Ik weet dat het het waard is en toch is de drang te groot... alle haren die nu zijn teruggegroeid zijn elk stuk voor stuk lekker, dik, met structuur,... pfff Het si inderdaad ook begonnen met voelen en dan stukjes afbreken en die opeten en dan ja voelen en per ongeluk een volledig haar uittrekken ipv een stukje afbreken en en... Het is alsof de hele tijd mijn handen naar mijn haar getrokken worden... Dat computerwerk helpt er natuurlijk ook niet bij, want als je met je pcmuis bezig bent doet er 1 hand niks... tenzij bij mij dan
Tijdens het autorijden (zit toch gemiddeld anderhalf uur per dag op de baan) kan ik mijn ene hand nog onder mijn poep steken of mijn stuur met 2 handen vasthouden maar zo achter mijn pc, dat is moeilijk... En ik ben er me van bewust dat ik alles terug teniet aan het doen ben en toch ben ik precies mijn sterkte verloren om er tegen te vechten... Zelfs nu, terwijl ik dit schrijf is er een plekje op mijn hoodje dat aan het roepen is: het jeukt niet echt, het gloeit eerder en het is zo moeilijk om daar niet even te gaan voelen, wrijven...