Naar de psyscholoog is ook een optie

[Dirty Hairy]

Misschien is het voor sommige mannen ook wel een hel.

[Jorginho]

Oorspronkelijk geplaatst door mlsbutt

brigado Jorginho

Mooie verslagen en kijk op een aantal zaken aangaande de haren en de psyche.

De nada! Penso que tu não falas Portugues (so algumas palavras talvez?), portanto..em Holandes: graag gedaan joor. Het is maar een blik, iets dat me hier opvalt. Als ik iemand ermee help of zo zou het fijn zijn.

[Jorginho]

Oorspronkelijk geplaatst door Hanna

Ik krijg toch sterk de indruk dat je alleen maar schrijft over AGA bij mannen, waarbij notabene mannen met AGA het in onze maatschappij echt niet zo zwaar hebben als vrouwen met AGA.
En dan heb ik 't nog niet eens over de leden met areata universalis en totalis, dus met tevens verlies van wenkbrauwen en wimpers.
En ook nog niet over het tegendeel: leden die over het hele lichaam zwaar behaard zijn, inclusief het gezicht; voor mannen niet leuk, voor vrouwen een hel.

Als ik dat al zou doen, dan is dat denk ik toch mijn recht? Ik heb gisteren een aantal regels ingetypt over Universalis en Totalis maar die weer weggehaald, omdat de boodschappen soms erg lang zijn. (edit: zoals nu, zoals achteraf blijkt..).

In het kort: daar geldt precies hetzelfde voor.

Wat ik schrijf is op iedereen van toepassing denk ik. Je laatste zin geeft puur aan wat er in het hoofd gebeurt. Het IS een hel. Ik zeg: Het is geen hel. Jij ervaart het zo. Als het een hel IS, dan is dat voor elke individu zo. Maar aangezien niet iedereen hun kaalheid als een hel ervaart is het dus geen universele wet. Dat betekent dat een bepaalde kijk op een zaak verschilt en dat dit verschil een enorme impact kan hebben op hoe je het leven als totaal ervaart. Terwijl de oorzaak in beide gevallen exact hetzelfde is zal de ene er vrolijk onder blijven en de ander depressief.

De hulp is er dus niet op gericht om de oorzaak te veranderen (althans niet van de psycholoog, therapeut etc), maar om de kijk erop te veranderen. Immers: psychologen laten geen haar groeien, geen geamputeerde borsten terugkeren etc. Dat sluit aan op Alopecia Totalis en Universalis: je krijgt je haar bij de huidige stand van de wetenschap nimmer terug. Bij andere vormen van kaalheid: het wordt zeer waarschijnlijk nooit meer zoals het was in je jeugd.

Je denkt toch niet dat iedereen die iets van een amputatie heeft dit ervaart als een hel en dat voor heel lange tijd? Er is een rouwproces: daarna begint de wederopbouw. Met een prothese vaak (kusntbeen/pruik) maar ook in het hoofd.

Valt het je niet op dat er mensen zijn die zwaar lijden onder hun kaalheid terwijl ze NW 1 hebben? Dat het niet zo is dat mensen met NW5 per definite zwaarder lijden dan de NW1 mensen? Nogmaals: vloeit voort uit de kijk op zaken, niet hoe de zaak werkelijk is (is perceptie).
Er zijn mensen die een perfect happy leven lijken te leiden, die erg knap zijn en intelligent, geliefd etc. En ze plegen plots zelfmoord. Lees je hun brief, blijkt dat zij hun leven volstrekt anders ervoeren. Om het woord maar weer eens te gebruiken: als een hel dus. Zonder enig aanwijsbare reden voor de buitenwacht. Hun kijk op hun leven was totaal anders dan zoveel andere mensen in dezelfde situatie. Ook hier is het de kunst die kijk te veranderen, wat helaas niet altijd lukt.

Kortom: de ernst van je kaalheid heeft er niks mee te maken en die wordt ook niet door iedereen als even erg ervaren. Je kijk op dingen is bepalend van hoe je het ervaart. Een constante stroom negativiteit, obsessief bezig zijn met dat ene onderwerp en er wakker van liggen is echt niet nodig. Als het wel zo is: zoek hulp!

Ik heb wel vaker gelezen dat kaalheid voor vrouwen erger zou zijn dan voor mannen. Als je de berichten hier leest, zie je denkik wel dat dit niet of niet altijd zo is. Zie het relaas van Ambo. Ik vind dat uit je opmerking ook iets spreekt dat je meer recht hebt dan mannen om het zo te ervaren. Ik denk dat je daar mee op moet passen. Je ontkent daarmee hun gevoel en het lijkt erop dat je niet zo blij bent met mijn schrijven. Ik denk precies om die reden: je ervaart ze (mogelijk, zo komt het op mij over) alsof ik jouw gedachten erover en gevoel bij je kaalheid ontkracht. Dat doe ik beslist niet en bedoel ik niet. Als het klopt wat ik zeg, dan zijn die gevoelens er juist wel. Wat ik probeer te vertellen is dat het heel erg helpt daar andere gedachten over te formuleren.

[jord-y]

Oorspronkelijk geplaatst door Jorginho

Dat heeft met de situatie niet veel te maken. Er zijn denk ik duidelijk omschrijvingen voor beide termen. Hoe je met de situatie omgaat zou idealiter onafhankelijk van ontwikkelingen in de toekomst moeten zijn. Dat zal niet voor heel velen haalbaar zijn, ook voor mij niet op bepaalde punten in mijn leven. Een speelbal worden hiervan, zoals "tussen hoop en vrees in", raakt duidelijk wel aan mijn punt om een psycholoog in de arm te nemen.

Dat geldt niet alleen voor iets dat lichamelijk gezien geen ziekte is, maar ook (zeker!) voor mensen met zelfs terminale ziekten. Daarvoor is het ook niet erg verstandig de hele gemoedtoestand af te laten hangen van doorbraken in de wetenschap. Het spreekt voor zich dat mensen in die situatie zich hiermee in een bepaalde mate bezig houden en ook bij nieuwe berichten wat meer hoop zullen koesteren, maar als je er constant mee bezig bent raakt het hier en nu wel uit het vizier. Dat is vaak het gevolg van dit soort zoekgedrag, dat naar het obsessieve neigt of het is: er is geen "nu". Men kijkt om naar hoe mooi het was en hoe het morgen zou moeten zijn. Door hier onafhankelijker van te worden, kun je je richten en genieten van het nu.

Veel mensen met psychische problemen zitten in dit schuitje: ze leven niet in het nu. Vaak is morgen onzeker en angstig en wil men er controle over hebben in plaats dat men ermee om wil gaan, zonder (absolute) controle.
Voor kaalheid en haaruitval geldt dit in grote lijnen ook: je hebt er geen enkele controle over en probeert die uit alle macht via middeltjes te krijgen. Ik denk dat er een hoop zijn die daarmee de controle over hun leven op zich verliezen, alsmede een reeele kijk op hun leven als totaal. Er schijnt alleen maar haartuival en kaalheid te bestaan en dat "kaal zijn" betekent "niet genieten", "vreselijk", "onuitstaanbaar" etc.. Allemaal de zaken die cognitief therapeuten behandelen, ongeacht de reden (kaalheid, terminale ziekte, angststoornissen etc.).

Misschien een tip om een boek te lezen.
Schrijver: Eckhart Tolle
Titel: De kracht van het nu.

Aanrader voor mensen die iets aan het psychische willen doen ben hem zelf nu ook aan het lezen

[Hanna]

Oorspronkelijk geplaatst door Dirty Hairy

Misschien is het voor sommige mannen ook wel een hel.

Jazeker, maar diezelfde mannen vinden het voor vrouwen meestal nog erger.

[Hanna]

Jorginho,
Van jouw verhalen krijg ik de indruk dat er op Haarweb geen psychische hulp gegeven zou worden. Niets is minder waar. Jij weet niet wat zich allemaal afspeelt via pb en email. Wij hebben al menigeen uit een diep dal getrokken, sommigen voor zelfmoord behoed, en zeer zeker niet door te zeggen dat de persoon zijn lot maar moet leren te accepteren.

[Jorginho]

Oorspronkelijk geplaatst door Hanna

Jorginho,
Van jouw verhalen krijg ik de indruk dat er op Haarweb geen psychische hulp gegeven zou worden. Niets is minder waar. Jij weet niet wat zich allemaal afspeelt via pb en email. Wij hebben al menigeen uit een diep dal getrokken, sommigen voor zelfmoord behoed, en zeer zeker niet door te zeggen dat de persoon zijn lot maar moet leren te accepteren.

Ik ben denk ik op de punten waar je het nu over hebt in mijn boodschappen genuanceerd genoeg geweest. Bovendien reageren de meesten in dit topic met herkenning van mijn punt.

Tenslotte is er een verschil tussen in directe zin supporteren met iemand die een acuut probleem (bij zichzelf) aan de orde brengt en het in algemene zin praten over wat je aan je kaalheid en aanverwante zaken (waaronder geestelijke gesteldheid) kunt praten. Ik lees hier al regelmatig en vaak maar ben een apart topic nog niet tegengekomen.

Als mensen zichzelf volledig accepteren zoals ze zijn is de kans op negativiteit aantoonbaar veel geringer. Zelfmoord vloeit vrijwel altijd voort uit een situatie die men niet accepteert, niet omgekeerd.

Edit: acceptatie helpt overigens niet als mensen op het punt staan zelfmoord of iets dergelijks te plegen. Acceptatie helpt te voorkomen dat dit punt bereikt wordt.

[Tibetaan]

Ik denk dat wat er op haarweb gebeurt voor velen hier juist ook een onderdeel is van het accepteren. Namelijk, het ontdekken/ondervinden welke mogelijkheden ze zelf hebben tegen hetgeen ze overkomt.

Het is ook echt niet zo, dat je perse een psycholoog nodig hebt om iets te accepteren. Daarnaast vind ik je opmerking over zelfmoord, te kort door de bocht.

[Jorginho]

Oorspronkelijk geplaatst door Tibetaan

Ik denk dat wat er op haarweb gebeurt voor velen hier juist ook een onderdeel is van het accepteren. Namelijk, het ontdekken/ondervinden welke mogelijkheden ze zelf hebben tegen hetgeen ze overkomt.

Het is ook echt niet zo, dat je perse een psycholoog nodig hebt om iets te accepteren. Daarnaast vind ik je opmerking over zelfmoord, te kort door de bocht.

Tibetaan: dat denk ik ook. Ik denk dat velen bij het bestaan van het forum al steun voelen. Je staat er niet alleen voor. Maar zelden zie ik topics die gewoon gericht zijn op je gevoel. Ik zie ze niet of nauwelijks. In zo'n topic kan het er wel over gaan.

Ik schreef al een paar keer dat mensen dat zelf ook kunnen, dat accepteren. Lees mijn berichten er maar op na. Maar dit topic ging over mensen wiens leven in het teken staat van kaalheid en de strijd er tegen en een obessieve jacht op het middel dat alles weer goed herstelt (extreem neergezet, maar je snapt me wel). Dus niet over mensen die het zelf geleerd hebben te accepteren.

Laatste punt: als je jezelf en je leven volledig accepteert zoals het is, wat is dan nog een reden om zelfmoord te plegen. Onder accepteren versta ik dat je erkent dat je er iets aan de hand is en dat je er vrede mee hebt. Dat je het fijn vind mocht de situatie (wat) te wijzigen zijn, maar dat het geen noodzaak is om naar tevredenheid verder te leven.

Tenslotte: om te voorkomen dat er hele lappen tekst, vol met nuances komen te staan, ben ik soms kort door de bocht. Dat klopt. Afweging tussne duidelijkheid en leesbaarheid die ik maak.

[Hanna]

Oorspronkelijk geplaatst door Tibetaan

Daarnaast vind ik je opmerking over zelfmoord, te kort door de bocht.

Wat weet jij daarvan dan? Jij weet helemaal niet wat zich heeft afgespeeld via pb en email.

Oorspronkelijk geplaatst door Jorginho

Tenslotte: om te voorkomen dat er hele lappen tekst, vol met nuances komen te staan, ben ik soms kort door de bocht. Dat klopt. Afweging tussne duidelijkheid en leesbaarheid die ik maak.

Je mag wat mij betreft vaker kort door de bocht gaan. Doe ik ook. Scheelt pagina's lang tikwerk en is duidelijker, geen ellenlange voor de meesten te moeilijk te vatten teksten.
Bij zwaar depressieve personen vind ik algemene adviezen via het forum niet de juiste weg; liever heel persoonlijk via privéberichten.

[AnthonieH]

Mijn adagium (voor mannen met AGA) is om eerst te proberen om kaalheid te accepteren, dan pas te smeren, dan pas pillen te slikken en om in het uiterste pas naar iets als haartransplantaties uit te wijken.

Ik zie bij mezelf het niet kunnen accepteren van kaalheid wel een beetje als zwakte. Maar tegelijkertijd heb ik ook wel een gevoel van trots dat ik me dus niet als een lam naar de genetische slachtbank laat leiden, maar dat ik er tegen strijd. Een beetje een tweeslachtig gevoel dus.

Je bent echt niet de eerste die over acceptatie schrijft hier, Jorginho, als je terugzoekt kom je er heus meer discussie over tegen. Maar mensen die kaalheid uit zichzelf al accepteren, die komen hier niet. En mensen die het heel graag willen accepteren en daar hulp voor zoeken, die treffen hier weinig gelijkgestemden. Het gros van de mannen met AGA die hier komen zijn op zoek naar wapens in hun strijd. Zij vinden hier veel wapenbroeders

[Hanna]

Oorspronkelijk geplaatst door AnthonieH

Maar mensen die kaalheid uit zichzelf al accepteren, die komen hier niet.

Sjuust.

Onder accepteren versta ik echter: er niets tegen ondernemen, blij zijn dat je nog leeft......

[Jorginho]

Accepteren is niet synoniem voor opgeven. Accepteren heeft niet automatisch gevolg voor het nemen of laten van actie. Het is zelfs een sterke basis om op een gezonde wijze met je situatieom te gaan en vanuit die stabiele, rustige positie te proberen 'm te wijzigen indien mogelijk. Dus zonder door te schieten.

In de psychologie begint bij diverse therapieen, met name de cognitieve, met het accepteren van de situatie. Daar had men even niet op gerekend en net als hier nu wekt het weerstand. Men wil er niet van horen. Men wil wel een oplossing, maar dan wel een die in hun straatje past. Bij diversen is het probleem " de omgeving" en de oplossing klaarblijkelijk het veranderen van die omgeving, waar je vrijwel geen vat op hebt. Zelf je gedachten over die omgeving (en jezelf) veranderen, dat gaat er in het egin nie tin. M.a.w.: mensen willen eigenlijk graag doorgaan met wat ze deden, de omgeving proberen te veranderen. da tdoen ze vaak al jaren met nauwelijks resultaat.

Zo geldt dat denk ik ook hier: zelden komen mensen hier met het doel om het te leren accepteren. Het probleem is haaruitval. De oplossing moet van derden komen in de vorm van haargroeimiddelen etc. Verder kaal worden of kaal blijven is ontoelaatbaar. Maar de kans dat dit de uitkomst is (zeker met Universalis, Totalis en Areata die zich als Uni of Tota kan uitgroeien) is onwaarschijnlijk of zeer onzeker.

Mensen kunnen hier dus wel met dat doel komen, je zegt Anthonie, maar dat wil niet zeggen dat je mensen er regelmatig op kunt wijzen dat een groot deel van het probleem en psychisch probleem is. De kijk op kaalheid, jezelf etc. En, en daar hebben we het eigenlijk over, een obsessie hierover en doemdenken je veranderd kan worden. ls je hetniet meer ziet zitten is de oplossing ook niet wij die hier voor de therapeut gaan spelen. Maar wel een verwijzing naar een huisarts en via hem de psycholoog. Ik wil de threads hier wel zien waar hier apart, in een aparte thread als alternatieve behandelingop gewezen wordt. Je vind tientallen die gaan over middelen, constant. Maar niet over die andere oplossing die dit probleem veel draagbaarder maken.

[Tibetaan]

Oorspronkelijk geplaatst door Hanna

Wat weet jij daarvan dan? Jij weet helemaal niet wat zich heeft afgespeeld via pb en email.

Ik zit niet zoveel op dit forum, maar heb ook een leven daarbuiten
Of denk je dat dit onderwerp alleen bij de haarwebbers leeft?

[Jorginho]

Of het bij anderen wel of niet leeft is niet van belang. Ik zit nu op dit forum. Uit mijn relaas zie je talloze verwijzingen naar vergelijkbare situaties. Dus wat denk je dat ik denk?

Merk dat er mensen verdedigend reageren. Wat vinden jullie vervelend aan de boodschap dat psychologische hulp en het wijzen erop een deel van de oplossing is?