dr Phil

Pip · 14 december 2003, 17:49

Hoi,

Een paar weken geleden kreeg ik van iemand een boek van dr Phil.
Het gaat over een aantal stappen die je kunt nemen om je leven zelf aan te pakken en te verbeteren. In een van de hoofdstukken gaat het over vreemd gedrag, gedrag dat je zelf niet kunt verklaren omdat je eigenlijk ook wel weet dat je het niet zou moeten doen maar toch niet kan laten. Hij schrijft daarover dat iemand nooit iets doet als er geen beloning tegenover staat, en dat die beloning best eens iets anders kan zijn dan je in eerste instantie denkt. Bijvoorbeeld als je altijd te laat komt kan je beloning zijn dat je aandacht krijgt als je eindelijk binnenkomt, terwijl jij misschien denkt dat je behoefte hebt om zelf je tijd in te delen.
Wat me opvalt is dat veel mensen schrijven dat ze zich beter kunnen concentreren als ze trekken.
Dat dacht ik ook, omdat het haren trekken altijd erg is als ik studeer of iets moet schrijven.
Maar bij nader inzien doe ik het juist omdat ik níet wil denken. Zolang ik bezig ben met trekken hoef ik niets. Niet te leren en niet te schrijven. Geen beslissingen te nemen. Het is verzet tegen wat ik aan het doen ben.
Sinds ik dat ontdekt heb IS HET OVER. Al vijftien dagen!
Ongekend sinds twintig jaar.
Dus mijn tip van de week is natuurlijk: Lees het boek van dokter Phil, en zoek uit wat jouw beloning is als je haren trekt.

Ben benieuwd naar jullie bevindingen

Pip

mirjam · 14 december 2003, 18:03

Klinkt interessant, heb je een titel van dat boek? En goed zeg dat je nu al zoveel dagen trekvrij bent, super!

Groetjes,
Mirjam

Lizz · 15 december 2003, 13:27

ook ik heb lang nagedacht waarom ik trok, en ik bedacht me dat ik tijdens het studeren altijd erg gespannen was of er helemaal geen zin in had. En dat ik dus aan mijn haren trok, omdat ik me daar dan even helemaal op kon concentreren, zodat ik even geen spanning voelde en me even helemaal van me studie af kon zetten. Dus dit komt wel overeen met wat jij ontdekte. Maar toch, als ik in bed lig na te denken of muziek te luisteren, trek ik ook aan mijn haren, hoewel ik dan volgens mij niet gespannen ben. Waarom doe ik het dan.. zou ik toch onbewust gespannen zijn, of is het juist dat het haren trekken me op dat moment ontspannen maakt, dat ik juist hierdoor tot rust kom. Zou dat dan mijn beloning zijn voor haar trekken.. dat ik eindelijk even rust vind van binnen.. Mocht ik dan weten waarom ik het doe, dan nog helpt mij dit niet om te stoppen..

Nou ja was maar even hersenspinsel, moet nog even verder denken..

Lizz

Grover · 15 december 2003, 16:17

Dr. Phil! Mijn favoriete TV-psycholoog! Leuk dat ie hier ook eens om de hoek komt kijken

Is het boek waar je het over hebt Pip 'Self matters', of een ander boek van hem? Ik vind het interessant wat hij zegt : beloningen spelen inderdaad een grote rol in het in stand houden van bepaald gedrag. 'What's your pay-off (beloning)'? zou dr. Phil vragen als ik hem zou voorleggen waarom ik recentelijk weer 30 minuten gedwangd heb voor de spiegel. In http://www.haarweb.nl/forum/showthre...&threadid=2258 hebben we het hier o.a. over. Mijn 'beloning' is in dit geval bijv:

- Ik hoef niet met mijn diepere gevoel om te gaan, zoals Kaantje schreef : ' ... Want je kan het niet verdragen om je zo te voelen. En dat is het werkelijk probleem. je kan niet met het gevoel om gaan dat heeft niks met je haar te maken.... . Kortom: ik hoef niet te VOELEN.

- Ik beloon mijzelf door mijzelf weer in een stressvolle situatie te zetten : het is makkelijker voor mij om met een gevoel van stress om te gaan (omdat ik al 30 jaar niet anders gewend ben) dan met ..... RUST. Zoals Kaantje schreef : ...En misschien was je wel helemaal niet onrustig toen je voor de spiegel ging staan maar doordat je je ging fixeren op je haar creeer je zelf die onrust en die onverdraagzaamheid en val je weer in die trance.'.

Iedereen zal begrijpen dat dit verre van GEZONDE beloningen zijn...

Ieder mens kampt eigenlijk met hetzelfde : EEN GEBREK AAN EIGENLIEFDE. Feitelijk is dat hetgeen waar het om draait. Veel ziektes zijn een uitting van het feit dat je te ver van JEZELF afstaat. In het bovenstaande voorbeeld bied ik weerstand tegen mijn GEVOEL. Je eigen GEVOEL is hetgeen wat het dichts bij je staat. Met het gevaar dat ik overkom als een zogenaamde 'zweefteef'..... (grapje!)

... daar gaat 'ie: je GEVOEL is de taal van je ZIEL. Gebrek aan eigenliefde uit zich door WEERSTAND tegen jezelf. In dit geval dus mijn weerstand tegen mijn gevoel. En wat is nog een goede manier om niet bij jezelf te willen zijn? Juist....stress. Stress...stress en nog eens stress..... zonder RUST kun je geen AANDACHT geven aan jezelf.

Gebrek aan EIGENLIEFDE is het thema in het leven van de meeste mensen. Hierop valt bijna alles terug te voeren. Ikzelf heb bijv. de overtuiging dat IK NIET GOED BEN ZOALS IK BEN. De allergrootste beloning dit ik mijzelf geef met mijn ongezonde gedrag is dat ik daarmee MIJN OVERTUIGING KEER OP KEER BEVESTIG.

Pip schrijft:

Citaat:

...Maar bij nader inzien doe ik het juist omdat ik níet wil denken. Zolang ik bezig ben met trekken hoef ik niets. Niet te leren en niet te schrijven. Geen beslissingen te nemen. Het is verzet tegen wat ik aan het doen ben.
Sinds ik dat ontdekt heb IS HET OVER. Al vijftien dagen!
Ongekend sinds twintig jaar.

Ik dwang omdat ik niet wil voelen : dat is verzet tegen mijzelf. Ik dwang omdat ik denk niet zonder stress te kunnen : verzet tegen mijzelf. Ik dwang omdat ik uiteindelijk mijn eigen negatieve overtuiging over mijzelf wil bevestigingen : verzet tegen mijzelf.... verzet tegen DAT WAT IS. Ik ontkracht mijzelf keer op keer. Jij trekt, omdat je dan geen beslissingen meer hoeft/kunt nemen : je verzet je tegen jezelf c.q. wat je werkelijk zou moeten doen op dat moment en ontkracht daarmee jezelf.

Je hebt ontdekt dat als je in je eigen kracht gaat staan (lees: het verzet tegen jezelf opgeeft), ook de TTM weggaat. Ziektes zijn per slot van rekening de uittingsvorm van het innerlijke verzet in jouzelf, tegen jouzelf....

Grover · 15 december 2003, 17:36

Citaat:

Originally posted by Lizz
... Mocht ik dan weten waarom ik het doe, dan nog helpt mij dit niet om te stoppen..

Nou ja was maar even hersenspinsel, moet nog even verder denken..

Lizz

Hoi Lizz,

Alles begint met inzicht. Inzicht alleen is echter niet genoeg, want daarna komen de stappen die je moet zetten om er ook daadwerkelijk iets aan te doen. Ik weet al jarenlang waar het bij mij aan schort en toch ga ik 'vrolijk' door met gedachten en gedragingen die schadelijk voor mijzelf zijn. Hoe meer je van jezelf gaat houden hoe makkelijker het zal worden om te kiezen voor jezelf. Dan zal het kiezen voor jezelf niet meer aanvoelen als een constante strijd, maar simpelweg als een natuurlijk 'iets'. Een natuurlijke staat van ZIJN.

Pip · 15 december 2003, 22:47

Hoi Liz,

Kan het zijn dat je op zo'n moment, ik bedoel als je zit te denken of muziek luistert, iets zoekt om even níet te hoeven denken? Als je muziek luistert denk je toch ook? Of niet te hoeven voelen? Ik zeg maar iets wat bij me op komt hoor, wat denk je zelf?

Groetjes,
Pip

hannah · 17 december 2003, 11:14

Ik vind het gevaar van 'Dokter' Phil dat hij alles veralgemeniseerd, wat hij ook moet doen om zoveel mogelijk mensen aan te spreken en geld te verdienen. Ik kan hem op televisie al nauwelijks aanzien, omdat er zoveel toilettegels uit zijn mond komen, toch... als je zegt dat dit boek de moeite waard is dan zal ik het lezen, hem een nieuwe kans geven. Maar is het niet gewoon zo dat jijzelf de knop heb omgedraaid en dat je daar zelf heel trots op mag zijn?

Pip · 17 december 2003, 22:22

hoi Hannah,

Je hebt gelijk dat dokter Phil behoorlijk algemeen de zaken behandelt. En ook het boek 'leer te leven' is erg Amerikaans en stipt alleen zaken aan. En net al je denkt:'en wat dan verder?' begint het volgende hoofdstuk al weer. Somige dingen die hij schrijft weet je al lang, maar zijn toch goed om weer eens te horen.
En somige dingen zijn een complete verrassing. Voor mij in elk geval was het een heel nieuw standpunt om niet te denken dat ik was overgeleverd aan een onbeheersbare dwangneurose. Ik heb het boek nog niet uit, en lees het einde al niet meer met hetzelfde enthousiasme als het begin, maar als ik dit ene ding er aan over houd ben ik toch heel erg blij. Nog steeds geen haar getrokken, en doortastender dan anders aan dingen begonnen. Wat wil je nog meer?

14 december 2003, 17:49	#1
Pip HaarWeb lid Geregistreerd: 19 februari 2002 Locatie: Haarlem Berichten: 51	dr Phil Hoi, Een paar weken geleden kreeg ik van iemand een boek van dr Phil. Het gaat over een aantal stappen die je kunt nemen om je leven zelf aan te pakken en te verbeteren. In een van de hoofdstukken gaat het over vreemd gedrag, gedrag dat je zelf niet kunt verklaren omdat je eigenlijk ook wel weet dat je het niet zou moeten doen maar toch niet kan laten. Hij schrijft daarover dat iemand nooit iets doet als er geen beloning tegenover staat, en dat die beloning best eens iets anders kan zijn dan je in eerste instantie denkt. Bijvoorbeeld als je altijd te laat komt kan je beloning zijn dat je aandacht krijgt als je eindelijk binnenkomt, terwijl jij misschien denkt dat je behoefte hebt om zelf je tijd in te delen. Wat me opvalt is dat veel mensen schrijven dat ze zich beter kunnen concentreren als ze trekken. Dat dacht ik ook, omdat het haren trekken altijd erg is als ik studeer of iets moet schrijven. Maar bij nader inzien doe ik het juist omdat ik níet wil denken. Zolang ik bezig ben met trekken hoef ik niets. Niet te leren en niet te schrijven. Geen beslissingen te nemen. Het is verzet tegen wat ik aan het doen ben. Sinds ik dat ontdekt heb IS HET OVER. Al vijftien dagen! Ongekend sinds twintig jaar. Dus mijn tip van de week is natuurlijk: Lees het boek van dokter Phil, en zoek uit wat jouw beloning is als je haren trekt. Ben benieuwd naar jullie bevindingen Pip

15 december 2003, 13:27	#3
Lizz HaarWeb lid Geregistreerd: 22 augustus 2002 Berichten: 13	bij mij werkt dat dus niet... ook ik heb lang nagedacht waarom ik trok, en ik bedacht me dat ik tijdens het studeren altijd erg gespannen was of er helemaal geen zin in had. En dat ik dus aan mijn haren trok, omdat ik me daar dan even helemaal op kon concentreren, zodat ik even geen spanning voelde en me even helemaal van me studie af kon zetten. Dus dit komt wel overeen met wat jij ontdekte. Maar toch, als ik in bed lig na te denken of muziek te luisteren, trek ik ook aan mijn haren, hoewel ik dan volgens mij niet gespannen ben. Waarom doe ik het dan.. zou ik toch onbewust gespannen zijn, of is het juist dat het haren trekken me op dat moment ontspannen maakt, dat ik juist hierdoor tot rust kom. Zou dat dan mijn beloning zijn voor haar trekken.. dat ik eindelijk even rust vind van binnen.. Mocht ik dan weten waarom ik het doe, dan nog helpt mij dit niet om te stoppen.. Nou ja was maar even hersenspinsel, moet nog even verder denken.. Lizz

15 december 2003, 22:47	#6
Pip HaarWeb lid Geregistreerd: 19 februari 2002 Locatie: Haarlem Berichten: 51	denken Hoi Liz, Kan het zijn dat je op zo'n moment, ik bedoel als je zit te denken of muziek luistert, iets zoekt om even níet te hoeven denken? Als je muziek luistert denk je toch ook? Of niet te hoeven voelen? Ik zeg maar iets wat bij me op komt hoor, wat denk je zelf? Groetjes, Pip

Discussietools
Printversie tonen Deze pagina e-mailen
Weergave	Geef een waardering voor deze discussie
Lineaire weergave Switchen naar hybride weergave Switchen naar vertakte weergave	Geef een waardering voor deze discussie:

14 december 2003, 18:03	#2
mirjam HaarWeb lid Geregistreerd: 18 augustus 2001 Locatie: Ede Gelderland Berichten: 76	Klinkt interessant, heb je een titel van dat boek? En goed zeg dat je nu al zoveel dagen trekvrij bent, super! Groetjes, Mirjam

17 december 2003, 11:14	#7
hannah HaarWeb lid Geregistreerd: 4 december 2003 Berichten: 12	Ik vind het gevaar van 'Dokter' Phil dat hij alles veralgemeniseerd, wat hij ook moet doen om zoveel mogelijk mensen aan te spreken en geld te verdienen. Ik kan hem op televisie al nauwelijks aanzien, omdat er zoveel toilettegels uit zijn mond komen, toch... als je zegt dat dit boek de moeite waard is dan zal ik het lezen, hem een nieuwe kans geven. Maar is het niet gewoon zo dat jijzelf de knop heb omgedraaid en dat je daar zelf heel trots op mag zijn?

17 december 2003, 22:22	#8
Pip HaarWeb lid Geregistreerd: 19 februari 2002 Locatie: Haarlem Berichten: 51	hoi Hannah, Je hebt gelijk dat dokter Phil behoorlijk algemeen de zaken behandelt. En ook het boek 'leer te leven' is erg Amerikaans en stipt alleen zaken aan. En net al je denkt:'en wat dan verder?' begint het volgende hoofdstuk al weer. Somige dingen die hij schrijft weet je al lang, maar zijn toch goed om weer eens te horen. En somige dingen zijn een complete verrassing. Voor mij in elk geval was het een heel nieuw standpunt om niet te denken dat ik was overgeleverd aan een onbeheersbare dwangneurose. Ik heb het boek nog niet uit, en lees het einde al niet meer met hetzelfde enthousiasme als het begin, maar als ik dit ene ding er aan over houd ben ik toch heel erg blij. Nog steeds geen haar getrokken, en doortastender dan anders aan dingen begonnen. Wat wil je nog meer?