|
Helemaal herkenbaar!
Hoi,
Poezewoef, je bent een meid naar mijn hart! Ik had het ergens anders al geschreven maar ik voel het net zo als jij! Het is zo'n troosteloos proces om je voortdurend te focussen op het behoud van je laatste haren en wat je ook doet, wat je kwijt bent, ben je over het algemeen ook echt kwijt!!! Dat is mijn ervaring en ik wil zo niet meer leven. Haaruitval heeft al tig jaar van mijn leven beheerst en ik kap ermee. Punt uit. Ook wil ik niet dik, chagrijnig, ongelukkig en bang voor kanker hier en trombose daar door het leven gaan. Dan maar geen haar en een mooie pruik! Het is moeilijk in een maatschappij die zo door uiterlijkheden is geobsedeerd, maar misschien helpt het ook wel om te stoppen met tobben en dingen te gaan doen, waar het werkelijk om draait.
Hoe dan ook, haar is niet het belangrijkste in het leven, al kan het wel zo lijken. Ik heb het laatste jaar aardig wat gezondheidklachten gehad en ik ben hier nog steeds niet klaar mee, maar vanaf het moment dat mijn gezondheid het liet afweten, kon ik geen traan meer laten om die verloren haren. Je gezondheid is zó ontzettend veel belangrijker. Uiterlijk telt dan echt in minder mate. En naast gezondheid zijn er nog talloze andere aspecten van het leven die vééééél meer waarde hebben dan je uiterlijk. Niet dat ik vanaf nu van plan ben om te gaan verslonzen, integendeel. Ik wil alleen maar aangeven dat het niet de moeite waard is om je leven te laten verpesten door AGA. Totaal, écht niet!!! En ik geloof dat we elkaar dat niet vaak genoeg in de oren kunnen knopen!!
Sterkte!
Sammy
|