Haarweb Forum  
Bijna 100.000 bezoekers p/mnd! Zie hier

Ga terug   Haarweb Forum > Hirsutisme > Hirsutisme - Behandelingen

Reageren
 
Discussietools Discussie waarderen Weergave
Oud 14 juli 2008, 13:22   #1
Moii.
HaarWeb lid
 
Moii.'s schermafbeelding
 
Geregistreerd: 14 juli 2008
Berichten: 74
Unhappy Help!

Hallo! Ik ben een meisje van 14 jaar en ben net nieuw op dit forum. Ik heb heel veel topics op dit forum gelezen en ik herken me overal zo hard in! Ik heb al héééél lang last van overbeharing! Nu ben ik 14 en het wordt steeds erger en erger. Zowat mijn hele lichaam is behaard, mijn armen, benen, buik, borsten, rug, mijn hele gezicht, ... Een paar weken geleden ben ik er na lang twijfelen mee naar de dokter geweest, ik schaamde mij echt dood! Maar mijn dokter zei dus dat ik gewoon pech had dat ik zo'n donkere haren heb en zo'n lcihte huid waardoor het heel hard opvalt, en dat ik er helaas nu nog niets aan kan doen, alleen scheren enzo. Ze heeft niets over hirsutisme gezegd, enkel gevraagd of ik regelmatig was met mijn regels, en toen ik ja antwoordde heeft ze geen vragen meer gesteld. Ik voel mij er echt depressief door! Ik heb al heel lang overbeharing, ik ben mijn benen zelfs op mijn 10de beginnen scheren en ik ben al sinds mijn 12 jaar niet meer gaan zwemmen! :S Ik schaam mij er zo hard voor! Geen enkele vriendin van mij weet hiervan, mijn ouders ook niet enzo! Nu heb ik dus heel dit forum doorzocht, en nu blijkt dat ik toch best veel 'geluk' heb dat ik een lichte huid heb met heel donkere haren, dan kunnen laserbehandelingen een grote kans op effect hebben! Maar het probleem is dat het zo duur is en dat ik nog veel te jong ben, maar voorál mijn ouders. Aan mijn vader kan ik heb zoiezo niet vertellen, hij zou het totaal niet begrijpen!! Aan mijn moeder durf ik het niet vertellen omdat ze gewoon AL mijn problemen en persoonlijke dingen doorvertelt aan zowat iedereen, al haar vriendinnen, heel de familie, iedereen op haar werk, enz. Altijd als ik naar de dokter ga vertelt ze aan zowat iedereen waarom, ook al vraag ik uitdrukkelijk om dat niet te zeggen, zo'n dingen zijn gewoon privé.. Toen ik bv. voor het eerst mijn regels had heeft ze het ook aan iedereen verteld, ze begint er ook altijd over dat ik schoenen met hakken heb gekocht ofzo, zo maakt ze mij gewoon voor alles en iedereen belachelijk, dit klinkt misschien echt dom dat ik dit vertel, maar daarom durf ik het haar niet vertellen. Ooit had een vriendin van mij eens zo'n groot probleem dat ze het me niet eens durfde vertellen en alles in een briefje had opgeschreven, het was een probleem dat ze met haar ouders had, toen had mijn moeder het gelezen en dat aan zowat iedereen doorverteld, terwijl ik toen ze het had gelezen keihard in paniek was geraakt en haar speciaal had gevraagd om er echt met niemand over te praten, want het was echt een serieus probleem over de situatie in haar gezin enzo! Zelfs aan de huisdokter had mijn moeder het verteld! Ik schaam me er gewoon zo ahrd voor en wil echt niet dat heel Belgie binnenkort van mijn probleem afweet!!! Sorry voor dit lange bericht, maar ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen, ik loop altijd met mijn haar heel hard voor mijn gezicht en mijn wangen zodat zo weinig mogelijk mensen het zouden opmerken, en de laatste tijd durf ik zelfs amper op straat komen en ga ik zelfs bijna niets meer met vriendinnen doen, en ik durf er niet aan denken hoe ik ga overleven als het schooljaar weer begint! Wat moet ik doen? =(
Moii. is offline   Met citaat reageren
Oud 14 juli 2008, 13:37   #2
Hanna
HaarWeb lid
 
Hanna's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 19 december 2004
Berichten: 16.459
Hallo Moii,

Heb je geen tante of lerares die je in vertrouwen kunt nemen?
Ik denk trouwens dat jouw vader wel degelijk begrip voor jouw situatie zal hebben en jou ook zal helpen om dure behandelingen te betalen.
Hanna is offline   Met citaat reageren
Oud 14 juli 2008, 13:48   #3
Moii.
HaarWeb lid
 
Moii.'s schermafbeelding
 
Geregistreerd: 14 juli 2008
Berichten: 74
Hey Hanna!

Bedankt voor je reactie! Mijn vader heeft zelf een huidziekte (psoriasis) en hij doet er bijna niets aan omdat hij er ervaringen mee heeft dat het toch niet helpt, maar vooral omdat het geld kost. Hij kan er makkelijk mee leven, schaamt zich er niet voor, maar hij heeft het wel heel erg! Hij is gewoon niet bereid om er geld aan uit te geven, en ik weet echt 100% zeker dat hij niet gaat begrijpen dat ik van dat haar afwil omdat ik het echt zo hard heb! En mijn moeder weet nog niet eens dat ik mijn benen scheer! :$ Maar toen ik 12 was ben ik nog eens 1 keer gaan zwemmen, en heb ik mijn armen, benen, buik, onderrug én zelfs mijn borsten geschoren, nu moet ik het dus bijna elke dag doen, vooral in de zomer!... Ik weet echt niet meer wat ik meot doen en ik word er zo depressief van! Een tante die ik regelmatig zie heb ik niet, dus daaraan kan ik het niet vertellen, en een lerares durf ik écht niet, sorry! :$ Ik ben verlegen!
Moii. is offline   Met citaat reageren
Oud 14 juli 2008, 16:31   #4
Hanna
HaarWeb lid
 
Hanna's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 19 december 2004
Berichten: 16.459
Je kunt ook met de huisarts gaan praten om te weten te komen wat je aan het probleem zou kunnen doen; hij/zij heeft een absolute geheimhoudingsplicht, waardoor je ouders van hem niets te weten zullen komen. Over je verlegenheid zul je je heen moeten zetten en alles vertellen en laten zien aan de dokter; wees daarvoor niet bang, want een huisarts heeft al heel veel ergere dingen gezien.

Succes!
Hanna is offline   Met citaat reageren
Oud 14 juli 2008, 17:10   #5
Moii.
HaarWeb lid
 
Moii.'s schermafbeelding
 
Geregistreerd: 14 juli 2008
Berichten: 74
Bedankt Hanna! Ik denk dat ik maar eens een andere dokter in de buurt ga zoeken die mijn moeder niet kent, en dat ik daar mijn hele verhaal aan ga vertellen, je hebt gelijk, ik heb er zowat alles voor over om ervan af te raken, dus dan moet ik het gewoon durven om ermee naar een huisarts te gaan. Dat heb ik ook gedaan, maar toen heb ik niet heel veel verteld omdat ik niet goed durfde dus het heeft ook niets uitgehaald.. Ik moet gewoon alle moed bij elkaar nemen en er nog eens mee naar een dokter gaan!

Weet iemand trouwens wat je het best kunt doen tegen haartjes in je gezicht buiten bleken?
Moii. is offline   Met citaat reageren
Oud 15 juli 2008, 10:59   #6
Marte
HaarWeb lid
 
Marte's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 31 mei 2005
Locatie: Leuven
Berichten: 905
Thumbs up

Dag moi,

allereerst, ik denk inderdaad dat je best eens met een specialist, een dermatoloog(voor een gynecoloog ben je mss nog wat te jong, hoewel je ook dat kunt doen) (of huisarts) spreekt idd, en vraag eventueel of ze je bloed kunnen controleren, op eventueel hoge waarden aan androgenen in je bloed, die de overbeharing zouden kunnen veroorzaken. Probeer duidelijk te maken wat je voelt, wat je probleem is en hoe erg, en probeer hoe dan ook een specialist te raadplegen, zij kunnen een beter oordeel vellen over wat het is, mogelijke oorzaken, mogelijek behandelingen,...

Je huisarts heeft wel gelijk dat je er nu beter niets aan doe,t in die zin geen laser of dergelijke, aangezien, hoe jonger je begint, hoe meer kans dat alles weer terugkomt, waardoor het gewoonweg weggegooid geld is. Op vlak van hormonale behandeling(medicatie) weet ik eigenlijk niet of ze dit wel op zo'n jonge leeftijd doen, tenslotte is het toch niet niks, en blijven het hormonen, zeker op een lichaam in groei heeft dat een flinke invloed, dat zul je dus eens moeten vragen als je gaat.

Als je er niet met je ouders over wilt praten, dan is idd mss een vriendin, arts, of familielid die je wel kunt vertrouwen de beste optie, hoe dan ook, probeer je verhaal toch aan iemand te doen. Het is beter je probleem met iemand te delen dan er alleen mee te blijven zitten, dat zorgt er gewoon voor dat je af en toe stoom kan afblazen, en dat is erg belangrijk!!

Oerbeharing is natuurlijk nooit leuk, en zorgt altijd voor stress, maar probeer toch zo rustig mogelijk te blijven, hoe meer je namelijk daar druk over maakt, hoe meer stress, hoe meer beharing(want stress stimuleert de aanmaak van androgenen die de beharingsgroei stimuleren), troost je, wij hebben het allemaal ook (gedaan), hoor, je blind staren op elk haartje dat er bij komt, de frustratie en onmacht, dat is gewoonweg niet leuk. Maar je schiet er niets mee op, integendeel zelfs, daarom dus, probeer toch er zo min mogelijk last van te hebben, of je er zo min mogelijk druk over te maken. En probeer voldoende te slapen(zorgt ervoor dat je beter tegen stress kan, en zorgt er ook voor dat je lichaam beter de hormonale huishouding op orde kan stellen, oververmoeidheid bemoeilijkt dat wat).

Dan nog een laatste en erg belangrijke tip, probeer zo veel mogelijk af te blijven van haren die niet per se weggehaald moeten worden, want hoe sneller, hoe vroeger, en hoe vaker je haren weghaalt, hoe meer kans op verandering en versterking van haren, hoe meer kans op irritaties in de toekomst en hoe meer kans dat het erger wordt. Dus beter blijf je af van haren die niet echt weg moeten. Ik merk dat dat ('zeker als je al op jonge leeftijd begint) bij de meeste mensen toch voor een veregering van de beharing(en irritaties en ontstekingen) zorgt. Kijk, als het je echt enorm stoort, en het ergopvallend is, kun je het idd weghalen, maar probeer hier echt REALISTISCH in te zijn, door je er op te focussen, ga je nl elk haartje meer zien, en op den duur geen onderscheid meer kunnen maken in haren die eigenlijk beter blijven zitten om het neit erger te maken en die ook niet per se noodzakelijk weg moeten, en haren die je wel zou kunnen scheren.

Wat de haartjes in je gezicht betreft, zijn het haartjes op de bovenlip? Als het er een paar lange zijn, kun je die met een pncet eruit trekken, de zon bleekt ook haren, dus als je regelmatig met die zones in de zon komt, zullen ze ook minder zichtbaar zijn, maar probeer ook hier er niets uit te trekken wat er nog kan blijven zitten, mijn ervaring is dat ook hoer, hoe vroeger je begint met uittrekken, hoe sneller(omdat je hormonen nog in de war zijn), ze veranderen naar dikkere en stuggere haren, terwijl het nu mss gewoon wat donkere donsharen zijn.

Moii, ik denk dat, omdat het op dit moment voor jou nog zo acuut is, en een erg groot probleem, je gewoon zo snel mogelijk probeert een afspraak te maken met of een dermatoloog of een arts, al was het maar om de druk wat van de ketel te krijgen, doe je verhaal, en vraag eventueel om mogelijk oorzaken te achterhalen, wat je eraan zou kunnen doen(best bij dermatoloog), en vraag ook of je angsten realistisch zijn. Het kan best zijn dat je je zo blind staart op alle haartjes die erbij komen, dat je op den duur van elk minihaartje een gigantische schaamhaar maakt!! ik heb dat indertijd zelf ook gedaan, en durfde op den duur nauwelijiks meer de straat over, zoals jij, en achteraf gezien had ik toen amper iets(hoewel dat in mijn ogen serieus was). Ik wil je problemen absoluut niet negeren, want ik weet dat het vervelend is, storend, en zeker op jonge leeftijd, maar soms blijf er zo mee bezig zijn, dat je gewoon de werkelijke proportie niet meer kunt zien, en je leven er enorm door laat lei(ij)den. En dat moet je proberen zo veel mogelijk te voorkomen.

Laat hoe dan ook de moed niet zakken, sluit je niet op! Heel veel succes, en als je vragen hebt, dingen wilt weten, vertellen, ..., !!

xxx marte
Marte is offline   Met citaat reageren
Oud 18 juli 2008, 17:34   #7
Heleentje
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 17 juli 2008
Locatie: Nijmegen
Berichten: 3
Hoi Moii,

Ik heb precies hetzelfde probleem. Ik ben ook 14 en heb erg veel last van overmatige haargroei. Ik heb alleen geen idee wat je eraan zou kunnen doen. Wat Marte al zei, alleen de haartjes weghalen die écht opvallen. Maar daar heb je niet zoveel aan gok ik, bij mij is het in ieder geval zo dat elk haartje opvalt.

Het is wel zo dat als je naar jezelf kijkt zonder spiegel, van boven naar beneden zegmaar (hoe zeg je dat?) het altijd erger lijkt dan het eigenlijk is, in een spiegel valt het al veel minder op. En anderen zien het waarschijnlijk niet zo erg als jij denkt. Maar ik kan er niet al te veel over zeggen, ik weet niet in welke mate jij er last van hebt.

Veel succes!

x Heleen
Heleentje is offline   Met citaat reageren
Oud 22 juli 2008, 17:48   #8
Moii.
HaarWeb lid
 
Moii.'s schermafbeelding
 
Geregistreerd: 14 juli 2008
Berichten: 74
Heey! Bedankt voor jullie reacties! Ik voel me al een stuk beter als ik ze lees, dan heb ik eht gevoel dat er toch mensen zijn die mij begrijpen en lotgenoten zijn! Ik heb het nog steeds aan niemand verteld, maar mijn moeder is 3 dagen geleden boos op mij geworden omdat ik altijd met mijn haar in mijn gezicht loop, dat ik nooit meer een staartje maak enzo... Ik heb haar nog altijd neits verteld, ik ga het ook nooit durven. Ik heb al 2 jaar geen staartje maar gemaakt omdat je dan het haar in mijn gezicht zou zien, + ook de haren op mijn nek. Niemand die ik ken heeft er al iets over gezegd, maar als ik een tshirt draag kijken mensen wel vaak naar mijn armen, de laatste weken durf ik zelfs geen tshirt meer te dragen.. .
Moii. is offline   Met citaat reageren
Oud 23 juli 2008, 17:11   #9
verdrietigmeisj
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 23 juli 2008
Berichten: 2
Hee! Wow, ik heb PRECIES hetzelfde als jij hebt! Ik ben ook 14, bijna 15 en heb ook echt overal haar op m'n hele lichaam. Zwarte haartjes. Echt overoveral!! Ik had toen ik vroeger jong was ook al zwarte haartjes op mn benen en armen en toen ik 12 was begon ik ook met scheren. Ik voel me ook echt heel erg depressief hierover, omdat ik nu dus ook overal haar op mn rug heb, buik, billen, borst, en ik echt niet spontaan meer naar het zwembad kan gaan of strand, omdat ik me er te erg voor schaam. En het is echt wel duidelijk te zien!

Maar Marte, jij zei dat je de haartjes er nu niet moest uittrekken, omdat het anders erger zou worden. Maar ik hars mn buik/rug/borst/billen nu, want anders kan ik me helemaal nergens meer vertonen!!! Maar wordt het dan echt erger later :O:O Want het is toch zo dat als je nu al harst, het alleen maar minder gaat worden?? En ook al toen ik er vroeger nog niks aandeed, werd het alleen maar meer en erger enz!1 Dus.. ik moet er wel iets tegen aandoen..

Ik scheer mn armen trouwens, en ik heb ook zwarte haartjes in mn gezicht, en ik draag mn haar daar ook voor. Ik weet precies hoe je je voelt moii!!!
verdrietigmeisj is offline   Met citaat reageren
Oud 24 juli 2008, 11:02   #10
padje
HaarWeb lid
 
padje's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 15 juli 2008
Berichten: 65
Hoi Moii en verdrietigmeisj,


Wat supervervelend dat jullie nu al zo'n last hebben van overbeharing.
Ik had het ook wel op mijn 14e, maar pas sinds mijn 18e (2 jaar terug dus) is het echt goed begonnen in mijn gezicht.

Het is wel slimmer om niet alles bij te houden, wat misschien erg moeilijk voor jullie is.
Als je je billen,buik,rug,borst etc. altijd scheert wordt het echt veel erger. En waarschijnlijk zijn dat toch lichaamsdelen die niet vaak gezien worden.

Het is natuurlijk niet mooi om het te laten staan maar uiteindelijk wel beter. Dan kun je het gewoon om de zoveel weken harsen/epileren.

Zelf doe ik dit ook. In de zomer scheer ik bijv. mijn benen een paar keer per week. De dagen dat ze dan niet glad zijn trek ik een lange broek aan.
In de winter scheer ik zo weinig mogelijk, en ik merk dat de haren dan ook best lang wegblijven als ik weer eens scheer (mn vriend doet het er maar mee ).

Maar nu heb ik ook haren op mijn armen en buik die niet gezien hoeven te worden. Ik ga volgende week vrijdag op vakantie, dus de woensdag daarvoor ga ik alles epileren (moet ik wel een halve dag voor uit trekken..). Dan ga ik tenminste een beetje glad de vakantie in..
Nadeel is dat ik het nu dus niet al kan weghalen, want dan is er straks niks te epileren. Dus nog een weekje met de lange mouwen.

Maar over het niet vertellen aan je moeder..
Mijn moeder was erg begripvol omdat ze zelf ook heeft gekampt met het probleem. Ze reikte dus wel een helpende hand aan, maar ik schaamde me zo dat ik de hulp niet aannam. Ik zei altijd dat het wel meeviel. Nu nog weet alleen mijn vriend dat ik het ga laten laseren.
Maar waarschijnlijk wordt het wel veel makkelijker als je het tegen je moeder zegt. Dan kun je eerlijk toegeven waarom je je haar altijd los hebt enzo.

Over haar in je nek.. heb ik ook al heel lang last van. Mijn haar los ziet er niet altijd goed uit dus dat werkt niet voor mij.
Ik heb wel lang haar en dat doe ik dan in een brede speld, hierdoor krijg je een hele brede staart zeg maar. Dit valt ook over je nek heen.
En tegenwoordig loopt iedereen rond met sjaaltjes, dus gewoon meedoen met de trend zou ik zeggen .

Toen ik 14 was ben ik wel al naar de schoonheidsspecialiste gegaan voor het harsen van mijn bovenlip,buik en bakkebaarden. Zelfs mijn nek heb ik een paar keer laten doen. Hadden ze nog nooit bij iemand gedaan, maar ze vond het eigenlijk vooral interessant om te doen en helemaal niet raar.

(misschien dat ik wat veel over mezelf vertel, maar ik heb dit forum pas net ontdekt, dus ben ook blij dat ik eindelijk zulke dingen kan zeggen zonder me enorm te hoeven schamen.. )
padje is offline   Met citaat reageren
Oud 24 juli 2008, 12:30   #11
Marte
HaarWeb lid
 
Marte's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 31 mei 2005
Locatie: Leuven
Berichten: 905
dag meisjes,

idd, hoe vreoger je begint met epileren en weghalen, hoe meer kans en sneller er onder impuls van hormonale veranderingen(die net op dat moment nogal vaak voorkomen), de haartjes dikker, en sterker terugkomen. Vandaar mijn advies, indien niet per se nodig, ze gewoon te laten zitten, want je maakt het echt erger. Bovendien kun je je soms zo blind staren op haartjes dat je de juiste proporties neit meer ziet, ik heb mij vroeger blind gestaard op de haartjes in mijn hals en op mijn borsten en buik, bleek later dat bijna iedereen daar haartjes heeft, ik dacht van niet, alleen zijn ze bij de een nauwelijks zichtbaar, en bij de ander wat langer en zichtbaarder. Hoe dan ook, zodra je het gevoel krijgt dat het veel meer is dan de meeste vrouwen, kun je beter een specialist opzoeken en advies vragen, zij kunnen tenslotte ook bekijken of het idd zo is, wat je eraan kan doen, mogelijke oorzaken, ..., wat soms toch niet onbelangrijk is om evt erger te voorkomen, of andere dingen uit te sluiten.

hoe dan ook, wat jullie nu ervaren is absoluut niet vreemd, heel vel meisjes en vrouwen hebben dit, en ook het onbegrip is logisch, veel mensen kunnen nu eenmaal niet begrijpen wat iemand meemaakt indien ze niet in dezelfde situatie zitten of het zelf meemaken.

Probeer toch iemand te vinden waaraan je je verhaal kunt doen, een vriend, vriendin, familie, dokter, ..., en, ik weet dat het moeilijk is, maar probeer je je er ook niet op blind te staren. Je kunt jezelf hier namelijk echt mee dol draaien.

Heel veel succes en sterkte!!!!

xxx marte
Marte is offline   Met citaat reageren
Oud 25 juli 2008, 13:57   #12
verdrietigmeisj
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 23 juli 2008
Berichten: 2
Maar als ik alleen de haartjes op mn buik, rug, billen hars in de vakanties als ik in mn bikini moet (en dat is ong 4x per jaar), dan is de kans toch niet zo groot dat ze sterker terug komen en dikker ?????
Maarja, ik ging gister naar het strand met 2 vriendinnen van me, en tot mn verbazing had m'n vriendin, die gewoon blond haar heeft, totaal niet harig ofzo is. allemaal donkere lange haartjes op dr bovenbenen, helemaal vol en ook donkere lange haartjes op dr buik die heel erg op vielen :|!! en m'n andere vriendin bleek dat ook te hebben, maar die had ze ervan af geharst, het klopt dus wel dat sommige andere meisjes het ook hebben, ook al had je het neit verwacht.

Maar ik hars alleen, ik scheer alleen m'n benen, maar hars mn buik etc. en dat 4x per jaar, en dan worden ze toch echt niet stugger?? of is de kans dan nog steeds groot, want ik kan gewoon niet met een harige rug etc op het strand lopen, ik zou ik me niet lekker in m'n vel voelen en dat wil ik juist!

En ik heb nog een vraagje, is het zo omdat ik nu in de puberteit zit m'n hormonen dus in de war zijn? En ik daarom meer testosteron in m'n lichaam heb zitten dan oestrogenen?? En dat ik daarom overal haartjes heb gekregen, maar is het dan zo dat als ik uit de puberteit ben, het weer in balans komt en ik dan weer meer oestrogenen heb dan testosteron en dat die haartjes dan vanzelf weggaan?

XXXX
verdrietigmeisj is offline   Met citaat reageren
Oud 25 juli 2008, 15:31   #13
padje
HaarWeb lid
 
padje's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 15 juli 2008
Berichten: 65
Ik ben geen specialist, maar ik ben toch bang dat haartjes niet opeens zullen gaan verdwijnen.
Naar mijn ervaring wordt het alleen maar erger.

In principe kan het weinig kwaad als je maat 4x per jaar harst en het verder laat staan. Doe ik ook met mijn bovenbenen en buik. En daar wordt het naar mijn idee niet erger van. En dat doe ik nu een jaar of zes..

En over je vriendinnen, het is toch fijn om te weten dat je niet de enige bent. En blijkbaar zitten zij er niet zo mee, want ze laten het dus gewoon staan.
padje is offline   Met citaat reageren
Oud 26 juli 2008, 14:49   #14
Marte
HaarWeb lid
 
Marte's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 31 mei 2005
Locatie: Leuven
Berichten: 905
hallo,

het is idd zo dat, tijdens de puberteit, veel meisjes last hebben van verhoogde testosteronwaarden, maar over het algemeen van verhoogde androgenen, als je je haren dan harst, en je hebt net een androgeenopstoot, kan het zijn dat die haartjes onder impuls van die hormonen veranderen tot dikkere of stuggere haren. Hoe minder je harst, hoe beter, natuurlijk, want hoe minder kans hierop, dat is wel zo. Maar daarom dat je best zo min mogelijk, als het neit per se nodig is, weg haalt.

Of dat dan na de puberteit(of beter gezegd, na de adolescentieperiode, want tijdens de adolescentieperiode krijgen veel meisjes en jongens nog een laatste opstoot van groei van beharing, die bijna altijd erfelijk belast is) zich stabiliseert, hangt er een beetje vanaf. Bij sommige mensen blijft het doorgaan, bij de meesten stabiliseert het zich idd. Erfelijkheid speelt hier wel een enorm grote rol, en vaak ontkom je daar niet aan, wat je ook doet. Wel kun je, als alles gestabliseerd is beter behandeld worden dan bij iemand waar het door blijft gaan, aangezien die telkens opnieuw groeiimpulsen krijgt.

Maar wat padje zegt, van harsen wordt het zelden minder, ook al lijkt dat zo, zeker bij mensen met hormonale overbeharing. En idd, er zijn veel meer mensen en jongeren die last hebben van wat meer beharing dan je vaak denkt, je denkt zelf abnormaal of overbehaard te zijn, en dan blijkt ineens dat die mensen daar ook al jaren mee zitten, of alles weghalen, terwijl jij net van hun dacht dat ze haarloos waren. Daarom dat het zo belangrijk is je eigen haargroei in proportie en realistisch te bekijken. Want vaak is het nergens voor nodig in een kramp te schieten en je op te sluiten. Bovendien schiet je hier zelf niets mee op. Maar als je twijfelt, of mogelijke oorzaken zou willen weten(als het al uit de onderzoeken blijkt) dan kan het nooit kwaad eens een specialist te raadplegen!!

Het is wel zo dat haartjes die er eenmaal zitten, er later helaas zelden tot nooit weer uitvallen(tenzij bij sommige mensen na de zwangerschap, wanneer de hormonen zich weer gestabiliseerd hebben, maar na puberteit of zo, naar mijn weten nooit).

ik hoop dat je hier iets mee bent, houd je hoe dan ook taai, je bent echt niet de enige, en heel veel succes!!!

xxx marte
Marte is offline   Met citaat reageren
Oud 30 juli 2008, 21:53   #15
Moii.
HaarWeb lid
 
Moii.'s schermafbeelding
 
Geregistreerd: 14 juli 2008
Berichten: 74
Alvast sorry voor dit bericht ..

Nu zit ik dus echt met een groot probleem. Vandaag ben ik met mijn ouders naar zee geweest, vroeger zat ik altijd te zagen om naar de zee te gaan, ik keek daar heel mijn vakantie naar uit, en de laatste 3 jaar wil ik dus niet meer naar zee of gaan zwemmen, maar ik MOEST van mijn ouders mee. Nu heb ik dus tegen mijn moeder gezegd dat ik gisteren mijn bikini nog eens had gepast omdat ik hem al lang niet meer heb aangehad (ook al heb ik hem helemaal niet gepast) en dat hij véééél te klein was geworden en dat ik hem echt niet meer aan kon doen enzo, maar ik MOEST mee naar zee. Nu ben ik dus mee naar zee geaan, terwijl het vandaag hééééél warm weer was, met een lange broek en een bloesje met mouwen tot aan mijn ellebog en dicht tot aan het bovenste knopje. Ik heb speciaal heel lang getreuzeld in de badkamer zodat er geen tijd meer was om nog iets anders aan te doen als mijn moeder het zou zien, want ik wist dat ze razend zou worden als ik voor de zoveelste keer een lange broek aandeed + iets met lange mouwen + zelfs daaronder nog een ander tshirtje enz. En ja, mijn moeder werd echt (zoals altijd) RAZEND op mij, dat ik mij kleed zoals een bomma, dat ik altijd anders moet doen dan de rest met die kleren waarin ik heel mijn lichaam zit te bedekken enzovoort, maar omdat er geen tijd was mocht ik het aanhouden, terwijl ze er héél de dag over heeft gezaagd en boos voor is geweest. Aan zee heb ik terwijl mijn mama, papa en mijn broer allemaal in het water zaten, héél de tijd dus in mijn lange broek en lange mouwen, heel mijn lichaam bedekt dus, zo heel de tijd op het strand gezeten, 5 uur lang! Mijn moeder heeft me zelfs geslagen. :$

Ze was voor ze zoveelste keer boos geworden. Ze zat te zeggen: Nu heb ik speciaal verlof genomen om leuke dingen te doen met jullie zoals naar zee gaan, ik zie jou al zo weinig tijdens het schooljaar omdat ik moet werken, nu is het eens vakantie, nu zit je heel mijn vakantie te verpesten door mij altijd tegen te werken en nooit eens mee te doen. Hij kun je zijn zoals jou? Dat snap ik niet! IEDEREEN gaat naar zee, en iedereen vindt dat leuk, behalve jij, jij moet weer eens abnormaal kunnen doen, jij bent gewoon abnormaal! Je hebt echt een *** karakter. Je zit speciaal koppig te doen om mij boos te maken.

Ok, dat was ff genant om te vertellen, sorry dat ik dit allemaal op internet zit te zetten...

Zo is ze al de hele dag tegen mij bezig, en dat vind ik dus echt ERG! Voor mezelf, omdat ik daar dus echt nog meer depressief van word, iedereen gaat graag naar zee, dat is zó leuk, dat is wat iedereen doet en voor veel mensen normaal is, MAAR NATUURLIJK NIET VOOR MIJ! En het is VOORAL erg voor mijn moeder, dit wil ik haar helemaal niet aandoen, ze vindt het echt erg & raar dat ik zo abnormaal doe, dat ik deze vakantie nog geen enkele keer met een vriendin ben weggeweest (ik durf het gewoon echt niet meer), dat ik heel de dag door zowat tegen haar moet leigen om dingen zoals mee gaan zwemmen te voorkomen. Ik voel mij ook schuldig tegenover mijn vriendinnen, 1 van hen heeft al 5 keer gebeld of ik mee wil gaan zwemmen, altijd verzin ik uitvluchten zoals dat ik al iets te doen heb, of dat ik ziek ben enzo. Zo kan het toch echt niet meer he! =|

Als ik meisjes zie lopen in een topje met open rug en hun haar in een staartje, dan moet ik mezelf echt inhouden om niet ter plaatse in tranen uit te barsten! Ik KAN gewoon niet aanvaarden, vooral niet met dit warme weer, zoals vandaag aan zee, dat ik nooit zo zal kunnen rondlopen, het was echt zó warm buiten en ik loop daar in een lange broek omdat het haar op mijn benen na een paar uur al terug zijn en ik geen hele dag met blote benen kan ronndlopen (op zo'n jonge leeftijd al niet meer), ik heb ook zo'n dik en zwart haar dat ik die zwarte stooeltjes zelfs nooit helemaal wegkrijg, zoals ook bij het haar omdat mijn oksels. Daarom durf ik mijn armen niet te scheren, omdat ik bang ben dat ik die zwarte puntjes uiteindelijk zelfs niet meer weggaan als ik pas geschoren heb, en dat ik 3 keer op een dag mijn armen moet gaan scheren om op straat te kunnen komen.

Altijd als ik over straat loop let ik op andere mensen, ik heb nog NOOIT iemand gezien die evenveel, even dik, en even donker haar heeft als mij, of zelfs maar in de buurt komt. Ik word hier echt depressief van, het enige waaraan ik kan denken is:
- Wat zij aanheeft is zó mooi maar zal ik zelf nooit kunnen dragen.
- Zo zal ik mijn haar nooit kunnen dragen.
- Ik wou dat ik zo op straat kon komen.
Want NEE, ik durf zelfs niet meer in tshirt op straat komen! Ik ben er 24 uur op 24 mee bezig, dag en nacht.
- In elke spiegel die ik tegenkom kijk ik om te zien hoe hard die haren in mijn gezicht opvalt.
- Ik zit constant mijn tshirt dichter naar mijn nek te trekken.
- Ik let er de hele tijd op of mijn haar wel tot over mijn nek komt.
- Ik zit de hele tijd mijn haar voor mijn gezicht te doen en naar beneden te kijken zodat niemand iets zou zien.

IK WORD ER GEWOON GEK VAN.
Wat heb ik nog aan mijn leven als ik de hele tijd daaraan moet denken. Soms wil ik zelfs liever dood zijn. Echt, ik sluit mezelf op en wordt associaal, ik verlies mijn vrienden, ik maak vooral mijn ouders ongelukkig door zo te doen, ik weet het gewoon allemaal niet meer! Ik kan zelfs mijn gezicht niet meer vertonen!

Als kind zwom ik dus echt héél graag. Ik ging elke week zwemmen, soms zelfs 2 keer per week. Ik deed niets liever. Ik wilde later zelfs een beroep met zwemmen, zo graag deed ik dat. Toen ik in het 5de leerjaar zat ging ik minder en minder zwemmen omdat ik mij schaamde omdat ik zoveel haar op mijn benen had, ik durfde het niet te scheren, maar uitendelijk werd het zo erg dat ik ze wel MOEST scheren, ik kon gewoon niet meer op straat komen met een korte broek. Ik had toen niet echt door dat er iets mis was, ik dacht dat ik gewoon veel vroeger was met alles dan met de rest ofzo, ik had mijn regels al van toen ik net 11 was, en ik dacht dat ik ook gewoon vroeger meost beginnen met scheren. Toen ik was beonnen met mijn benen te scheren, durfde ik weer een jaar te zwemmen, ik wist dat ik veel haar op mijn rug had, een vriendin van mij had er zelfs ooit iets over gezegd, maar ik kon ermee leven, ik dacht, sommige mensen hebben nu eenmaal meer en donkerder haar dan anderen. Maar het wordt dus steeds erger & erger.

JA ik probeer hier realistisch in te blijven. Ik kan gewoon écht niet meer op straat komen. 3 jaar geleden heeft mijn broer mijn rug eens gezien, hij heef ttoen tegen al zijn vrienden verteld dat ik keiveel haar op mijn rug had, en dát was dan 3 jaar geleden! Ik zwéér het, ik zit alles niet te overdramatiseren, ik maak het niet erger dan het is, (maar ik panikeer wel extra hard omdat ik wéét dat het al zó erg is en alles nóg erger wordt, dat maakt me bang) wat ik heb IS gewoon niet normaal meer. Mensen kijken me nu al aan en ze zien alleen maar mijn gezicht en een klein stukje van mijn armen... Ik heb nog NOOIT in mijn leven een vrouw gezien die meer haar heeft dan ik, behalve dan haar op de armen, duser is echt wel serieus iets mis, het is dus niet dat ik maar een beetje meer haar heb dan gemiddeld... Als dat het geval zou zijn zou ik me er gewoon proberen over te zetten en denken, later kan ik hier nog iets aan doen.. Maar in mijn geval kan ik me zlfs NU niet meer vertonen. :s

Ik zou er echt alles voor doen om van dat haar af te raken, en dan denk ik bij mezelf, ALS JE ER SERIEUS ALLES VOOR ZOU DOEN, WAAROM ZEG JE HET DAN NIET TEGEN JE MOEDER OFZO. Ik zit heel de dag door te denken hoe ik het haar kan zeggen, wat haar reactie zal zijn enzovoort. En nu wéét ik gewoon dat ik het nooit van mijn leven tegen haar zou durven zeggen, want ik ken haar, en ik weet hoe ze kan reageren.
- Ofwel als ik het haar zou vertellen, wordt ze voor de zoveelste keer razend en zegt ze dat ik me maar niet zo moet verstoppen, en dat die haren dan lichter worden, en dat alle mensen niet naar mijn lichaam kijken van ze dicht als ik naar mijn eigen lichaam kijk en dat het allemaal wel niet zo ard zal opvallen, en vraagt ze niet eens aan mij om het te laten zien, en zegt ze tegen alles en iedereen dat ik niet meer buiten durf te komen omdat ik denk dat ik te behaard ben.
- Ofwel wordt ze boos maar vraagt ze of ze het mag zien, en schrikt ze zich dood, en wat er daarna gebeurt weet ik ook niet..

Het feit dat ze dan weet dat ik al jaren aan een stuk elke dag met dat probleem zit en het zo lang verzwegen heb en dat ik daarom over zoveel dingen heb gelogen tegen haar + uitvluchten heb verzonnen, dat maakt het voor mij zo moeilijk om het haar te zeggen, ik zou het zelfs minder moeilijk vinden om haar te vertellen dat ik zwanger zou zijn ofzo :$ echt..

JA ik zit hier echt heel erg mee!

Het probleem is dat ik niet stiekem allemaal dingen kan gaan kopen om te ontharen, ik krijg geen zakgeld van mijn ouders (abnormaal, i know), dus ik kan helemaal niets gaan kopen. Niet dat ik dat zou durven... En ook al zou ik iets hebben waarmee ik zou kunnen harsen ofzo, dan zou ik het nog niet helemaal zelf kunnen, zoals bv. mijn boven- en onderrug, dat gaat toch niet... Hoe doen jullie dat? Of laten jullie alles weghalen door een schoonheidsspecialiste?

Best wel eng, eerst durfde ik op internet niet eens iets op te zoeken over overbeharing, en nu zit ik zowat heel mijn genante levensverhaal + persoonlijkste dingen op internet te zeggen. Ik weet niet waarom ik dit vertel, ik schaam mij dood. Ik probeer echt geen medelijden op te wekken maar ik MOET dit gewoon even kwijt.. Maar mijn bericht is wel héél lang geworden.. Gelukkig kennen jullie mij niet, mocht iemand die ik ken ooit dit topic lezen zou ik die persoon nooit meer onder ogen durven komen, voor de rest van mijn leven. :$

Als er mensen zijn die hetzelfde probleem als mij hebben en erover willen praten, of mensen die tips hebben over wat ik het best kan doen of zeker niet mag doen, of mensen die me kunnen helpen hoe ik dit aan mijn moeder kan vertellen, jullie mogen me altijd een persoonlijk bericht sturen!...

OKESORRY! En bedankt, voor het geval dat er iemand op dit forum is die alles heeft gelezen..

Laatst gewijzigd door Moii.; 30 juli 2008 om 22:00
Moii. is offline   Met citaat reageren
Reageren

Discussietools
Weergave Geef een waardering voor deze discussie
Geef een waardering voor deze discussie:

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +2. Het is nu 13:57.


Forumsoftware: vBulletin®, versie 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Produced by Limelight Studios. Copyright © 2001-2024 Stichting HaarWeb.