ook al mee, het doet me veel pijn om te zien
omdat ik weet dat het haar heel veel verdriet gaat brengen als ze daarlijk wat ouders is.
ik wil heel graag dat dit STOPT!
het belemmerd mij in het dagelijkse leven.
ik zou heel graag willen werken maar zie het nu gewoon niet zitten om dat ik bang ben dat ik bijvoorbeeld
een staartje in zou moeten, of mensen om me heen zien dat mijn haar anders is..
Heb al veel therapieën geprobeerd en met verschillende psychiaters gepraat, toch val ik elke keer weer terug in mijn oude gedrag.
mensen om me heen begrijpen me niet en zeggen: STOP ER GEWOON MEE!!
mjaa zoals jullie weten is dat makkelijker gezegd dan gedaan..
hebben jullie misschien advies of tips wat ik zou kunnen doen?
m.v.g eems x