Op zoek naar nepwimpers

[marly]

Ik zou het dan zonde vinden als ik permanente make-up heb laten zetten.

Permanente make-up vervaagt na een aantal jaren,als je het niet bij zou laten werken is het op een gegeven moment zo goed als verdwenen. Als je dan weer wenkbrauwen hebt laten groeien,zie je niets meer van die tatoeage.
Heel gaaf dat het zo goed met je gaat Elsa,petje af voor je!! Enne...hou vol


Liefs,Marly

[joruth]

Hoi Marly, Hoi Elsa,

Dankjewel voor die warme welkom! Wat ik wilde zeggen is dat ik inderdaad heb gehoord dat dat permanente make-up niet zo permanent is als een echte tatoe. Hij vervaagt inderdaad. Maar het lijkt me zo fijn om gewoon eens uit mijn bed te stappen zonder me meteen op te hoeven maken, of wanneer ik bij anderen slaap, mij druk moet maken over hoe en wat en waar ik mij op kan maken, zonder dat iemand het ziet. Of na een plukavond op de bank, waardoor mijn make-up weggeveegt is, me niet te hoeven schamen wanneer er iemand onverwacht binnenkomt. En heel belangrijk, dat ik mijn kinderen niet continu blootstel aan mijn blote billen gezicht.
Redenen genoeg zou je zeggen. Ik geloof dat ik toch maar vast ga beginnen met sparen. En wanneer ik mijn verhaal zo lees, ben ik ook wel tegenstrijdig . Op het ene moment wil niet dat anderen mijn korten zien, maar op een ander moment zeg ik dat ik ervoor uit wil komen, wanneer mensen ontdekken dat ik geen oogharen heb. En toch voelt het wel zo.

Hebben jullie het boek: "met de handen in het haar" gelezen? Ik vond het daarin nogal opmerkelijk hoe de schrijfster haar plukgedrag beschreef. Ik had nl. altijd gedacht dat ik "gewoon" mijn haren eruit trok, maar dat gaat toch op een speciale manier. Ik ben niet dwangmatig in het trekken, in die zin dat ik, wanneer ik eerst links 1 trek ook rechts 1 moet trekken. Ik trek gewoon willekeurig, waar maar 1 zit (nu heb ik ook niet zoveel keus, want ze zijn bijna allemaal op). Maar nadat ik er 1 uit heb getrokken voel ik het haartje altijd door het tegen mijn bovenlip te kriebelen. Ik vond het opmerkelijk, omdat de schrijfster in haar boek vertelde dat bijna iedereen toch op een bepaalde manier het haartje even "bewonderd". Het is wel raar om het zo over dit trekken te hebben, maar aan de andere kant werd ik wel even bewust van mijn eigen plukgedrag. Ik weet niet hoe jullie je plukmomenten ervaren, maar dit zijn momenten waarin ik helemaal in mezelf ben gekeerd, mijn eigen wereld, waarin ik niet merk, voel en denk. Hoe gaat dat bij jullie, of vinden jullie dit heel confronteren, vind ik ook begrijpelijk. Maar goed, dit viel me zoal op en wilde ik even met jullie delen.

Elsa: las ik nu tussen neus en lippen door dat jij geschikte nepwimpers hebt gevonden??!

Vele groetjes, Petra

[LIEB]

Oorspronkelijk geplaatst door joruth

Hoi Marly, Hoi Elsa,

Dankjewel voor die warme welkom! Wat ik wilde zeggen is dat ik inderdaad heb gehoord dat dat permanente make-up niet zo permanent is als een echte tatoe. Hij vervaagt inderdaad. Maar het lijkt me zo fijn om gewoon eens uit mijn bed te stappen zonder me meteen op te hoeven maken, of wanneer ik bij anderen slaap, mij druk moet maken over hoe en wat en waar ik mij op kan maken, zonder dat iemand het ziet. Of na een plukavond op de bank, waardoor mijn make-up weggeveegt is, me niet te hoeven schamen wanneer er iemand onverwacht binnenkomt. En heel belangrijk, dat ik mijn kinderen niet continu blootstel aan mijn blote billen gezicht.
Redenen genoeg zou je zeggen. Ik geloof dat ik toch maar vast ga beginnen met sparen. En wanneer ik mijn verhaal zo lees, ben ik ook wel tegenstrijdig . Op het ene moment wil niet dat anderen mijn korten zien, maar op een ander moment zeg ik dat ik ervoor uit wil komen, wanneer mensen ontdekken dat ik geen oogharen heb. En toch voelt het wel zo.

Hebben jullie het boek: "met de handen in het haar" gelezen? Ik vond het daarin nogal opmerkelijk hoe de schrijfster haar plukgedrag beschreef. Ik had nl. altijd gedacht dat ik "gewoon" mijn haren eruit trok, maar dat gaat toch op een speciale manier. Ik ben niet dwangmatig in het trekken, in die zin dat ik, wanneer ik eerst links 1 trek ook rechts 1 moet trekken. Ik trek gewoon willekeurig, waar maar 1 zit (nu heb ik ook niet zoveel keus, want ze zijn bijna allemaal op). Maar nadat ik er 1 uit heb getrokken voel ik het haartje altijd door het tegen mijn bovenlip te kriebelen. Ik vond het opmerkelijk, omdat de schrijfster in haar boek vertelde dat bijna iedereen toch op een bepaalde manier het haartje even "bewonderd". Het is wel raar om het zo over dit trekken te hebben, maar aan de andere kant werd ik wel even bewust van mijn eigen plukgedrag. Ik weet niet hoe jullie je plukmomenten ervaren, maar dit zijn momenten waarin ik helemaal in mezelf ben gekeerd, mijn eigen wereld, waarin ik niet merk, voel en denk. Hoe gaat dat bij jullie, of vinden jullie dit heel confronteren, vind ik ook begrijpelijk. Maar goed, dit viel me zoal op en wilde ik even met jullie delen.

Elsa: las ik nu tussen neus en lippen door dat jij geschikte nepwimpers hebt gevonden??!

Vele groetjes, Petra

Hallo,

Ik ben er achter gekomen dat iik sinds een tijdje, ongeveer 2maanden na de bevalling, de haren regelmatig in mijn mond stop na er een te hebben uit getrokken, voorheen deed ik dat nooit, trok ik ook maar willekeurig een haar eruit, of ik was voor de spiegel, kapotte gespleten haern aan het zoeken, die er uit moesten. In de zwangerschap heb ik helemaal niet getrokken, eigenlijk wel raar. (hormoonkwestie) denk ik. Maar he nadat ik in de zwangerschap een mooie haardos had en nog extra omdat je in de zwangerschap haren vasthoud. Verleis ik ze nu met trossen terwijl ik er ook trosse uittrek, al met al het gaat dus hard. En ikke maar denken dat ik het niet meer zou doen na de bevalling, veel te druk dacht ik. MAar ja ii voel me niet helemaal oppie toppie dus....pluk pluk

[joruth]

Hoi Lieb,

Ook ik heb de ervaring dat tijdens mijn ik laatste zwangerschap veel minder de behoefte had om mijn haren uit te trekken, inderdaad vreemd, ben benieuwd hoe dit werkt, fysiek. Je voelt je tijdens zo'n zwangerschap waarschijnlijk toch heel sterk, en daarom zo jammer dat je daarna zo terug valt. Dat is bij mij ook gebeurt.

groetjes, petra

[Elsa]

Hoi Joruth,

Voor wat betreft die permanente make-up: wellicht als ik mijn wenkbrauwen nog zou trekken, zou ik wel overwegen om deze te laten tatoeeren, maar ik kan er gelukkig redelijk goed vanaf blijven. Ik heb ook een hele periode gehad dat ik echt geen haartjes meer over had, en ik heb ook nog eens lichte wenkbrauwen dus die zie je sowieso al niet zo goed. Maar nu staan ze mooi en heb ik ze ook mooi in model geepileerd. Ik ben daar nu zo trots op dat ik me kan weerhouden om er weer aan te gaan trekken. Wel merk ik dat ik steeds een alternatief opzoek. Nu ben ik dus muggenbulten aan het openkrabben ...

Wat jij schrijft over opstaan zonder je druk te hoeven maken over waar en hoe snel je wat make-up op kunt doen ... ik herken het PRECIES! Ik hoop dat ik het goede pad waar ik nu op zit kan volhouden. Als mijn wimpers dan lang genoeg zijn, ga ik naar de schoonheidsspecialiste en laat ik mijn wimpers en wenkbrauwen weer wat donkerder verven (net als jaren terug, nostalgie ...). Dan zou ik 's ochtends kunnen opstaan zonder me druk te hoeven maken.
Van mij weet niemand dat ik mijn haartjes trek. Althans, het kan wel gezien worden maar ik heb het onderwerp zelf nooit aangesneden. Ik heb zelf nu wel geaccepteerd dat ik het doe, maar zou niet weten hoe ik het aan anderen zou moeten uitleggen. Volgens mij zou ik dan kei hard gaan lachen omdat het ook gewoon een vreemde gewoonte is.

Dat boek heb ik niet gelezen, maar wat je schrijft over de haartjes bekijken herken ik wel. Wat ik altijd "belangrijk" vind, is dat ik een wimper heb uitgetrokken met de hele wortel eraan. Meestal leg ik ze op tafel, of net waar ik ben, en kijk ik hoe ze eruit zien. Verder doe ik er niets mee. Meestal ben ik ze ook zo weer kwijt. De momenten dat ik de haartjes trek voelt als een soort therapie. Ik ben er dan heel geconcentreerd mee bezig en denk verder nergens anders aan.

En nee, ik had geen geschikte nepwimpers gevonden. Iemand anders (even kijken wie, Fara is dat geweest) heeft voor haar bruiloft enkele gaten tussen haar wimpers op laten vullen.

Quote Fara:
"Wat betreft nepwimpers: ik ben ook een wimper/wenkbrauwtrekker en heb hetzelfde probleem... Nogaltijd geen oplossing voor gevonden... Enkel inderdaad wimpers die je op je eigen wimpers moet plakken, mar als die er (tijdelijk) niet zijn, tja... Als je enkel 'gaten'hebt tussen je wimpers kan je er wel van die kleine wimperstukjes tussen plakken. Ik moet bekennen: heb het zelf nog nooit gedaan, maar voor mijn bruiloft heeft mijn kapster/schminkster wel een klein gaatje opgevuld op die manier. (eng eng, om een wildvreemde vrouw over mijn probleem te vertellen... maar toch blij dat ik het gedaan heb, ze heeft er een mooie oplossing voor bedacht) Stond heel natuurlijk!! Dus als de schade nog beperkt is is dat misschien een optie?"

Ik ga slapen, maar eerst mijn make-up eraf halen, en dan snel onder de dekens!

[*Roosje*]

Hallo allemaal, even een vraagje. Gebruiken jullie allemaal make up om het gemis aan haren te camoufleren? Ik heb zelf op dit moment geen wimpers en wenkbrauwen meer over, maar toch gebruik ik geen make up. Niet dat ik daar wat tegen heb hoor maar ik ben gewoon geen make up mens (nooit geweest ook), het past gewoon niet bij me. Ik heb een keer eyeliner geprobeerd en m'n wenkbrauwen met een potlood geprobeerd te tekenen maar dat was geen succes, ik leek wel een clown In plaats daarvan draag ik altijd een zonnebril in het openbaar, daar voel ik me redelijk "veilig" mee. Maar ja, dat staat ook weer zo raar als het regent hè
Ik zit er ook aan te denken om m'n wenkbrauwen te laten tatoeëren. Heeft iemand hier dat wel eens laten doen? En zo ja, ziet dat er dan een beetje natuurlijk uit enzo?

[bruder]

Hallo,

ik heb ook altijd mijn wimpers uitgetrokken (ben er nu zo goed als vanaf) en ik heb ook nooit make-up gebruikt om het te camoufleren. Niet dat ik me daar prettiger door voelde, maar make-up is ook niets voor mij. Mensen maakten er af en toe wel eens een opmerking over, maar omdat ik totaal geen wimpers had kon ik altijd zeggen dat ik niet wist waarom ik ze niet had, daarmee suggererend dat het een soort geboorte-afwijking was ofzo.
Nu trek ik dus nauwelijks wimpers meer en het is heerlijk om geen vragen meer te krijgen. Ik kijk mensen nog steeds meestal niet recht in de ogen, maar ik hoef niet meer bang te zijn voor vragen, hoewel het op dit moment minder goed gaat met mijn wenkbrauwen en ik nu actief mijn best moet gaan doen om dat te stoppen.
Met het wimper trekken ben ik gestopt zonder noemenswaardige middelen, ik heb mezelf gedwongen het niet meer te doen en op een gegeven moment ging ik mezelf gehoorzamen . Wel heb ik af en toe pleisters op mijn vingers gebruikt, maar daardoor kon ik ook minder lekker schrijven dus daar ben ik mee gestopt.
Ik hoop dat iedereen die nog steeds last heeft van het wimpertrekken of op een andere plaats daar uiteindelijk van weet af te komen. Ik weet verder geen goede hulpmiddelen of camouflagemiddelen. Wel heb ik op een gegeven moment het trekken verlegd naar mijn benen, omdat het daar toch niet opvalt.

Groetjes bruder

[Geen Doorzetter]

Hallo allemaal,
Heel herkenbaar allemaal en gelukkig dat er tussen de hoofdhaartrekkes ook nog ooghaar en wenkbrauwtrekkers, zoals ik zitten. Trek helaas al ruim 25 jaar met 1 keer een heerlijke periode van niet-trekken een aantal jaren geleden. Eindelijk een periode zonder vragen, zonder conitnu je zorgen maken of je make-up er nog wel zit.. Maar helaas is het trekken toch weer begonnen. Ik zeg altijd dat ik geen oogharen heb, omdat ik mijn make-up nooit s'avonds schoonmaak en dat het daardoor is afgebroken, tja, je wordt creatief...
Inderdaad heb ik tijdens mijn zwangerschap wel minder getrokken, maar dat was meer, omdat ik als de dood was, dat er tijdens de bevalling met een nat washandje over m'n voorhoofd zou worden gestreken, waardoor opeens mijn wenkbrauwlijntje zou verdwijnen....
Maar is er nou nergens een medicijn of behandeling of weet ik veel wat om ons te helpen ???
Hopelijk kunnen we elkaar steunen !!! Hoop gauw op reacties !!!
Doeg doeg

[Oilily]

Helaas, helaas, er bestaat geen 'medicijn'... Er is enkel wilskracht en de zin om er elke dag voor te gaan. Ik hoop dat je ooit de mogelijkheid ziet om de waarheid te vertellen tegen je man. Ik denk dat vanaf je dat doet, alles 'in the open' is en je misschien minder moeite gaat hebben met het trekken en verbergen. Je moet dat grote geheim dan niet meer alleen dragen en je man kan je daarbij helpen. Je zet als het ware je masker af. Ik ben er altijd voor geweest om zo snel mogelijk mijn ware ik te laten zien. Kwestie van achteraf geen desillusie te kweken.

Veel succes!
Kim

[kikker]

Jammer genoeg is er geen medicijn, maar als je je wimpers afknipt met een nageltangetje in plaats van uittrekken met een pincet, scheelt het twee of drie weken in teruggroeien. Want dan hoeft er geen nieuw haarzakje te worden gemaakt. Zelf trek ik al 15 jaar mijn wimpers uit. Geen idee waar die tip ook alweer vandaan komt maar soms werkt het bij mij.

succes,
Martijn

[mirandaaatje]

waarom trek je aan je haar?

[bolleke]

Beste Miranda,
Jij hebt last van haaruitval, wij hebben last van trichotillomanie. Daarom.
Ik kan begrijpen dat het voor buitenstaanders zo onwezenlijk en abnormaal klinkt. Maar voor ons is het - helaas - normaal. Jouw vraag 'Waarom?' is de laatste vraag die we willen horen. Maar ik vind het goed dat je ze stelt. Het brengt ons misschien even terug naar de realiteit. Want bewustwording is een grote stap in het proces...
Sterkte met je haar-uitval. Het moet toch prettig zijn te weten dat je jezelf niet schuldig hoeft te voelen...

[Braboke]

Waarom zijn de bananen krom?
Omdat ze naar het licht groeien!

Groetjes
Oilily

[marinke]

Ik zal re berichtje, wat is permanente maku-up eigenlijk? een soort tattoe ofzo? ik heb zelf helmaal geen wimpers meer, zowel onder als boven is allus weg.. als ze weer groeien kan ik er even afblijven maar dan irriteer ik mij eraan dat de ene kant meer heeft dan de andere het moet gelijk zijn ofzo heel vreemd, ook vind ikhet lelijk als er van die dikke wimpers opkomen die moeten er altijd uit, en net als jij ook al zei alshet met de vingers neit lukt pak ik ook een pincet erbij, het is zon rare drang en ik wil er zo graag vanaf....
marinke

Oorspronkelijk geplaatst door Elsa

Hallo allemaal en welkom Joruth,



Eerst even als reactie op de permanente make-up.
Ik vind het heel knap als je de beslissing kunt nemen om voor permanente make-up te kiezen. Zelf zou ik het niet doen. Waarom niet? Omdat ik er nog steeds heilig in blijf geloven dat eens het moment komt dat ik van mijn wimpers af kan blijven. Ik zou het dan zonde vinden als ik permanente make-up heb laten zetten. Ik kan me daarentegen wel goed voorstellen dat het voor veel mensen een goede oplossing is, maar persoonlijk vind ik het niet mooi staan (niet dat GEEN wimpers mooi staat, maar goed...).

Ik trek dus wimpers en af en toe wenkbrauwen. Van mijn wimpers trek ik alleen de bovenste wimpers, en wenkbrauwen deed ik eerst veel maar heb ik nu al een paar maanden niet meer gedaan. Applaus voor mezelf! Tot 2 weken terug had ik boven helemaal geen wimpers meer (dus kon ik er ook niet meer aan trekken). Nu beginnen ze weer goed aan te groeien. Nadeel is dat ze ontzettend onregelmatig aangroeien; rechts sneller dan links. Sommige wimpers heel snel, andere heel langzaam. Ik zou nu bij mijn rechteroog wat mascara op kunnen doen, maar links nog niet. Dat ziet er ook niet uit natuurlijk .... nog even volhouden dus!

Ik heb ook altijd nagels gebeten, en zelfs die beginnen nu aan te groeien! Ik las ook iets over nepnagels, en dat dat het trekken zou verminderen. Bij mij heeft dat niet gewerkt. Ik heb nepnagels laten zetten omdat ik nagels beet, maar ik ging onverminderd door met het trekken van mijn wimpers ... Als ik nu de neiging heb om nagels te bijten of wimpers te trekken, krab ik mijn muggenbulten open. Niet dat dat zo'n goed alternatief is, maar ik probeer de aandacht te verleggen.

O ja, en die smoes van die aansteker was van mij

[Limburgse]

Permanente make-up is inderdaad een soort tattoage die ongeveer 4-5 jaar blijft zitten. Ik heb zelf ook een permanente eye-liner boven mijn ogen. Ik trek daar alle wimpers uit. Dat ziet er best 'eng' uit, maar met dat zwarte lijntje (wat nooit uitloopt zoals potlood en andere make-up) zie je er altijd verzorgd uit.

Ik ben er heel erg blij mee en nu denk ik erover na om ook permanente wenkbrauwen te laten maken (deze trek ik niet). Maar gewoon omdat ik het mooi vind.
Als je er meer info over wilt dan moet je maar eens bij google "permanente mak-up" intoetsen. Dan zie je hoe het werkt, de prijzen en foto`s.
Succes ermee.

De Limburgse