Haarweb Forum  
Bijna 100.000 bezoekers p/mnd! Zie hier

Ga terug   Haarweb Forum > Trichotillomanie > TTM - Algemeen

Reageren
 
Discussietools Discussie waarderen Weergave
Oud 10 augustus 2009, 15:36   #1
Karentje
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 28 april 2009
Locatie: Wilrijk, Antwerpen
Berichten: 78
Hopeloos

Hey iedereen

Net zoals velen hier, ga ik gebukt onder het plukken en eten van mijn hoofdhaar... Heel af en toe kan ik er enkele weken mee stoppen maar de laatste tijd is het zo erg... Zo erg zelfs, dat ik niet meer weet wat ik moet doen: ik wil stoppen, ik wil terug mijn lang haar hebben (of het toch los kunnen dragen) maar mijn lichaam schreeuwt gewoon telkens hoe lekker het wel niet is en dat het dat nodig heeft... Onzin natuurlijk maar ik wil zo graag stoppen en weer normaal door het leven gaan...
Momenteel pluk ik overal: in de auto, aan bureau, zelfs als ik gewoon rondloop of met collega's/familie aan het praten ben... En het enigste wat ik dan kan denken is: mmmm wat een lekker haartje, als ik het opeet...
Ik kan er gewoon niet afblijven en het is zo deprimerend om nergens een therapie tegen te komen die echt helpt... Ik ben het beu om telkens weer maar iets anders te proberen...
Mijn vriend weet hoe moeilijk ik het ermee heb, dus hij wordt ook boos als hij me ziet trekken... maar dat helpt gewoon niks... dan doe ik het gewoon stiekem...

Groetjes
een bedroefd meisje
Karentje is offline   Met citaat reageren
Oud 11 augustus 2009, 12:42   #2
bolleke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 3 december 2001
Locatie: Antwerpen
Berichten: 1.670
Dag Karentje,

Ik wil je toch even een hart onder de riem steken..
Als je nu op dit moment zo veel trekdrang hebt, dan heeft dat iets te betekenen. Ik kan natuurlijk voor jou niet uitmaken wàt. Ga dus eens heel diep bij jezelf te rade wat je op dit moment zo onrustig maakt...
Waar is de plek waar je nu het liefste zou zijn?
Wat zou je daar dan doen?
Wat houdt je tegen?
Kan je op dit moment niet even het roer omgooien? Breek door de dagdagelijkse sleur en ga weg, weg van je routine-matig-gedrag.
Kan je niet naar je huisarts gaan en om ziekverlof vragen? Je bent op dit moment een grens aan het overschrijden en moet dringend tot rust komen...
En ja, ik weet het, je bent niet 'ziek', je hebt geen Mexicaanse griep, je been hangt er niet half af en je hoofd doet niet pijn. Maar je hart wel.
Kies voor jezelf!!!
Sterkte X
__________________
Bolleke (Daniëla)
"Dromen worden waar als wij ze waar maken"
bolleke is offline   Met citaat reageren
Oud 11 augustus 2009, 14:39   #3
_rainbow_
HaarWeb lid
 
_rainbow_'s schermafbeelding
 
Geregistreerd: 17 april 2007
Berichten: 104
Hey Karentje,

Zo voel ik me ook de laatste tijd. Ik pluk overal en zo extreem dat ik er zelfs een pincet bij pak. Me wimpers zijn weg en me wenkbrauwen. Ik eet mijn haar ook op. Ik ben zo hopeloos en wil beter worden maar hoelang moet ik nog deze strijd aan gaan. Ik stress me teveel, en ik merk dat ik thuis ook niet tot rust kom (ik woon nog thuis met mijn ouders en 4 broertjes en zusjes) het is altijd druk. Ik kan niet meer tegen als mijn zusjes aan het praten zijn of schreeuwen. En wordt snel geirriteerd. Ik ben moe van alles. Ik geniet niet meer, en ook al kleed ik me om en verzorg me goed dan voel ik me alsnog lelijk. Ondanks alle complimenten blijf ik onzeker. Ik kan wel huilen echt. Mensen begrijpen mij niet, zoals bolleke al zegt wij zijn niet ziek dat kan je niet zien we hebben geen griep of dergelijke maar van binnen voel ik me wel ziek en in me hoofd ook. Ik ben op vakantie geweest en daar ging het ook niet goed...ik kwam ook niet tot rust. Ik schrik van mezelf als ik weer zoveel haren pluk. En iedere ochtend weer moet camoufleren.

Sterkte Karentje en de rest natuurlijk.

Liefs Rainbow
_rainbow_ is offline   Met citaat reageren
Oud 11 augustus 2009, 16:11   #4
Karentje
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 28 april 2009
Locatie: Wilrijk, Antwerpen
Berichten: 78
Hey

Thx voor de steun...
Jammer genoeg kan ik geen verlof nemen: ik heb mijn eigen zaak en werk nog eens bij mijn ouders ook (dit nu al +- 4jaar). Dit zal zeker een factor zijn, want ben in juli 10 dagen op reis geweest en toen was die drang veel minder groot, toen trok ik misschien nog max 5 haren uit terwijl ik ze nu niet meer kan tellen... Het is zelfs zo erg dat ik walg van het gevoel van haren in mijn mond, en toch kan/wil ik niet stoppen...
En het wordt alleen maar drukker... Het appartement is nu bijna helemaal gerenoveerd (super leuk en zen!) en dat is een grote last die afvalt, maar langs de andere kant ben ik nu wel elke dag bezig met alles netjes te houden... Er is geen rust meer in mijn hoofd of ik kan er geen rust meer in brengen... In september staat er een beurs voor de deur... Met de crisis hou ik ook alles nauwlettend in het oog of de verkoop niet stilvalt enzovoort...
Het roer omgooien lijkt me zo'n leuk idee: even thuis zitten, doen wat ik moet doen voor mezelf in plaats van telkens maar goed te proberen doen voor anderen (mijn ouders vragen 'onbewust' enorm veel van me, ookal werk ik maar 8uren per dag zoals velen)...
Ik probeer me ook telkens heel goed te verzorgen, ben sinds juli ook alweer 4 kilo kwijt, waardoor ik me eigenlijk supergoed zou moeten voelen... Alleen het feit dat ik weet dat ik enorm aan het plukken ben, met kale plekken tot gevolg, houdt dit super gevoel tegen...
Ik vraag me echt af waarom ik dit lekker vind? Vinden vele mensen dit lekker? Ik beet vroeger ook aan mijn nagels omdat het lekker was (nu heb ik gelnagels en kan ik ervan blijven)... (heb geduimd tot mijn 13/14 en volgens mij ben ik niet lang daarna beginnen trekken) Het is alsof ik in de orale fase van een baby ben blijven steken op dat vlak...
En iedereen probeert me hier wel te helpen op zijn manier: mijn ouders door het te negeren, mijn zus en vriend door er me op te wijzen... maar niks helpt... en als ik dan eens een paar uren niet trek, dan geef ik achteraf terug op...

Doet alvast wel eens deugd om mijn gedachten hier neer te schrijven, wetende dat lotgenoten dit lezen...

Groetjes
Karen
Karentje is offline   Met citaat reageren
Oud 12 augustus 2009, 12:39   #5
bolleke
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 3 december 2001
Locatie: Antwerpen
Berichten: 1.670
Dag jullie tweetjes,
Wat kan ik hier op zeggen? Denk aan je-zelf!!!
Ttm is wel degelijk een ziekte. Maar -jammer genoeg - niet een van het soort dat met een simpel pilletje op te lossen is. Wij moeten rekening houden met deze hardnekkige aandoening en voor onszelf grenzen stellen, onze grenzen bewaken, HULP inroepen als we grenzen overschrijden en gas terug nemen...
Dat 'goed voor jezelf zorgen' gaat niet vanzelf, heb er ook jààaaren over gedaan...
Maar het is wèl de moeite om ervoor te gaan.
Karen, blijf niet vechten tègen jezelf, strijd mèt jezelf tegen de buitenwereld die je langs alle kanten bestookt met stress, onmacht, angst, vasthouden aan... Misschien wordt het tijd om knopen door te hakken. Leg de lat niet te hoog voor jezelf. Eis niet mèèr van jezelf dan je lichaam (en geest) werkelijk aankan. En neen, we zijn niet allemaal gelijk, wat een ander kan is daarom niet persé haalbaar voor jou! Jij hebt ttm, zij niet... jij hebt beperkingen, zij ook! (maar andere..)
Rainbow, het klinkt allemaal niet zo goed wat je schrijft. De thuissituatie is duidelijk nefast voor jouw wel-zijn... Probeer - op welke manier dan ook - tot rust te komen of de dingen die je ergeren uit te praten. Zijn jouw ouders zich bewust van je problemen? Kan de huisarts tussenbeide komen? Je loopt op je tippen, niet doen..
Ik denk aan jullie, probeer van hier een beetje steun en moed te geven...
Sterkte!!
__________________
Bolleke (Daniëla)
"Dromen worden waar als wij ze waar maken"
bolleke is offline   Met citaat reageren
Oud 16 augustus 2009, 19:09   #6
Day
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 16 augustus 2009
Berichten: 1
hee allemaal,
ik ben net nieuw hier, en ik herken me er ook erg in. ik trek al een jaar of 6 haren uit mijn hoofd, ik heb daardoor nu ook kale plekken en plukken haar die korter zijn, ik wil er zo graag mee stoppen, maar het lukt gewoon niet! ik vind het vreselijk, ik kan mn haar amper los dragen, ben er een uur mee bezig om een manier te vinden dat niemand het ziet. ik schaam me dood ervoor. niemand weet het ook bij mij, en ik zou niet weten waarom ik het doe? ik bijt ook altijd de worteltjes eraf en eet die dan op.
het is wel fijn om te weten dat er meer mensen zijn die het doen. en sterkte!!
groetjes,
day.

Laatst gewijzigd door Day; 16 augustus 2009 om 19:11
Day is offline   Met citaat reageren
Oud 21 augustus 2009, 14:46   #7
Lnn
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 4 augustus 2009
Berichten: 7
Misschien moet je eens proberen om dromen, verlangens, ideeën te verwezenlijken. Ik ben nu bezig met zo een droom te verwezenlijken en natuurlijk ook door de steun van mijn vriend, ben ik bijna twee weken gestopt met het haar uit te trekken op mijn benen. Wat ik al een hele prestatie vind, omdat ik nu momenteel in mijn herexamens zit. Wat voor mij toch een periode betekent van veel stress en ik dan heel vaak bezwijk onder de drang.
Mijn vriend heeft mij belooft dat als ik nog tot morgen mijn drang kan onderdrukken hij mij gaat verrassen. Je kan jezelf bijvoorbeeld misschien ook belonen?
Je moet gewoon proberen en zoals andere mensen hier op het forum zeggen, een dag of meerdere dagen niet toegeven, spaart al enkele haren uit, niet?
Succes
Lnn is offline   Met citaat reageren
Oud 27 augustus 2009, 14:29   #8
lieverdje
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 18 augustus 2005
Locatie: Rotterdam
Berichten: 25
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Day Bekijk bericht
hee allemaal,
ik ben net nieuw hier, en ik herken me er ook erg in. ik trek al een jaar of 6 haren uit mijn hoofd, ik heb daardoor nu ook kale plekken en plukken haar die korter zijn, ik wil er zo graag mee stoppen, maar het lukt gewoon niet! ik vind het vreselijk, ik kan mn haar amper los dragen, ben er een uur mee bezig om een manier te vinden dat niemand het ziet. ik schaam me dood ervoor. niemand weet het ook bij mij, en ik zou niet weten waarom ik het doe? ik bijt ook altijd de worteltjes eraf en eet die dan op.
het is wel fijn om te weten dat er meer mensen zijn die het doen. en sterkte!!
groetjes,
day.
Ik heb precies hetzelfde. Het enige verschil is dat ik het al zo'n 9/10 jaar heb. Ik ben nu 18. En ik word er zo vreselijk moe van dat ik nooit kan stoppen, ik heb het al zoovaak geprobeert. Maar ik kan t gewoon niet! Elke keer weer overwint die drang en laatste weken gaat het slechter. Ik wil zo graag mooi lang haar hebben. Maar nu heb ik haar met kale plekken, zodat ik nooit mn haar los kan doen. Want zou me echt schamen als iemand t zou zien.
Bestaat er geen haargroeimiddeltje??
lieverdje is offline   Met citaat reageren
Oud 28 augustus 2009, 17:50   #9
Fleurrr
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 9 augustus 2009
Berichten: 136
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door lieverdje Bekijk bericht
Ik heb precies hetzelfde. Het enige verschil is dat ik het al zo'n 9/10 jaar heb. Ik ben nu 18. En ik word er zo vreselijk moe van dat ik nooit kan stoppen, ik heb het al zoovaak geprobeert. Maar ik kan t gewoon niet! Elke keer weer overwint die drang en laatste weken gaat het slechter. Ik wil zo graag mooi lang haar hebben. Maar nu heb ik haar met kale plekken, zodat ik nooit mn haar los kan doen. Want zou me echt schamen als iemand t zou zien.
Bestaat er geen haargroeimiddeltje??
Ik zag onlangs haargroei shampoo voor vrouwen in het kruidvat. Ik weet niet hoe effectief deze is, maar ik denk niet dat het slecht zou zijn.
Mijn mams gaat het eens bij de apotheker vragen voor me, ik denk dat ze daar wel doeltreffende shampoo zullen hebben.
Voor de rest weet ik geen middeltjes.

Fleur
Fleurrr is offline   Met citaat reageren
Oud 27 september 2009, 22:28   #10
saharawea
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 21 oktober 2006
Berichten: 69
Als het je even teveel wordt, ben je soms idd beter dat je je ziek zet. Na een hele tijd moeheid, zelf in 't slaap vallen 's morgens op trein, 's avonds idem, ten einde raad bij huisarts geweest. Die heeft me dringend een week thuis gezet. Zelf voelde ik dat ik aan het einde was van mijn krachten, ook sloeg TTM, werd hard toe. Die week was niet voldoende, maar gaf me de tijd om te rusten.

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door bolleke
Karen, blijf niet vechten tègen jezelf, strijd mèt jezelf tegen de buitenwereld die je langs alle kanten bestookt met stress, onmacht, angst, vasthouden aan... Misschien wordt het tijd om knopen door te hakken. Leg de lat niet te hoog voor jezelf.
Dat ondervond ik echt. De lat lag véél te hoog. Nu heb ik die iets lager gelegd, ik voel me beter, trek minder. Stress is een raar ding. Karen, vergeet jezelf niet!
saharawea is offline   Met citaat reageren
Oud 29 september 2009, 09:58   #11
Karentje
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 28 april 2009
Locatie: Wilrijk, Antwerpen
Berichten: 78
Hey iedereen

Thanks voor de vele lieve reacties... Het gaat nog steeds niet goed met het trekken... Ik voel inderdaad dat mijn lichaam en geest rust willen, ik weet alleen niet hoe ik dit moet doen met mijn zaak en mijn ouders hun zaak... Heb er al aan gedacht om eens een vrijdag en maandag vrij te nemen, zodat ik toch al 4 dagen thuis ben... Maar als ik thuis ben dan begin ik te kuisen, op te ruimen, enzovoort omdat er zoveel moet gebeuren... Zaterdag heb ik lichamelijk een dieptepunt gehad: migraine, mijn spieren die op springen stonden, misselijk... ben om 21u in mijn bedje gekropen en heb 12uur geslapen en de zondag heb ik mezelf verplicht om niet te kuisen... dat deed deugd maar het werk blijft dan toch wachten...
Misschien dat ik terug een poetsvrouw moet nemen voor 1 x in de week... Ik wou zo een beetje centjes uitsparen maar eigenlijk verlicht zo iemand wel al een heel deel van de wekelijkse taken... Ben 26 jaar en heb gewoon het gevoel dat ik uitgeblust ben, hoe erg is dat...
Heb er dit weekend met mijn ouders over gesproken (omdat ik de migraine aanval heb gekregen toen ik bij hen was) en heb hen ook uitgelegd dat er niet veel mensen van mijn leeftijd al zo'n verantwoordelijkheden hebben... Mij ouders hebben allebei al heel hun leven hard gewerkt, maar toen mijn moeder mij kreeg werkte ze bv halftijds... Ik kan nu zelfs niet eens denken dat ik ooit kinderen zou hebben, hoe en waar zou ik die ooit moeten inplannen...
Ik ben blij dat ik hier terecht kan met mijn hersenspinsels... Thx aan iedereen xxx
Karentje is offline   Met citaat reageren
Oud 29 september 2009, 15:46   #12
saharawea
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 21 oktober 2006
Berichten: 69
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Karentje Bekijk bericht
Hey iedereen

Thanks voor de vele lieve reacties... Het gaat nog steeds niet goed met het trekken... Ik voel inderdaad dat mijn lichaam en geest rust willen, ik weet alleen niet hoe ik dit moet doen met mijn zaak en mijn ouders hun zaak... Ras jezelf niet voorbij!
Heb er al aan gedacht om eens een vrijdag en maandag vrij te nemen, zodat ik toch al 4 dagen thuis ben... Maar als ik thuis ben dan begin ik te kuisen, op te ruimen, enzovoort omdat er zoveel moet gebeuren... Eens foert zeggen, ook al voel je je nadien schuldig....JIJ gaat voor!
Zaterdag heb ik lichamelijk een dieptepunt gehad: migraine, mijn spieren die op springen stonden, misselijk... ben om 21u in mijn bedje gekropen en heb 12uur geslapen en de zondag heb ik mezelf verplicht om niet te kuisen... dat deed deugd maar het werk blijft dan toch wachten...
Misschien dat ik terug een poetsvrouw moet nemen voor 1 x in de week... Ik wou zo een beetje centjes uitsparen maar eigenlijk verlicht zo iemand wel al een heel deel van de wekelijkse taken... Ben 26 jaar en heb gewoon het gevoel dat ik uitgeblust ben, hoe erg is dat...
Heb er dit weekend met mijn ouders over gesproken (omdat ik de migraine aanval heb gekregen toen ik bij hen was) en heb hen ook uitgelegd dat er niet veel mensen van mijn leeftijd al zo'n verantwoordelijkheden hebben... Mij ouders hebben allebei al heel hun leven hard gewerkt, maar toen mijn moeder mij kreeg werkte ze bv halftijds... Ik kan nu zelfs niet eens denken dat ik ooit kinderen zou hebben, hoe en waar zou ik die ooit moeten inplannen...
Ik ben blij dat ik hier terecht kan met mijn hersenspinsels... Thx aan iedereen xxx
Neem rust lieve Karen, hoe wanneer...maar die heb je nodig. En ik weet (was ook zo voor mij) dat dit niet altijd makkelijk is!
saharawea is offline   Met citaat reageren
Oud 8 oktober 2009, 12:21   #13
Karentje
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 28 april 2009
Locatie: Wilrijk, Antwerpen
Berichten: 78
Hey

Hier ben ik weer. Heb mij vorig weekend 2 daagjes verlof genomen... het deed deugd maar veel heeft het niet geholpen... Ik ben moe, moe, moe... Heb gisteren dan maar mijn bloed laten trekken en vrijdag avond ga ik naar de dokter... Mijn haar is sinds lang zo dun niet meer geweest...
Ik heb zelf al lopen denken waaraan het zou kunnen liggen en ik denk dat ik gewoon overspannen ben, ik leef op automatische piloot en als ik thuis kom ben ik doodop... Moet er dan nog iets gebeuren, dan draai ik gewoon terug de knop om en doe ik het maar eigenlijk is dat geen leven... Vraag me nu af of ik te hoge eisen aan mezelf stel, ofdat ik gewoon een te druk leven heb... Ga dit morgen allemaal bespreken met de dokter, hij is een goed luisterend oor...
Karentje is offline   Met citaat reageren
Oud 11 oktober 2009, 11:07   #14
Karentje
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 28 april 2009
Locatie: Wilrijk, Antwerpen
Berichten: 78
Ben vrijdag naar de dokter geweest: ik heb waarschijnlijk een traag werkende schildklier, wat zeker ook een oorzaak van mijn vermoeidheid kan zijn... Woensdag weet ik meer... Alleen heb ik hierdoor heel wat haarverlies, naast hetgene dat ik zelf al uittrek, het wordt een ramp... Weet er iemand een goed haargroeimiddel? Of is dit allemaal maar zever?

Groetjes
Karen
Karentje is offline   Met citaat reageren
Oud 11 oktober 2009, 14:54   #15
Lila
Proefkonijn
 
Lila's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 november 2004
Berichten: 310
Kijk maar eens bij de Haargroeimiddelen. Volgens mij zijn er wel dingen die werken, maar ik weet niet of die kwaad kunnen ivm TTM. Ik kan me voorstellen dat zodra je gaat klooien met stofjes in de haarzakjes, dat dat invloed heeft op TTM, positef of negatief.

Verder denk ik dat als je schildklier weer normaal werkt, je TTM wel eens minder zou kunnen worden.

Succes in ieder geval!
__________________
Weblog: TLC Conference 2009

Bereid je maar vast voor
op de dag dat alles beter is.
Lila is offline   Met citaat reageren
Reageren

Discussietools
Weergave Geef een waardering voor deze discussie
Geef een waardering voor deze discussie:

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie

Soortgelijke discussies
Discussie Auteur Forum Reacties Laatste bericht
panisch en hopeloos dixi Haarproblemen bij vrouwen 2 17 oktober 2007 13:00
hopeloos.. benji Medicijnen/haargroeimiddelen 18 9 april 2007 19:56
wil iemand me antwoorden, ik ben zo hopeloos schrik Haarproblemen bij vrouwen 4 29 augustus 2006 15:29


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 18:07.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Produced by Limelight Studios. Copyright © 2001-2024 Stichting HaarWeb.