brief aan Marc Jacobs

[jazzaholic]

EUREKAAAA

Het einde is in zicht, de redding nabij. De oplossing blijkt daar te liggen waar we hem jarenlang genegeerd hebben: in de eenvoud! We stoppen er gewoon mee! Dat is wat ons te doen staat!



Het zal je niet ontgaan zijn, beste Marc, dat jouw uitspattingen van de afgelopen paar dagen heel wat stof heeft doen opwaaien en menig TTM’er ontsteld, verdrietig, of zelfs woest hebben achtergelaten. Waar komt die ‘kennis’ vandaan? Waarop baseer jij je theorieen? Wat voer jij nou precies aan als definitie van ‘jezelf’? Is dat ziel, ratio, gevoel, weefsel, of alles bij elkaar? Wat voert daarin de boventoon?



Ten eerste wil ik de stelling bestrijden dat stoppen met roken hetzelfde zou zijn als stoppen met TTM. Het is algemeen bekend dat een rookverslaving veroorzaakt wordt door een lichamelijke hunkering naar de stof nicotine waar de gebruiker na een herhaaldelijke inname verslaafd aan raakt en gevoelsmatig niet meer buiten kan. De oplossing: stoppen, en zorgen dat het lichaam wederom een balans vindt in de stoffen die het natuurlijk gezien nodig heeft. Mensen met TTM of andere vormen van OCD missen een zekere of totale hoeveelheid van de stof cerotinine die in de hersenen wordt aangemaakt. Dit hormoon zorgt ervoor dat de verschillende processen binnen ons brein goed verlopen; met name het verkeer tussen de linker-en rechterhersenhelft. Een tekort kan leiden tot (ernstige) stoornissen in het gedrag of de psyche. In ons geval gaat het lichaam als een zelfstandige machine te werk; gevoel en verstand staan daarbuiten en kunnen enkel toekijken. Vermoedt wordt dat het toegeven aan deze handelingen lichaam en geest in een bepaalde fase van rust brengt en het cerotininetekort aanvult. De drang is te groot om grip op te krijgen of zelfs maar te bevatten.

Men is er nog steeds niet achter wat de beste manier is om dat tekort op te heffen, maar het gebruik van antidepressiva (bijvoorbeeld clomipramine) brengt daar grote verbetering in (dat zeg ik uit eigen ervaring) Het probleem dat zich daarna voordoet is het gevecht van de eliminatie van de gewoonte; van de ‘habit’ zoals ze hier dat zo mooi zeggen. Sinds jij zo geinteresseerd blijkt te zijn in deze kwestie zou ik je graag eens een dag laten ervaren waarop ik mijn gehate pillen vergeten ben. Enkel een dwangbuis zou mij ervan weerhouden een manier te vinden om haar uit mijn hoofd te verwijderen

Heb jij dat wel eens meegemaakt, Marc? Dat je wordt getroffen door iets waar men ‘normaal’ grip op zou moeten hebben? Door iets dat voortvloeit uit je eigen gedaante maar tegelijk niet te bevatten is? Het duurt tijden voor we ervan overtuigd raken dat wij zelf niet gek geworden zijn. (Dat het ons wel gek kan maken is een tweede, maar dat terzijde) Jij wordt blijkbaar getroffen door iets wat jou wel zichtbaar (voor anderen) TREFT en daarom waan jij je uitverkoren, Jij verdient blijkbaar wel medelijden en begrip, simpelweg omdat het voor de buitenwereld niet anders dan aanvaardbaar kan zijn.

Maar misschien is het beter om de volgende keer tegen een kei te trappen of in een kangoeroepak door het bos te gaan rennen als je je wat gefrustreerd voelt en bevrijding zoekt.(Wij zullen je niet veroordelen hoor) Het werkt in ieder geval in je eigen nadeel (en ja, ook in dat van ons) om mensen op hun ziel te trappen waar dat het allermakkelijkst is; immers: wie een hond wil slaan vind licht een stok. Mij heb je er in ieder geval van overtuigd dat je inderdaad dom en arrogant bezig bent. Maar ach, ik blijf erop vertrouwen dat in ieder een waar wonder schuilt.



Heel veel liefs,



Ellen

[jazzaholic]

O ja, ik las dat veel mensen het argument gebruiken dat Marc 'nog maar' 19 is. Dat is hier niet van toepassing; dat heeft er niets mee te maken. Ik ben ook 19 , ik heb geen broertje verloren, ik heb een gelukkige jeugd gehad en ben tevreden. Toch heb ik TTM en zou ik maar wat graag een oplossing zien!

Dikke kus, Ellen

[Leen3]

hoi Ellen,

wat die '19j' betreft, dat is waar. Sorry hoor, ik schreef dit ook aan Marc, maar 'k voelde mij zoooo rot bij het lezen van zijn teksten dat ik er niet bij stilstond dat jij ook die leeftijd hebt. Maar één ding weet ik zeker : jij draagt veeeel meer onder je hersenpan en veeeeeel meer in je hart hoor, geloof mij vrij. Ik heb in de hele ttm-periode van mijn dochter al veel verdriet gehad en veel tranen gelaten, maar moet je me nu eens zien. Ik putte enorm veel kracht en energie uit jullie schrijven , ze maakten telkens weer mijn dag zo goed. Maar wat hij schrijft, heeft mij diep geraakt. Zeer diep ! Alle dagen is het weer opnieuw beginnen: veel geduld opbrengen en veel liefde geven (terwijl je hart soms bloedt) en dan zo'n opdoffer krijgen! Bah, 'k voel me slecht ! Leen

[jazzaholic]

Lieve Leen,

Sorry, ik weet dat je dat niet zo bedoelde. Het is gewoon waar dat hoe ouder je bent, hoe meer je meegemaakt hebt en hoe meer levenservaring je hebt. Ik weet eigenlijk nog maar weinig van het leven , alleen over ttm heb ik een hoop opgezocht en ervaren. Ik ben het met je eens dat het heel veel pijn doet om zo'n jong iemand 'zomaar' wat te horen roepen. Mij heeft dat ook heel diep geraakt, daarom dat ik deze brief heb gepost. Het moest er gewoon uit. Ik schaam me er haast voor dat iemand van mijn leeftijd zoveel lieve, dappere, ervaren mensen op hun ziel trapt door hun ervaring en gevoel in twijfel te trekken. Ook al zegt hij dat hij wil 'helpen', nou ja, dan moet je wel eerst weten hoe! Ik hoop dat ik je geen ongemakkelijk gevoel daarover heb gegeven. Ik weet dat het goed zit.

Heel erg veel liefs,

Ellen

[Marcjacobs]

He is nooit van mijn leven de bedoeling geweest om mensen te kwetsen die lijden aan ttm. Die die dat wel zo voelen bied ik mijn excuses aan, maar neem van mij aan dat niks maar dan ook niks van de door mij geschreven stof ooit voor de bedoeling geschreven is om mensen te kwetsen. Schijnbaar werkt niet ieder persoon zoals ik.......... terwijl ik uit zulke dingen altijd wel de benodigde kracht kan putten om alkles te bereiken wat ik wil, ik dacht dat ik jullie diezelfde kracht kon laten voelen. Wat mij pijn doet is dat het zo aanvoelt alsof ieder van jullie al bijna de hoop heeft opgegeven, alsof mn het afdoet als een genetisch proces, een natuurlijk iets waar absoluut niks in handelen aan te doen valt. Ik persoonlijk geloof daar niet in en om eerlijk te zijn, ieder die zich daarbij neer zou leggen zou al direct de strijd verloren hebben. Menig geschreven woord kan bij jullie een hoop kwade en teleurstellende emoties voortbrengen waarvan ik soms niet kan zeggen dat eht me spijt, kwaadheid is in mijn inzicht een basisemotie die menig opstakel en hinderis kan overwinnen.........

Ik hoop niet dat iemand van jullie denkt dat ik hier zo maar mensen voor lul zet omdat ik zelf vroeger wat heb meegemaakt of wat dan ook, dat wat ik heb gezien wens ik niemand toe en om eerlijk te zijn komen jullie problemen, hoe zwaar ze ook mogen zijn nog geen klein beetje in de buurt bij wat ik gezien heb........... zo mijn gedachte. Jullie voortdurende strijd om acceptati in en maatschappij die wordt bezoedeld door stereotypering, leedvermaak en egoisme bezorgt mij vaker slapenloze nachten waarbij ik alleen maa kwad wordt als ik lees dat andere mensen iemand aanwijzen terwijl ik dat vroeger en soms zelfs nu ook doe....... waarom... ik weet het niet. is het af te leren........ JA!. Misschien ligt het bioj jullie allemaal niet zo makkelijk maar ik jullie dagelijkse zorgen en ik weet zeker dat jullie ze hebben versterken julie haarproblemen en vica versa ( als je het zo al schrijft ).

Dat ik jullie gekwetst heb was nooit mijn bedoeling maar lees al mijn posts nog eens en lees ze nog eens en nog eens tot jullie zien wat ik wou duidelijk maken en put daar de kracht uit en ga niet huilen, wenen en boos zijn op mij al weet ik dat sommige dingen hard waren maar soms is dat de enige manier. Jullie probleem is der geen die in 1 dag, 1 week of misschien in 1 jaar wordt opgelost maar is zeker gen probleem waar zware medicijnen voor nodig zijn om het te bevechten. Ieder van jullie heeft eens een moment meegemaakt waarbij hij of zij boven zijn eigen gedachte vermogen uitrees, puur omdat wij ons zelf onderschatten, constant in elke seconde die onze leven inhoud geeft. ik kan jullie niks anders aanbieden dan kracht......... het is aan jullie om die te nemen

[dian]

Hoi Marc. Dank je voor je edelmoedige post, en dat je alleen een poging doet om ons te helpen, dat stel ik wel op prijs. Wat mij alweer tegen het zere been schop is dat je het volgende zegt:
Ik hoop niet dat iemand van jullie denkt dat ik hier zo maar mensen voor lul zet omdat ik zelf vroeger wat heb meegemaakt of wat dan ook, dat wat ik heb gezien wens ik niemand toe en om eerlijk te zijn komen jullie problemen, hoe zwaar ze ook mogen zijn nog geen klein beetje in de buurt bij wat ik gezien heb........... zo mijn gedachte.
Ik begrijp niet waar jij het idee vandaan haalt dat wat jij meemaakt, en hebt meegemaaktt of hebt gezien in het verleden ook maar 1% erger is dan wat een ander meegemaakt zou hebben. Met deze opmerking flik je het zo weer. Echt Marc, je hebt geen idee waar je het over hebt, hebt geen idee wat ik bijvoorbeeld heb meegemaakt, net zomin als ik weet wat jij hebt meegemaakt. Het is totaal onnodig om dit soort dingen te zeggen, ze voegen geen enkele waarde toe aan hetgeen je probeert te zeggen, namelijk dat je niemand wil kwetsen of boos wil maken. Ik verzoek je dan ook vriendelijk om dit soort uitlatingen niet meer te doen, de volgende keer zal ik het verwijderen uit je bericht.

Groetjes
Dian

[Marcjacobs]

Dat wat ik heb meegemaakt knaagt nog steeds aan mijn leven, dat van mijn ouders en dat van mijn grootouders waarbij ik mag zeggen dat het nog steeds invloed op me heeft, bewust en obewust. Het heeft mij geschapen denk ik, grotendeels tot wat ik ben. Ik ga hier niet zeggen: dit is erger, nee dat is erger, maar ik wil alleen maar zeggen dat er dingen op deze wereld zijn die veel en veel erger zijn..................

[dian]

Oorspronkelijk geplaatst door Marcjacobs

Dat wat ik heb meegemaakt knaagt nog steeds aan mijn leven, dat van mijn ouders en dat van mijn grootouders waarbij ik mag zeggen dat het nog steeds invloed op me heeft, bewust en obewust. Het heeft mij geschapen denk ik, grotendeels tot wat ik ben. Ik ga hier niet zeggen: dit is erger, nee dat is erger, maar ik wil alleen maar zeggen dat er dingen op deze wereld zijn die veel en veel erger zijn..................

Mark, je zit hier in de afdeling ttm, wij kennen jou niet en hebben geen idee waar je het over hebt. Dit is overigens geen uitnodiging om alles te vertellen, als we het willen weten gaan we op zoek in je persoonlijke archiefje. Zullen we het hier verder bij laten?

Groetjes Dian