Mijn Openbaring

[Haarmannetje]

Hallo,

Ik zal weer eens een berichtje posten met een kleine opsomming van mijn probleem en mogelijke oorzaken. Graag zou ik jullie reactie willen in de zin van of mijn aannames redelijk zijn, of wat dan ook.

Mijn opmerkelijke haar- en hoofdhuidproblemen:

1.1. Haaruitval
1.2. Beginnend grijs
1.3. Vet haar
1.4. Jeuk
1.5. Schilfering
1.6. Roodheid
1.7. Strakke/gespannen hoofdhuid

Toelichting:

1.1. Ik ben er nogal panisch over, maar aan de andere kant kan ik niet zeggen dat het overdreven veel is in bepaalde opzichten (praktisch geen haar op mijn kussen), maar wel weer tijdens het wassen een stuk of 20 (gemiddeld). Maar goed, hoe is dit nu echt te meten. Ik heb eens op een site gelezen dat je ongeveer 20 haren tussen je duim en wijsvinger moet nemen en dan zachtjes trekken. Trek je er minimaal 6 uit, dan is dat een probleem. Dat heb ik dus niet, maar goed. Wel heb ik inhammen, maar in een eerdere thread van mij is al te lezen, dat dit niet direct met kaalheid te maken hoeft te hebben.
1.2. Een klein aantal haren aan de zijkant Valt eigenlijk niet op, alleen als ik echt in de spiegel tussen de rest ga kijken. Maar goed, ze zijn er toch.
1.3/4/5/6/7. Gevolg van stress (volgens de huisarts). Iets voorgeschreven gekregen en na twee wasbeurten was het weg behalve de vetheid en gespannenheid.

Oorzaken:

Behalve dan dat kaalheid in de familie voorkomt op grote schaal (zij het op late leeftijd (ik ben 20)), is er nog een grote factor aan te wijzen: spanning. Ik ben zeer perfectionistisch, precies, gestructureerd, planmatig en stressgevoelig. Dit maakt het leven in deze maatschappij praktisch onmogelijk m.b.t. gezondheidsklachten die daaruit voortkomen: pijn in mijn nek, schouders (vooral in het weekend), hoofdpijn, slapeloosheid (periodiek), na een drukke periode een paar dagen ziek (koorts) en nu ook nog eens de haar- en hoofdhuidproblemen.

Dat laatste vind ik nog het ergste, want uiteindelijk is dat wat het uiterlijk aangaat. Maar goed, dit is een beetje het kip en het ei probleem. Want komen die zorgen deels van die haarproblemen, of is het gewoon echt andersom. Het zou toch verschikkelijk zijn, dat dat werkelijk komt door zorgen maken. Dan heb ik het gewoon aan mezelf te danken. Kijk en zo'n gedachte is al weer zorgmaken op zich. Dus het is vicieuze cirkel.

Mensen snappen niet waarom ik zo moeilijk mijn leven leidt. Ik maak me werkelijk druk om alles. Van dat ik niet moet vergeten om morgen iets op de post te doen tot wat het doel van het leven is. Studie gaat perfect, geen problemen met mensen om mij heen (behalve dan, dat ik veel mensen zeer oppervlakkig vind), eigenlijk gaat alles wel goed, maar toch ontbreekt er iets of wil ik iets anders.

In ieder geval zou ik jullie mening willen weten m.b.t. relatie tussen haar-/hoofdhuidproblemen, andere lichamelijke klachten (pijn/ziekte), erfelijkheid en externe factoren (stress/spanning).

Dank!

[Grover]

Hallo Haarmannetje,

Ik was zelf 17 (!) toen ik kaal begon te worden. Ik heb volgens de dermatoloog 'vroegtijdige mannelijke kaalheid (alopecia androgenetica)'. Ook in mijn familie komt kaalheid voor...mijn broertje werd al kaal op zijn 15e...(!) en zowel mijn neefjes van mijn vaders kant als mijn neefjes van mijn moeders kant hebben veel last van vroegtijdige mannelijke kaalheid. Mijn vader zelf heeft nergens last van en ook zijn broers niet.

Ik heb altijd gedacht dat ik er niets aan te doen was aangezien het volgens de meeste mensen nu eenmaal erfelijk bepaald is en vaak een generatie overslaat (god weet waarom dat laatste...).

Ik ben echter van gedachte veranderd. Zoals je zelf al aangeeft ben ik er ook van overtuigd dat er méér meespeelt dan uitsluitend de erfelijke factor, inderdaad : 'Stress'. Ik heb het nooit echt beseft, maar nu ik op mijn jeugd terugkijk heb ik blootgestaan aan periode's van enorme stress. Het begon al op hele vroege leeftijd in de relatie met mijn vader. Op de een of andere manier kon hij niet met me overweg...al van jongsaf aan. Voor zover ik het me kan herinneren heerste er altijd een enorme spanning tussen hem en mij. En aangezien ik bijna elke dag met mijn vader te maken had, werd ik continue met deze spanning geconfronteerd. Dit laatste besef ik me nu des te meer, nu ik dit zo opschrijf. Ik was een heel verlegen, stil, teruggetrokken jongetje. Vooral op school. Thuis was er altijd ruzie tussen mij en mijn vader: ik bood enorme weerstand tegen zijn manier van doen. Ik ging altijd tegen hem in en was thuis erg assertief. Op school echter gedroeg ik me het tegenovergestelde: ik was 'de stille jongen'.

Op school had ik nauwelijks vrienden: ik was een eenling. School is voor mij de meest ongelukkige tijd van mijn leven geweest. Niet alleen omdat ik zeer eenzaam was, maar vooral ook omdat ik altijd een enorme stress ervoer....nu ik dit opschrijf besef ik dat de stress eigenlijk pas in het 4e schooljaar naar voren kwam. Ik had geen enkele moeite met Havo 1,2 en 3, maar toen ik in de 4e kwam werd alles opeens een heel stuk moeilijker. Ik had 6 vakken gekozen om eindexamen in te doen, maar in 3 van de 6 vakken had ik geen enkele aanleg. Ooooo...wat vond ik het verschrikkelijk. Ik moest me opeens kapot leren....50% van mijn vakkenpakket was een ramp voor me. Ik leerde en leerde me kapot. Op het eind heb ik gewoon 2 natuurkunde boeken uit mijn kop gestamd; aangezien ik er niets van begreep....leerde ik gewoonweg alle antwoorden van alle vragen uit mijn kop voor het eindexamen. Ik legde een enorme druk op mezelf.

Nu ik dit zo voor mezelf opschrijf besef ik dat de druk vanaf Havo 4 enorm hoog werd. Inderdaad...in Havo4 was ik 17 en toen begonnen ook mijn haarproblemen....

Op mijn 20ste heb ik besloten een haarwerk te gaan dragen, want ik kon er niet langer meer mee leven, met mijn haarprobleem. Ook na mijn 20ste heb ik grote periode's van stress ervaren, vanwege diverse oorzaken. Stress op stress op stress...met als consequentie dat ik nu de ziekte M.E. (te vergelijken met een ernstige Burn-Out) heb gekregen.

Ik heb er nooit bij stil gestaan of mijn haarziekte wellicht iets met deze stress te maken zou kunnen hebben (want M.E. heeft dat zeer zeker wèl)....totdat een goede vriendin (met veel inzichten op psychologisch/spiritueel vlak) van mij opeens een opmerking maakte die ik nooit meer ben vergeten...
We hadden het over elkaars jeugd en dat soort dingen en op een gegeven moment kwam het haarprobleem van mij en mijn broertje ter sprake. Op een gegeven moment zei ze : 'Ja.....jullie beiden zijn in jullie jeugd ook constant de kop ingedrukt....'
'De kop ingedrukt...' : deze uitspraak maakte grote indruk op me. Inderdaad....door zowel mijn vader als mijn moeder ben ik eigenlijk continue 'de kop ingedrukt'. Vanzelfsprekend hebben ze dit niet bewust zo gedaan/gewild, maar het is wèl hoe ik het ervaren heb. Mijn vader keurde me altijd af...hij ging als een klootzak met me om. Ik herinner me een dagje uit naar een zwemplas. Ik was in het water aan het spelen toen mijn vader het opeens nodig achtte mij met mijn hoofd onder water te drukken. Proestend kwam ik boven. Mijn vader lachtte hard. Wéér werd ik onderwater gedrukt. Weer kwam ik proestend boven. Hard gelach. En ook voor de derde keer voelde ik zijn hand op mijn hoofd en ging ik weer kopje onder..... ik vond het allemaal afschuwelijk.

Deze gebeurtenis is typerend/symbolisch voor de manier waarop mijn vader met mij omging. Tijdens dit voorval werd ik letterlijk de kop ingedrukt: in het dagelijkse leven gebeurde dit vooral in figuurlijke zin. Alles wat ik deed was verkeerd in zijn ogen. Mijn muzikale interesse...mijn enige vriend...alles. Als ik dingen ondernam (zoals mijn fietsband plakken) dan was het altijd verkeerd hoe ik het deed....altijd deed hij lelijk. Vaak werden ook mijn verjaardagen verprutst, want vaak zorgde hij ervoor dat ik de dag van te voren weer met hem in de clinch lag.

Ik heb mijn hele jeugd een verschrikkelijke weerstand tegen mijn vader gehad. Nu...heb ik deze weerstand meegenomen en betrek ik hem op mijzelf. Ik heb een enorme afkeer gehad tegen de belangrijkste man in mijn leven.....zovéél dat ik ook mijn eigen mannelijkheid ben gaan afkeuren. Mijn moeder had heel weinig zelfvertrouwen en projecteerde dit op ons. Ik voelde me nauwelijks gesteund door mijn moeder in de keuzes die ik maakte. Mijn moeder straalde veel angst en negativiteit uit. Als ik een succesje behaalde op een bepaald gebied, dan werd dit door haar direct de kop ingedrukt door er weer een angstige/negatieve gedachte tegenover te plaatsen...

Ik druk mijzelf nu de kop in. Ik weet nu dat mijn vriendin gelijk had. Ik geloof erin dat haren symbool staan voor 2 dingen: Mannelijkheid en Kracht. Door de ervaringen die ik de laatste jaren heb opgedaan met mensen en ziektebeelden ben ik ervan overtuigd geraakt dat haren symbool staan voor je Eigen Kracht. Lees mijn postings in de TTM-rubriek er bijv. eens op na...in mijn ogen heeft TTM veel te maken met 'jezelf ontkrachten'. Met TTM trek je letterlijk en figuurlijk je eigen kracht uit jezelf. (zie bijv. oa: http://www.haarweb.nl/forum/showthre...=6533#post6533)

Ik weet nu dat ikzelf de grootste verantwoordelijkheid heb gehad in het ontstaan van mijn ziektebeeld 'M.E.'. Ik heb er tot voor kort nooit bij stilgestaan dat er achter mijn andere ziekte 'alopecia androgenetica' wellicht ook méér zit, dan uitsluitend de erfelijke factor. Kaal worden op je 17e is simpelweg niet 'normaal'. Stress heeft de GROOTSTE rol gespeeld in het ontstaan van mijn ziekte ME. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat stress óók een grote rol heeft gespeeld in het ontstaan van mijn kaalheid. De stress van constant de kop te worden ingedrukt, zowel thuis alsop school.

Haren staan symbool voor Kracht. Als je constant de kop wordt ingedrukt (figuurlijk) is er geen ruimte meer om te groeien. Je eigen kracht wordt constant ontkend, je groei wordt tegengehouden, door angst/door weerstand. In je jeugd wordt je deze weerstand opgelegd...in je verder leven neem je deze weerstand mee en betrek je hem op jezelf. Vergelijk het met het volgende:

Stel je een zware storm voor. In je tuin staan 2 boompjes. 1 boompje is 'zwaar' en biedt een enorme weerstand tegen de storm. Het andere boompje is 'licht' en buigt probleemloos mee met de windrichting van de zware storm. Welke boom zal als eerste omknappen? Juist....de eerste. Hoe meer weerstand je biedt, hoe eerder je omknapt. Als je alles onder controle wilt houden in je leven...als je niet meebeweegt met de golven (de pieken en dalen) in je leven zal je het jezelf erg moeilijk maken. Continue weerstand bieden maakt leven/groei onmogelijk. Ik heb al mijn hele leven een enorm weerstand tegen mijzelf. Ik ben ervan overtuigd geraakt dat ik niet voor niets kaal ben....

Wellicht dat je hier iets mee kunt.

Sterkte,
Grover.

[monique3]

Dag Grover, bedankt voor je openhartige verhaal, het verklaart veel.
Je uitspraak, de kop in gedrukt, die spreekt mij ook erg aan.
Hij is op mij ook wel van toepassing, ook vanwege de dingen die jij beschrijft, over je jeugd, schooltijd, weerstand tegen je vader.
Alleen vallen bij mij de haren er niet uit, ik trek ze eruit uit pure frustratie/onmacht.
Wat je schrijft is verschrikkelijk, vooral dat stukje over het zwemmen, ik heb er geen woorden voor.
Ja, wat kunnen vaders toch Klootzakken zijn. Jammer dat je ze niet zelf kunt uitkiezen...
Maar goed, ondertussen zitten we toch maar met ons haarprobleem.
Gelukkig kunnen we hier af en toe ons gif spuwen.
Sterkte Grover, Monique3.

[Robert18]

Ik vraag me nou altijd af wat men precies bedoelt me kaal worden. Je zei dat jij op 17-jarige leeftijd en je broertje op 15-jarige leeftijd kaal werden. Bedoel dat jullie toen al grote kale plekken/inhammen hadden? Of dat alleen de haaruitval ineens erg werd?

[Grover]

Originally posted by Robert18
Ik vraag me nou altijd af wat men precies bedoelt me kaal worden. Je zei dat jij op 17-jarige leeftijd en je broertje op 15-jarige leeftijd kaal werden. Bedoel dat jullie toen al grote kale plekken/inhammen hadden? Of dat alleen de haaruitval ineens erg werd?

Ik bedoel daarmee dat ik last kreeg van inhammen en ook op mijn kruin werd mijn haar dunner. Mijn haar werd steeds futlozer en dunner. Dus ik had op mijn 17e al het mannelijke kaalheidsproces wat je aantreft bij oudere mannen. De inhammen en mijn kruin zetten zich door; ik werd geleidelijk aan kaler. Datzelfde gold voor mijn broertje, alleen was hij er 2 jaar vroeger bij.


Grover.

[Haarmannetje]

Grover, bedankt voor je reactie.

Ik lig ook vaak overhoop met mijn vader. Praktisch iedere dag. Het is dan vaak echt het "iemand de grond intrappen" principe. Ik kan niet zeggen dat het van één kant komt. We hebben allebei hetzelfde karakter en dat botst: laatste woord willen hebben, gestructureerd, correct, enz. Hoewel er dus regelmatig sprake van een heftige woordenwisseling is, kan ik mij niet voorstellen dat dat een dusdanige indruk op mij maakt, dat mijn gezondheid eronder lijdt. Ik heb ook geen ongelukkig leven mbt tot de thuissituatie, het is gewoon zo, dat op sommige gebieden onze manier van denken botst op een persoonlijk vlak en dat eindigt dan meestal in ruzie. Deze situatie komt meer in de familie voor en heeft dus puur te maken met karakter.

Buiten dit zijn er geen problemen aan de buitenkant zeg maar. Ik heb mijn HAVO afgemaakt binnen vijf jaar met goede cijfers en ben bijna klaar met mijn vervolgstudie, die ik ook bij wijze van spreke met twee handen op de rug, doorlopen heb. Dus dat is het ook niet.

Ik herken wel veel in je karakter naar buiten (huis) toe. Ik ben niet bepaald een groepsmens mbt tot gezelligheid. Ook niet bepaald haantje de voorste. Dus in principe ook het tegenovergestelde als thuis. Toch was/ben ik niet alleen. Ik kan met iedereen goed opschieten en vaak fungeer ik ook als een soort vertrouwenspersoon. Maar in een groep ben ik niet zo actief zeg maar.

Dit heeft voor mijn gevoel niets met verlegenheid te maken (begin van de HAVO wel), maar meer met mijn manier van denken. Meestal vind ik veel mensen zeer oppervlakkig denken. Vooral als er een groep bij elkaar is gaat het gesprek vaak over niets, werkelijk compleet niets. Als je dan eens een wat interessant of actueel onderwerp probeert aan te snijden, wordt daarop nogal negatief gereageerd. Je mag kennelijk niet eens meer vragen hoe het gaat met iemand opleiding. Binnen een groep kun je je dan beter maar stil houden. Zo gauw je met iemand persoonlijk communiceert, blijkt dat zo iemand opeens wel wat dieper nadenkt.

Ik vind het altijd een beetje hypocriet dat wanneer je weet hoe mensen werkelijk zijn (omdat ze je bepaalde dingen vertellen, die in de groep niet naar voren komen), ze zich compleet anders gedragen tegenover anderen. Neem als voorbeeld het verschijnsel roddelen. Er wordt geroddeld over iemand. Die komt bij wijze van spreke een half uurtje later binnen en iedereen: "He hallo, kom er gezellig bij". Vervolgens de volgende met diegene samen erdoor gehaald.

Misschien is dit allemaal een beetje vaag, maar waar het op neerkomt is dit:
Ik mag niet klagen als het gaat om mijn jeugd zowel binnenshuis als buitenshuis. Ik kan mij gemakkelijk aanpassen aan de maatstaven van deze maatschappij, maar dat weiger is. Ik heb een totaal ander beeld van hoe dingen zouden moeten zijn, dan wat er van je verwacht wordt. Wanneer ik daarvoor uitkom, wordt ik daar nogal eens op gewezen in de zin van: "Je spoort niet" of: "Ga iemand anders vervelen".

Wat heeft dit nu met haarproblemen te maken? Ik denk alles. Mijn manier van denken is een bron voor stress. Ik erger me vrij vaak aan het gedrag van anderen en de manier waarop mensen reageren op mijn standpunten. Als ik het hier over haarproblemen heb, dan heb ik het vooral over mijn gevoelige hoofdhuid, jeuk, huidschilfers en vetheid.

Wat betreft haaruitval en kaalheid. Ik weet zeker dat de oorzaken hiervan mede te maken hebben met bovenstaande, maar zoals ik al in mijn eerste bericht geplaatst heb, heeft het ook alles te maken met erfelijkheid. De kaalheid in de familie treedt eigenlijk pas echt op, op latere leeftijden en niet rond je 20ste. Ik hoop dat dat ook voor mij geldt.

Ik geef direct toe, dat ik tot de categorie mannen behoor, die compleet panisch worden bij het kaalworden. Ik zou liever hebben, dat het van de een op de andere dag gebeurd is, dan dat het zo'n langzaam voortschrijdend proces is, waarmee je dagelijks geconfronteerd wordt.

Groeten,

Haarmannetje

[Robert18]

Grover, hoe oud ben je nu? En hoe is de situatie met je haar nu? Ik herken mijn situatie in de jouwe. Ik heb ook ERGE last van inhammen en ik ben net 19. M'n inhammen begonnen zich te vormen toen ik 16-17 was. En nu zijn ze erg duidelijk te zien. Vooral als m'n haar nat is en omhoog in stekeltjes, dan zie je gewoon dat heel m'n rechterbovenkant kaal is. Gisteren kwam ik er achter dat ook op m'n kruin de boel snel dunner wordt. Dat was wel effe schrikken zeg... Ik dacht dat het vooralsnog alleen m'n inhammen waren. En dat terwijl ik echt nét 19 ben geworden. Ik ben er echt uren per dag mee bezig en het beinvloedt/verziekt m'n hele (sociale) leven.

[berre]

ELKE DAG INMASSEREN MET APPELAZIJN?LATEN INTREKKEN 10' en uitspoelen ,zeker resultaat ,onschadelijk en niet duur

[Robert18]

Wat is het resultaat dan? En hoe ben je er zelf opgekomen? Bedoel je 10 minuten laten intrekken?

[berre]

Zelf opgekomen,inderdaad voor mij was het al te laat ,zeer goede remedie bij roos en vette hoofdhuid ,en wie zijn hoofdhuid kan gezondhouden zal zijn haar ook langer houden.Ik beweer niet dat dit een haargroeimiddel is maar als ge genetisch voor bestemd zijt om kaal te worden kan het ,het kaalheidsproces enkele jaren doen opschuiven..Gewoon invrijven wat laten intrekken en gewoon uitspoelen volkomen onschadelijk

[berre]

Sorry zelf opgekomen is wat veel beweert,heb het een 7tal jaren een gehoord van een vrouw die zich uitsluitend bezighield met kruiden en andere dingen

[sybrenvb]

hallo ik ben sybren, ik herken mij ook in dit verhaal. ik dacht eerst dat ik gewoon genetische aanleg had om kaal te worden. Dit komt omdat mijn opa en oom van mijn moeders kant al snel kaal waren. dit komt dus door jarenlange stres vanaf mijn 16e (sinds een week ben ik 19) ik had geen dat het hierdoor kwam. ik wastte mijn haar juist niet erg vaak aangezien het dan nog meer ging jeuken naar mijn idee. heb het overleden van genoeg dierbaren gehad en dit voorjaar nog eens een bijna dodelijk ongeluk. hierdoor stres ik hem ook enorm. vorig jaar op de has begonnen en dit leverde ook zeer veel stres op dat ik op kamers ging wonen. slaap momenteel amper zelfs met slaapillen. maar sinds oktober staat er een broncorector in onze tuin. nu denken jullie ja wat is dat: nou die blokkeert aardstralen, deze zijn weer afkomstig van vele wateraders( ondergrondse stromen) die spanning meebrengen en vanalles tot zelfs kanker (is mijn moeder aan overleden), reuma( heeft mijn vader denken ze nu) deze vinden ze met wiggelroedes zoals men vroeger altijd deed voordat ze een huis bouwden. ik stres hem momenteel niet zo ernstig meer alleen een probleem is slapen en dit heeft dus ook weer temaken met vanalles waaronder dat ongeluk, hartkloppingen, puistjes, zelfvertrouwen, vraag over welke studie, meisjes zoals wel meer tieners. zijn er middelen om mijn dunne blonde haartjes dikker te laten worden?

[Fallen Dreams]

Oorspronkelijk geplaatst door sybrenvb

hallo ik ben sybren, ik herken mij ook in dit verhaal. ik dacht eerst dat ik gewoon genetische aanleg had om kaal te worden. Dit komt omdat mijn opa en oom van mijn moeders kant al snel kaal waren. dit komt dus door jarenlange stres vanaf mijn 16e (sinds een week ben ik 19) ik had geen dat het hierdoor kwam. ik wastte mijn haar juist niet erg vaak aangezien het dan nog meer ging jeuken naar mijn idee. heb het overleden van genoeg dierbaren gehad en dit voorjaar nog eens een bijna dodelijk ongeluk. hierdoor stres ik hem ook enorm. vorig jaar op de has begonnen en dit leverde ook zeer veel stres op dat ik op kamers ging wonen. slaap momenteel amper zelfs met slaapillen. maar sinds oktober staat er een broncorector in onze tuin. nu denken jullie ja wat is dat: nou die blokkeert aardstralen, deze zijn weer afkomstig van vele wateraders( ondergrondse stromen) die spanning meebrengen en vanalles tot zelfs kanker (is mijn moeder aan overleden), reuma( heeft mijn vader denken ze nu) deze vinden ze met wiggelroedes zoals men vroeger altijd deed voordat ze een huis bouwden. ik stres hem momenteel niet zo ernstig meer alleen een probleem is slapen en dit heeft dus ook weer temaken met vanalles waaronder dat ongeluk, hartkloppingen, puistjes, zelfvertrouwen, vraag over welke studie, meisjes zoals wel meer tieners. zijn er middelen om mijn dunne blonde haartjes dikker te laten worden?

Wow gozer, wat een klote verhaal zeg... Denk dat kaalheid wel een van je minste zorgen zijn. Al hoewel, je kan je er natuurlijk alsnog extra zorgen om maken, juist vanwege de omstandigheden.

Ik heb zelf best veel succes gehad met wat ze noemen "The Big 3". Dat is Finasteride (DHT-blocker, anti-kaalheids hormonen, zelf heb ik geen bijwerkingen), Minoxidil (groei stimulant) en Ketaconazol shampoo (voor de hoofdhuid, ook lichte anti DHT werking). Gebruik nu wel alleen het sterkere medicijn Dutasteride, maar Finasteride word meestal aangeraden.

Er zijn hier genoeg handige links over 101 middelen en manier om je haaruitval te stoppen, en haar te hergroeien. Hoop dat je tenminste rust kan vinden met je haar, want er zijn blijkbaar genoeg andere dingen gaande in jou leven. Wens je veel succes.

[sybrenvb]

ik wil vooral de haartjes die terruggekomen zijn dikker en donkerder, maargoed is minoxidil(rogaine ect.) hier geschikt voor denken je? en is dit zonder doktersrecept te krijgen

mvg

[Hanna]

Minoxidil 5% is in NL niet verkrijgbaar zonder doktersrecept.
Voor een betere haarconditie zou je tabletten "voor huid, haar en nagels" kunnen kopen bij Kruidvat of Hema.