[Webmaster]

Oorspronkelijk geplaatst door Felicia

Deze vraag klink misschien raar. Verstandelijk gezien zou ik zeggen: natuurlijk wil ik er vanaf!!!

Beste Felicia,

Op de eerste plaats: welkom op HaarWeb en dankjewel voor je open bericht. Ik denk dat je vraag helemaal niet raar is, sterker nog: ik denk dat wat je hier schrijft erg belangrijk is.

Bewustwording van jezelf is een belangrijk proces in de zoektocht naar genezing van aandoeningen en jouw vraag 'Wil ik er wel écht vanaf?' is een erg goede vraag m.b.t. deze bewustwording.

Niemand wil ziek zijn. Natuurlijk wil je er vanaf, of het nu TTM is of wat voor een aandoening dan ook. Alleen...

'Maar waarom lukt het dan niet?', zoals je zelf al aangeeft.

Uiteraard is iedere situatie anders, maar er is een reden waarom iemand ziek is. En er is een reden waarom de ziekte in stand wordt gehouden, ookal wil je er zelf met alle macht vanaf:

'Het lijkt alsof ik ergens diep van binnen helemaal niet wil stoppen met haartrekken'.

Precies. Ik denk dat het erg goed is dat je je hier bewust van bent. Er bestaat nl. zoiets als een ziektewinst en vaak ligt dit op een onbewust level ('diep van binnen', zeg je) waardoor mensen jarenlang blijven vechten tegen een ziekte c.q. blijven vechten voor genezing, terwijl 'iets' in hunzelf het juist tegenwerkt...

Ik zal een voorbeeld geven: ik ken iemand die (ook toevallig al 15 jaar) een bepaalde aandoening heeft en al die tijd keihard heeft gestreeft (met giga veel geld/tijd/strijd) om van zijn ziekte af te komen. Bijna niets hielp... en als het dan wel hielp, hielp het alleen tijdelijk. Hij realiseerde zich na al die jaren van strijd hetzelfde als jij... 'het lijkt wel of iets in mij helemaal niet beter wil worden en vasthoudt aan mijn ziekte!'.

Hij kwam tot dat inzicht, omdat hij zich bewust werd van de grote weerstand die hij in zijn dagelijkse leven voelde om die dingen te doen die goed voor hem waren c.q. die hem konden helpen zich beter te voelen.

Achter weerstand zit 'altijd' angst. En hij is die angst in therapeutische sessies gaan onderzoeken. Wat bleek? Hij zelf wilde met alle macht niets lievers dan beter worden, maar een (onbewust) deel in hem wilde dat met alle macht niet. Er zat heel veel angst in dat deel in hem om echt te genezen. Dit deel was zijn innerlijk kind. Als kind was hij continue afgewezen (emotioneel misbruik) door zijn vader en werd hij vaak gepest op school. Hij ontwikkelde daardoor sinds hele jonge leeftijd al de overtuiging: 'ik ben -blijkbaar- niet goed zoals ik ben'.

Op latere leeftijd ontwikkelde hij een ziekte (die vaak voortkomen juist uit overtuigingen over jezelf die je meeneemt vanuit je jeugd of zelfs nog verder terug) en hij werd zich door sessies (die werkte op zijn onbewuste level) bewust van de reden van zijn weerstand c.q. de angst die daarachter zat om echt te genezen.

De angst kwam vanuit zijn innerlijk kind. Dit belangrijke deel in hem was nog steeds zo bang voor afwijzing vanuit de buitenwereld en de ziekte gaf dit deel een gevoel van... veiligheid. Want... als je ziek bent dan zijn mensen zorgzaam, begripvol en lief naar je i.p.v. dat ze je... afwijzen.

Dit was de ziektewinst.

En dan kun je nog hemel en aarde bewegen om beter te worden, maar als je deze onbewuste delen/processen niet bewust maakt, zullen ze 'diep van binnen' hun invloed blijven uitoefenen.

Je verhaal is heel herkenbaar.