|
Bolleke,
Raar, heel raar is dat toch, ik was gisteren hier op het forum begonnen met een vraag aan jou, maar ik heb het geheel gewist, ik had het gevoel dat het niet al te best ging met jou maar op het moment dat ik mijn vraag (hoe gaat het met jou enz) wilde doorsturen vond ik mezelf een beetje te opdringerig, terwijl jij net op zoek was naar een beetje steun.
Bolleke, je zou willen leven en onder de mensen komen zonder ttm mee te moeten dragen, maar helaas helemaal verbergen kun je het niet, en doen alsof je het niet hebt helpt helemaal niet.
Er zijn nieuwe situaties (je werk, je koor, enz) waar ze niets van je ttm afweten ( of misschien denk je dat alleen maar, vergeet niet als ze je naam intikken op google dat ze terecht komen bij je boek enz..), maar het geeft een goed gevoel van "normaal" te zijn. Dus zou ik je aanraden van daar zelf niets over te vertellen , ze zijn tactvol genoeg om je geen vragen te stellen dus laat het zo want het zou heel heftig kunnen zijn voor jou.
Je hebt het nodig om gewoon tussen de mensen te kunnen zijn zonder aan je ttm te moeten denken, zo denk ik toch.
Wat je onverklaarbare vermoeidheid betreft kun je best eens bij jezelf op zoek gaan naar "wat loopt met mijn energie weg”, verveling? voedselallergie of zonlicht te kort? de komende verplichtingen in verband met de feestdagen?
Verder ken je mijn mening, thuis zitten niksen helpt geen steek, op geen enkel vlak, ik voel mij best van al als mijn agenda overvol is , het hoeven niet altijd aangename bezigheden te zijn, maar je weet dan waarvan je 's avonds vermoeid bent zonder er psychisch "moe" van te worden.
Ik heb het gevoel dat we eens moeten babbelen maar ik heb momenteel weinig zicht over de indeling van mijn dagen, mijn schoonmoeder is overleden , haar huis is reeds verkocht, we zijn bezig met het leeg te halen maar het werkschema daaromtrent loopt nogal wat stroef, het hangt af van mankracht (hulp) , tijd en de containerdienst. Ik hoor deze avond wanneer ik niet van dienst ben bij mij dochter, ik stuur u in de loop van volgende week nog een persoonlijk mailtje .
Een dikke warme knuffel,
Miejefke
|