Deze tekst is door mij ontelbare keren gelezen...in dalen en nog diepere dalen...en heeft mij geholpen te komen waar ik nu ben,zoals ik ben:uniek,goed,liefdevol en zeker niet zonder fouten. In de tekst word meerdere malen over God gesproken,zonder anderen te kwetsen wil ik wel aangeven dat ik niet in God geloof. Ik heb dat woord dan ook voor mezelf vervangen door iets waar ik wel ingeloof,maar dat is puur persoonsgebonden.
"Wij zijn niet het bangst voor ons onvermogen.
Onze diepste angst is,dat onze krachten onmetelijk zijn.
Ons licht,niet onze duisternis jaagt ons de grootste angst aan.
We vragen onszelf af: waarom zou ik briljant zijn,
betoverend,getalenteerd en fantastisch.
Maar waarom zou je het niet,
je bent een Kind van God,dat ben je.
De wereld heeft er niets aan als jij jezelf klein maakt.
Je moet jezelf niet klein maken,
om anderen niet onzeker te maken.
We zijn geboren om Gods glorie uit te dragen.
Het zit niet in een paar mensen,het zit in ons allemaal.
Als we ons eigen licht laten schijnen,
geven we onbewust anderen
de toestemming dat ook te doen."
Uit de inauguratierede van Nelson Mandela
Naar de tekst van Marianne Williamson