zoon van bijna 13 met AA. adviezen mbt begeleiding?

Adrienne · 14 augustus 2007, 23:38

Mijn zoon Tim wordt volgende maand 13, vorige week is er AA geconstateerd. Ik vind het zo rot voor hem. Helemaal nu hij net in de pubertijd komt en haren/kapsel een deel van je identiteit is. Hij heeft altijd lang haar gehad, wil amper naar de kapper. Ook zijn de omstandigheden niet gunstig voor hem. Wij zijn naar een dermatoloog geweest, helaas begreep deze niet wat voor impact dit heeft. Ik heb mijn huisarts naar een verwijzing naar het WKZ in Utrecht gevraagd. Ik weet wel dat we niet verder komen mbt de diagnose en behandeling maar ik hoop op een goede begeleiding. Zijn er mensen met ervaring in het WKZ? En hebben jullie nog goede adviezen mbt het begeleiden van mijn zoon?
Adrienne

TinneV · 15 augustus 2007, 11:42

Hey Adrienne,

Wat erg voor je zoon!

Ik ben bijna 18 jaar en bij mij werd AA op mijn 8 jaar vastgesteld. Rond mijn 14e verjaardag ben ik in enkele weken tijd volledig kaal geworden. Dit was een heel moeilijke periode, maar ik heb geprobeert om dit vanaf het eerste moment te aanvaarden, dit is heel moeilijk en natuurlijk had ik geregeld momenten wanneer het minder ging. Deze down-momenten ben ik met de steun van mijn vrienden en familie doorgekomen.
Ik was ondertussen heel gewoon met mijn haarwerk en deed er alles mee, sporten, shoppen, uitgaan, ... wanneer ik thuis was zette ik het af. Maar ik denk niet dat er ooit iemand vreemd heeft gedacht van "draagt zij een pruik of niet?". Ik vond dat het niet heel erg opviel en als je het niet wist dat het gewoon leek of het "mijn" echte haar was.
Een dik jaar geleden begon het weer stilaan terug te groeien en sinds februari loop ik weer zonder haarwerk rond. Ik denk dat mijn haar is teruggekomen doordat ik mezelf weer op mijn gemak voelde en dat ik mezelf had terug gevonden. Ook doordat ik het heb aanvaard en ermee heb leren leven. Dit is zeker niet makkelijk, en toen ik een maandje geleden ontdekte dat ik weer een kaal plekje had zat ik ook weer in zak en as, maar nu heb ik het weer aanvaardt en denk ik er nauwelijks nog aan.

Ik kan dus enkel zeggen dat je zoon het zelf moet proberen te aanvaarden en dit kan enkel lukken als zijn vrienden en familie normaal tegen hem doen, hij is niet anders doordat hij AA heeft hé. Hij blijft dezelfde lieve jongen!

Sterkte!

Groetjes
Tinne

P.S. Als je contact wilt via MSN of mail dan mag je me altijd een private message sturen en dan zal 'k mijn mailadres doorgeven..

wilma k · 15 augustus 2007, 12:17

Hey,

Wat rot voor hem dat hij alopecia heeft, ik heb het zelf vanaf mijn 17 de en toen waren het ook gewoon plekjes, toen ik 21 was verloor ik ook al mijn haar en daarna groeide het terug en viel het nog een keer uit. Nu groeit het weer aardig en ben vanmorgen naar de huisarts geweest, die vertelde dat het op het moment niet actief is

ben er erg blij mee. Het is (nog) geen volle bos, maar er is toch wat. Ik hoop dat ik net als Tinne weer gauw zonder haarwerk kan.
Mijn familie en vrienden zijn gewoon normaal blijven doen en steunen me ook als ik het moeilijk heb als het eens weer uitvalt. Mijn vriend zegt altijd je bent en blijft gewoon mijn Wimpie, je haar valt dan af en toe wel uit, maar jij veranderd niet. En ik hoop dat anderen ook zo met je zoon om kunnen gaan, hij blijft gewoon de jongen die hij was.
En ik weet dat het moeilijk accepteren is, maar je kunt het ook zo bekijken :Er zijn ergere dingen, hij heeft het gelukkig niet omdat hij kanker heeft. Maar het heeft tijd nodig om zo te kunnen denken.

Veel suc6 en als je wilt mag je ook weleens een prive bericht sturen.

Natsirt · 16 augustus 2007, 20:41

Hoi, Ik heb een zoon van 10 die al een aantal jaar alopecia heeft. Alleen wordt het nu veel erger en zichtbaarder en krijgt hij er zelf meer last van. Laatst heeft hij iemand nog een bloedneus geslagen omdat hij gepest werd. Daar ben ik niet blij mee natuurlijk, en ik vraag mij af of er mensen zijn die tips hebben over hoe om te gaan met alopecia en mogelijk pestgedrag. Doet het WKZ iets aan psychosociale begeleiding?

Lies86 · 16 augustus 2007, 20:57

Hallo Allemaal!

Wat vervelend dat ook jullie kinderen AA hebben.
Zelf kreeg ik het op mijn 13e. En werd ik in 1 week tijd helemaal kaal.
Behoorlijk vervelend en lastig.

Ik zelf heb heel veel steun aan mijn ouders gehad. Zij stonden altijd open om te praten. Kochten een haarwerk toen ik dat wilde. Lieten me kaal rondlopen op de momenten dat ik dat weer fijner vonden, en hebben me overal in gesteund.
Toch waren ze ook wel hard. En daar ben ik ze eigenlijk het dankbaarst voor. Ik mocht nooit binnen blijven als ik dat deed om mijn AA. Ze brachten me de eerste dag na de vakantie niet naar school, (mijn klasgenoten hadden me nog nooit kaal gezien) maar lieten me gewoon met de bus gaan. Uiteraard was school en mijn busmaatje wel ingelicht. Zo lieten ze me ook bewust mee doen met het schooltoneel. Ik kreeg een klein rolletje, maar wist daardoor wel dat je ook als je kaal werd gewoon overal aan mee kon doen!!

Binnen blijven zitten is in dit soort situatie's echt het makkelijkst. Niet hoeven nadenken over je kaalheid, en gewoon in je eigen wereld leven. Toch ben ik blij dat mijn ouders me af en toe koste wat kost me naar mijn vrienden stuurde, me naar schoolfeesten brachten en me juist naar buiten stuurde. Mochten kinderen me pesten gaven ze raad en advies hoe ik hier het beste mee om kon gaan, en zo nodig (1 keer gebeurtd) ging mijn vader zelf met mij naar deze kinderen toe.
Ook lichtte ze de school in, en vroegen ze op me te letten. Ik zat net op de middelbare, en had deze steun wel nodig. Ik ben nooit gepest!

Ik heb het hier al vaker geroepen, maar ook de alopecia patienten verenigign (www.aapv.nl) is een aanrader. Ikzelf heb altijd geweigerd lid te worden. Ik vond dat soort verenigignen voor watjes en zieliepieten. Totdat een lid van haarweb me meenam naar de regionale dag. Mijn ogen zijn open gegaan. En toen ik ook nog uitgenodigd werd voor de jongerendag kon het helemaal niet meer stuk. Dan pas merk je dat hoe sterkj e ook ben het toch wel heel fijn is om met lotgenoten te praten. Mensen te ontmoeten, die het zelfde hebben, en ervaringen uit te wisselen. De ene keer met een traan, maar veelal met een lach.
Nu schrijf ik zelfs stukjes voor in de hoofdzaak, het blad van de aapv!
Ik vind het een aanrader! Er staan weer wat dagen gepland dus als je info wilt hoor ik het wel!
De kinder en jongerendag is weer in november geloof ik (of september) en deze is altijd druk bezocht. Hier komen kinderen en hun ouders met alopecia samen. Ze hebben met z'n alle een leuke dag en zien en leren die dag veel van elkaar. De jongeren vanaf 16 gaan zelf de hort op, en vorig jaar heb ik het daar prima naa rmijn zin gehad.
De kids worden op leeftijd ingedeeld. Zodat ze ook echt wat aan elkaar hebben! Jongens en meiden zijn er altijd wel, dus dat is altijd wel leuk!!!
Ik zou zelf echt met mijn kind naar deze dag gaan, en ook de regionale dagen zijn aanraders!! Dan vaak meer voor de ouders van dej ongeren kinderen maar toch!

Mocht het in het WKZ nu niets worden kun je misschien altijd zelf nog een psychologe inschakelen? Je huisarts weet hier over het algemeen altijd wel raad mee!

Het enige dat ik je kan aanraden is je vragen, gevoelens en fustratie's hier neerschrijven. Met z'n alle weet je altijd meer dan 1 iemand alleen.
Bovendien hebben veel van ons al lang AA en weten hoe met bepaalde dingen om te gaan

Succes en vooral sterkte.

***Webmaster*** · 25 augustus 2007, 16:37

Beste Adrienne en Natsirt,

Welkom op HaarWeb. Ik hoop van harte dat jullie hier de nodige steun en informatie kunnen vinden voor jullie zonen (en jezelf).

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Lies86

De kinder en jongerendag is weer in november geloof ik (of september) en deze is altijd druk bezocht. Hier komen kinderen en hun ouders met alopecia samen. Ze hebben met z'n alle een leuke dag en zien en leren die dag veel van elkaar. De jongeren vanaf 16 gaan zelf de hort op, en vorig jaar heb ik het daar prima naa rmijn zin gehad.

Het enige dat ik je kan aanraden is je vragen, gevoelens en fustratie's hier neerschrijven. Met z'n alle weet je altijd meer dan 1 iemand alleen.
Bovendien hebben veel van ons al lang AA en weten hoe met bepaalde dingen om te gaan

Succes en vooral sterkte.

Als aanvulling op de eerdere adviezen van Lies; je vind meer informatie over de aankomende kinderdagen van de Alopecia Areata Patiënten Vereniging hier: AAPV organiseert landelijke dag voor kinderen.

Sterkte,

14 augustus 2007, 23:38	#1
Adrienne HaarWeb lid Geregistreerd: 14 augustus 2007 Berichten: 2	zoon van bijna 13 met AA. adviezen mbt begeleiding? Mijn zoon Tim wordt volgende maand 13, vorige week is er AA geconstateerd. Ik vind het zo rot voor hem. Helemaal nu hij net in de pubertijd komt en haren/kapsel een deel van je identiteit is. Hij heeft altijd lang haar gehad, wil amper naar de kapper. Ook zijn de omstandigheden niet gunstig voor hem. Wij zijn naar een dermatoloog geweest, helaas begreep deze niet wat voor impact dit heeft. Ik heb mijn huisarts naar een verwijzing naar het WKZ in Utrecht gevraagd. Ik weet wel dat we niet verder komen mbt de diagnose en behandeling maar ik hoop op een goede begeleiding. Zijn er mensen met ervaring in het WKZ? En hebben jullie nog goede adviezen mbt het begeleiden van mijn zoon? Adrienne

15 augustus 2007, 12:17	#3
wilma k HaarWeb lid Geregistreerd: 10 augustus 2007 Berichten: 32	zoon van 13 met AA Hey, Wat rot voor hem dat hij alopecia heeft, ik heb het zelf vanaf mijn 17 de en toen waren het ook gewoon plekjes, toen ik 21 was verloor ik ook al mijn haar en daarna groeide het terug en viel het nog een keer uit. Nu groeit het weer aardig en ben vanmorgen naar de huisarts geweest, die vertelde dat het op het moment niet actief is ben er erg blij mee. Het is (nog) geen volle bos, maar er is toch wat. Ik hoop dat ik net als Tinne weer gauw zonder haarwerk kan. Mijn familie en vrienden zijn gewoon normaal blijven doen en steunen me ook als ik het moeilijk heb als het eens weer uitvalt. Mijn vriend zegt altijd je bent en blijft gewoon mijn Wimpie, je haar valt dan af en toe wel uit, maar jij veranderd niet. En ik hoop dat anderen ook zo met je zoon om kunnen gaan, hij blijft gewoon de jongen die hij was. En ik weet dat het moeilijk accepteren is, maar je kunt het ook zo bekijken :Er zijn ergere dingen, hij heeft het gelukkig niet omdat hij kanker heeft. Maar het heeft tijd nodig om zo te kunnen denken. Veel suc6 en als je wilt mag je ook weleens een prive bericht sturen.

16 augustus 2007, 20:41	#4
Natsirt HaarWeb lid Geregistreerd: 24 januari 2005 Berichten: 1	ook alopecia Hoi, Ik heb een zoon van 10 die al een aantal jaar alopecia heeft. Alleen wordt het nu veel erger en zichtbaarder en krijgt hij er zelf meer last van. Laatst heeft hij iemand nog een bloedneus geslagen omdat hij gepest werd. Daar ben ik niet blij mee natuurlijk, en ik vraag mij af of er mensen zijn die tips hebben over hoe om te gaan met alopecia en mogelijk pestgedrag. Doet het WKZ iets aan psychosociale begeleiding?

16 augustus 2007, 20:57	#5
Lies86 Be a miracle Geregistreerd: 17 september 2004 Berichten: 932	Hallo Allemaal! Wat vervelend dat ook jullie kinderen AA hebben. Zelf kreeg ik het op mijn 13e. En werd ik in 1 week tijd helemaal kaal. Behoorlijk vervelend en lastig. Ik zelf heb heel veel steun aan mijn ouders gehad. Zij stonden altijd open om te praten. Kochten een haarwerk toen ik dat wilde. Lieten me kaal rondlopen op de momenten dat ik dat weer fijner vonden, en hebben me overal in gesteund. Toch waren ze ook wel hard. En daar ben ik ze eigenlijk het dankbaarst voor. Ik mocht nooit binnen blijven als ik dat deed om mijn AA. Ze brachten me de eerste dag na de vakantie niet naar school, (mijn klasgenoten hadden me nog nooit kaal gezien) maar lieten me gewoon met de bus gaan. Uiteraard was school en mijn busmaatje wel ingelicht. Zo lieten ze me ook bewust mee doen met het schooltoneel. Ik kreeg een klein rolletje, maar wist daardoor wel dat je ook als je kaal werd gewoon overal aan mee kon doen!! Binnen blijven zitten is in dit soort situatie's echt het makkelijkst. Niet hoeven nadenken over je kaalheid, en gewoon in je eigen wereld leven. Toch ben ik blij dat mijn ouders me af en toe koste wat kost me naar mijn vrienden stuurde, me naar schoolfeesten brachten en me juist naar buiten stuurde. Mochten kinderen me pesten gaven ze raad en advies hoe ik hier het beste mee om kon gaan, en zo nodig (1 keer gebeurtd) ging mijn vader zelf met mij naar deze kinderen toe. Ook lichtte ze de school in, en vroegen ze op me te letten. Ik zat net op de middelbare, en had deze steun wel nodig. Ik ben nooit gepest! Ik heb het hier al vaker geroepen, maar ook de alopecia patienten verenigign (www.aapv.nl) is een aanrader. Ikzelf heb altijd geweigerd lid te worden. Ik vond dat soort verenigignen voor watjes en zieliepieten. Totdat een lid van haarweb me meenam naar de regionale dag. Mijn ogen zijn open gegaan. En toen ik ook nog uitgenodigd werd voor de jongerendag kon het helemaal niet meer stuk. Dan pas merk je dat hoe sterkj e ook ben het toch wel heel fijn is om met lotgenoten te praten. Mensen te ontmoeten, die het zelfde hebben, en ervaringen uit te wisselen. De ene keer met een traan, maar veelal met een lach. Nu schrijf ik zelfs stukjes voor in de hoofdzaak, het blad van de aapv! Ik vind het een aanrader! Er staan weer wat dagen gepland dus als je info wilt hoor ik het wel! De kinder en jongerendag is weer in november geloof ik (of september) en deze is altijd druk bezocht. Hier komen kinderen en hun ouders met alopecia samen. Ze hebben met z'n alle een leuke dag en zien en leren die dag veel van elkaar. De jongeren vanaf 16 gaan zelf de hort op, en vorig jaar heb ik het daar prima naa rmijn zin gehad. De kids worden op leeftijd ingedeeld. Zodat ze ook echt wat aan elkaar hebben! Jongens en meiden zijn er altijd wel, dus dat is altijd wel leuk!!! Ik zou zelf echt met mijn kind naar deze dag gaan, en ook de regionale dagen zijn aanraders!! Dan vaak meer voor de ouders van dej ongeren kinderen maar toch! Mocht het in het WKZ nu niets worden kun je misschien altijd zelf nog een psychologe inschakelen? Je huisarts weet hier over het algemeen altijd wel raad mee! Het enige dat ik je kan aanraden is je vragen, gevoelens en fustratie's hier neerschrijven. Met z'n alle weet je altijd meer dan 1 iemand alleen. Bovendien hebben veel van ons al lang AA en weten hoe met bepaalde dingen om te gaan Succes en vooral sterkte. __________________ *Kaal of niet, je innerlijk verandert niet!*

Soortgelijke discussies
Discussie	Auteur	Forum	Reacties	Laatste bericht
AA ontdekt sinds anderhalve week	Miss Sad	AA - Algemeen	9	16 januari 2006 09:16

15 augustus 2007, 11:42	#2
TinneV HaarWeb lid Geregistreerd: 13 mei 2006 Locatie: Belgium Berichten: 52	Hey Adrienne, Wat erg voor je zoon! Ik ben bijna 18 jaar en bij mij werd AA op mijn 8 jaar vastgesteld. Rond mijn 14e verjaardag ben ik in enkele weken tijd volledig kaal geworden. Dit was een heel moeilijke periode, maar ik heb geprobeert om dit vanaf het eerste moment te aanvaarden, dit is heel moeilijk en natuurlijk had ik geregeld momenten wanneer het minder ging. Deze down-momenten ben ik met de steun van mijn vrienden en familie doorgekomen. Ik was ondertussen heel gewoon met mijn haarwerk en deed er alles mee, sporten, shoppen, uitgaan, ... wanneer ik thuis was zette ik het af. Maar ik denk niet dat er ooit iemand vreemd heeft gedacht van "draagt zij een pruik of niet?". Ik vond dat het niet heel erg opviel en als je het niet wist dat het gewoon leek of het "mijn" echte haar was. Een dik jaar geleden begon het weer stilaan terug te groeien en sinds februari loop ik weer zonder haarwerk rond. Ik denk dat mijn haar is teruggekomen doordat ik mezelf weer op mijn gemak voelde en dat ik mezelf had terug gevonden. Ook doordat ik het heb aanvaard en ermee heb leren leven. Dit is zeker niet makkelijk, en toen ik een maandje geleden ontdekte dat ik weer een kaal plekje had zat ik ook weer in zak en as, maar nu heb ik het weer aanvaardt en denk ik er nauwelijks nog aan. Ik kan dus enkel zeggen dat je zoon het zelf moet proberen te aanvaarden en dit kan enkel lukken als zijn vrienden en familie normaal tegen hem doen, hij is niet anders doordat hij AA heeft hé. Hij blijft dezelfde lieve jongen! Sterkte! Groetjes Tinne P.S. Als je contact wilt via MSN of mail dan mag je me altijd een private message sturen en dan zal 'k mijn mailadres doorgeven..