Plakband op je vingertoppen: Onopvallend hulpmiddel?

[Me!]

Ik werk sinds kort op kantoor in een nokje dus ik kan onopvallend de hele dag mijn haren uit trekken. Kantooruren zijn absoluut niks voor mij ben ik achter en de als maar groeiende kale plekken op mijn kop zijn het bewijs. Ik moest dus iets hebben om van mijn haren af te blijven. Aangezien er regelmatig mensen langs me lopen zijn handschoenen of een muts ook een beetje maf om in een kantoor aan te hebben, het moest dus iets onopvallends zijn. Mijn oplossing: Plakband!

Langslopende mensen valt het niet op dat ik kleine stukjes plakband aan mijn vingertoppen heb en aangezien ik niet (onbewust) de textuur van mijn haar kan voelen met deze barrière is de trek neiging een stuk minder. Ook voel ik het plakband zitten wat me er aan herinnerd om niet te trekken. De plakband die ik gebruik plakt niet heel goed dus ik zit constant mijn vingers over elkaar te wrijven om te zorgen dat de plakband goed blijft plakken, deze gewoonte is bijna (biiijjjna) even bevredigend als het trekken zelf en houd mijn onbewustheid toch bezig. Ik vind plakband echt vreselijk, bijna even erg als een verdwaalde pleister of sok, dus hopelijk is dat op zich al motivatie om minder te trekken zodat ik mezelf niet hoef te straffen met plakband.

Tot nu toe na een ochtend van veel schade al zo’n 4 uur geen haartje meer uitgetrokken met mijn plakband!

Hebben meerdere mensen dit probleem? En wat voor trucjes gebruiken jullie in zo'n situatie.

[Coldplayer~]

Ik heb mijn haar nog nooit uittrokken in het 'openbaar', als ik dat zo mag noemen. Persoonlijk vind ik dat een beschamende situatie. Heel onprettig, ook.
Ik heb een tijdje pleisters gebruikt, dat werkte wel. Maar op langer termijn heb ik er niets aan gehad. Ik wen er te snel aan. Het is fijn dat het voor jou wel werkt.

Misschien kun je zodra je de drang krijgt om je haar uit te trekken, opstaan van je stoel en even een rondje lopen, zodat je je aandacht ergens anders opricht.