Hoi Gre,
Tja meid, ik was al bang dat het "duiveltje" terug zou keren, maar zolang als je hem op een afstandje kan houden mag je trots zijn op jezelf.
Ik denk ook wel eens: "waar ben ik in Godsnaam mee bezig!"
maar dan denk ik er meteen achteraan dat ik er ook niet om gevraagd heb en het niet altijd een kwestie is van eigen schuld.
Tenminste, zo denk ik erover. Ik heb inmiddels genoeg therapie en schokkende ervaringen meegemaakt en ik pluk nog steeds met vlagen. ALs je alles leest wat er over ttm geschreven is raak je helemaal in de war. Ik vat het maar kort samen: we doen ons best, we hebben er niet om gevraagd!
Met mij gaat het op en af. Ben van nature gelukkig redelijk blij en vrolijk, heb ik dat gelukkig nog. Daar ben ik wel dankbaar voor, ik kan soms zo ontzettend van het leven genieten. Vandaag ben ik naar de kunsthal in Rotterdam geweest. Ik kan dan ademloos naar een schilderij kijken en oprecht genieten. Heerlijk. Het leven bied ook nog zoveel mooie, simpele dingen.
Liefs Dian
|