wat doen jullie om te stoppen?

[erna]

wat ik graag zou willen weten is wat jullie nu daadwerkelijk allemaal doen om te stoppen? wat doen jullie als jullie de drang voelen opkomen? doen jullie ook preventieve handelingen om het te voorkomen?

dit is wat ik meestal doe:

1. nagels kort knippen
2. pet opzetten
3. mijn schade voor de spiegel bekijken
4. oude foto's waar ik nog mooi haar had bekijken (geeft me een kick om weer zulk mooi haar te willen hebben)
5. mijn gevoelens opschrijven (om de stress op een andere manier uit mijn lichaam te krijgen)
6. haren (proberen) te tellen ( en of te bewaren) om te beseffen hoeveel ik wel niet trek...

wat doen jullie persoonlijk allemaal?

[marly]

Oorspronkelijk geplaatst door erna

wat ik graag zou willen weten is wat jullie nu daadwerkelijk allemaal doen om te stoppen? wat doen jullie als jullie de drang voelen opkomen? doen jullie ook preventieve handelingen om het te voorkomen?

dit is wat ik meestal doe:

1. nagels kort knippen
2. pet opzetten
3. mijn schade voor de spiegel bekijken
4. oude foto's waar ik nog mooi haar had bekijken (geeft me een kick om weer zulk mooi haar te willen hebben)
5. mijn gevoelens opschrijven (om de stress op een andere manier uit mijn lichaam te krijgen)
6. haren (proberen) te tellen ( en of te bewaren) om te beseffen hoeveel ik wel niet trek...

wat doen jullie persoonlijk allemaal?

Ik heb mijn nagels juist lang,dan verwond ik mijn vingers eerder en stop door de pijn. Bijkomend 'voordeel' voor mij...ik heb artrose en behoorlijke pijn in enkele vingers,dus het plukken gaat minder makkelijk (maar het gaat wel). Schade bekijken heeft geen zin,want ik pluk verdeeld over mijn hoofd. Oude foto's heb ik niet,sinds mijn 2de heb ik TTM. Jaren geleden heb ik al mn jeugdfoto's weggegooid...ik kon het niet langer aanzien.
Ik heb wel besloten,dat ik alle haren tel...en dat is confronterend!! Verder mediteer ik vaak als ik onrustig ben,of zet een rustige cd op van De Tuinen,met watervalletjes en vogels oid,wierrookje erbij. Ook heb ik,als echte uitlaatklep,een heleboel mandalas gedownload en uitgeprint. Dat werkt voor mij nog het meest ontspanned..met kleuren werken! Mijn handen zijn dan ook 'bezet',en mijn gedachten worden stil en mijn hoofd redelijk leeg. In mijn jeugd heeft mn moeder alzoveel geprobeerd,vet in het haar,handschoenen aan,handen vastbinden(!!) aan elkaar enz enz...niets hielp. Ik heb me er geloof ik bij neergelegd,dat ik na 34jaar trekken,er nooit vanaf kom. En dat alleen al geeft een bepaalde rust,dat ik het heb geaccepteerd. Ben benieuwd naar de tips van anderen.

Liefs,Marly

[karin_inline]

Wat bij mij helpt:
pleisters rond mijn duim en wijsvinger plakken, dan heb ik minder tot geen grip en ik ben me bewust van het feit dat ik wil trekken want dan voel ik de haren niet goed meer.

verder probeer ik iets anders te gaan doen als ik de neiging krijg, was opvouwens, afwassen (da's een hele goeie voor mij) maar in elk geval weg uit de situatie van trekken, want dat doe ik meestal als ik lees, TV kijk of achter mijn PC hang.

Een petje op zetten deed ik ook altijd maar ik trek dan aan de haren die eronder weg komen, niet handig dus.

verder is schoon haar minder interessant dan vettig haar dus ik was mijn haar ook nog wel eens bij drang

oja, en ik had een dingetje aan een koortje aan mijn nek hangen, dat was van een soort rubber met rubber stekeltjes en daar kan ik ook heel aardig aan zitten trekken en peuteren.

Dat was het geloof ik eerst wel, ik moest tellen en bewaren van Nijmegen maar dat werkt niet zo goed meer. De pleisters zijn voor mij nog altijd het allerbeste "medicijn".

[wishofnight]

ik heb de vorige 2 dagen gemerkt (ok klinkt raar maar kom) dat als ik goede muziek luister dat ik minder trek aan mn haar
ik heb de vorige dagen heel de dag in de wagen gezeten op terugreis van spanje en de eerste dag was mn discman zonder energie en heb ik heel veel getrokken , en de dag erna heb ik batterijen gevonden , en als deze op waren een cd laten afspelen door mn vader
ik heb maar 1 haar getrokken
misschien dat dit alleen op mij van toepassing is ofzo maar ik vind het een goede ontdekking van mij

voor de rest ga ik naar de psycholoog, dat helpt ook echt goed, ze praat me moed in en helpt met zoeken naar de oorzaak en helpt oplossingen te zoeken

en ik draag haarlinten, kan echt mooi zijn, en als mn haar trug lang genoeg is ga ik wss gewoon steeds smallere linten kopen, dat het ni opvalt da ik aant 'afkicken' ben van die dingen, nuja, ik ga ze ook midner en minder dragen dan
een hoop mensen vinden dat het tegenwoordig mn stijl is met die dingen , en dat ik ermee sta

[ragazza]

Ik vind mijn rust, net als Marly in rustige muziek en mandala's. Maar eigenlijk is voor mij de trekdrang minder geworden sinds ik mij ben gaan verdiepen in Reiki. Ik heb nu Reiki II en probeer mijzelf zoveel mogelijk Reiki te geven en doe dat vooral s'avonds voor de tv of in bed. Ik merk dat ik daardoor rustiger ben geworden en de stress veel beter aankan. Ik trek nog wel maar lijk het redelijk onder controle te hebben.

Ook ik trek al een tijdje, zo'n 33 jaar. Ben dus een oude rot. Ja, mijn ouders hebben vroeger ook van alles geprobeerd en zijn er nu nog steeds, tot grote ergernis van mij, heel erg verdacht op. Maken dus van die "niet doen" bewegingen als ze mijn hand naar mijn hoofd zien gaan. Ik vind dat nog steeds niet leuk , maar gelukkig is mijn man niet zo. Hij zou er zelfs wat mij betreft wel wat meer verdacht op mogen wezen.

Ook psychologen hebben ze vroeger op mij los gelaten, gedragstherapie noemden ze dat. Ik vond het voornamelijk leuk om met die mevrouw spelletjes te doen. Het heeft niet echt veel geholpen.

Oja, je wordt door de jaren heen wel steeds handiger in het verdoezelen van die kale plek(ken).

Ciao

[wishofnight]

bij mij doen we niet bepaald spelletjes, ...
het is vooral praten
ze zegt dan dingen die ze afleid uit hetgene dat ik zeg dat best kan helpen
nu trek ik niet alleen meer omdat ik het echt ontspannend vind, het blijft ontspannend maar het is ook gewoonte geworden
je meot weten dat je zelf controle hebt over je handen, ook al is de drang supergroot, gewoon iets anders doen met je handen gaat de gewoonte deels al weghalen, ni makkelijk eerlijk gezegt, mar het helpt best wel wat

[FEbE]

ik scheer mijn haar gewoon kort.. nog altijd de beste remedie, nogal logisch :-)

[karin_inline]

Ja dat is voor jou heel logisch maar toen ik dat bijvoorbeeld anderhalf jaar geleden wilde doen kreeg ik iedereen over me heen. Incl mijn ouders. De laatsten wilden me eigenlijk niet meer thuis zien als ik dat deed en dat menen ze dan echt!! Dus dat is niet voor iedereen een logische oplossing!

[marly]

Voor mij zou het het allerlaatste idee zijn,om alles af te scheren. Ik heb vaak met een meer dan half kaal hoofd rond gelopen..en toch is het niet in me op gekomen om alles eraf te scheren hoor! Dus....voor mij ook zeker niet logisch

[FEbE]

als ge een pruik draagt.. is dat toch een goede oplossing? sorry ik denk daar soms ni over na dat sommige geen pruik dragen! maar toch al dat gezeik van ik wil stoppen, ( ik trek ook als mijn haar terug lang genoeg is, en het vraagt dan veel energie om het terug af te scheren, maar toch..) wa heeft het zin om mé een half kaal hoofd rond te lopen? elke dag u haren uit te trekken, u slecht te voelen terwijl ge het ook gewoon kunt afscheren en er geen last van hebt??? en misschien op een dag, als je het blijft en blijft afscheren (ik faal er nog steeds in om niet even een paar dagen te trekken en dan pas die stap te nemen, dat is een minpunt) denk je er misschien niet meer over na en ben je er vanaf?
dus een goede tip doe het gewoon ,het bespaart je veel verdriet.. want wat ik voel als ik het kan uittrekken, is hetzelfde als jullie, maar ik voel het telkens maar een paar dagen en dan is het mijn eigen fout omda ik het ni terug afscheer..tuurlijk voel ik mij anders ook verdrietig omdat ik ni normaal ben, maar toch minder dan wanneer ik weer een hele nacht heb zitten trekken
- als we willen vermageren doen we toch ook de snoep weg??? -
sorry mijn mening... een kei harde beslissing geweest, en telkens als ik het opnieuw moet afscheren terug, maar toch een zeer goede ..

[wishofnight]

vermageren heef tniets met stoppen met trekken te maken naar mijn zin
als je een beetje molliger ofzo bent dan andere kan je er idd moete voor doen om het eraf te werken , sporten en dieten helpt he, mar van dieten kan je dan weer anorexia krijgen, ook ni leuk he ...
trouwens als je wat molliger bent kan je er vaak nix aan doen, of is het minder erg om rond te lopen hoor, als je zou kiezen, wat kies je dan beetje molliger of kaal, geef mij maar het eerste, krijg je naar mijn idee sneller weg
het is echt ni leuk om als meisje/vrouw rond te lopen met kaal hoofd (sorry als jij het wel leuk vind he) mar de meesten vinden haren belangrijk, pruik helpt wel hoor, mar kost nar mijn idee veel, en ik heb ook het idee dat je dan met de angst kan rondlopen dat ie op ee,n of anedre manier afvalt of ergens blijft haken en verdraait ... dan sta je daar met rode kaken he

[FEbE]

ja maar ge trekt u haar uit.. dan ziet u haar er toch zowiezo ni goed uit.. en ik heb benadrukt: IK draag een pruik, en als ge toch een pruik draagt kunt ge het beter afscheren..

[petra00]

Ik ben ook kaal .Ik heb daar voor gekozen toen ikongeveer 28 was en ik steeds minder haar over had om mijn hoofdhuid te verbergen.Het zag er uit alsof ik heel ziek was.Toen heb ik besloten om het helemaal af te scheren.Dat is nu 12 jaar geleden.Het gaf me een enorm gevoel van opluchting.Wat ik nu ook trok,erger kon het toch niet meer worden.De laatste tijd pas krijg ik steeds meer behoefte aan haar,al is het dan mischien geen superbos.Ik mis dat stukje vrouwelijkheid voor mezelf,het zachte ervan,ook al vindt mijn man mij zo ook heel mooi.

[wishofnight]

zolang het je goed doet enz kan ik er nix op tegen hebben hoor
i!k zou het gewoon niet bij mezelf doen
ik blijf hopen dat ik erdoor kom met nog genoeg haar om later dan terug te dragen zonder haarband

[karinnetje]

Ik denk dat gedragstherapie nog alijd de beste opslossing is , succes!!!