Medium Robbert van den Broeke - Pagina 5

Tiuri · 13 januari 2005, 10:15

niet zo flamen mensen.

pizzacat · 13 januari 2005, 11:13

Die lichaamstaal die we opvangen die krijgen we wel via onze sensorische organen binnnen. De term 6e zintuig is niet direct zo concreet als bv de neus.
Intuitie, zoals ik al eerder zei, komt in werking pas nadat je informatie in je hebt opgenomen. 99% van de informatie, kun je niet bewust integreren, dat doen je hersenen automatisch. Maar af en toe vind er een soort terugkoppeling plaats, je hersenen hebben een situatie 'ontdekt' die niet helemaal in de haak is, je sympathisch (fly or die)zenuwstelsel wordt licht geactiveerd. Dit uit zich in een gevoel van onbehagen. Hoe weten de hersenen dat er iets niet in de haak is? Dat is dus de grote vraag, niet hoe de informatie ons lichaam is binnengekomen. Wel welke informatie ons in staat stelt dit te concluderen. Vermoedelijk een combinatie van bepaalde signalen gekoppeld aan herinneringen.

Georgie · 13 januari 2005, 12:09

Interessant, Pizzacat!

Robert: goed idee, heeeeel klein beetje nadenken. Jij begint!

Tiuri · 13 januari 2005, 12:13

haha hou nou op met dat geflame!

Georgie · 13 januari 2005, 12:14

Was pas mijn eerste keer, Laurens!

Sorry, ik kon het niet laten. Was zo'n schot voor open doel! Zal het niet meer doen...

sigur · 13 januari 2005, 17:01

Voorbeeld veschil tussen mens en dier met betrekking tot het zesde zintuig (was onlangs op tv):Als er een aardbeving op komst is, hebben de dieren dat al zeer vlug in de gaten, vogels vliegen weg, dieren raken in paniek, slaan op de vlucht, terwijl de mens nog rustig zijn kopje koffie aan het drinken is. De mens weet het pas wanneer hij de grond voelt trillen hij/zij heeft dus een waarneembaar bewijs nodig, om de situatie op te merken en deze juist in te schatten.
Ik denk zelf dat de evolutie hier ook wel mee te maken zal hebben en natuurlijk de ervaring van de mens, d.w.z iemand die zoiets soortgelijks al eerder mee gemaakt heeft zal bepaalde dingen hebben opgeslagen waardoor hij/zij een tweede keer beter in kan schatten.
Maar wat de dieren betreft: deze hebben geen eerste keer nodig. Onlangs met de aardbeving merkte de mensen op dat de dieren in de dierentuinen heel erg onrustig werden, terwijl de mensen geen idee hadden waarom de dieren zo onrustig werden, geen idee van wat er op komst was.

De mens is een zeer slim wezen, maar in bepaalde zintuigelijke dingen gewoon rete-dom. Waarschijnlijk heeft de evolutie onze zintuigen enorm afgezwakt, hmm, waarschijnlijk ..het is zo. Bepaalde volkeren die nog in de natuur leven hebben veel sterker ontwikkelde zintuigen.
Maar nu dwaal ik lichtjes van het onderwerp af...

Georgie · 13 januari 2005, 17:26

Ik vind niet dat je afdwaalt.

Deze discussie draait volgens mij om het volgende: zijn zaken, die niet concreet of tastbaar zijn, er nou wel of niet?
De een wijst dat categorisch af, de ander probeert het anders te verklaren, sommigen oordelen vanuit eigen ervaring of die van anderen.

Ik denk dat intuïtie een onderschatte zaak is. Mijn opa was er een mooi voorbeeld van: hij wist altijd gelijk of mensen wel of niet deugden. Overigens veroordeelde hij nooit iemand, hij roddelde niet of wat dan ook. Maar hij had altijd gelijk.
Oma wilde eens een jongen aannemen als hulpje voor de melkwijk van opa. Ze had een kandidaat op het oog, die opa niet zag zitten. Die deugde niet! Oma vond dat allemaal een beetje onzin. Hij zag er netjes uit, maakte een aardige indruk. De jongen werd toch aangenomen. Zes maanden later ging hij er met de kas vandoor.

Hellen · 13 januari 2005, 21:07

Dat is nu weer een mooi voorbeeld. Ik kan je zeggen dat ik bij meerdere mensen bij de eerste de beste ontmoeting het gevoeol had dat er iets niet klopte. Als mens probeer je inderdaad eerst dingen heel nuchter te verklaren en wat deed ik dus: ik wees gooide dat "gevoel" (want meer is het niet) aan de kant, verstandelijk tegen mezelf zeggende, dat mensen nu eenmaal een kans verdienen. Ik gaf ze die kans, maar tot op heden is het me nog nooit overkomen, dat dat eerste gevoel onterecht bleek te zijn. Zonder enige uitzondering heeft dat stemmetje, dat onderbuikgevoel, geeft het een naampje, gelijk gehad en ik ben er ook niet altijd zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

Noem me naïef, maar ik luister tegenwoordig wel een stuk beter naar dat ongrijpbare gevoel wat me zegt dat het niet klopt. Het heeft teveel zijn nut voor mij bewezen. Wat overigens niet inhoudt dat ik mensen of situaties als één of andere freak tegemoet treed. Ik ga nog steeds liever op mijn bek dan dat ik de kans om leuke mensen tegen te komen uit de weg ga. Ook loop ik rustig onder ladders door en aai elke zwarte kat die mijn pad kruist.

En dat er mensen zijn die categorisch alles van de hand wijzen waar ik geloof aan hecht, tja..die bestaan nu eenmaal. Dat op zich is ook niet erg. Je hebt immers, als je het hernmetisachisme gelooft, die balans nodig. Wat ik wel als kwetsend ervaar is dat het sommigen van hen enorm vele moeite kost om zich uberhaupt te verplaatsen in mijn denkwereld, zoals ik dat ook probeer bij hen te doen. Hoe tolerant we roepen te zijn, zo intolerant blijken we af en toe...vrees ik.

Ach, al me tal levert dit, op enkele dissonanten na, best een leuke discussie op. Vinden jullie niet?

Robert18 · 13 januari 2005, 21:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Georgie

Was pas mijn eerste keer, Laurens!

Sorry, ik kon het niet laten. Was zo'n schot voor open doel! Zal het niet meer doen...

Ja, wel eigen doelpunt, maar goed.

Robert18 · 13 januari 2005, 21:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door sigur

...verhaaltje over dieren en aardbevingen...

Ik heb geloof ik gelezen dat dieren de aardbevingen kunnen horen aankomen, geluiden die buiten het frequentiebereik van mensen ligt dus. Zoiets was het.

Georgie · 14 januari 2005, 12:59

Robert, wat hebben wij toch verschillende percepties!

Hellen: heb ik ook altijd. Vroeger redeneerde ik dat ook altijd weg. Wat een flauwekul, dacht ik dan, geef iemand een kans. Het zal wel dit, of het zal wel dat…

Tegenwoordig accepteer ik het. Ik zal iemand absoluut niet uit de weg gaan, maar bij mensen die voor mijn gevoel "niet kloppen" houd ik veel meer reserve.

Ik vind het overigens niet kwetsend als iemand zich niet wil of verplaatsen in mijn denkwereld. Als iemand daar niet toe bereid is (en dan bedoel ik NIET dat diegene het met mij eens moet zijn), dan zie ik dat als een bepaald onvermogen van die persoon. Is er nou iets leukers op deze wereld dan het bekijken van andere denkbeelden, je werkelijk verplaatsen in andere ideeën? Het is jammer als je dat niet kunt en het geeft een beperking in je leven. Of je ideeën al dan niet aanneemt is van secundair belang.

Er zijn tenminste drie waarheden: de jouwe, de mijne en de "enige"!

Zoals bepaalde Boeddhistische meesters wel eens zeggen: "Als iemand zegt dat hij de waarheid verkondigt, loop dan hard weg!"

En het blijft een leuke discussie, dat ben ik met je eens.

pizzacat · 14 januari 2005, 13:48

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Robert18

Ja, wel eigen doelpunt, maar goed.

een bijtertje die Robert!

Het vervelende dat het niet kunnen of willen verplaatsten in een andere denkwijze erg korte discussies maakt.

Vooral het denigrerend afdoen van een andere opinie als naief is in mijn ogen volledig misplaatst, zeker als je weet dat je met intelligente, weldenkende mensen te maken hebt.

Georgie · 14 januari 2005, 14:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door pizzacat

een bijtertje die Robert!

Het vervelende dat het niet kunnen of willen verplaatsten in een andere denkwijze erg korte discussies maakt.

Vooral het denigrerend afdoen van een andere opinie als naief is in mijn ogen volledig misplaatst, zeker als je weet dat je met intelligente, weldenkende mensen te maken hebt.

Pizzatcat, je hebt gelijk met je opmerkingen, maar ik ga er van uit dat Robert nu eenmaal zo denkt, en niet bereid of in staat is tot een open discussie. Enerzijds is dat vervelend, aan de andere kant vind ik Robert ook wel vermakelijk.

pizzacat · 14 januari 2005, 17:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Georgie

Pizzatcat, je hebt gelijk met je opmerkingen, maar ik ga er van uit dat Robert nu eenmaal zo denkt, en niet bereid of in staat is tot een open discussie. Enerzijds is dat vervelend, aan de andere kant vind ik Robert ook wel vermakelijk.

Tja maar vermakelijk in de goede zin van het woord? Kijk als ie nou advocaat van de duivel zou spelen, maar dat doet ie ook niet. Hij weigert elke informatie buiten zijn eigen kader ook maar te aanschouwen. 'Out of the box' denken is er schijnbaar niet bij...
maar goed..we gaan niet verder komen met de originele discussie op deze manier....
groetjes

Georgie · 14 januari 2005, 21:15

Jij ook weer gelijk, Pizzacat.

Dit soort dingen is op zich heel interessant. Een paar jaar geleden heeft Fons de Poel een aantal documentaire gemaakt, waarin hij zich onder andere afvroeg of bepaalde ervaringen, bijv. religieuze extase, te verklaren waren vanuit een biologisch perspectief. Bepaalde processen in de hersenen kunnen een soort hallicunogenen produceren.
Met andere woorden: is een spirituele ervaring waarlijk spiritueel, of heeft die een biologische grondslag? Het antwoord werd niet helemaal duidelijk, maar wel een zeer interessante documentaire. Hij heeft zich later nog gestort op de verschillen tussen mannen en vrouwen, hetgeen hem door de feministes niet in dank werd afgenomen. Sommige verschillen in denken en doen tussen mannen en vrouwen blijken zeer waarschijnlijk een biologische grondslag te hebben, en zijn niet opvoedkundig bepaald. Sindsdien laat mijn man vrolijk de glazen kapot vallen bij het afwassen (zijn hersendelen die zorgen voor een fijnere motoriek zijn nu eenmaal niet goed ontwikkeld volgens Fons) en ik doe ook geen enkele moeite meer om ergens de weg te vinden.

13 januari 2005, 10:15	#61
Tiuri HaarWeb lid Geregistreerd: 9 april 2004 Berichten: 5.706	niet zo flamen mensen. __________________ Momenteel inactief - raadpleeg collega's. HaarWeb \| De supportsite voor en door lotgenoten met haarproblemen in Nederland en België Haarwoordenboekje • Huishoudelijk reglement • Suggesties & feedback

13 januari 2005, 11:13	#62
pizzacat Kraak eens een noot! Geregistreerd: 22 januari 2004 Berichten: 1.428	Die lichaamstaal die we opvangen die krijgen we wel via onze sensorische organen binnnen. De term 6e zintuig is niet direct zo concreet als bv de neus. Intuitie, zoals ik al eerder zei, komt in werking pas nadat je informatie in je hebt opgenomen. 99% van de informatie, kun je niet bewust integreren, dat doen je hersenen automatisch. Maar af en toe vind er een soort terugkoppeling plaats, je hersenen hebben een situatie 'ontdekt' die niet helemaal in de haak is, je sympathisch (fly or die)zenuwstelsel wordt licht geactiveerd. Dit uit zich in een gevoel van onbehagen. Hoe weten de hersenen dat er iets niet in de haak is? Dat is dus de grote vraag, niet hoe de informatie ons lichaam is binnengekomen. Wel welke informatie ons in staat stelt dit te concluderen. Vermoedelijk een combinatie van bepaalde signalen gekoppeld aan herinneringen. __________________ -Duta sinds 2-8-04, om de 3 dagen -Rooscure 2-3x per week -Minoxidil (Xandrox 15 plus)

13 januari 2005, 12:13	#64
Tiuri HaarWeb lid Geregistreerd: 9 april 2004 Berichten: 5.706	haha hou nou op met dat geflame! __________________ Momenteel inactief - raadpleeg collega's. HaarWeb \| De supportsite voor en door lotgenoten met haarproblemen in Nederland en België Haarwoordenboekje • Huishoudelijk reglement • Suggesties & feedback

13 januari 2005, 21:07	#68
Hellen Webwitch Geregistreerd: 14 september 2004 Berichten: 158	Dat is nu weer een mooi voorbeeld. Ik kan je zeggen dat ik bij meerdere mensen bij de eerste de beste ontmoeting het gevoeol had dat er iets niet klopte. Als mens probeer je inderdaad eerst dingen heel nuchter te verklaren en wat deed ik dus: ik wees gooide dat "gevoel" (want meer is het niet) aan de kant, verstandelijk tegen mezelf zeggende, dat mensen nu eenmaal een kans verdienen. Ik gaf ze die kans, maar tot op heden is het me nog nooit overkomen, dat dat eerste gevoel onterecht bleek te zijn. Zonder enige uitzondering heeft dat stemmetje, dat onderbuikgevoel, geeft het een naampje, gelijk gehad en ik ben er ook niet altijd zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Noem me naïef, maar ik luister tegenwoordig wel een stuk beter naar dat ongrijpbare gevoel wat me zegt dat het niet klopt. Het heeft teveel zijn nut voor mij bewezen. Wat overigens niet inhoudt dat ik mensen of situaties als één of andere freak tegemoet treed. Ik ga nog steeds liever op mijn bek dan dat ik de kans om leuke mensen tegen te komen uit de weg ga. Ook loop ik rustig onder ladders door en aai elke zwarte kat die mijn pad kruist. En dat er mensen zijn die categorisch alles van de hand wijzen waar ik geloof aan hecht, tja..die bestaan nu eenmaal. Dat op zich is ook niet erg. Je hebt immers, als je het hernmetisachisme gelooft, die balans nodig. Wat ik wel als kwetsend ervaar is dat het sommigen van hen enorm vele moeite kost om zich uberhaupt te verplaatsen in mijn denkwereld, zoals ik dat ook probeer bij hen te doen. Hoe tolerant we roepen te zijn, zo intolerant blijken we af en toe...vrees ik. Ach, al me tal levert dit, op enkele dissonanten na, best een leuke discussie op. Vinden jullie niet? __________________ Allways look on the bright side of life..... Diagnose december 2004. Wat gooi ik sinds die dag in de strijd ? Diane 35 Rooscure Toppik plus dagelijks: * 1 kilo moed * 1 flinke dosis relativeringsvermogen * 3 koppen positiviteit * een flinke korrel zout * minstens eenmaal lachen om jezelf * soms wat tranen Goed door elkaar roeren en innemen. Het smaakt vaak zoet en soms wat bitter, maar de werkzaamheid is bewezen!

13 januari 2005, 12:09	#63
Georgie HaarWeb lid Geregistreerd: 30 juli 2004 Berichten: 1.906	Interessant, Pizzacat! Robert: goed idee, heeeeel klein beetje nadenken. Jij begint!

13 januari 2005, 12:14	#65
Georgie HaarWeb lid Geregistreerd: 30 juli 2004 Berichten: 1.906	Was pas mijn eerste keer, Laurens! Sorry, ik kon het niet laten. Was zo'n schot voor open doel! Zal het niet meer doen...

13 januari 2005, 17:01	#66
sigur Registered User Geregistreerd: 11 augustus 2004 Berichten: 1.040	Voorbeeld veschil tussen mens en dier met betrekking tot het zesde zintuig (was onlangs op tv):Als er een aardbeving op komst is, hebben de dieren dat al zeer vlug in de gaten, vogels vliegen weg, dieren raken in paniek, slaan op de vlucht, terwijl de mens nog rustig zijn kopje koffie aan het drinken is. De mens weet het pas wanneer hij de grond voelt trillen hij/zij heeft dus een waarneembaar bewijs nodig, om de situatie op te merken en deze juist in te schatten. Ik denk zelf dat de evolutie hier ook wel mee te maken zal hebben en natuurlijk de ervaring van de mens, d.w.z iemand die zoiets soortgelijks al eerder mee gemaakt heeft zal bepaalde dingen hebben opgeslagen waardoor hij/zij een tweede keer beter in kan schatten. Maar wat de dieren betreft: deze hebben geen eerste keer nodig. Onlangs met de aardbeving merkte de mensen op dat de dieren in de dierentuinen heel erg onrustig werden, terwijl de mensen geen idee hadden waarom de dieren zo onrustig werden, geen idee van wat er op komst was. De mens is een zeer slim wezen, maar in bepaalde zintuigelijke dingen gewoon rete-dom. Waarschijnlijk heeft de evolutie onze zintuigen enorm afgezwakt, hmm, waarschijnlijk ..het is zo. Bepaalde volkeren die nog in de natuur leven hebben veel sterker ontwikkelde zintuigen. Maar nu dwaal ik lichtjes van het onderwerp af...

13 januari 2005, 17:26	#67
Georgie HaarWeb lid Geregistreerd: 30 juli 2004 Berichten: 1.906	Ik vind niet dat je afdwaalt. Deze discussie draait volgens mij om het volgende: zijn zaken, die niet concreet of tastbaar zijn, er nou wel of niet? De een wijst dat categorisch af, de ander probeert het anders te verklaren, sommigen oordelen vanuit eigen ervaring of die van anderen. Ik denk dat intuïtie een onderschatte zaak is. Mijn opa was er een mooi voorbeeld van: hij wist altijd gelijk of mensen wel of niet deugden. Overigens veroordeelde hij nooit iemand, hij roddelde niet of wat dan ook. Maar hij had altijd gelijk. Oma wilde eens een jongen aannemen als hulpje voor de melkwijk van opa. Ze had een kandidaat op het oog, die opa niet zag zitten. Die deugde niet! Oma vond dat allemaal een beetje onzin. Hij zag er netjes uit, maakte een aardige indruk. De jongen werd toch aangenomen. Zes maanden later ging hij er met de kas vandoor.

14 januari 2005, 12:59	#71
Georgie HaarWeb lid Geregistreerd: 30 juli 2004 Berichten: 1.906	Robert, wat hebben wij toch verschillende percepties! Hellen: heb ik ook altijd. Vroeger redeneerde ik dat ook altijd weg. Wat een flauwekul, dacht ik dan, geef iemand een kans. Het zal wel dit, of het zal wel dat… Tegenwoordig accepteer ik het. Ik zal iemand absoluut niet uit de weg gaan, maar bij mensen die voor mijn gevoel "niet kloppen" houd ik veel meer reserve. Ik vind het overigens niet kwetsend als iemand zich niet wil of verplaatsen in mijn denkwereld. Als iemand daar niet toe bereid is (en dan bedoel ik NIET dat diegene het met mij eens moet zijn), dan zie ik dat als een bepaald onvermogen van die persoon. Is er nou iets leukers op deze wereld dan het bekijken van andere denkbeelden, je werkelijk verplaatsen in andere ideeën? Het is jammer als je dat niet kunt en het geeft een beperking in je leven. Of je ideeën al dan niet aanneemt is van secundair belang. Er zijn tenminste drie waarheden: de jouwe, de mijne en de "enige"! Zoals bepaalde Boeddhistische meesters wel eens zeggen: "Als iemand zegt dat hij de waarheid verkondigt, loop dan hard weg!" En het blijft een leuke discussie, dat ben ik met je eens.

14 januari 2005, 21:15	#75
Georgie HaarWeb lid Geregistreerd: 30 juli 2004 Berichten: 1.906	Jij ook weer gelijk, Pizzacat. Dit soort dingen is op zich heel interessant. Een paar jaar geleden heeft Fons de Poel een aantal documentaire gemaakt, waarin hij zich onder andere afvroeg of bepaalde ervaringen, bijv. religieuze extase, te verklaren waren vanuit een biologisch perspectief. Bepaalde processen in de hersenen kunnen een soort hallicunogenen produceren. Met andere woorden: is een spirituele ervaring waarlijk spiritueel, of heeft die een biologische grondslag? Het antwoord werd niet helemaal duidelijk, maar wel een zeer interessante documentaire. Hij heeft zich later nog gestort op de verschillen tussen mannen en vrouwen, hetgeen hem door de feministes niet in dank werd afgenomen. Sommige verschillen in denken en doen tussen mannen en vrouwen blijken zeer waarschijnlijk een biologische grondslag te hebben, en zijn niet opvoedkundig bepaald. Sindsdien laat mijn man vrolijk de glazen kapot vallen bij het afwassen (zijn hersendelen die zorgen voor een fijnere motoriek zijn nu eenmaal niet goed ontwikkeld volgens Fons) en ik doe ook geen enkele moeite meer om ergens de weg te vinden.