Bijna 5 maanden trekvrij maar het wordt elke dag moeilijker

[Karentje]

Op 1 januari mij weer herpakt en sindsdien ben ik terug trekvrij... ik had het in 2014 5 maanden volgehouden en ik hoop dat ik dit jaar toch zeker aan 6 maanden geraak :-) Nu bijna 2 maanden en het voelt wel goed. Ik vind het alleen raar dat die eerste weken precies altijd gemakkelijker gaan. Die eerste weken nadat ik me sterk genoeg voel om niet te trekken dan betrap ik me erop dat ik er soms uren niet aan denk... Maar na enkele weken betrap ik mezelf dan er plots weer op dat ik weer zit te prutsen, ik breek dan stukjes haar af ipv ze volledig uit te trekken... Dit heb ik nu ook een halt toegeroepen want van het één komt het ander Wat ik soms het meest frustrerende vind, is dat je resultaat zo lang op zich laat wachten... Je stopt met haartrekken en je verlangt naar het moment dat alles terug normaal gaat zijn, dat ik eens met mijn haar los kan lopen of een nonchalant opgestoken kapsel kan doen zonder me zorgen te maken over of het al dan niet gaat opvallen, zijn mijn kale plekken wel bedekt,... Maar dat duurt gewoon maaaaaaaanden en tegen dan ben ik meestal al weer hervallen Ik heb zo wel stukjes haar met een clips zodat je haar onmiddelijk wat dikker lijkt, maar ik ontzie me het gedoe soms smorgens en ben ook bang dat de mensen dit dan ook weer gaan zien...

[Patricia85]

Dit jaar word ik 30 en heb al sinds mijn twaalfde. In 2007 leerde ik mijn toenmalige vriend kennen en was ik maanden trekvrij. Ik had weer een bos haar, wimpers en wenkbrauwen. Maar de afgelopen vier jaar ben ik single. Weliswaar naar alle tevredenheid, maar er is geen controle. Ik zit s Avonds alleen op de bank en er is niemand die zegt dat ik moet stoppen. Momenteel is het zo erg dat ik geen wimpers meer heb, maar een beetje wenkbrauwen en mijn hoofd bovenop helemaal kaal is. Ik durf niet meer te zwemmen, te douchen aldaar en dus maar lid geworden van de sportschool om in beweging te blijven en de stress weg te sporten. Vanaf 1 maart, morgen, ga ik weer mijn uiterste best doen om te stoppen. Ik heb vanaf dan een nieuwe baan, een mooi moment om een nieuwe weg in te slaan. Wish me luck!

[Karentje]

Ik wens je heel veel succes toe! Ik ben er nu 32 en heb al sinds mijn 15e TTM (dat ik me herinner ). Toen ik mijn huidige man heb leren kennen, ondertussen al 10 jaar geleden, ben ik ook eens een hele tijd gestopt, alles was terug, mijn haar in een korte coupe laten knippen... Fier dat ik was... Maar zelfs die stabiliteit heeft er niet voor gezorgd dat ik blijvend kon stoppen... En inderdaad die avonden alleen, die zijn voor mij ook de boeman! Donderdagavond gaat mijn man naar de avondschool, en ik geniet ervan om onderuit in de zetel alle series/films te kijken die hij liever niet ziet, maar op die momenten is het nog het moeilijkste om eraf te blijven... Nu zit ik zo'n fase dat ik weer stukken van mijn haar trek en die fase is heel gevaarlijk, de stap naar het weer volledig uittrekken ligt er maar een milimetertje naast...
Ik hoop dat de nieuwe wending in je leven je genoeg kracht geven om NEEN te zeggen!

[Karentje]

Gisteren was het D-day: afspraak bij de kapper om een kort coupeke te knippen. Tot heden had ik lang haar (weliswaar met heel veel lengetverschillen door het uittrekken en teruggroeien). Maar na 2 maanden niet trekken kwam de drang steeds harder terug en ik denk dat ik heb gevonden waardoor (of toch onder andere waardoor): als ik op dieet ga, dan zie ik na de eerste week al resultaat: er zijn grammen of kilo's af en dit geeft je moed om door te gaan. Ik ben nu al aan mijn 8ste maand bezig qua op mijn gewicht letten en er is al 8 kilo af, en zelfs nu dat ik mijn eerste maand heb dat ik bijna geen resultaat heb, heb ik toch de kracht om door te zetten. Ik zit aan een maatje minder dus ik kon eens een nieuwe kleinere broek kopen, complimentjes,... Maar als ik stop met mijn haar uit te trekken is er niet direct een positieve stimulans. Akkoord: mijn haar groeit terug, het wordt dikker, mijn zelfvertrouwen stijgt,... maar ik kon het nog niet los laten hangen, als ik het in een staart deed dan zag je echt dat dat heel dun was,... Dus: schaar erin! Ik heb geen kale plekken meer en de kapster heeft haar best gedaan om alle ongelijke stukken gelijk te zetten en ik voel me zo positief terug! Ik heb zelfs nog niet zitten voelen, laat staan stukjes afbreken, of uittrekken!

[bolleke]

Goeie stap Karen!!! ;-)

[Karentje]

En toch begin ik opnieuw te trekken hé... krijg supergoeie reacties op mijn kortere haar, er zit sinds lange tijd weer volume in maar het is zo moeilijk om eraf te blijven

[Diable]

Herkenbaar...

[meisjettm]

Hoi Karentje,

Goed dat je zo lang gelukt is om niet meer haar eruit te trekken. Complimenten!

Ben wel erg benieuwd hoe het nu met je gaat?
Lukt het nog?

Ik hoop ook dat het me gaat lukken niet meer aan mijn haar te trekken. enz.

Maar soms lijkt het wel onmogelijk.

Ik probeer hier ook even steun te vinden en erover te praten om het geheim want ik aan niemand in mijn omgeving durft te vertellen. Mijn man weet natuurlijk wel dat ik mijn haar eruit trek.
Maar ja ik schaam me ook zo erg dat ik het niet meer durft te zeggen.
Hoop dat het me ooit gaat lukken trek vrij te zijn.

Hopelijk gaat het nog steeds goed met je.
Wel hoopgevend dat het kan gaan lukken.

Groetjes,
meisjettm

[Jessiehaha]

Mijn dochter trekt sinds een half har haar uit haar hoofd. Ze is al meer dan de helft van haar haar kwijt. Ze heeft een psycholoog sinds 4 maanden maar dat helpt haar niet. Ze is nu begonnen met hypnotherapie en dit heeft het wat verminderd. Ik hoor graag wat jullie helpt om het te minderen of te stoppen? Ze heeft wel een alstublieft armbandje om waar ze aan kan trekken als ze aan haar haar wilt trekken en topjes om haar vingers als ze op haar kamer is. Weglopen van de situatie als ze de behoefte krijgt. Maar het werkt niet voldoende