Ben ik weer eens!

[Moon66]

Ja, na bijna 4 maanden niet hier op het forum te zijn geweest heb ik toch de stoute schoenen maar weer eens aangetrokken om weer eens een kijkje te komen nemen. Het ging een poosje goed met me, inmiddels op vakantie geweest en het trekken was echt heel weinig. Heb me niet hoeven schamen in het zwembad, vooral omdat ik de plekken die ik toen had redelijk kon camoufleren met het smeren van waterproof mascara. Nu de laatste paar weken begint het weer steeds erger te worden. Heb weer een aantal kale plekken boven op mijn koppie en mijn wimpers zijn erg dunnetjes. Ik heb zelf het idee, dat als ik veel ermee bezig ben, dus ook veel hier op het forum lees, dat ik dan meer trek. Heb er bewust voor gekozen om een paar maanden niet hier te komen. Maar ik gá er weer voor!!!! Het moet toch een kéér stoppen!!!!!!!!!!! Ik moet het toch kunnen?????????????? Wat héb je d'r nou eigenlijk aan om "het grootste zakje" eruit te trekken??????? :p Wát een bezigheid... zonde van mijn tijd............
Tja.. dat is dus hoe ik mezelf probeer duidelijk te maken wat ik nou eigenlijk met mezelf doe. Denken jullie ook wel eens op die manier????
Nou succes in ieder geval voor iedereen!!!!!!! En heeeeeeeel veel sterkte!!!!!!!!!!

[bolleke]

Tja, ik denk dat we allemaal wel eens op die manier denken...
't Is ook allemaal zo zonde van de tijd, de mooie haren, ons zelfbeeld en die energie die we er in stoppen. Maar blijf geloven dat het kan! Blijf geloven in je eigen krachten en haal het beste in jezelf naar boven!
Succes!

[marouscha]

Ik ben hier nieuw, heb vannacht voor het eerst deze site ontdekt, en ik heb het idee dat ik zo een beetje de oudste ben.
Ik ben geboren in 1950 dus al bijna 58 jaar, en heb vanaf ongeveer mijn 15e jaar, dus inmiddels is dat alweer 43 jaar terug het haar van mijn wenkbrauwen eruit getrokken. Dit is nooit meer overgegaan, met tussenpozen laat ik het met rust en zie dan dat er toch weer kleine haartjes terugkomen.
Hoe dit alles is veroorzaakt, deze hele rare gewoonte, ik heb geen idee. Ik weet wel dat het bij mij nooit is overgegaan.
Gelukkig blijft het bij mijn wenkbrauwen en nooit mijn hoofhaar, hoewel ik daar nu weer een ander probleem mee heb.
Ik denk zelf dat alles te maken heeft met een enorm gevoel van onzekerheid over jezelf en een heel laag zelfbeeld.
Tot zover wil het hier even bij laten.

[Lila]

Moon66, ik heb ook lang op die manier gedacht, maar ik heb gemerkt dat het juist beter gaat als je stopt met jezelf de schuld te geven, met proberen 'sterk' te zijn, met proberen jezelf te overtuigen.
Accepteer het, realiseer je dat het de ziekte is die het doet, en niet jij. Als je namelijk van dat schuldgevoel af bent, en niet meer constant aan het vechten bent, geeft je dat veel rust. En dus... ga je minder plukken. Misschien in eerste instantie niet, maar op den duur zeker wel. Tenminste, zo werkt het bij mij.

[marouscha]

het stopt niet, het stopt nooit!!! ik ben er 43 jaar het slachtoffer van , van deze achterlijke gewoonte en WAAROM????
Weet jij het? ik niet in ieder geval word er doodmoe van

[bolleke]

Ik vind het heel jammer dat jij jezelf een 'slachtoffer' vindt... maar begrijp je reactie wel. Alleen hoop ik dat er toch dagen in je leven zijn waarop je deze visie een beetje kan relativeren. Het zou zonde zijn om jezelf als persoon zo neer te halen. Jij hebt vast wel wat meer te bieden, niet??