Esteworld haartransplantatie, 3720 grafts met een stamcel behandeling

Erwindeperwin · 10 december 2023, 00:50

Hallo

Ik ben Erwin, 34 jaar jong en 8 dagen geleden heb ik een paar uur doorgebracht in de kliniek van Esteworld.

Ik begon voor het eerst te merken dat ik kaal begon te worden op mijn 20ste.
Ik baalde er wel een beetje van destijds maar het was nihil en ik had het veels te druk met leven dus het was voor mij niet echt aan de orde.

De tijd daarna was ik er ook niet echt mee bezig en echt hard ging het niet. Ik zag wel iets na een verse knipbeurt maar niks schokkends en van mijn omgeving hoorde ik ook niks dus het zal mij wel voorbij gaan dacht ik, echter zou dit binnenkort drastisch veranderen.

Ik ben werkzaam als automonteur en op mijn werk vroeg mijn collega mij om hulp.
Hij had net een zware achteras gedemonteerd en vroeg mij om om hem een paar meter te verzetten. Het was een lomp en enorm zwaar ding die we nauwelijks konden tillen met zijn tweeën maar zoals zoveel dingen deden we het even snel alleen wist ik destijds niet dat even snel mij jaren van mijn leven zou gaan kosten.
Mijn collega liet hem uit zijn handen glijden waar ik hem nog vast had, mijn rug maakte een rare draai en ik ging er vol doorheen.

Het was een heel zwaar ongeluk, binnen een seconde ging ik van topsporter naar een oude man die nog nauwelijks kon lopen. De maanden die daar op volgden stortte elk aspect van mijn leven langzaam in wat enorme gevolgen had voor mijn mentale toestand en ik zou gaan ondervinden wat een vernietigende inpact stress op je haar kan hebben.

Ik begon te merken dat als ik mijn haar deed dat er steeds meer haren achterbleven in de wasbak en niet veel later had ik bij elke fatsoenering mijn plakkerige gelhanden vol zitten met bosjes haar. Mijn haar lag overal door het huis en ik moest ze ook regelmatig van mijn telefoonscherm wegblazen. Het was zoveel dat ik mij afvroeg of ik nog wel wat zou overhouden.

Op mijn 27ste na jaren therapie en rehabilitatie ging het langzaam beter met mijn rug, ik ontmoette een leuke dame en de stress werd minder en minder, het leven lachte me weer toe en ik zag zowaar een groot deel van mijn haar teruggroeien al moet ik wel zeggen dat de dichtheid die ik altijd had verdwenen was.

De komende jaren ging mijn haarverlies toch langzaam door. Ik begon steeds meer moeite te krijgen om een redelijk kapsel te vormen en ik was steeds meer aangewezen op bussen met haarspray aangezien de gel de haren samenbond en het camoufleren daarmee helemaal niet meer ging. Opeens was er maar een kleine window waarin mijn haar voor mij voldeed en op sommige dagen had dat ook invloed op mijn humeur. Het is niet dat ik huilend voor de spiegel stond maar ik vond het wel heel jammer.
Waarom nu? Ik had altijd geleerd dat alleen oude opa's kaal zijn. Als ik nou 50 of 60 zou zijn dan maakte het me niet zoveel uit maar ik was mijn 20er jaren al grotendeels kwijt en nu ik dat wilde inhalen werd mijn jeugd alsnog van me weggehaald.

Langzamerhand kon ik helemaal geen model meer krijgen in mijn haar en ik ging van korte kapsels naar kapsels met veel haar zodat ik dat naar voren kon kammen met een hoop haarspray om er nog enigsinds van te kunnen genieten voor het voorbij was maar ik wist eigenlijk wel heel goed dat het niet veel meer was.

Tot een jaar terug begon ik aan mijzelf te merken dat ik het me meer deed dan ik dacht. Je gaat langzamerhand regels voor jezelf maken. Als ik bukte dan deed ik mijn best om mijn hoofd zo recht mogelijk te houden. Als ik ging zwemmen dan zorgde ik dat mijn haar niet nat werd, wind werd vermeden evenals lampen die direct boven je hoofd schenen.
Ik had inmiddels wel vaker over een haartransplantatie na zitten denken maar ik durfde de stap niet echt te zetten en ik ging door met mijn aangepaste levensstijl die ik had uitgebreid met een pet die ik af en toe droeg.

Een paar maanden geleden brak ik echter. Ik had een afspraak met een leuke dame, ik had mijzelf opgedoft en ik had het zelfs voor elkaar gekregen dat mijn haar netjes zat wat mijn zelfvertrouwen enorm vergrootte en ik was er meer dan klaar voor. Onderweg na de date waaide het harder dan ik dacht en ik liep met mijn hoofd strategisch in de wind, langs muurtjes om minder wind te vangen maar mijn haar werd een rommel en toen ik daar eenmaal aankwam zakte mijn zelfvertouwen in elkaar, de date ging niet zo goed en toen ik thuis kwam was ik enorm boos op mijzelf.
Dit stopt vandaag!
Ik stelde mijzelf voor de keuze, ik ging voortaan kaal door het leven of ik zou kiezen voor een ingreep maar op deze manier ga ik niet verder. Ik begon het internet af te speuren en informatie op te zoeken en zodoende kwam ik bij Esteworld terecht en had ik al snel een intake gesprek met Joren.

Joren had zelf ook enkele jaren geleden een ingreep ondergaan bij Esteworld en zijn resultaat was geweldig gelukt. Toch fijn als iemand 100% weet waar hij over praat.

Hij was heel positief maar ook duidelijk en realistisch over mijn kansen. Ik heb een smal hoofd maar wel een hoge krans, dus veel donor en relatief weinig invulruimte. Yes! Ik was blij!
2500 grafts zou al een heel verschil maken. Mijn achterkant begon ook al kaal te worden en Joren zei in eerste instantie dat daar waarschijnlijk te veel haar zou zitten en daarmee te wachten maar als ze hier en daar wat zouden kunnen opvullen dan zouden ze dat doen.
Ik nam de stamcel behandeling ook mee in het pakket en daarmee was de definitieve stap gezet.
Er was niet veel wat ik zelf hoefde te doen, alles werd geregeld, vervoer, hotel, alles en ik kreeg zelfs een paar vliegtickets voorgesteld.
2 maanden later was ik onderweg naar Turkije.
Bij het vliegveld werd ik opgehaald door een hele vriendelijke goed engels sprekende chauffeur. Eenmaal in de taxi kwam ik een lotgenoot tegen en aangezien je in hetzelfde schuitje zit klikte het meteen en was het een gezellige rit.
Aangekomen in het 5 sterrenhotel ging alles ook soepeltjes en een kwartier later keek ik over de stad uit vanuit mijn luxe hotelkamer op de 8ste verdieping. Heerlijk!
Na een korte nacht schoof ik aan bij het ontbijt en ik zag al 2 mannen zitten met verband rond hun hoofd en dat was helemaal prima.
Ondanks het ontzettend uitgebreide ontbijt en aandringen van mijzelf kreeg ik maar weinig naar binnen en met anderhalf broodje kaas in mijn maag ben ik richting de kliniek gegaan. Ik voelde me niet slecht maar dit veranderde een beetje na het afnemen van het bloed. Dit ging ook niet onopgemerkt aan het personeel voorbij. Ik was wat luchtig en ik zei dat ik niet zoveel had gegeten maar ik zou het wel overleven waren mijn woorden. Toch werd dit wel heel serieus aangepakt want er was wat overleg tussen meerdere mensen, ik werd even op een rustig plekje neergezet en kreeg 2 cakejes en een pakje fruitsap om wat puf in mijzelf te krijgen en na een kwartier voelde ik me een heel stuk beter. Er werd ook heel vaak gevraagd door verschillende mensen hoe ik mij voelde. Dat was wel fijn want ik had het gevoel dat de mensen zich echt zorgen over mij maakten en het beste met mij voor hadden. Vervolgens gingen we naar een speciale dokter die mijn haarlijn tekende, ik had al iets in mijn hoofd en wilde geen rechte lijn of iets puntigs maar zoals ze hem aanbracht was het eigenlijk meteen goed.

Nu gingen we naar hetgene toe waar ik als enigste best wel tegenop zat en dat was het kaalscheren. De tondeuse ging aan en ik vond het vreselijk wat er gebeurde maar met elke pluk die werd verwijderd kwamen mijn mondhoeken meer en meer naar boven.
Hoe kon dit nou! Ik zag er gewoon goed uit met een kaal hoofd. Er viel ineens zo'n last van mijn schouders. Sukkel! Waar heb je je al die tijd druk om gemaakt! Fuck dit, ik betaal voor de scheerbeurt en ik ga naar huis zei ik tegen mijzelf voor de grap.
Euforisch en met een glimlach van oor to oor liep ik met de dokter mee de behandelkamer in. Het al aanwezige personeel glimlachte mij vriendelijk toe en ik mocht plaats nemen in de stoel.
Ik heb nog even alles goed bekeken en vooral naar de details die snel vergeten worden zoals de schroefjes in de stoel of de randen van de afdekplaatjes maar alles was brandschoon, de muur glom zelfs zo hard dat ik kon meekijken met wat ze aan het doen waren. Er werd nogmaals gevraagd of ik er klaar voor was en na instemming begonnen ze met de ingreep. Ik kreeg een roesje ingespoten en ik voelde me hemels.
Ik heb niks van pijn gevoeld en de eerste uren leken slechts minuten door de roes. Doe mij maar elke dag zo'n roesje. Heerlijk!
Na een korte pauze en een lekker broodje werd de roes iets minder en had ik niet veel te doen dus begon ik een beetje te tellen hoeveel grafts ze aan het inplanten waren en het leken er een stuk meer te zijn dan ik had opgegeven. Had ik wel goed geteld? Afijn, we zien het wel.
Tegen het einde had ik hem aardig zitten, de roes was uitgewerkt, mijn rug deed pijn en ik had er geen zin meer in maar kort daarna kwam gelukkig de verlossing. Ik mocht weer overeind komen en het was voorbij. Mijn hoofd werd ingetaped, de band werd omgedaan en ik mocht gaan. Ik denk dat de behandeling zelf zo'n 5 uur geduurd heeft.
Naderhand kreeg ik een tasje met producten mee zoals de shampoo en medicijnen, dit duurde gelukkig niet heel lang.
Ik kreeg ook een soort van rapport mee met informatie en ik schrok ik een beetje toen ik bij een stukje informatie aankwam.
Ik had met Joren namelijk afgesproken dat we er ongeveer 2500 zouden plaatsen en eventueel wat extra om achter hier en daar op te vullen als dat zou kunnen. Echter las ik op het rapport dat er 3720 waren geplaatst! Ik was hier eerlijk gezegd een beetje van geschrokken. Ik had het gevoel alsof er iets mis was gegaan maar ik was moe, het was een lange dag geweest en het zou later wel komen, ik kon er toch niks meer aan veranderen.
Eenmaal in het hotel aangekomen heb ik roomservice besteld voor een prikkie en heb ik een lekker dutje gedaan.
Mijn familie was nogal zenuwachtig en ik had een paar foto's gemaakt van mijn hoofd voor ze.
Nadat ik de foto's zelf had bekeken viel me iets heel duidelijks op. Ze hadden namelijk nog redelijk veel grafts achterin kunnen plaatsen. Ik heb ze niet geteld op de foto maar het lijkt zeker rond de 1000 te zitten en ze hadden dus niet 3720 in de voorkant gezet waar ik in eerste instantie bang voor was. Dit is wat ik eigenlijk vanaf het begin wilde en ik heb daar niet extra voor hoeven betalen dus ik was wederom blij en het enige stukje wantrouwen verdween weer.

De volgende ochtend zaten er veel meer mensen met verband aan de ontbijttafel dan zonder. Dit is ons hotel! Als je geen verband om had hoorde je er niet bij, haha.

Even later werden we opgehaald voor de washing, dit verliep vlot en soepel en na een half uur waren we alweer klaar eigenlijk. Je kon hierna de dag vrij besteden zoals je wilde als je je maar niet te druk maakte en anderen maakten hiervan gebruik om de stad te verkennen. Ik had hier echter geen behoefte aan op het moment en heb de dag besteed met Netflix en roomservice, even lekker relaxen.

Weer een dag later werden we opgehaald en kwam het avontuur ten einde.
Eenmaal op het vliegveld aangekomen zag je in elke richting tientallen rode kale hoofden en werd het me pas echt duidelijk hoeveel mensen dit wel niet lieten doen. Ook zag ik een hoop mensen die andere ingrepen hadden laten doen. Mocht je je druk maken om bekijks van andere mensen... haal je dan maar niets in je hoofd, niemand kijkt je kant op. Eerlijk waar!

Ik moet zeggen dat ik hier een hele positieve ervaring heb opgedaan. Ik kan eigenlijk niks naar boven halen wat mij tegenviel of enig ander minpunt. Alles was goed geregeld. Ook geloof ik dat de mensen die er werken echt oprecht vriendelijk zijn. Geen gevoel van haast of lopende band werk gehad waar ik wel eens over las hier en daar bij andere klinieken.

Afgelopen zomer

Voor de ingreep

Na de ingreep

Doen de foto's het?

Limbo · 10 december 2023, 07:29

Heel verhaal en heel herkenbaar. Ben benieuwd maar het resultaat. Afwachten maar (en kijk niet elke dag in de spiegel!). Succes

Robbie100 · 11 december 2023, 12:45

Hier exact dezelfde ervaring! zelfs bijna dezelfde foto's bij Esteworld in Ijsselstein en Istanbul (hotelfotootjes ;-))

Ook het besef dat gemilimeterd haar me best goed staat! Dit geeft hoop om MHP routes te kunnen volgen.
Succes de komende maandjes! Wordt even slikken als je haartjes ziet uitvallen maar al snel kun je Toppik oid gebruiken om alvast wat voorpret te beleven als dat nodig is. Na 4 maanden kijk je elke dag blij id spiegel voorspel ik.
Ik ga je volgen dus hou ons op de hoogte!

Erwindeperwin · 11 december 2023, 19:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Limbo

Heel verhaal en heel herkenbaar. Ben benieuwd maar het resultaat. Afwachten maar (en kijk niet elke dag in de spiegel!). Succes

Dank je, zal het proberen

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Robbie100

Hier exact dezelfde ervaring! zelfs bijna dezelfde foto's bij Esteworld in Ijsselstein en Istanbul (hotelfotootjes ;-))

Ook het besef dat gemilimeterd haar me best goed staat! Dit geeft hoop om MHP routes te kunnen volgen.
Succes de komende maandjes! Wordt even slikken als je haartjes ziet uitvallen maar al snel kun je Toppik oid gebruiken om alvast wat voorpret te beleven als dat nodig is. Na 4 maanden kijk je elke dag blij id spiegel voorspel ik.
Ik ga je volgen dus hou ons op de hoogte!

Als er zoveel hetzelfde is hoop ik dat het resultaat ook hetzelfde is

Hoe lang geleden ben jij geweest?

Thanks, zal het met de maand updaten

Marc69 · 11 december 2023, 22:08

Mooi verhaal en thanks voor het delen. Ik heb ongeveer dezelfde coupe (maar dan gemillimeterd) als jij en twijfel, ik ga je volgen.

Robbie100 · 12 december 2023, 06:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Erwindeperwin

Dank je, zal het proberen

Als er zoveel hetzelfde is hoop ik dat het resultaat ook hetzelfde is

Hoe lang geleden ben jij geweest?

Thanks, zal het met de maand updaten

Nee, het resultaat is niet hetzelfde... Bij jou ziet er er voller en dikker uit...
ik ben dan ook een stuk ouder, heb dunner en minder haar dan jouw startsituatie en waarschijnlijk wat minder donorgrafts. Maar ben erg blij met het resultaat tov hoe het was.

Ik ben begin januari 2023 bij Esteworld en Hotel Crowne plaza geweest, 1,5 maand ervoor bij Joren in Ijsselstein. Ik mis alleen nog de foto van het grillrestaurant ad overkant :-)

Erwindeperwin · 12 december 2023, 15:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Marc69

Mooi verhaal en thanks voor het delen. Ik heb ongeveer dezelfde coupe (maar dan gemillimeterd) als jij en twijfel, ik ga je volgen.

Thanks, ik hoop dat ik ik een resultaat krijg wat je zal overtuigen, dat zal goed zijn voor ons beiden

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Robbie100

Nee, het resultaat is niet hetzelfde... Bij jou ziet er er voller en dikker uit...
ik ben dan ook een stuk ouder, heb dunner en minder haar dan jouw startsituatie en waarschijnlijk wat minder donorgrafts. Maar ben erg blij met het resultaat tov hoe het was.

Ik ben begin januari 2023 bij Esteworld en Hotel Crowne plaza geweest, 1,5 maand ervoor bij Joren in Ijsselstein. Ik mis alleen nog de foto van het grillrestaurant ad overkant :-)

Ach, als er voor jou een resultaat behaald is waar je blij mee bent dan is dat goed.

Bedoel je dat restaurant aan de rechterkant? Want daar ben ik op dag 1 geweest haha. Lekkere kipjes hadden ze daar. Ze hadden alleen geen cola.

Erwindeperwin · 1 januari 2024, 15:36

Ik ben nu een maand onderweg. Ik heb de eerste 3 weken geen last gehad van haaruitval, heb er maar enkele kunnen tellen maar de laatste week is het heel hard gedaan.
Hoort er helaas bij maar ik schok toch wel een beetje met het maken van de foto's.
Nu maar hopen dat de komende maand snel voorbij gaat. Dan kan ik het tenminste scheren.
Er bestaat volgens mij ook geen scheermes met een opzetstuk om het na 2 mm te trekken.

10 december 2023, 00:50	#1
Erwindeperwin HaarWeb lid Geregistreerd: 7 december 2023 Berichten: 12 Geslacht:	Esteworld haartransplantatie, 3720 grafts met een stamcel behandeling Hallo Ik ben Erwin, 34 jaar jong en 8 dagen geleden heb ik een paar uur doorgebracht in de kliniek van Esteworld. Ik begon voor het eerst te merken dat ik kaal begon te worden op mijn 20ste. Ik baalde er wel een beetje van destijds maar het was nihil en ik had het veels te druk met leven dus het was voor mij niet echt aan de orde. De tijd daarna was ik er ook niet echt mee bezig en echt hard ging het niet. Ik zag wel iets na een verse knipbeurt maar niks schokkends en van mijn omgeving hoorde ik ook niks dus het zal mij wel voorbij gaan dacht ik, echter zou dit binnenkort drastisch veranderen. Ik ben werkzaam als automonteur en op mijn werk vroeg mijn collega mij om hulp. Hij had net een zware achteras gedemonteerd en vroeg mij om om hem een paar meter te verzetten. Het was een lomp en enorm zwaar ding die we nauwelijks konden tillen met zijn tweeën maar zoals zoveel dingen deden we het even snel alleen wist ik destijds niet dat even snel mij jaren van mijn leven zou gaan kosten. Mijn collega liet hem uit zijn handen glijden waar ik hem nog vast had, mijn rug maakte een rare draai en ik ging er vol doorheen. Het was een heel zwaar ongeluk, binnen een seconde ging ik van topsporter naar een oude man die nog nauwelijks kon lopen. De maanden die daar op volgden stortte elk aspect van mijn leven langzaam in wat enorme gevolgen had voor mijn mentale toestand en ik zou gaan ondervinden wat een vernietigende inpact stress op je haar kan hebben. Ik begon te merken dat als ik mijn haar deed dat er steeds meer haren achterbleven in de wasbak en niet veel later had ik bij elke fatsoenering mijn plakkerige gelhanden vol zitten met bosjes haar. Mijn haar lag overal door het huis en ik moest ze ook regelmatig van mijn telefoonscherm wegblazen. Het was zoveel dat ik mij afvroeg of ik nog wel wat zou overhouden. Op mijn 27ste na jaren therapie en rehabilitatie ging het langzaam beter met mijn rug, ik ontmoette een leuke dame en de stress werd minder en minder, het leven lachte me weer toe en ik zag zowaar een groot deel van mijn haar teruggroeien al moet ik wel zeggen dat de dichtheid die ik altijd had verdwenen was. De komende jaren ging mijn haarverlies toch langzaam door. Ik begon steeds meer moeite te krijgen om een redelijk kapsel te vormen en ik was steeds meer aangewezen op bussen met haarspray aangezien de gel de haren samenbond en het camoufleren daarmee helemaal niet meer ging. Opeens was er maar een kleine window waarin mijn haar voor mij voldeed en op sommige dagen had dat ook invloed op mijn humeur. Het is niet dat ik huilend voor de spiegel stond maar ik vond het wel heel jammer. Waarom nu? Ik had altijd geleerd dat alleen oude opa's kaal zijn. Als ik nou 50 of 60 zou zijn dan maakte het me niet zoveel uit maar ik was mijn 20er jaren al grotendeels kwijt en nu ik dat wilde inhalen werd mijn jeugd alsnog van me weggehaald. Langzamerhand kon ik helemaal geen model meer krijgen in mijn haar en ik ging van korte kapsels naar kapsels met veel haar zodat ik dat naar voren kon kammen met een hoop haarspray om er nog enigsinds van te kunnen genieten voor het voorbij was maar ik wist eigenlijk wel heel goed dat het niet veel meer was. Tot een jaar terug begon ik aan mijzelf te merken dat ik het me meer deed dan ik dacht. Je gaat langzamerhand regels voor jezelf maken. Als ik bukte dan deed ik mijn best om mijn hoofd zo recht mogelijk te houden. Als ik ging zwemmen dan zorgde ik dat mijn haar niet nat werd, wind werd vermeden evenals lampen die direct boven je hoofd schenen. Ik had inmiddels wel vaker over een haartransplantatie na zitten denken maar ik durfde de stap niet echt te zetten en ik ging door met mijn aangepaste levensstijl die ik had uitgebreid met een pet die ik af en toe droeg. Een paar maanden geleden brak ik echter. Ik had een afspraak met een leuke dame, ik had mijzelf opgedoft en ik had het zelfs voor elkaar gekregen dat mijn haar netjes zat wat mijn zelfvertrouwen enorm vergrootte en ik was er meer dan klaar voor. Onderweg na de date waaide het harder dan ik dacht en ik liep met mijn hoofd strategisch in de wind, langs muurtjes om minder wind te vangen maar mijn haar werd een rommel en toen ik daar eenmaal aankwam zakte mijn zelfvertouwen in elkaar, de date ging niet zo goed en toen ik thuis kwam was ik enorm boos op mijzelf. Dit stopt vandaag! Ik stelde mijzelf voor de keuze, ik ging voortaan kaal door het leven of ik zou kiezen voor een ingreep maar op deze manier ga ik niet verder. Ik begon het internet af te speuren en informatie op te zoeken en zodoende kwam ik bij Esteworld terecht en had ik al snel een intake gesprek met Joren. Joren had zelf ook enkele jaren geleden een ingreep ondergaan bij Esteworld en zijn resultaat was geweldig gelukt. Toch fijn als iemand 100% weet waar hij over praat. Hij was heel positief maar ook duidelijk en realistisch over mijn kansen. Ik heb een smal hoofd maar wel een hoge krans, dus veel donor en relatief weinig invulruimte. Yes! Ik was blij! 2500 grafts zou al een heel verschil maken. Mijn achterkant begon ook al kaal te worden en Joren zei in eerste instantie dat daar waarschijnlijk te veel haar zou zitten en daarmee te wachten maar als ze hier en daar wat zouden kunnen opvullen dan zouden ze dat doen. Ik nam de stamcel behandeling ook mee in het pakket en daarmee was de definitieve stap gezet. Er was niet veel wat ik zelf hoefde te doen, alles werd geregeld, vervoer, hotel, alles en ik kreeg zelfs een paar vliegtickets voorgesteld. 2 maanden later was ik onderweg naar Turkije. Bij het vliegveld werd ik opgehaald door een hele vriendelijke goed engels sprekende chauffeur. Eenmaal in de taxi kwam ik een lotgenoot tegen en aangezien je in hetzelfde schuitje zit klikte het meteen en was het een gezellige rit. Aangekomen in het 5 sterrenhotel ging alles ook soepeltjes en een kwartier later keek ik over de stad uit vanuit mijn luxe hotelkamer op de 8ste verdieping. Heerlijk! Na een korte nacht schoof ik aan bij het ontbijt en ik zag al 2 mannen zitten met verband rond hun hoofd en dat was helemaal prima. Ondanks het ontzettend uitgebreide ontbijt en aandringen van mijzelf kreeg ik maar weinig naar binnen en met anderhalf broodje kaas in mijn maag ben ik richting de kliniek gegaan. Ik voelde me niet slecht maar dit veranderde een beetje na het afnemen van het bloed. Dit ging ook niet onopgemerkt aan het personeel voorbij. Ik was wat luchtig en ik zei dat ik niet zoveel had gegeten maar ik zou het wel overleven waren mijn woorden. Toch werd dit wel heel serieus aangepakt want er was wat overleg tussen meerdere mensen, ik werd even op een rustig plekje neergezet en kreeg 2 cakejes en een pakje fruitsap om wat puf in mijzelf te krijgen en na een kwartier voelde ik me een heel stuk beter. Er werd ook heel vaak gevraagd door verschillende mensen hoe ik mij voelde. Dat was wel fijn want ik had het gevoel dat de mensen zich echt zorgen over mij maakten en het beste met mij voor hadden. Vervolgens gingen we naar een speciale dokter die mijn haarlijn tekende, ik had al iets in mijn hoofd en wilde geen rechte lijn of iets puntigs maar zoals ze hem aanbracht was het eigenlijk meteen goed. Nu gingen we naar hetgene toe waar ik als enigste best wel tegenop zat en dat was het kaalscheren. De tondeuse ging aan en ik vond het vreselijk wat er gebeurde maar met elke pluk die werd verwijderd kwamen mijn mondhoeken meer en meer naar boven. Hoe kon dit nou! Ik zag er gewoon goed uit met een kaal hoofd. Er viel ineens zo'n last van mijn schouders. Sukkel! Waar heb je je al die tijd druk om gemaakt! Fuck dit, ik betaal voor de scheerbeurt en ik ga naar huis zei ik tegen mijzelf voor de grap. Euforisch en met een glimlach van oor to oor liep ik met de dokter mee de behandelkamer in. Het al aanwezige personeel glimlachte mij vriendelijk toe en ik mocht plaats nemen in de stoel. Ik heb nog even alles goed bekeken en vooral naar de details die snel vergeten worden zoals de schroefjes in de stoel of de randen van de afdekplaatjes maar alles was brandschoon, de muur glom zelfs zo hard dat ik kon meekijken met wat ze aan het doen waren. Er werd nogmaals gevraagd of ik er klaar voor was en na instemming begonnen ze met de ingreep. Ik kreeg een roesje ingespoten en ik voelde me hemels. Ik heb niks van pijn gevoeld en de eerste uren leken slechts minuten door de roes. Doe mij maar elke dag zo'n roesje. Heerlijk! Na een korte pauze en een lekker broodje werd de roes iets minder en had ik niet veel te doen dus begon ik een beetje te tellen hoeveel grafts ze aan het inplanten waren en het leken er een stuk meer te zijn dan ik had opgegeven. Had ik wel goed geteld? Afijn, we zien het wel. Tegen het einde had ik hem aardig zitten, de roes was uitgewerkt, mijn rug deed pijn en ik had er geen zin meer in maar kort daarna kwam gelukkig de verlossing. Ik mocht weer overeind komen en het was voorbij. Mijn hoofd werd ingetaped, de band werd omgedaan en ik mocht gaan. Ik denk dat de behandeling zelf zo'n 5 uur geduurd heeft. Naderhand kreeg ik een tasje met producten mee zoals de shampoo en medicijnen, dit duurde gelukkig niet heel lang. Ik kreeg ook een soort van rapport mee met informatie en ik schrok ik een beetje toen ik bij een stukje informatie aankwam. Ik had met Joren namelijk afgesproken dat we er ongeveer 2500 zouden plaatsen en eventueel wat extra om achter hier en daar op te vullen als dat zou kunnen. Echter las ik op het rapport dat er 3720 waren geplaatst! Ik was hier eerlijk gezegd een beetje van geschrokken. Ik had het gevoel alsof er iets mis was gegaan maar ik was moe, het was een lange dag geweest en het zou later wel komen, ik kon er toch niks meer aan veranderen. Eenmaal in het hotel aangekomen heb ik roomservice besteld voor een prikkie en heb ik een lekker dutje gedaan. Mijn familie was nogal zenuwachtig en ik had een paar foto's gemaakt van mijn hoofd voor ze. Nadat ik de foto's zelf had bekeken viel me iets heel duidelijks op. Ze hadden namelijk nog redelijk veel grafts achterin kunnen plaatsen. Ik heb ze niet geteld op de foto maar het lijkt zeker rond de 1000 te zitten en ze hadden dus niet 3720 in de voorkant gezet waar ik in eerste instantie bang voor was. Dit is wat ik eigenlijk vanaf het begin wilde en ik heb daar niet extra voor hoeven betalen dus ik was wederom blij en het enige stukje wantrouwen verdween weer. De volgende ochtend zaten er veel meer mensen met verband aan de ontbijttafel dan zonder. Dit is ons hotel! Als je geen verband om had hoorde je er niet bij, haha. Even later werden we opgehaald voor de washing, dit verliep vlot en soepel en na een half uur waren we alweer klaar eigenlijk. Je kon hierna de dag vrij besteden zoals je wilde als je je maar niet te druk maakte en anderen maakten hiervan gebruik om de stad te verkennen. Ik had hier echter geen behoefte aan op het moment en heb de dag besteed met Netflix en roomservice, even lekker relaxen. Weer een dag later werden we opgehaald en kwam het avontuur ten einde. Eenmaal op het vliegveld aangekomen zag je in elke richting tientallen rode kale hoofden en werd het me pas echt duidelijk hoeveel mensen dit wel niet lieten doen. Ook zag ik een hoop mensen die andere ingrepen hadden laten doen. Mocht je je druk maken om bekijks van andere mensen... haal je dan maar niets in je hoofd, niemand kijkt je kant op. Eerlijk waar! Ik moet zeggen dat ik hier een hele positieve ervaring heb opgedaan. Ik kan eigenlijk niks naar boven halen wat mij tegenviel of enig ander minpunt. Alles was goed geregeld. Ook geloof ik dat de mensen die er werken echt oprecht vriendelijk zijn. Geen gevoel van haast of lopende band werk gehad waar ik wel eens over las hier en daar bij andere klinieken. Afgelopen zomer Voor de ingreep Na de ingreep Doen de foto's het? Laatst gewijzigd door Erwindeperwin; 10 december 2023 om 01:16

10 december 2023, 07:29	#2
Limbo Loser Geregistreerd: 1 januari 2006 Locatie: Limburg Berichten: 53.427 Geslacht:	Heel verhaal en heel herkenbaar. Ben benieuwd maar het resultaat. Afwachten maar (en kijk niet elke dag in de spiegel!). Succes __________________ ultimo 2005 FUT bij TH (1060 grafts) ultimo 2022 FUE bij Esteworld (2900 grafts) vanaf 1-3-2006 aan de fina maar eind 2016 gestopt WK-Poulkampioen 2018

11 december 2023, 12:45	#3
Robbie100 HaarWeb lid Geregistreerd: 16 augustus 2023 Berichten: 39 Geslacht:	Hier exact dezelfde ervaring! zelfs bijna dezelfde foto's bij Esteworld in Ijsselstein en Istanbul (hotelfotootjes ;-)) Ook het besef dat gemilimeterd haar me best goed staat! Dit geeft hoop om MHP routes te kunnen volgen. Succes de komende maandjes! Wordt even slikken als je haartjes ziet uitvallen maar al snel kun je Toppik oid gebruiken om alvast wat voorpret te beleven als dat nodig is. Na 4 maanden kijk je elke dag blij id spiegel voorspel ik. Ik ga je volgen dus hou ons op de hoogte!

11 december 2023, 22:08	#5
Marc69 HaarWeb lid Geregistreerd: 13 februari 2013 Berichten: 3	Mooi verhaal en thanks voor het delen. Ik heb ongeveer dezelfde coupe (maar dan gemillimeterd) als jij en twijfel, ik ga je volgen.

1 januari 2024, 15:36	#8
Erwindeperwin HaarWeb lid Geregistreerd: 7 december 2023 Berichten: 12 Geslacht:	Ik ben nu een maand onderweg. Ik heb de eerste 3 weken geen last gehad van haaruitval, heb er maar enkele kunnen tellen maar de laatste week is het heel hard gedaan. Hoort er helaas bij maar ik schok toch wel een beetje met het maken van de foto's. Nu maar hopen dat de komende maand snel voorbij gaat. Dan kan ik het tenminste scheren. Er bestaat volgens mij ook geen scheermes met een opzetstuk om het na 2 mm te trekken.