Haartransplantatie Beauclinic Nieuwegein, 2300 grafts

[MonyetBotak]

Beste kale en inmiddels-niet-meer-zo-kale lotgenoten,

Na ongeveer een jaar lang twijfel en research heb ik besloten een haartransplantatie te ondergaan. Omdat ik veel ervaringen heb gelezen hier wil ik wat terug geven aan HaarWeb en deel ik hier uitgebreid mijn ervaring.

Achtergrond
Sinds mijn 22e begon mijn haarlijn een klein beetje terug te trekken. Hier kon ik nog prima mee leven en dus was er niks aan de hand. Sinds mijn 23e begon een periode van extreme stress door een samenloop van allerlei omstandigheden (ik zal jullie niet vervelen met details) met als gevolg dat ik in anderhalf jaar tijd van een volle kop met haar naar een zeer lichte kruin en forse inhammen ben gedegradeerd. Dit ging zo snel dat mensen die ik 3 maanden niet gezien had duidelijk verschil zagen. Hierna ben ik eens goed in de spiegel gaan kijken. Ineens zag ik het, ik schrok me rot. Al die tijd had ik niet door gehad dat ik kaal werd en dan opeens herken je jezelf niet meer. Er zat niks anders op dan de tondeuse erover heen te halen (terwijl ik nog nooit kort haar had gehad) ... De stress had mijn kaalheid extreem versneld (althans, daar ga ik van uit) en ik wilde hier wat aan doen.

Motivatie
Ik kan maar niet wennen aan het gebrek aan haar, waarschijnlijk ook omdat ik vroeger zeer ijdel was met m'n haar. In mijn beleving zie ik er 10 jaar ouder uit met het klassieke "kale mannen patroon" en dus heb ik besloten om een haartransplantatie te doen. Ik ben nu 26 en heb er bewust voor gekozen om dit op jonge leeftijd te doen en niet af te wachten hoe de kaalheid vordert. Ik wil graag goed haar hebben in m'n jonge jaren en denk dat het kaal worden me op latere leeftijd veel minder zal uit maken. Ik moet hierbij wel zeggen dat ik me ruim een jaar lang georiënteerd heb en in deze periode is de kaalheid gestagneerd (geen stress meer).

Consult
Dinsdag 19 april ben ik op consult geweest bij Beauclinic in Nieuwegein. Ik kreeg hier een korte presentatie/uitleg over hoe kaalheid ontstaat, wat er tegen gedaan kan worden en hoe de operatie verloopt. Hierna kwam de arts erbij en deze adviseerde mij ongeveer 1800 grafts om de inhammen en de kruin op te vullen. Hij waarschuwde mij om niet te hoge verwachtingen te hebben en na te denken over hoe ik verder haaruitval wilde bestreden om zo lang mogelijk van het getransplanteerde haar te profiteren. Mijn indruk van hem was kundig en professioneel, hij wist duidelijk waar hij het over had en gaf helder antwoord op de vragen die ik had. Enig minpuntje vond ik dat hij wel erg makkelijk de bijwerkingen van finasteride afdeed als mild en zeer onwaarschijnlijk. Later navragen bij mijn broer (ook arts) leerde mij dat de potentiële bijwerking een stuk heftiger waren dan hij mij vertelde. Mijn broer adviseerde mij dan ook met klem om geen finasteride te gebruiken. Ik kreeg aan het einde van het gesprek meteen een aanbod voor een behandeling op 20 mei. Dit aanbod was ongeveer 600 euro hoger dan de maximum prijs die via de mail gecommuniceerd was, waardoor ik een beetje het idee had dat ik onder een te optimistische prijs op consult gelokt was. Desalniettemin had ik een goed gevoel bij het gesprek met de arts en dus ging ik voorwaardelijk akkoord met een week bedenktijd. Na exact een week besloot ik om de behandeling door te zetten want fuck it, YOLO. De totaalprijs met 20% korting was €4500 voor 1800 grafts. Nog steeds veel geld, maar ik ben bereid om meer te betalen voor goede kwaliteit (en ik kan het missen). Verder vind ik dat operaties ook echt de verkeerde dingen zijn om op te besparen: als het mis gaat heb je er waarschijnlijk nog een nodig om het herstellen (als dat dan nog kan). Dus ook hier geldt wat mij betreft goedkoop is duurkoop.

Behandeling
Op 20 mei was het dan zover. Na een relatief goede nacht slapen stond ik half 6 op en pakte ik de trein van half 7 vanuit Amsterdam naar Utrecht, waar ik overstapte op de bus naar Nieuwegein. Exact 7:45 stond ik voor de deur van de kliniek, een kwartier te vroeg. Eenmaal binnen kreeg ik wat drinken, moest ik het restbedrag pinnen en werden er fotos gemaakt. Vervolgens kreeg 2 paracetamol, antibiotica, prednison (tegen de zwelling) en valium (om rustig te kunnen blijven liggen). Hierna mocht ik op de behandeltafel gaan liggen en werd het donor gebied verdooft. Zoals iedereen al zegt kan ook ik beamen dat deze prikken inderdaad vrij pijnlijk zijn. Gelukkig werkt de verdoving snel en trek de pijn binnen enkele seconden weg. Hierna begon de assistent met het verwijderen van de grafts. Dit was het eerste uur een beetje ongemakkelijk omdat ik niet lekker lag. Na een uur begon de valium te werken en dommelde ik af en toe in slaap om vervolgens weer wakker te schrikken van m'n eigen gesnurk (iets wat iedereen kennelijk heeft met valium). Omdat ik heel erg stil lag gedurende de behandeling en mijn donorgebied uitzonderlijk goed was stelde de assistent voor om meer grafts uit te nemen. Ik heb hierover nog even met de arts overlegd. Deze vertelde mij dat het niet nodig was maar dat het zeker het resultaat zou verbeteren. Ik moet toegeven dat ik me knetter stoned voelde door de valium, maar ik kon me nog enigszins beredeneren dat ik resultaat belangrijker vind dan een paar honderd euro. Ik besloot dus uiteindelijk om het maximaal aantal grafts eruit te halen, 2200 voor €800 extra. Een goede keuze als ik daar nu op terug kijk. Eindstand zijn er 2300 grafts uitgenomen. Die 100 extra grafts kreeg ik gratis alsmede ook een PRP behandeling. Ik begon me af te vragen of ik niet te veel betaalde voor dit alles... Nadat alle grafts waren uitgenomen heb ik samen met de arts de haarlijn bepaald. Ik kon hierbij ook aangeven of ik meer prioriteit wilde geven aan de inhammen of de kruin (ook al besproken op consult overigens). In eerste instantie wilde ik volle prioriteit op de kruin, maar de arts adviseerde mij dat je snel minder kaal lijkt als de inhammen goed gevuld zijn en de kruin enigszins bedekt is. Na even twijfelen ben ik hier mee akkoord gegaan. Hij doet dit werk al ruim 15 jaar dus vertrouwde ik op zijn ervaring. Ook van deze keuze heb ik geen spijt, als ik in de spiegel kijk zie ik een sterke haarlijn waar ik goede verwachtingen bij heb (haar is nog niet uitgevallen). Na het tekenen van de haarlijn kreeg ik een lunch en kon ik even naar de WC. Hierna mocht ik weer plaats nemen in de behandelstoel en werd het ontvangstgebied verdoofd, wederom zeer pijnlijke injecties. Vervolgens begon de arts met het prikken van de gaatjes, wat ongeveer 3 kwartier duurde. Ondertussen kon ik netflix kijken, maar door de valium viel ik toch weer elke keer in slaap. Hierna zijn de assistenten ongeveer 3 uur bezig geweest met het terugplaatsen van de grafts, waar ik wederom het grootste gedeelte van heb geslapen. Toen alle grafts geplaatst waren werden er nog wat fotos gemaakt en werden de do's en dont's uitgelegd. Ik kreeg wat zalf mee voor het donorgebied en de resterende prednison en antibiotica. Om 5 uur was alles klaar en mocht ik gaan. Ik was echter zo stoned van de valium dat ik moeite had om m'n evenwicht te bewaren, terugreizen met het OV in de spits zou nu een absolute ramp zijn. Dit was iets wat ik niet had voorzien, ik had de valium ernstig onderschat. Gelukkig woonde de arts toevallig ook in Amsterdam en hij bood me direct aan om me thuis af te zetten, waarvoor ik hem zeer dankbaar was. Al met al had ik de operatie nogal onderschat, het was een stuk heftiger dan ik had gedacht (met name het stil zitten/liggen is vervelend) en ik was blij dat het erop zat.

Herstel
De eerste nacht heb ik met een nekkussentje rechtop geslapen. Dit slaapt voor geen meter en dus wordt je gebroken wakker. De eerste nacht heeft het donorgebied nog wel flink gebloedt, maar vervolgens is het goed gaan helen. Ook de 2e en de 3e nacht heb ik met een nekkussentje geslapen, alleen niet meer rechtop maar plat op m'n rug. Op de 3e dag heb ik voorzichtig de transplantaten met PH-neutrale shampoo deppend gewassen. Vanaf de 3e t/m de 6e dag kreeg ik verschrikkelijke jeuk in het transplantatiegebied. Het is me gelukt om er niet aan te zitten door (een poging tot) te mediteren zodra ik jeuk kreeg. vanaf de 7e dag mocht ik het haar weer normaal wassen en heb ik voorzichtig op de jeukende plekjes gedrukt (niet gekrabd). Na dag 7 spoelde ik 2 x per dag 10 minuten tot de korsten weg waren op dag 10. Ook ben ik op dag 7 weer begonnen met minoxidil foam. Het ergste aan het herstel is dat je niet kunt sporten gedurende 2 weken. Verder ben je ook niet echt vertoonbaar dus zit toch echt minimaal 10 dagen binnen opgesloten. Gelukkig had ik genoeg eten ingeslagen.

En verder
Ik ben nu 13 dagen verder en verheug me op het eindresultaat. Tot nu toe ben ik blij met de keuzes die ik heb gemaakt en ik hoop over +/- 9 maanden weer en beetje een fatsoenlijke kop met haar te hebben.

Dit was mijn ervaring,

Latah!