verdrietig

[_rainbow_]

PRINSES ONTZETTEND BEDANKT!

Jou reactie geeft mij hoop, motivatie en kracht om door te gaan.
De overige reacties doen mij ook heel veel...de ervaringen van andere....heb gemerkt dat deze topic veel los maakt...ik heb alle teksten uitgeprint en ik ga het rustig thuis doorlezen....

Bedankt Prinses...en alle andere!!!!

GROVER

Hieronder staat een stukje geciteerd uit een van jou reacties...en wat herken ik mezelf daarin...als mensen tegen mij uitvallen zoek ik altijd de schuld bij mezelf...ik twijfel aan mezelf...en ik word woest en hystirisch...toen ik dat stukje las deed het me veel...want dat ben ik....
Verder twijfel ik bij bijna alles wat ik doe...kan nooit zelf een keuze maken...altijd maar vragen of het wel of niet kan aan mijn zussen vriendin...en ik wil ook altijd een ander zijn...niet mezelf....dat is mijn probleem ik moet mezelf accepteren hoe ik ben...en blij zijn met mezelf en echt vanmezelf gaan houden....

Ik ben blij dat prinses deze reactie heeft geplaats....het doet mij veel!!!


"Alle pijn wordt uiteindelijk inderdaad door jezelf gecreerd, zoals je schrijft. Als mensen tegen je uitvallen, je onterecht behandelen, als een razende tegen je tekeer gaan, jou de schuld van alles geven : raakt je dit dan of raakt je dit niet? Op het moment dat jou dit raakt, dan zegt dat iets over de wijze waarop jij intern met jouzelf omgaat. Op het moment dat jijzelf nl. niet meer van binnen tegen jezelf uitvalt, jij jezelf niet meer onterecht behandeld, jij intern niet meer als een razende tekeer gaat tegen jezelf, jij jezelf niet meer de schuld van alles geeft..... dan zal de buitenwereld jou ook niet meer kunnen raken met dit gedrag. Je beseft dan dat het hún probleem is en je betrekt het niet meer op jezelf. Sterker nog... de buitenwereld is altijd een spiegel van jou binnenwereld, dus als je zover bent dat je al dit interne gedrag naar jezelf niet meer vertoont, zal ook de buitenwereld dit niet meer hoeven te spiegelen naar je."

Bedankt allemaal en veel succes!

Liefs Rainbow!